«Έχω τελειώσει το τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ.. Διορίστηκα στη Μέση Εκπαίδευση, ως φιλόλογος το 2005-06. Σ’ αυτή τη δουλειά, που κάποιοι τη λένε λειτούργημα, μπορείς, με διάθεση και προσπάθεια, να γίνεις παιδαγωγός-δάσκαλος και όχι ένας απλός μεταδότης γνώσεων! Όπως και να ‘χει, διατηρείσαι πάντα νέος, γιατί συναναστρέφεσαι με νέους …» δήλωσε ο κ. Σλαμπέας Περικλής, φιλόλογος στο Γυμνάσιο του Α. Αθανασίου.
Αυτό που με εντυπωσιάζει στους φιλολόγους είναι το γεγονός πως οι γνώσεις τους είναι απεριόριστες και μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν άμεσα στην καθημερινή ζωή. Γιατί, άραγε, όταν οι μαθητές έχουμε κάποιο πρόβλημα απευθυνόμαστε κυρίως σε αυτούς; Οι φιλόλογοι για μένα είναι οι εκπαιδευτικοί που μπορούν να οδηγήσουν τη σκέψη του μαθητή πιο πέρα, να τον εμπνεύσουν και να τον κάνουν να πιστέψει στα όνειρα και στις ελπίδες του!
Οι πτυχιούχοι είκοσι πανεπιστημιακών τμημάτων εργάζονται ως φιλόλογοι σε δημόσια σχολεία, στον ιδιωτικό τομέα (σχολεία, φροντιστήρια, κατ’ οίκον) αλλά και σε εκδοτικούς οίκους ως διορθωτές ή επιμελητές κειμένων. Μήπως, λοιπόν, ο διορισμός στο δημόσιο δεν είναι μονόδρομος;
Ίσως, γι’ αυτό όλο και περισσότεροι υποψήφιοι της θεωρητικής κατεύθυνσης επιλέγουν αντίστοιχες σπουδές. Συγκεκριμένα, οι φοιτητές των τμημάτων Φιλολογίας παρακολουθούν από το πέμπτο εξάμηνο έναν από τους τρεις τομείς ειδίκευσης: Κλασικές Σπουδές, Γλωσσολογία και Μεσαιωνικές και Νέες Ελληνικές Σπουδές.
Η μελέτη του αρχαίου κόσμου δεν είναι ούτε άχρηστη ούτε ανεπίκαιρη. Γεφυρώνει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον. Διευρύνει τον περιορισμένο στο παρόν ορίζοντά μας και διαλέγεται με τον σημερινό κόσμο. Γι’ αυτό απελπισμένα χρειαζόμαστε καταρτισμένους κι εμπνευσμένους δασκάλους και μια πολιτεία που θα αναγνωρίσει και θα καλύψει το κενό.
*Πλαστήρα- Βαλκάνου Μαρία
Καθηγήτρια κλασικών σπουδών Α.Π.Θ.
