Το διαζύγιο ορίζει την λήξη της υπάρχουσας οικογενειακής δομής και το πέρασμα στη σύσταση μιας νέας.

Σ’ αυτό το άρθρο, μέσα από τις φυσιολογικές και αναμενόμενες αντιδράσεις του παιδιού κάθε ηλικίας στο διαζύγιο, θα δοθεί προτεραιότητα στα υγιή ψυχοσυναισθηματικά βιώματα, που οφείλουν οι γονείς να εξασφαλίσουν στο παιδί τους, τόσο κατά τη διαδικασία αυτή καθαυτή του διαζυγίου, όσο και στη μετέπειτα νέα για αυτό οικογενειακή πραγματικότητα.

Ως γονέας, είναι φυσιολογικό να νιώθετε αβεβαιότητα για το ποιος είναι ο καταλληλότερος τρόπος ανακοίνωσης του χωρισμού στο παιδί σας και το πώς θα τους δώσετε τη σωστότερη υποστήριξη, ώστε να νιώθει αγαπητό, δυνατό και γεμάτο αυτοπεποίθηση. Σίγουρα είναι ένα άγνωστο και δύσβατο έδαφος, καθώς καλείστε να διαχειριστείτε ταυτόχρονα την δική σας συναισθηματική σύγχυση και πραγματολογική προσαρμογή, καθώς και την επιπρόσθετη αγωνία για τις συνέπειες αυτού στο μέλλον του παιδιού και τα συναισθήματα που θα εκδηλώσει προς το πρόσωπό σας.

Πολλοί γονείς, με την σκέψη και μόνο της ανακοίνωσης του χωρισμού στο παιδί τους, παγώνουν και το αναβάλλουν, με ολέθριες συνέπειες φυσικά για το ίδιο. Είναι περισσότερο ωφέλιμο για όλους, να γίνει μια προετοιμασία για το τι θα ειπωθεί στο παιδί, καθώς και ποιες κοινές απαντήσεις θα του δοθούν σε πιθανές ερωτήσεις του, ώστε να το βοηθήσετε να διαχειριστεί την είδηση.

Έτσι λοιπόν αφού επιλέξετε έναν ασφαλή, οικείο και ήσυχο χώρο,

• Χρησιμοποιείστεαπλά και ειλικρινή λόγια, προσαρμόζοντας το περιεχόμενο, την ποσότητα των πληροφοριών και το ύφος της ενημέρωσης στην ηλικία και το επίπεδο ωρίμανσής του.
• Πείτε του την αλήθεια, ώστε να γνωρίζει τα «γιατί» και μη χρησιμοποιείτε μακροσκελή λόγο, για να μην μπερδεύεται .
• Πείτε του«σ’ αγαπώ». Είναι ένα ισχυρό μήνυμα που το διαβεβαιώνει ότι η αγάπη σας για αυτό δεν έχει αλλάξει.
• Μιλήστε για τις καταστάσεις που θα αλλάξουν και αυτές που θα μείνουν όπως έχουν και ότι μαζί μπορείτε να βρείτε το πρόγραμμα και τους ρυθμούς που θα σας ευχαριστούν περισσότερο.
• Ανεξάρτητα από τις αντιδράσεις του, μείνετε σταθεροί στην απόφασή σας,χωρίς να δίνετε ελπίδες ενώ δεν υπάρχουν. Θα είναι σαν μια ψευδαίσθηση, στην οποία θα επενδύσει και θα καταλαγιάσει το συναίσθημά του, αλλά στην συνέχεια, η μη πραγμάτωσή της θα το πληγώσει περισσότερο.
• Να είστε απόλυτοι καιξεκάθαροι στο ότι το διαζύγιο είναι πρόβλημα των μεγάλων και ότι δεν το προκάλεσε το ίδιο.

Το παιδί θα βιώσει το διαζύγιο ως μια απώλεια… απώλεια του ενός γονέα, απώλεια της ζωής όπως την ξέρει.

Γι’ αυτό το επόμενο σημαντικό σας βήμα, είναι να το αφήσετε να εκφράσει ελεύθερα τα συναισθήματά του και να αντιδράσει με όποιο τρόπο θέλει (όπως κλάμα, απόσυρση, θυμό, προσβολές, άρνηση, κατηγορίες, επιφανειακή αδιαφορία), ώστε να μπορέσει να αποφορτίσει την αρχική του ένταση.

Έτσι θα του δώσετε έμπρακτα το μήνυμα ότι μπορεί να σας φανερώνει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του και εσείς να είστε βοηθητικά παρόντες σε αυτά.

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ…

Τα παιδιά βιώνουν μια σειρά από δύσκολα διαχειρίσιμα συναισθήματα, καθώς προσπαθούν να δεχτούν τη νέα πραγματικότητα και να εναρμονιστούν με αυτή. Επομένως, οι ακόλουθες αντιδράσεις θεωρούνται φυσιολογικές και αναμενόμενες:

• Άρνηση. Πιστεύει ότι απλά άλλαξαν σπίτι και σε λίγο καιρό θα είναι και πάλι όλοι μαζί.
• Φόβος εγκατάλειψης, καθώς αισθάνονται ότι μετά τον χωρισμό κανείς τους δεν θα τα φροντίζει και έτσι, εκδηλώνουν συμπεριφορές με στόχο να τραβήξουν την προσοχή και να καθησυχαστούν ότι όλα θα είναι εντάξει.
• Έκδηλο είναι και τοάγχος του αποχωρισμού που βιώνει και φανερώνεται στις εκρήξεις θυμού και κλάματος τη στιγμή που το αφήνετε στον παιδικό σταθμό ή στο σχολείο, όταν επιστρέφει στο σπίτι ή όταν φεύγετε από το σπίτι για να πάτε κάπου χωρίς αυτό. 
• Θυμό και επιθετικότητα απέναντι στα άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος και ειδικότερα στον γονέα που θεωρούν περισσότερο υπεύθυνο.
• Λύπη και ενοχές, ειδικότερα όταν οι συγκρούσεις των γονέων γίνονται μπροστά τους, καθώς έτσι επιβεβαιώνουν πως ήταν η δική του συμπεριφορά που έδιωξε τον έναν γονιό από το σπίτι.
• Πιθανές αλλαγές διατροφής και ύπνου, με άσχημα όνειρα και φόβο να κοιμηθούν μόνα τους.
• Παλινδρόμηση με επιστροφή σεπροηγούμενο στάδιο λειτουργικότητας και συμπεριφοράς.
• Υπερ-ωριμότητα, όπου κρύβουν την στεναχώρια τους και προσπαθούν να ‘περιθάλψουν’ τον γονέα.
• Ανασφάλεια, που εκδηλώνεται με το να αναζητούν συνεχώς την παρουσία του γονιού, να αρνούνται να πάνε στο σχολείο και να λειτουργούν χειριστικά προς τους κανόνες και τα ορισμένα όρια, ειδικά όταν πάνε από το σπίτι του ενός γονιού στο σπίτι του άλλου.
• Εναντίωση και άρνησηνα μιλήσουν ή να συναντήσουν τον ένα από τους δύο γονείς.
• Αρνητική συμπεριφοράκαι σε άλλα περιβάλλοντα, εκτός του οικογενειακού, και πιθανή καθυστέρηση στηνανάπτυξη του λόγου στα νήπια.
• Ο χρόνος, η υπομονή, η έμπρακτη αγάπη και η ενσυναίσθηση προς τις ανάγκες τους, θα ελαχιστοποιήσουν την ένταση και τις δυσάρεστες συναισθηματικές αντιδράσεις αυτής της μεταβατικής περιόδου της ζωής τους.
  

  Η ΕΝΗΛΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ…

  • «Έχω ανάγκη και τους δυο σας στην ζωή μου! Θέλω και οι δύο να με μεγαλώσετε, να μου μάθετε πράγματα σημαντικά, να με βοηθάτε και να με προστατεύετε με την αγάπη σας. Είστε τα πρότυπα μου!»
  • «Θέλω να σας νιώθω δίπλα μου κάθε μέρα. Να μιλάμε στο τηλέφωνο αν δεν μπορώ να σας δω, να σας λέω τα νέα μου και να μου δείχνετε το ενδιαφέρον σας με πολλές ερωτήσεις, να κάνουμε πράγματα παρέα όπως πριν. Αλλιώς νιώθω ότι δεν είμαι σημαντικό για εσάς πια και ότι θα με εγκαταλείψετε.»
  • «Παρακαλώ σταματήστε να τσακώνεστε μπροστά μου και προσπαθήστε να συμφωνείτε μεταξύ σας σε όσα αφορούν εμένα. Αλλιώς γεμίζω ενοχές, καθώς νιώθω ότι εγώ κάνω κάτι λάθος.»
  • «Θέλω να γελάμε και να διασκεδάζουμε τις ώρες που περνάμε παρέα!»
  • «Μην ζηλεύετε ο ένας τον άλλον για τον χρόνο που περνάει μαζί μου και με βάζετε να διαλέξω ποιανού την παρέα θέλω περισσότερο. Είστε αληθινά σημαντικοί και οι δύο!»
  • «Προσπαθήστε να επικοινωνείτε μεταξύ σας και μην με βάζετε να μεταφέρω τα μηνύματα ο ένας του άλλου.»
  • «Μη μου ζητάτε να κρατάω μυστικά σας, είναι σαν να κρύβω την αλήθεια.»
  • «Αφήστε με να σας λέω ελεύθερα ό,τι νιώθω και μην με μαλώνετε για αυτό.»
  • «Απαντάτε στις ερωτήσεις μου… είμαι γεμάτο απορίες και το έχω ανάγκη για να καταλάβω τι γίνεται.»
  • «Εσύ μαμά όταν μου μιλάς για τον μπαμπά και εσύ μπαμπά για τη μαμά, θέλω να μου λέτε μόνο όμορφα πράγματα και να μην κατηγορείτε ο ένας τον άλλον. Αλλιώς μπερδεύομαι και είναι σαν να με αναγκάζετε να επιλέξω το ένα ή το άλλο μέρος. »

  Ο συμβουλευτικός οδηγός ενός γονέα για να υποστηρίξει το παιδί του μετά το διαζύγιο

  Έρευνες δείχνουν πως τα παιδιά προσαρμόζονται με επιτυχία στην νέα αυτή κατάσταση μετά το χωρισμό, ανάλογα με το βαθμό προσαρμογής που επιδεικνύουν οι ίδιοι οι γονείς, τη συναισθηματική κάλυψη και την αίσθηση ασφάλειας που τους παρέχουν.

  1. Φροντίστε τον εαυτό σας !

  Η πρώτη οδηγία ασφαλείας σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ενός αεροπλάνου, είναι να βάλετε τη μάσκα οξυγόνου για τον εαυτό σας πριν βάλετε στο παιδί τη δική του. Το συμβολικό μήνυμα λοιπόν είναι, ότι θα πρέπει να φροντίσετε τον εαυτό σας, ώστε να είστε ήρεμοι και συναισθηματικά παρόντες με το παιδί σας.

  Συναισθηματική κάλυψη και Προστασία !

• • Ενημερώστε τους σημαντικούς άλλους (δάσκαλοι, οικιακές βοηθοί, φίλοι, συγγενείς κλπ) για το διαζύγιο. Κάποιες ερωτήσεις τους μπορεί να βάλουν τα παιδιά σας σε πολύ δύσκολη θέση.
  • Συζητήστε με το παιδί τις ανησυχίες του και αποφασίστε για τη νέα σας ζωή, λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη και τις επιθυμίες του.
  • Προφυλάξτε το από την δική σας οργή και θλίψη, γιατί θα τα απορροφήσει σαν σφουγγάρι.
  • Μην μαλώνετε μπροστά του. Κάθε επιπλέον ένταση είναι επιζήμια για αυτό.
  • Απαγορεύεται να κρίνετε τη συμπεριφορά του άλλου γονέα στο παιδί σας, σαν να είναι ο έμπιστος ενήλικας φίλος σας. Είναι το παιδί σας, που έχει ανάγκη να διαμορφώσει τα πρότυπα του μέσα από εσάς.
  3. Παροχή ασφάλειας!
  • Κρατήστε τη σταθερότητα στις ήδη υπάρχουσεςκαθημερινές συνήθειες- ρουτίνες του παιδιού (ωράρια φαγητού, ύπνου, μπάνιου και δραστηριότητες) ώστε να αισθάνονται πιο ασφαλή.
  • Η διατήρηση της ρουτίνας, επίσης, αφορά και την τήρησηκοινών κανόνων και ορίων και στα δυο σπίτια. Μην αφήσετε τις ενοχές σας να χαλάσουν την πειθαρχεία των παιδιών σας με το να τους επιτρέπετε να παραβιάζουν τους κανόνες.
  • Φροντίστε να μη λείψει από το παιδί ο γονιός που φεύγει από το σπίτι, διατηρώντας ένα σταθερό πρόγραμμα επισκέψεων.
  • Επιβεβαιώστε με τις πράξεις σας τις υποσχέσεις που του δίνετε.

  Κείμενο : Κιάρα Ελίνα , Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια, Ψυχοδραματίστρια.

   

  πηγή http://www.advancehealth.gr