“Θεώρησα ότι οι άλλοι άνθρωποι έχουν κάθε δικαίωμα να με παρατηρούν. Γι’ αυτό και το χέρι μου δεν το έκρυβα, αλλά αντίθετα το έδειχνα και κοιτούσα απ’ την άλλη μεριά, έτσι ώστε να τους δίνω χρόνο να το παρατηρούν και να το επεξεργάζονται, για να με συνηθίζουν.”

 

“Είναι πολύ πιθανό, αν είχα γεννηθεί με ένα άλλο χέρι (…), να ήμουν ένας διαφορετικός άνθρωπος. (…) Μπορεί να είχα περάσει μια πιο εύκολη εφηβεία, να είχα δεχθεί λιγότερες προκλήσεις, λιγότερες απορρίψεις (…). Μπορεί να ‘χα άλλους φίλους, να ‘χα δημιουργήσει μια άλλη οικογένεια, με μια άλλη Μελίνα κι ένα άλλο Φιλιππάκι. Αναλογιζόμενος όλα τα παραπάνω, ξέρετε τελικά πού καταλήγω; Ότι ευτυχώς που γεννήθηκα μ’ αυτό το χέρι.”

 

Τα δύο αυτά αποσπάσματα  αντανακλούν με πολύ διαυγή τρόπο τη στάση ζωής ενός ανθρώπου με αναπηρία, του παραολυμπιακού αθλητή και πρωταθλητή τριάθλου Γιάννη Χατζήμπεη, που πρωταγωνιστεί στην ταινία – ντοκιμαντέρ “Τα Όριά Μας” του Δημήτρη Γιατζουζάκη και κατάφερε το ακατόρθωτο: να κερδίσει το IRONMAN, έναν αγώνα τριάθλου που περιλαμβάνει 3,8 χλμ. κολύμβηση, 180 χλμ. ποδήλατο και 42 χλμ. τρέξιμο!

Χωρίς μελοδραματισμούς, χωρίς διδακτισμούς, χωρίς κλισέ που έχουμε συνηθίσει να ακούμε και να βλέπουμε σε ταινίες με ΑμεΑ, ακολουθούμε τον πρωταγωνιστή σε έναν από τους πιο σημαντικούς αγώνες της ζωής του: στους πρώτους αγώνες των παιδιών του στο παιδικό IRONMAN στη Φρανκφούρτη το 2018, εκεί που ο ίδιος είχε κερδίσει το 2014 σε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του.

Το έργο παρακολούθησαν οι μαθητές των Ε’ και Στ’ τάξεων του σχολείου μας την Παρασκευή 28/4/2023, οι οποίοι στο τέλος είχαν την τιμή και τη χαρά να γνωρίσουν από κοντά τον κ. Χατζήμπεη, να του θέσουν ερωτήσεις και να συζητήσουν μαζί του. Στη συζήτηση συμμετείχε και ο κ. Πατεράκης, αθλητής και παραολυμπιονίκης, προσωπικός φίλος του κ. Χατζήμπεη και γονέας μαθητών του σχολείου μας, ο οποίος μοιράστηκε τις δικές του εμπειρίες, τις δυσκολίες, αλλά και τη δική του στάση απέναντι στα όρια που, τελικά, βάζουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας.