Οι μαθητές του 3ου Νηπιαγωγείου Τήνου ανταποκρίθηκαν για μια ακόμα φορά με ενθουσιασμό στο πρόγραμμα της UNICEF “Σχολεία Υπερασπιστές των Παιδιών”.
Τα παιδιά παρατήρησαν το εποπτικό υλικό και τις αφίσες που μας έστειλε η UNICEF , προβληματίστηκαν, γνώρισαν τις ανάγκες των παιδιών που ζουν σε άλλες χώρες και ανακάλυψαν ότι τα παιδιά του κόσμου μπορεί να είναι διαφορετικά, αλλά τους αρέσουν τα ίδια πράγματα και έχουν όλα τα ίδια δικαιώματα. Δυστυχώς, όμως ,υπάρχουν παιδιά που στερούνται κάποια από τα πιο βασικά τους δικαιώματα.
Μαθαίνοντας για τις δράσεις της οργάνωσης αποφασίσαμε να ενισχύσουμε το έργο της αγοράζοντας τετράδια, ένα ημερολόγιο και το dvd “το Νησί του Lucanor”,το οποίο έχει ως θέμα τα δικαιώματα των παιδιών.
Τα παιδιά ζωγράφισαν τα δικαιώματα των παιδιών και χρησιμοποιώντας διάφορα υλικά δημιούργησαν κολάζ με θέμα τα παιδιά του κόσμου.
Μέσα από τις δράσεις αυτές οι μαθητές μας ευαισθητοποιήθηκαν απέναντι στη διαφορετικότητα,ανέπτυξαν συναισθήματα αγάπης και αλληλεγγύης προς τους συνανθρώπους και κατανόησαν πως όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια δικαιώματα.
-Τα παιδιά γνώρισαν τα χαρακτηριστικά γεγονότα του Θείου Δράματος και της Ανάστασης,έμαθαν για τα έθιμα του Πάσχα και είδαν στο youtube μια ταινία για τη ζωή του Χριστού.
-Έφτιαξαν κάρτες και έγραψαν ευχές για το Πάσχα,έβαψαν κόκκινα αυγά και κατασκεύασαν καλαθάκια και λαμπάδες
Την Τρίτη 23 Απριλίου ήρθε στο σχολείο μας η γιαγιά της μαθήτριάς μας Μαριάννας και μας μίλησε για τα έθιμα του Λαζάρου.Έμαθε στα παιδιά το τραγούδι του Λαζάρου και στη συνέχεια τα παιδιά ζύμωσαν με τη βοήθειά της τα δικά τους λαζαράκια.Την ευχαριστούμε πολύ!
ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ
Το όνομα του λουλουδιού συνδέεται με τον αρχαίο μύθο του Άδωνη και της Αφροδίτης.Σύμφωνα με το μύθο ο Άδωνης βγήκε για κυνήγι στο δάσος.
Εκεί όμως τον παραφύλαγε ο θεός Άρης που ζήλευε τον Άδωνη αφού η Αφροδίτη τον παράτησε για τα μάτια του ωραίου νέου.
Ο Άρης μεταμορφώθηκε σε άγριο κάπρο, επιτέθηκε στον Άδωνη και τον πλήγωσε θανάσιμα. Η Αφροδίτη άκουσε τα βογκητά του Άδωνη και έσπευσε να τον βρει.
Όμως ήταν πια αργά. Απαρηγόρητη η Αφροδίτη πήρε στην αγκαλιά της το άψυχο σώμα του αγαπημένου της και όπως λέγεται ράντισε με νέκταρ την πληγή.
Από το μείγμα που έκαναν το νέκταρ με το αίμα ξεπήδησε ένα όμορφο λουλούδι.Το λουλούδι που αναφέρει ο μύθος είναι η γνωστή σε όλους μας παπαρούνα των λιβαδιών με το υπέροχο κόκκινο χρώμα (Το αίμα του Άδωνη). ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ
Ο Νάρκισσος ήταν ένας εξαιρετικά όμορφος νέος. Η μητέρα του, του είχε πει ότι θα παραμείνει έτσι σ΄ όλη του τη ζωή αν δεν δίνει σημασία στην ομορφιά του. Ο Νάρκισσος αποφάσισε να δει την αντανάκλασή του στα νερά μιας πηγής. Γοητεύτηκε τόσο από την ομορφιά του πού έμεινε εκεί ακίνητος θαυμάζοντας τον εαυτό του μέχρι που μαράζωσε και πέθανε στις όχθες της πηγής. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, νόμισε πως η αντανάκλαση του ήταν η νύμφη που έμενε εκεί. Πήδησε στο νερό για να την πιάσει και πνίγηκε.
Το λουλούδι νάρκισσος φύτρωσε σε εκείνο το σημείο
ΥΑΚΙΝΘΟΣ
Ο Υάκινθος ήταν ένας όμορφος νέος από τη Σπάρτη. Ο Υάκινθος ήταν σύντροφος του Απόλλωνα, θεού του ήλιου και του Ζέφυρου, θεού του ανέμου.
Οι δύο θεοί συναγωνίζονταν ποιος θα κερδίσει την εύνοια του όμορφου νέου.
Μια μέρα καθώς ο Απόλλωνας μάθαινε στο Υάκινθο δισκοβολία, του ξέφυγε ο δίσκος και χτύπησε τον άτυχο νέο σκοτώνοντάς τον.
Από το αίμα του νέου ο Απόλλωνας έπλασε ένα λουλούδι που στο άνθισμά του κάθε του πέταλο έμοιαζε να έχει γραφτεί μια θρηνητική κραυγή.
ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ
Οι αρχαίοι θεοί του Ολύμπου είχαν προτερήματα, αλλά και ελαττώματα. Το μεγάλυτερο τους ελάττωμα ήταν η γνωστή ζήλια.
Ο Δίας ζήλευε την Ήρα, γιατί εκείνη είχε το δικό της λουλούδι, τον κρίνο.
Μια μέρα ο Δίας αποφάσισε να φτιάξει και αυτός ένα δικό του λουλούδι παρόμοιο με της Ήρας. Έτσι πέταξε ένα κεραυνό σε μία πεδιάδα της Πιερίας και εκεί φύτρωσε ένα πανέμορφο λουλούδι, που το ονόμασε γαρίφαλο. Παλιά λεγόταν Δίανθος, δηλαδή το λουλούδι του Δία
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ
Ζούσε λέει κάποτε στην παλιά Κόρινθο μια κόρη που την έλεγαν Ροδάνθη και που οι θεοί της είχαν χαρίσει ομορφιά , καλοσύνη αλλά και σπάνια σοφία.
Μια μέρα η Ροδάνθη αποφάσισε να καλέσει μερικούς φίλους της στο σπίτι , για να περάσουν μερικές ευχάριστες ώρες τρώγοντας , πίνοντας και συζητώντας. Μα το κρασί που τους πρόσφερε ήταν τόσο γλυκόπιοτο και τόσο άφθονο , που οι καλεσμένοι της άρχισαν να πίνουν τη μια κούπα
πίσω από την άλλη , ώσπου στο τέλος μέθυσαν. Πάνω στο μεθύσι του θέλησε κάποιος από αυτούς να πειράξει τη Ροδάνθη , ίσως επειδή τη ζήλευε. Της είπε , λοιπόν , οτι μια γυναίκα δεν μπορεί να παραβγεί ποτέ στην εξυπνάδα και στη σοφία έναν άνδρα.
Η Ροδάνθη του απάντησε χαμογελώντας ότι η σοφία δεν είναι προνόμιo των ανδρών. ¨ Μην ξεχνάς την Αθηνά , του είπε , που ονομάστηκε θεά της σοφίας , ενώ κανένας από τους άνδρες θεούς δεν ονομάστηκε έτσι ¨.
Η απάντησή της αυτή , αντί να σβήσει τη φωτιά , την άναψε περισσότερο.
– Μα…αυτό είναι μεγάλη προσβολή απέναντι στους θεούς! , φώναξε με οργή κάποιος από τους καλεσμένους της.Είναι προσβολή απέναντι στο μεγάλο Δία , τον πατέρα των θεών ! Και μια τέτοια προσβολή τιμωρείται μόνο με θάνατο!
– Θάνατος στη Ροδάνθη ! ακολούθησαν τοτε πολλές άγριες φωνές.
Η Ροδάνθη έτρεξε προς την ανοιχτή πόρτα να βγει από το σπίτι.
Πάνω στην απελπισία της όρμησε προς το ναό της Άρτεμης που συνάντησε μπροστά της.
Η θεά Άρτεμη μεταμόρφωσε τη Ροδάνθη σε λουλούδι για να τη σώσει από τη μανία των μεθυσμένων φίλων της και γέμισε με αγκάθια τα κλαδιά του για να το προστατεύει πάντα από τους εχθρούς του.Το λουλούδι που πήρε το όνομα της άτυχης κόρης είναι το ρόδο που εμείς το ξέρουμε σαν τριαντάφυλλο.
Αλλά υπάρχει ακόμα ένας μύθος για το τριαντάφυλλο.Όταν ο Άδωνης , ο νέος που τον αγαπούσε τόσο πολύ η θεά Αφροδίτη , τραυματίστηκε θανάσιμα από τον Άρη , που είχε μεταμορφωθεί σε κάπρο , η όμορφη θεά έτρεξε κοντά του για να τον γλιτώσει.Πάνω στη βιασύνη της πάτησε ένα φυτό που είχε αρκετά αγκάθια ,σχίστηκε το γυμνό της πόδι κι έτρεξε στη γη αρκετό αίμα.Το φυτό εκείνο ήταν η τριανταφυλλιά που τα λουλούδια της ως τότε ήταν κάτασπρα.Αλλά με το αίμα της Αφροδίτης που πότισε τις ρίζες του , τα λουλούδια άρχισαν να παίρνουν κόκκινο χρώμα
Τα παιδιά ζωγράφισαν με τέμπερες λουλούδια,κατασκεύασαν με διάφορα υλικά έντομα,πεταλούδες,χελιδόνια και λουλούδια.
-Ψυχαγωγήθηκαν με ιστορίες για την άνοιξη,τα λουλούδια και τα πουλιά.Έμαθαν τους μύθους των λουλουδιών,γνώρισαν τα μέρη των αγριολούλουδων,διεύρυναν τις γνώσεις τους για τη ζωή των μελισσών και άλλων εντόμων.Κάναμε μετρήσεις και ταξινομήσεις των εντόμων(έντομα που πετούν,που έρπουν κ.α.)
-Μέσα από σχετικές εικόνες τα παιδιά έμαθαν τα στάδια εξέλιξης της πεταλούδας.Τραγουδήσαμε το
τραγούδι “μια ωραία πεταλούδα”,παίξαμε το παραδοσιακό παιχνίδι”περνά-περνά η μέλισσα κ.τ.λ. <img
-Ανάγνωση μύθων.Οι άνεμοι στην αρχαιότητα.Οι Βορεάδες, Ο Ζήτης και ο Κάλαϊς.Συζήτηση για τον άνεμο στο νησί μας,τον Αίολο και την Αιολική ενέργεια
-Ζωγραφική με νερομπογιές “φουρτούνα”
-Ζωγραφική με φύσημα με καλαμάκια
-Πειράματα για τον αέρα
Φουσκώνουμε 2 μπαλόνια,το ένα περισσότερο από το άλλο.Τα τοποθετούμε σε μια αυτοσχέδια ζυγαριά και διαπιστώνουμε ότι το μεγαλύτερο είναι πιο βαρύ.Άρα ο αέρας έχει βάρος.
Φουσκώνουμε ένα μπαλόνι και παρατηρούμε τα σχήματα που παίρνει.Άρα ο αέρας δεν έχει σχήμα αλλά παίρνει το σχήμα του αντικειμένου μέσα στο οποίο βρίσκεται.
Καταγράφουμε τις παρατηρήσεις των παιδιών για τις ιδιότητες του αέρα:δε μυρίζει,δεν έχει γεύση,δεν τον βλέπουμε αλλά τον νιώθουμε και τον ακούμε, έχει βάρος κ.α.
-Κατασκεύασαν ανεμόμυλους.
-Κατασκεύασαν σε μακέτα με πλαστελίνη τον Τσικνιά (βουνό της Τήνου),τον Ζήτη και τον Κάλαϊ.
Διαβάσαμε στα παιδιά το παραμύθι ”Ο μαύρος κότσυφας και ο άσπρος γλάρος” της Κίτυ Κρόουθερ.Στο συγκεκριμένο παραμύθι ο μαύρος κότσυφας είναι ένας ξένος.Στο χωριό των άσπρων γλάρων κανείς δεν τον θέλει.Στην πορεία όμως οι γλάροι βλέπουν ότι ήταν λάθος που δεν τον ήθελαν τόσο καιρό και δεν ήταν φίλοι.Μετά την ανάγνωση του παραμυθιού συζητήσαμε με τα παιδιά για τη διαφορετικότητα και την ανάγκη να συνυπάρχουμε όλοι μαζί αν και διαφορετικοί.
Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ζευγάρια και υποδύθηκαν τον μαύρο κότσυφα και έναν γλάρο του χωριού που τον κοροϊδεύει για τη διαφορετική του εμφάνιση.Τα παιδιά συνειδητοποίησαν πώς μπορεί να αισθάνεται κάποιος που του φερόμαστε άσχημα επειδή προέρχεται από άλλη χώρα ή διαφέρει στα φυσικά χαρακτηριστικά.
Για να αντιληφθούν την αναγκαιότητα της φιλίας και της συνύπαρξης με τον άλλο μέσω της κίνησης και του αυτοσχεδιασμού,ζητήσαμε από τα παιδιά να φανταστούν ότι βρίσκονται σε ένα άγνωστο μέρος και προσπαθούν με το σώμα τους να το ανακαλύψουν.Με τη συνοδεία μουσικής τα παιδιά περπατούν,πέφτουν πάνω σε φανταστικά εμπόδια,πηδούν αόρατους τοίχους …Κουρασμένα,κλείνουν τα μάτια και σκέφτονται πόσο θα ήθελαν να είχαν δίπλα τους ένα φίλο.Τα παιδιά σηκώνονται,το ένα παιδί πλησιάζει το άλλο,αγγίζονται και φτιάχνουν όλα μαζί μια μεγάλη αγκαλιά.
Προτείναμε στα παιδιά να φτιάξουμε μια συνταγή φιλίας.Τα παιδιά υπαγόρευσαν και εικονογράφησαν τα συστατικά της καλής φιλίας και τους τρόπους που πρέπει να ακολουθούμε για να είμαστε καλοί φίλοι.
Δημιουργήσαμε ένα video με τις ζωγραφιές των παιδιών και το αναρτήσαμε στο youtube.
Κάντε κλικ στο σύνδεσμο
-Εμπλουτίσαμε τη βιβλιοθήκη με βιβλία μυθολογίας,επεξεργαστήκαμε εικόνες αγγείων,στις οποίες απεικονίζονται οι ήρωες της αργοναυτικής εκστρατείας και τα παιδιά ζωγράφισαν αγγεία με τους αργοναύτες.
-Τα παιδιά συνέθεσαν ένα ποίημα ,χωρίστηκαν σε ομάδες και το εικονογράφησαν
-Τα παιδιά χρησιμοποιώντας πλαστελίνη δημιούργησαν ένα κολλάζ με θέμα τον Φρίξο και την Έλλη.
-Τα παιδιά κατασκέυασαν την Αργώ με ποικίλλα υλικά.
-Αφηγηθήκαμε στα παιδιά τον μύθο της αμυγδαλιάς και του βοριά.
Η ιστορία της Αμυγδαλιάς
Η Αμυγδαλιά ήταν ένα νέο, πανέμορφο, ροδαλό κορίτσι.
Η μητέρα της την αγαπούσε πολύ, φοβόταν όμως τις κρύες μέρες του χειμώνα να την αφήσει να βγει έξω για να μην κρυώσει. Γι’ αυτό το χειμώνα την κλείδωνε στο δωμάτιό της.
Μια μέρα όμως ο Βοριάς πέρασε έξω από το παράθυρό της, την είδε και την ερωτεύτηκε. Πώς όμως θα ερωτεύονταν και αυτή το Βοριά; Τριγυρνούσε θλιμένος έξω από το παράθυρό της.
Ωσπου μια νύχτα σκέφτηκε να μεταμορφωθεί σε πρίγκηπα. Ο Βοριάς παρουσιάστηκε στην Αμυγδαλιά σαν όμορφος νεαρός άντρας και της ζήτησε αμέσως να παντρευτούν. Εκείνη μόλις τον αντίκρισε τον ερωτεύτηκε και δέχτηκε την πρότασή του.
Μια μέρα λοιπόν, που έλειπε η μητέρα της από το παλάτι, βγήκε έξω τρέχονταςκαι αγκάλιασε το Βοριά.
Δεν άντεξε την παγωνιά και απ’ το κρύο του ξεψύχησε.
Από τότε ντύνεται νυφούλα και δέχεται το άγγιγμα του αγαπημένου της Βοριά κάθε χειμώνα.
-Τα παιδιά κατασκεύασαν την αμυγδαλιά χρησιμοποιώντας ποπκορν
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
& 
