 |
 |
…Το να προσπαθήσει κανείς να ορίσει το Θεατρικό Παιχνίδι ή απλώς να το περιγράψει, είναι κομμάτι δύσκολο. .. Πολύ πιο εύκολο όμως θα ήταν -καθώς και χρήσιμο- να πούμε τι δεν είναι το Θεατρικό Παιχνίδι: |
 |
 |
…Σίγουρα δεν είναι παράσταση κάποιου θεατρικού έργου. Δεν είναι ατελείωτες πρόβες πάνω σε κάποιο κείμενο και δοσμένες με συγκεκριμένο – σκηνοθετημένο – τρόπο. Δεν είναι μάθημα του Αναλυτικού Προγράμματος με συγκεκριμένη ύλη και στόχους. Δεν είναι μόνο για τους “καλούς” και “ταλαντούχους”μαθητές, που μπορούν να αριστεύσουν σε κάτι ακόμη που τους ζητιέται απ’ το σχολείο. Δεν … Δεν…Δεν… .. Η λέξη κλειδί στον ορισμό του Θεατρικού Παιχνιδιού λοιπόν είναι η λέξη: ΠΑΙΧΝΙΔΙ. Τι άλλο θα μπορούσε να είναι πιο οικείο για κάθε παιδί – και γιατί όχι και για κάθε δάσκαλο – από το παιχνίδι. Το οποίο γίνεται Θεατρικό και συμμετέχουν όλοι χωρίς αποκλεισμούς για να νιώσουν πρώτα απ’ όλα τη χαρά του παιχνιδιού. Παίζοντας περνάμε καλά. Παίζοντας διασκεδάζουμε και ευχαριστιόμαστε. Παίζοντας έχει ενδιαφέρον να μάθουμε. Παίζοντας νιώθουμε για μας και για τους άλλους. Παίζοντας σεβόμαστε κανόνες και συμπεριφορές. .. Τέλος, παίζοντας, η έννοια “σχολείο” αποκτά ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον κι εμείς μέρος ενός κοινού συνόλου κάθε φορά. |
||
 |
|||
 |
.. Στιγμές και μόνο στιγμές αποτυπώνονται στις φωτογραφίες από διάφορα Θεατρικά Παιχνίδια. Άλλα σχεδιασμένα και άλλα απρόοπτα. Μα για κανένα απ’ όλα αυτά δεν υπάρχει η πιστή περιγραφή. .. Τα πιο σημαντικά – ακούγεται ίσως εγωιστικό – είναι αυτά που δεν μπορούμε να περιγράψουμε και τα κρατήσαμε για μας, δάσκαλοι και μαθητές, αφού εμείς τα νιώσαμε και τα βιώσαμε μέσα από το κοινό Θεατρικό μας Παιχνίδι. …………………………………………………………….Β.Χ. |
||
 |
 |
||
 |
 |
||
 |
 |
||
 |
 |
||
