Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό μαύρο καλαμαράκι που ζούσε στη θάλασσα και ήταν πάντα λυπημένο, γιατί δεν είχε χρώματα. Δεν ήθελε να διαφέρει από τους φίλους του, κι έτσι έψαξε παντού για να βρει χρώματα. Είχε μεγάλη στεναχώρια, ένιωθε δυστυχισμένο και έψαχνε απεγνωσμένα να βρει χρώματα προκειμένου να μοιάζει με τους φίλους του. Το σοφό φεγγάρι όμως το έβγαλε από τη δύσκολη θέση δίνοντας του μια πολύτιμη συμβουλή :

“Δεν έχει σημασία που δεν έχεις χρώματα,

σημασία έχει να είσαι ο εαυτός σου και να είσαι ευτυχισμένο όπως είσαι!!

Είσαι διαφορετικό και αυτό είναι που σε κάνει ξεχωριστό!!“

Έτσι και εμείς μετά το παραμύθι , κοιταχθήκαμε στον καθρέπτη και αντιληφθήκαμε τη διαφορετικότητα μας!

Αρχικά εντοπίσαμε διαφορές στην εξωτερική μας εμφάνιση, εκ των υστέρων όμως διευρύναμε τη συζήτηση και συνειδητοποιήσαμε ότι έχουμε διαφορές  και στις προτιμήσεις ( άλλο παιδί προτιμάει τη ζωγραφική, άλλο τη μουσική, άλλο τις χειροτεχνίες κτλ.). Στόχος της συγκεκριμένης δραστηριότητας ήταν να συνειδητοποιήσουν οι μαθητές τη διαφορετικότητά τους, να μάθουν να σέβονται και να αποδέχονται την ιδιαιτερότητα του άλλου είτε αφορά διαφορές στη σωματική ή την πνευματική του κατάσταση, το φύλο, τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία ή τη γλώσσα.

Στο τέλος καταλήξαμε σε κάτι πολύ σημαντικό…

ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ!!