ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ/-ΤΡΙΕΣ  ΛΟΓΩ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ

ΣΧΟΛΙΚΑ ΕΤΗ:2017-2021:

Με αφορμή την επικείμενη συνταξιοδότησή μου και μετρώντας πλέον αντίστροφα το χρόνο μέχρι την Τρίτη 15-06-2021 τελευταία ημέρα προσέλευσης των μαθητών/-τριών στο σχολείο νοιώθω την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας  και να μοιραστώ τα συναισθήματα που με διακατέχουν.

Αφιέρωσα τριάντα πέντε συναπτά χρόνια της ζωής μου στην εκπαίδευση και αναπολώ με νοσταλγία τις γεμάτες αίθουσες και σχολικές αυλές απ’ τις φωνές τις δικές μου, των εκπαιδευτικών και κυρίως των αγαπημένων παιδιών. Πόσες φωνές, πόσα χαμόγελα, πόσα παιδικά κεφάλια, πόσες χαρές, πόσες ζωές!  Έχω περάσει χιλιάδες φορές την καθημερινή διαδικασία της πρωινής συγκέντρωσης των μαθητών. Κι όταν χτυπούσε το κουδούνι, είδα  αμέτρητες φορές τα παιδιά να τρέχουν χαρούμενα για το λυτρωτικό διάλειμμα. Η αγαπημένη οσμή τους  θα με ακολουθεί για πάντα.

Χρόνια πολλά δεύτερο σπίτι μου ήταν το σχολείο. Αποχωρώντας από την ενεργό υπηρεσία θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις που με συντρόφευαν κατά τη μακρά περίοδο που βίωσα και κατά την οποία δεν ένοιωσα ποτέ Δημόσιος Υπάλληλος. Έσκυψα τόσες φορές στη ψυχή των παιδιών και κάποιες φορές λυπήθηκα πολύ για την εκπαίδευση που τους παρέχουμε, τη δολοφονία της φαντασίας και της δημιουργικότητας, για τα όσα δεν μπόρεσα να τους δώσω. Έζησα εκδρομές αξέχαστες που χάρηκα σαν μικρό παιδί και γιορτές που με συγκίνησαν, επιτυχίες των παιδιών, εκμυστηρεύσεις, πόνους, αγωνίες, γέλια, απέραντη χαρά!   

Χρόνια πολλά στο ίδιο μονοπάτι, με επιμονή χελιδονιού έχτισα φωλιές με λέξεις, πίστεψα, απέτυχα, χάρηκα πολύ, λυπήθηκα, αγωνίστηκα, προσπάθησα να σμιλέψω ψυχές, να δω πίσω από την όποια συμπεριφορά την αληθινή αιτία του προβλήματος, να συγχωρέσω και κυρίως να σεβαστώ.

Η ζωή μου πλούτισε από παιδική αθωότητα και νεανική θέρμη.  Δεν φεύγω επειδή θέλω να αφήσω τους αγαπημένους μου μαθητές. Δεν είναι εύκολο. Όλοι ήταν λιμάνι και αγκαλιά μαζί. Το σχολείο δεν ήταν δουλειά αλλά μια σχέση αγάπης. Μετά από 35 χρόνια υπηρεσίας στη δημόσια εκπαίδευση πρέπει όμως να το εγκαταλείψω σιγά σιγά.

Ας φύγω τώρα πριν με σαρώσει η τριακονταπενταετής «ευδόκιμος υπηρεσία»  φαίνεται πια ανόητη, κουραστική παράσταση με θεατές αδιάφορους. 

Δύσκολος ο αποχαιρετισμός αλλά ας ελπίσουμε ότι η “φαινομενολογία της ανάπαυσης” εδράζεται στον τόπο μιας ψυχικής, ποιητικής ονειροπόλησης. Κάθε πλάσμα», λέει ο Bachelard, μαζί και ο άνθρωπος, θέλει να αποτραβιέται στη γωνιά του.   

«Ολόκληρη η εκπαίδευση δεν αξίζει μια πεντάρα, αν κάνει το παιδί να χάσει το θάρρος και το κέφι του».

«Το γέλιο είναι δώρο του Θεού. Αφήστε το παιδί να γελά. Κάνετέ το  χαρούμενο!»

 Δύσκολο και κουραστικό το έργο του δασκάλου. Γοητευτικό και ωραίο συνάμα! «Σμιλεύουμε» ψυχές… Νιώθω χαρά και ικανοποίηση ως εκπαιδευτικός, όταν κάθε φορά που έβλεπα ότι ο κόπος μου δικαιώνεται.   

Θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου που γεύτηκα «το νέκταρ» της υπέροχης σχέσης δασκάλας- δ/ντριας μαθητή. Αυτή η ωραία σχέση μου έδινε δύναμη να αγωνίζομαι και να προσφέρω αδιάκοπα παρά τις αντίξοες  συνθήκες πολλές φορές…

Η σημερινή μέρα σίγουρα αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση.  Δεν είναι όμως μόνο το τέλος αυτής της όμορφης διαδρομής αλλά και η αρχή μιας νέας. Έχετε ακόμα να μάθετε πολλά, να περάσετε πολλά και να πετύχετε πολλά. Θα ζήσετε όμορφες και άσχημες στιγμές στο μέλλον. Προσπαθήστε να κρατήσετε τις όμορφες όσο πιο πολύ μπορείτε και να ξεπεράσετε τις άσχημες όσο πιο γρήγορα γίνεται. Να κάνετε υπερήφανους τους δικούς σας, να κοπιάζετε συνεχώς για το καλύτερο και να μην απογοητεύεστε αν κάποτε τα πράγματα δεν έρθουν όπως τα περιμένετε. Η ζωή δε σταματάει, κυλάει αδιάκοπα και θα σας δίνει πάντα νέες ευκαιρίες.

Αγαπητά μου παιδιά σας εύχομαι ολόψυχα να προοδεύσετε στη ζωή σας και να είστε πάντα υγιείς κι ευτυχισμένοι. Μην ξεχάσετε όμως να είστε και άνθρωποι. Σωστοί άνθρωποι. Και είμαι σίγουρη ότι ξέρετε τι σημαίνει αυτό. Να σέβεστε τους άλλους, ακόμα και όταν διαφωνείτε μαζί τους. Να αποδέχεστε τη διαφορετικότητα, ακόμα κι αν κάτι δε σας αρέσει. Να έχετε πάντα το θάρρος της γνώμης σας, ακόμα κι αν πρόκειται να ακολουθήσουν συνέπειες. Να αναγνωρίζετε τα λάθη σας. Να μην αδικήσετε ποτέ τους άλλους αλλά ούτε και τον εαυτό σας. Να επιλέγετε πάντα το σωστό και να υποστηρίζετε το δίκαιο γιατί μόνο τότε θα έχετε τη συνείδησή σας καθαρή. Άλλωστε, η κοινωνία μας μπορεί να έχει ανάγκη από επιστήμονες, αλλά περισσότερη ανάγκη έχει από ανθρώπους.

Σας ζητώ συγγνώμη αν κάποια στιγμή, άθελά μου, αδίκησα κάποιον από εσάς.  

Αγαπητοί μου γονείς την τελευταία τετραετία βρισκόμουν μαζί σας σε καθημερινή επαφή, κατανοώντας τις αγωνίες σας, αλλά και τις δικαιολογημένες σας απαιτήσεις για καλύτερη εκπαίδευση των παιδιών σας

Δημιουργήσαμε κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης και πολλές φορές μάλιστα αυτό αποτέλεσε για μένα ισχυρό εργαλείο στην διεκδίκηση και την επίλυση  πολλών θεμάτων που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε και για αυτό το λόγο σας ευχαριστώ όλους θερμά.

Κάποιους αποχαιρετισμούς τους επιδιώκεις, κάποιοι σου επιβάλλονται, κάποιοι απλά συμβαίνουν. Και τότε χρειάζεται χρόνος για να αναγνωρίσεις και να αποδεχτείς αυτό που συνέβη. Στην πραγματικότητα δεν αποχαιρετάς απλώς μια δουλειά, κάποιους ανθρώπους ή μια κατάσταση, αλλά μια σειρά από εμπειρίες, μαθήματα ζωής, προσδοκίες και όνειρα που συνδέονται με ό,τι αποχαιρετάς. Τα συναισθήματα που πηγάζουν από την αλλαγή – επιθυμητή ή μη, δεν έχει σημασία – θα έρχονται για καιρό στο προσκήνιο, για να τα αντιμετωπίσεις και να τ’ αγκαλιάσεις.

Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους γενικά με την υπόσχεση ότι η καρδιά μου δεν πρόκειται ποτέ ν’ απομακρυνθεί από αυτό που αγάπησε με πάθος: ΤΟ ΠΑΙΔΙ! Τολμήστε να ονειρευτείτε ότι η πέτρα γίνεται χρυσός όταν με αγάπη και τέχνη τη σμιλέψετε.

Όταν έχεις αγαπήσει κάτι, θες μόνο το καλό του, και, όπου κι αν βρίσκεται, δεν μπορεί να πάει πιο μακριά από την ψυχή σου.

Σας ευχαριστώ πολύ όλους.

Να είστε βέβαιοι ότι όλες αυτές οι μνήμες θα αντιστέκονται στο χρόνο.

Σας αγαπώ πολύ!

Θα σας θυμάμαι πάντα!

«Μη με διώχνεις», είπε τ’ αστέρι στον ουρανό>

«Μη φοβάσαι, θα έχεις ένα όμορφο ταξίδι», του απάντησε εκείνος.

                                                                                                                                                Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ 

                                                                                                                                        ΛΕΟΥΤΣΑΚΟΥ ΕΥΓΕΝΙΑ