Βίκυ Ρουμελιώτη
Α΄ Λυκείου
Αποστροφή ή διακρίσεις με αφετηρία τον σεξουαλικό προσανατολισμό εντοπίζεται σε ορισμένους εφήβους κυρίως σε βάρος συνομηλίκων τους και το εκδηλώνουν με άσχημο τρόπο, όπως με λεκτική βία, χλευασμό και επιθετικότητα. Και κάπου εδώ αναρωτιόμαστε «γιατί;».
Γενικότερη εξήγηση είναι η τάση των ανθρώπων να απορρίπτουν οτιδήποτε διαφορετικό θεωρώντας το επικίνδυνο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η κατάσταση των εφήβων είναι ακόμα δυσκολότερη. Στο μυαλό τους κυριαρχεί η ανάγκη για αποδοχή, με αποτέλεσμα να νομίζουν ότι η διαφοροποίησή τους από την ομοφυλοφιλία, ακόμα και η εχθρική στάση απέναντι στο διαφορετικό, θα προστατέψει τη δική τους «εικόνα», ώστε να μην «εκτεθούν» στο κοινωνικό τους περιβάλλον. Κι αυτό το κάνουν επηρεασμένοι από την κοινωνία στην οποία έχουν μεγαλώσει.
Ο κινηματογράφος, η τηλεόραση ακόμα και η λογοτεχνία προέβαλλαν για δεκαετίες αποκλειστικά το πρότυπο της ρομαντικής σχέσης ανάμεσα σε άντρα και γυναίκα. Επίσης, δε γίνεται να αγνοήσουμε ότι πολλά παιδιά μεγαλώνουν κοντά σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας που τους διαπερνά «ηλεκτρικό ρεύμα» ακούγοντας ή βλέποντας ομοφυλόφιλους. Αυτό συμβαίνει, διότι η παιδεία τους είναι αρκετά ελλιπής, ώστε να γνωρίζουν το διαφορετικό. Άλλοτε, επειδή δεν ήρθαν σε επαφή με ομοφυλόφιλους ή γιατί έμαθαν ότι ορισμένα πράγματα «δε λέγονται».
Όλοι αυτοί οι παράγοντες ερμηνεύουν την παραπάνω στάση πολλών εφήβων, όμως δεν τη δικαιολογούν.
