Η Κυρά Σαρακοστή είναι ένα παλιό ελληνικό έθιμο, που πλέον έχει εκλείψει στις μέρες μας. Αποτελεί ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο, φτιαγμένο άλλοτε από ζυμάρι και άλλοτε από χαρτί, που χρησιμοποιούσαν οι παλιότεροι για να μετρούν τις εβδομάδες, από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Κυριακή του Πάσχα. Τα επτά πόδια της Κυράς Σαρακοστής σηματοδοτούν τις επτά εβδομάδες, ένα πόδι για κάθε εβδομάδα. Κάθε Σάββατο κόβουμε κι ένα πόδι. Το τελευταίο πόδι το αφαιρούμε το Μεγάλο Σάββατο, το βάζουμε μέσα σ’ένα ξερό σύκο ή καρύδι κι όποιος το βρει του φέρνει γούρι! Η Κυρά Σαρακοστή έχει σταυρωμένα χέρια, επειδή προσεύχεται, δεν έχει στόμα γιατί νηστεύει, δεν έχει αυτιά για να μην ακούει. Όλα αυτά επειδή η περίοδος μέχρι το Πάσχα σημαίνει στροφή προς τον εσωτερικό μας κόσμο, προκειμένου να έρθει η κάθαρση μέσω της νηστείας, όχι μόνο από τις τροφές αλλά και από τις κακές μας συνήθειες. Δε βλέπουμε, δεν ακούμε και δε σχολιάζουμε τους άλλους, αλλά επικεντρωνόμαστε στην αυτοβελτίωσή μας.

Το τραγούδι της κυρά Σαρακοστής

Την κυρά Σαρακοστή
που ‘ναι έθιμο παλιό,
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν
με αλεύρι και νερό.

Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι ένα σταυρό,
μα το στόμα της ξεχνούσαν,
γιατί νήστευε καιρό.

Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά,
κόβαν’ ένα τη βδομάδα
μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά.

Εμείς φτιάξαμε Σαρακοστούλες από ζυμάρι .Τις πλάσαμε τις φουρνίσαμε και τις βάψαμε.