Μαρίνα Καραγκιολίδου
Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
Ο πόλεμος είναι το φρικτότερο δημιούργημα του ανθρώπου. Τα κεφάλαια της Ιστορίας είναι γεμάτα με πολέμους, ο ένας πιο ολέθριος από τον άλλον. Όλοι άφησαν πίσω τους αμέτρητους νεκρούς, ερειπωμένες πόλεις και χωριά, ορφανά παιδιά και έσπειραν το χάος καταστρέφοντας καθετί όμορφο στο πέρασμα τους.
Στην πραγματικότητα, ο πόλεμος είναι μια εύκολη λύση, για να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι ισχυροί ισχυρότεροι. Οι απλοί άνθρωποι είναι τα πιόνια σε αυτό το παιχνίδι θανάτου που ξεκίνησε κάποτε με τόσο ενθουσιασμό και έληξε τόσο άδοξα. Ή μήπως παράδοξα; Χωρίς νικητές και ηττημένους. Μόνο με ανεπανόρθωτα πληγωμένες ψυχές που έτυχε να επιβιώσουν από τη δίνη της τρέλας του πολέμου. Στον πόλεμο ο πολιτισμός και η λογική καταλύονται. Ξυπνούν τα άγρια ένστικτα του ανθρώπου μετατρέποντάς τον σε φονική μηχανή. Μια μηχανή θανάτου που επηρεάζει όλη την ανθρωπότητα, γιατί όπως έγραψε ο John Donne «Ο θάνατος του κάθε ανθρώπου με λιγοστεύει, γιατί ανήκω στην ανθρωπότητα. Γι’ αυτό μη στέλνεις ποτέ να ρωτήσεις για ποιον χτυπά η καμπάνα. Για σένα χτυπά».
Κι όλα αυτά μέχρι πότε; Είναι δυνατόν να λείψουν οι πόλεμοι από την ανθρωπότητα; Ερωτήματα αναπάντητα ίσως… Μακάρι το 2020 να είναι η χρονιά της παγκόσμιας ειρήνης και όχι ενός παγκοσμίου πολέμου!
