Πριν μερικές μέρες εμείς, οι μαθητές και οι μαθήτριες των τμημάτων Α3 και Α4 του σχολείου μας, επισκεφθήκαμε τους Γόννους, και συγκεκριμένα το Λαογραφικό Μουσείο και το Μουσείο Σχολικής Ζωής (Δημοτικό Σχολείο Γόννων).
Το Λαογραφικό Μουσείο άνοιξε τις πύλες του προς το κοινό το 2000 και βρίσκεται κοντά στην κεντρική πλατεία των Γόννων. Όμως δεν είναι σαν όλα τα άλλα μουσεία, είναι διαφορετικό. Αρχικά ήταν ένα παλιό σπίτι, μια οικία που χρονολογείται από το 1855, την οποία είχε δωρίσει ο ΠανεπιστημιακόςΑπ. Κοντογιάννης για να γίνει Μουσείο. Φιλοξενεί πλήθος ευρημάτων Ελληνιστικής και Ρωμαϊκής περιόδου της ευρύτερης περιοχής των Γόννων από το 324π.Χ. μέχρι σήμερα. Οργανώθηκε με πολύ μεράκι από εθελοντές κατοίκους του χωριού οι οποίοι μάλιστα έχουν και τον ρόλο του ξεναγού στους επισκέπτες. Τόσο έξω στη μεγάλη και όμορφη αυλή, όσο και στο εσωτερικό του σπιτιού έχει εκθέματα που χαρακτηρίζουν τη διαδικασία εξέλιξης της ζωής στην περιοχή των Γόννων:η γη και τα προϊόντα της, τα επαγγέλματα και οι άνθρωποι του μόχθου, η ζωή στο σπίτι και τα όνειρα για το αύριο.Θαυμάσαμε αρχαία μνημεία με επιγραφές, εργαλεία τα οποία χρησιμοποιούσαν παλαιότερα για να μαγειρέψουν, να αλέσουν ή να βγάλουν λάδι, παιχνίδια εκείνης της εποχής, ρούχα τα οποία φορούσαν, όπλα, κοσμήματα, φωτογραφίες ντόπιων και πολλά άλλα. Ήταν απλά εκπληκτικά!!!
Μετά το Μουσείο πήγαμε στο Δημοτικό Σχολείο Γόννων, όπου από το 2012 λειτουργεί παράλληλα «Μουσείο Σχολικής Ζωής», δηλαδή ένα σχολικό μουσείο μέσα στο σχολείο. Πώς δημιουργήθηκε όμως αυτό; Στο παλιό σχολείο που εγκαταλείφθηκε λόγω του σεισμού το 2003, αναζητήθηκε εποπτικό υλικό διδασκαλίας, προκειμένου να αξιοποιηθεί στις τάξεις του καινούριου σχολείου. Τότε ανακαλύφθηκαν σχολικά θρανία του 1930, παραπεταμένα σχολικά βιβλία από το 1940, πληθώρα αξιόλογων ιστορικών και γεωγραφικών χαρτών.Επίσης βρέθηκε μια καλοδιατηρημένη τραπεζαρία μαθητικών συσσιτίων και σκεύη εστίασης.Όλα λοιπόν τα ευρήματα μεταφέρθηκαν στο υπόγειο του νέου σχολείου αναπαριστώντας μια τάξη του προηγούμενου αιώνα. Τα θρανία με τα τετράδια και τα βιβλία, οι χάρτες και τα αριθμητήρια, η έδρα και ο μαυροπίνακας, οι ποδιές και οι σάκες, ακόμη και η τραπεζαρία στήθηκαν κατ’ αναπαράσταση της τάξης του παλιού σχολείου. Προς μεγάλη μας έκπληξη (και ευχαρίστηση) κάποιοι μαθητές της ΣΤ΄ τάξης έδωσαν και μια μικρή παράσταση 15 περίπου λεπτών αναπαριστώντας μια τυπική ημέρα των σχολείων εκείνης της εποχής: πως γινόταν το μάθημα, πότε έτρωγαν και τι έτρωγαν συνήθως, αλλά ακόμη και πως τους τιμωρούσε ο δάσκαλος. Τα είχαν οργανώσει όλα πολύ ωραία!
Αφού τελείωσε λοιπόν και η ξενάγηση σε αυτό το όμορφο σχολείο, μείναμε ελεύθεροι στην κεντρική πλατεία του χωριού παίζοντας χαρούμενακαι ανέμελα!
Αυτή η εντυπωσιακή εκδρομή θα μας μείνει αξέχαστηόχι μόνο για αυτά που είδαμε και μάθαμε, αλλά και για τις ξένοιαστες στιγμές παιχνιδιού!
Αλέξανδρος Πρίφτης, Α4
