Η τίγρης είναι σαρκοφάγο θηλαστικό της οικογέν-ειας των αιλουριδών, της οποίας αποτελεί το βαρύτερο μέλος Απαντά αποκλειστικά στην ασιατική ήπειρο και διακρίνεται σε 9 υποείδη, από τα οποία τα 3 θεωρούνται εξαφανισμένα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Η τίγρης ένα από τα λιγοστά ζώα της επονομαζομένης Χαρισματικής Μεγαπανίδας, αποτελεί ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα είδη στην υφήλιο, με το χαρακτηριστικό μοτίβο από κάθετες, σκούρες ραβδώσεις σε κοκκινοπορτοκαλί υπόστρωμα στην άνω επιφάνεια και, την πιο ανοικτόχρωμη κάτω επιφάνεια του σώματός της. Είναι το βαρύτερο και μακρύτερο από άποψη μήκους σώματος είδος «γάτας», φθάνοντας σε συνολικό μαζί με την ουρά μήκος μέχρι και 3,3 μέτρα και βάρος έως 306 κιλά. Έχει εξαιρετικά ευμεγέθεις κυνόδοντες, τους μακρύτερους από τα αιλουροειδή με ύψος μύλης 7,5 έως και 9 εκατοστά. Σε ζωολογικούς κήπους, κάποιες τίγρεις έχουν ζήσει για 20 έως 26 έτη, που φαίνεται επίσης να είναι η διάρκεια ζωής τους στην άγρια φύση
ΤΡΟΦΗ
Επειδή η τίγρη βρίσκεται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας, αρκετές φορές επιτίθεται και σε άλλα αρπακτικά, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων ειδών, όπως η λεοπάρδαλη, ο πύθωνας, η αρκούδα, και ο κροκόδειλος. Στη Σιβηρία, τα κύρια θηράματα είναι το Γουαπίτι της Μαντζουρίας και το Αγριογούρουνο , με τα δύο αυτά είδη να αποτελούν σχεδόν το 80% της λείας, ακολουθούμενα από το ελάφι Σίκα, την Άλκη, το Ζαρκάδι της Σιβηρίας και τη Μοσχέλαφο της Σιβηρίας.
ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ
Η τίγρη μπορεί να ζευγαρώνει όλο το χρόνο, αλλά πιο συχνά μεταξύ Νοεμβρίου και Απριλίου. Ένα θηλυκό είναι δεκτικό μόνο για 3-6 ημέρες, οπότε το ζευγάρωμα είναι πολύ συχνό κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου.Ένα ζευγάρι μπορεί να συνουσιάζεται συχνά και θορυβωδώς, όπως κάνουν και οι άλλες «γάτες», ενώ η περίοδος κύησης μπορεί να κυμαίνεται από 93-112 ημέρες, αν και ο μέσος όρος είναι 104-106 ημέρες.
ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΗΣ ΤΙΓΡΗΣ
Kατατάσσεται μεταξύ των μεγαλύτερων αιλουροειδών που υπήρξαν ποτέ. Έχουν παχιά γούνα, ανοικτόχρωμη χρυσαφί απόχρωση και λιγότερες ρίγες. Τα αρσενικά μπορούν να φτάσουν ως τα τρεισήμισι μέτρα σε μήκος και τα 350 κιλά σε βάρος. Η τίγρη της Σιβηρίας θεωρείται ένα είδος που απειλείται με εξαφάνιση, με τις πρωταρχικές απειλές για την «επιβίωσή του στην άγρια φύση να είναι η λαθροθηρία και η απώλεια οικοτόπων από την εντατική υλοτόμηση και ανάπτυξη. Σχεδόν όλες οι άγριες τίγρεις της Σιβηρίας ζουν στη νοτιοανατολική γωνία της Ρωσίας στην οροσειρά Sikhote-Alin ανατολικά του ποταμού Αμόυρ.
Η γούνα της τίγρης της Βεγγάλης είναι κίτρινη προς ανοιχτό πορτοκαλί, με ρίγες που κυμαίνονται από σκούρο καφέ έως μαύρο. Η κοιλιά και τα εσωτερικά μέρη των άκρων είναι λευκά και η ουρά είναι πορτοκαλί με μαύρους δακτυλίους. Η λευκή τίγρη είναι μια υποχωρητική μετάλλαξη της τίγρης, η οποία συναντάται κατά καιρούς στην άγρια φύση στην περιοχή του Άσαμ, στη Βεγγάλη, στο Μπιχάρ και ιδιαίτερα στην πρώην πολιτεία Ρέουα της Ινδίας. Ωστόσο, δεν πρέπει να θεωρείται εσφαλμένα πως η λευκή τίγρη παρουσιάζει αλμπινισμό. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μόνο μία πλήρως επαληθευμένη περίπτωση αληθινής τίγρης με αλμπινισμό και καμία καταγεγραμμένη περίπτωση μαύρης τίγρης, με την πιθανή εξαίρεση ενός νεκρού δείγματος που εξετάστηκε στην Τσιταγκόνγκ το 1846.