χριστουγεννιάτικη ιστορία

Καθώς η Μαρία με τον Ιωσήφ περπάταγαν στην πλατεία και βλέπανε τις βιτρίνες, ξαφνικά η Μαρία άρχισε να πονάει και να φωνάζει. Τότε ο Ιωσήφ κατάλαβε ότι θα γεννούσε. Έτσι γρήγορα-γρήγορα πήγαν στο νοσοκομείο. Όταν τελείωσε η διαδικασία της γέννησης, ένας άγγελος κατέβηκε και είπε στην Μαρία:
«Το παιδί θα το ονομάσετε Ιησού»
Και πέταξε πάνω από τη χιονισμένη πόλη. Όταν γύρισαν σπίτι με τον μικρό Ιησού, τους περίμενε μια έκπληξη. Στο tablet που ήταν ακουμπισμένο πάνω στο ξύλινο τραπέζι υπήρχε ένα e-mail από τον Θεό το οποίο έλεγε:
«Να προσέχεις το παιδί σου, γιατί πολλοί θα θέλουν να στο πάρουν».
Το επόμενο πρωί καθώς ο Ιωσήφ έμπαινε στο ακριβό του αυτοκίνητο, για να πάει στο γραφείο, άνοιξε το ραδιόφωνο… τι να ακούσει! Όλοι έμαθαν για την γέννηση του Ιησού και έλεγαν πως θα καταστρέψει την Γη. Θυμωμένος πήρε το κινητό του πάτησε τον αριθμό του ραδιοφωνικό σταθμού και τους είπε να μην κατακρίνουν τους ανθρώπους και το έκλεισε.
Τα χρόνια περνούσαν και ο Ιησούς έγινε δεκαοχτώ χρονών. Σπούδασε φιλοσοφία και όλοι οι μαθητές του τον θαύμαζαν και έλεγαν ότι είναι πολύ σοφός. Ο Ιησούς βοήθησε πολύ στο να γίνει η χώρα καλύτερη και οι άνθρωποι να αγαπάνε τους συνανθρώπους τους. Όμως κάποιοι από αυτούς δεν τον συμπαθούσαν, κυρίως οι πλούσιοι και ήθελαν να τον σκοτώσουν.
Μια μέρα ο Ιησούς ετοιμαζόταν να πάει στην Αμερική, για να διδάξει την αξία της αγάπης και της αλληλεγγύης. Οι πλούσιοι τότε έδωσαν χρήματα στον πιλότο για να συντρίψει το αεροπλάνο, όμως αυτός δεν δέχτηκε. Έτσι έβγαλαν κάποια από τα μηχανήματα του αεροπλάνου. Όταν ο Ιησούς έφτανε στον προορισμό του το αεροπλάνο σταμάτησε να πετάει και συγκρούστηκε με το έδαφος.
Τα δυσάρεστα νέα δεν άργησαν να φτάσουν στην οικογένεια του. Η πικραμένη Μαρία δεν άντεξε άλλο και ζήτησε από τον Θεό, να προσέχει τον γιο της. Με αυτήν την σκέψη δεν στεναχωριόταν τόσο πολύ.

η ποίηση ενάντια στο ρατσισμό

af1-page-0αφ2-page-0  αφ3-page-0

Επειδή άλλη μάνα με γέννησε

και σ’ άλλη γλώσσα άκουσες εσύ

τα όμορφα παιδικά σου παραμύθια…

μη με φωνάζεις «ξένο»

το ψωμί σου δε διαφέρει απ’ το δικό μου

το χέρι σου είναι όμοιο με το δικό μου,

σαν τη φωτιά καίει

και η δική μου φωτιά.

Γιατί λοιπόν με φωνάζεις «ξένο»;

Επειδή σ’ άλλους δρόμους βρέθηκα

και σ άλλο λαό γεννήθηκα

και άλλες θάλασσες γνώρισα

και απ’ αλλού σάλπαρα;

Αλλά το ίδιο άγχος κρύβουμε κι οι δυο

η ίδια εξάντληση

στην πλάτη μας βαραίνει,

αυτή που συντρίβει το κάθε θνητό

μέσ’ απ’ του χρόνου τα σκοτάδια

από τότε που σύνορα δεν είχαν τεθεί

κι ανάμεσά μας ακόμη δεν είχαν φθάσει

όσοι διχάζουν

και σκοτώνουν το φτωχό,

αυτοί που κλέβουν

και μοιράζουν ψέμματα,

αυτοί που εμπορεύονται κι εμάς

και θάβουν αδίστακτα τα όνειρά μας

όσοι εφεύραν αυτή τη λέξη

τη σκληρή: «ξένος».

λέξη παγωμένη και γεμάτη θλίψη

που θυμίζει αλησμοσύνη κι εξορία.

Αν θέλεις το καλό μου να είσαι καλός

σταμάτα τώρα να με φωνάζεις «ξένο»

αν θέλεις, κοίταξέ με στα μάτια,

πιο πέρα απ’ το μίσος

ας φθάσει η ματιά σου,

ας ξεπεράσει φόβο, εγωισμό.

Για δες, άνθρωπος είμαι κι εγώ

Όχι, δεν είμαι «ξένος»!

Μη με φωνάζεις Ξένο!, Άγνωστος Μετανάστης

 

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι

για την ειρήνη και για το δίκιο.

Θα βγεις στους δρόμους , θα φωνάξεις

τα χείλη σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές

Το πρόσωπό σου θα ματώσει απ’ τις σφαίρες

μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.

Κάθε κραυγή σου θα ‘ ναι μια πετριά

στα τζάμια των πολεμοκάπηλων.

Κάθε χειρονομία σου θα ‘ναι

για να γκρεμίζει την αδικία.

Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,

ούτε στιγμή να ξεχαστείς.

Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.

Μια στιγμή αν ξεχαστείς,

αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται

στη δίνη του πολέμου,

έτσι και σταματήσεις

για μια στιγμή να ονειρευτείς

εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα

θα γίνουν στάχτη απ’ τις φωτιές.

Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου

αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις

για να ζήσουν οι άλλοι.

Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι

ένα οποιοδήποτε πρωινό.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι

μπρος στα ντουφέκια!

Αν θέλεις να λέγεσαι Άνθρωπος, Τάσος Λειβαδίτης

Τελευταίες ενημερώσεις

Αρχείο

Σελίδες

Σαν σήμερα

6/10/1910: Ορκίζεται η πρώτη κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου.

Άνοιγμα μενού
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων