Λήψη αρχείου
Άρθρα για ‘Λογοτεχνία’
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ν Δήμου Κι αλλάξαμε ζωή
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Η δουλειά που κάνεις, ο άνθρωπος που είσαι
22 Ιούν 2020
Η δουλειά που κάνεις, ο άνθρωπος που είσαι
Συντάκτης: spetsiotou | Κάτω από: ΛογοτεχνίαΛήψη αρχείου
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο «Το μολυβένιο στρατιωτάκι», από τα παραμύθια του Άντερσεν
4 Μάι 2020
«Το μολυβένιο στρατιωτάκι», από τα παραμύθια του Άντερσεν
Συντάκτης: spetsiotou | Κάτω από: ΛογοτεχνίαΛήψη αρχείου
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ν. Καζαντζάκη, [Η μητέρα μου]
Λήψη αρχείου
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ν. Καζαντζάκης [η μητέρα μου] video
Το video ως πολυτροπικό κείμενο.
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Κωστής Παλαμάς, … Χρωστάμε …
Χρωστάμε σε όσους ήρθαν, … Χρωστάμε σε όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ‘ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί. Από το ποίημα «Η Λειτουργία δεν τέλειωσε»
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Μανόλη Αναγνωστάκη, Επιτύμβιον
Επιτύμβιον Πέθανες- κι έγινες και συ: ο καλός, O λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης. Tριάντα έξη στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων, Eφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που προσέφερες. A, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο τόξερα τί κάθαρμα ήσουν, Tί κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα Kοιμού εν ειρήνη, δεν θα… (συνέχεια…)
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Οδυσσέας Ελύτης, Δώρο Ασημένιο Ποίημα
Δώρο Ασημένιο Ποίημα Ξέρω πως είναι τίποτε όλ’ αυτά και πως η γλώσσα που μιλώ δεν έχει αλφάβητο Aφού και ο ήλιος και τα κύματα είναι μια γραφή συλ- λαβική που την αποκρυπτογραφείς μονάχα στους και- ρούς της λύπης και της εξορίας Kι η πατρίδα μια τοιχογραφία μ’ επιστρώσεις διαδο- χικές φράγκικες ή σλαβικές… (συνέχεια…)
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Οδυσσέα Ελύτη, Ήλιος ο Ηλιάτορας
ΑΝΕΜΟΣ ΤΡΙΤΟΣ Κάμποι της Σαλονίκης κι όρη του Μοριά που ‘ν’ τα παρμένα κάστρα που ‘ναι τα χωριά Μες στον αέρα κοίτα μισοφέγγαρο κοίτα κορίτσι πράμα που να το χαρώ Δευτέρα μεγαλώνει Τρίτη πολεμά Τετάρτη γονατίζει Πέμπτη ξεψυχά. ΑΝΕΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ Δρόμοι περπατημένοι κι απερπάτητοι Ποιος τους εδιάβη πέρα ποιος δεν τους πατεί Μα ο… (συνέχεια…)
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Διονυσίου Σολωμού, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι
Oι Eλεύθεροι Πολιορκημένοι. Σχεδίασμα B΄ Σολωμός Διονύσιος 1. Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει· Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι’ η μάνα το ζηλεύει. Tα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα μνέει· Στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει: «Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τί σ’ έχω γω στο χέρι; Oπού συ μούγινες βαρύ κι’… (συνέχεια…)