Ανοιξιάτικος περίπατος

Για άλλη μια φορά η φύση μας συναρπάζει!

1649151512432

Έφτασε η εποχή των χρωμάτων και μαζί τους ήρθαν και τα αποδημητικά πουλιά! Ένα από αυτά είναι ο πελαργός που έχει φτιάξει τη φωλιά του στον Ιερό Ναό των Αγίων Θεοδώρων στην πόλη μας. Με αφορμή τον ερχομό του κάναμε ένα περίπατο ως τη φωλιά του όπου είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε και να παρατηρήσουμε τις αλλαγές στη φύση.

Καλωσορίζουμε την Άνοιξη!

        Καλωσορίσαμε την Άνοιξη και τον Μάρτη!

                         .jpg

Αμυγδαλιά!

Όταν ανθίζει η αμυγδαλιά ξέρουμε πως η Άνοιξη είναι κοντά! 0002 1

 

 

 

 

 

 

 

(Πηγή: http://markoudesypri.blogspot.com/2013/02/blog-post_16.html

Πρωταπριλιά-Καλό Μήνα!

Ψέματα για το καλό.

   Πρόκειται για μια συνήθεια που ήρθε από την Δυτική Ευρώπη. Κατά μια εκδοχή ξεκίνησε από τα πειράγματα που έκαναν οι Γάλλοι σε όσους θεωρούν τη μέρα αυτή ως Πρωτοχρονιά. Ίσως όμως να ξεκίνησε από τις κελτικές χώρες, που εκείνη τη μέρα ξεκινούσαν το ψάρεμα κι όταν επέστρεφαν έλεγαν ψέματα για τα κατορθώματά τους.

   Το έθιμο αυτό έγινε τόσο λαοφιλές, ώστε από το περασμένο τουλάχιστον αιώνα υιοθέτησαν και οι εφημερίδες, κάνοντας φάρσες με τη μετάδοση ψευδών ειδήσεων, πρακτική που ακολουθεί και σήμερα.

 

Όταν τα Ψέματα γίνονται τραγούδι

Στραβός βελόνα γύρευε ολά ολά
μέσα σ’ έν’ αχυρώνα βατζιγτζέλο βατζιγτζό
κι ένας κουφός του έλεγε ολά ολά
την άκουα που εβρόντα βατζιγτζέλο βατζιγτζό.

Απ’όλα τα πετούμενα ολά ολά
ο γάιδαρος μ’αρέσει βατζιγτζέλο βατζιγτζό
γιατί έχει αηδονιού φωνή ολά ολά
και δαχτυλίδι μέση βατζιγτζέλο βατζιγτζό

Πολλά ψέματα είπαμε ολά ολά
ας πούμε και μια αλήθεια βατζιγτζέλο βατζιγτζό.
Ο κόκορας εγέννησε ολά ολά
κι έκανε κολοκύθια βατζιγτζέλο βατζιγτζό.

Τα κολοκύθια είχαν νερό ολά ολά
και το νερό βατράχια βατζιγτζέλο βατζιγτζό.

Καλώς ήρθες Άνοιξη!

Καλωσορίζουμε την άνοιξη και ασχολούμαστε με τις παρακάτω δραστηριότητες:

Παροιμίες για το Μάρτιο

 Μάρτης είναι χάδια κάνει , πότε κλαίει , πότε γελάει !

Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.

Αίνιγμα

Από πάνω σαν τηγάνι, από κάτω σαν βαμβάκι και από πίσω ψαλιδάκι.

ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ

Το τέλος του Χειμώνα και τον ερχομό των χελιδονιών γιόρταζαν τα παιδιά από την αρχαιότητα με τα «χελιδονίσματα».

Σε κάθε μεριά της Ελλάδας, την 1η του Μαρτη τα παιδιά ξεχύνονταν στους δρόμους για να καλωσορίσουν τα χελιδόνια τους, τους αγγελιοφόρους της Άνοιξης. Κρατούσαν στα χέρια τους ένα ξύλινο χελιδόνι και του κρεμούσαν στο λαιμό κουδουνάκια . Πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και έλεγαν τα «χελιδονίσματα» ενώ τα κουδουνάκια συνόδευαν το τραγούδι τους.

Ήρθε ήρθε χελιδόνα                               κι αν φλεβίσεις κι αν τσικνίσεις

ήρθε και άλλη μεληδόνα                        καλοκαίρι θα μυρίσεις. 

κάθησε και λάλησε                                 Κι αν χιονίσεις κι αν κακίσεις,       

και γλυκά κελάηδησε:                             πάλιν άνοιξη θ’ ανθίσεις.

«Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,

και Φλεβάρη φοβερέ

ΒΡΑΧΙΟΛΑΚΙ

Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά». Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο «Μάρτης» προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν.Συνηθίζεται να φοριέται μέχρι τέλος του μήνα. Ύστερα αφού τον βγάλουν, τον κρεμούν στις τριανταφυλλιές, ώστε να γίνουν τα μάγουλά τους κόκκινα σαν τριαντάφυλλα.

 
 
 
 

 

Γιορτή της μητέρας

Τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου οι περισσότερες χώρες του κόσμου γιορτάζουν μια γιορτή αλλιώτικη από τις άλλες. Μια γιορτή που μας θυμίζει πώς ήρθαμε στον κόσμο. Μια γιορτή φόρο τιμής σ’ εκείνη που μας έφερε στη ζωή, που μας έδωσε πνοή και αποτελεί το κέντρο του δικού μας κόσμου, όπως κι εμείς το κέντρο του δικού της.

Η ημέρα αυτή σκοπό έχει να τιμήσει την προσφορά της μητέρας στη ζωή, να τιμήσει αυτή που μας προσφέρει ακούραστα την αγάπη της και τη βοήθειά της και το μόνο που περιμένει από εμάς είναι ένα γλυκό χαμόγελο.

 

Ήρθε η Άνοιξη!

Σήμερα στο νηπιαγωγείο μας κατασκευάσαμε με πολύ μεγάλο ενθουσιασμό έναν όμορφο κήπο με λουλούδια που έφεραν τα παιδιά.

Έθιμα και παραδόσεις του Μάρτη

ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ

Το τέλος του Χειμώνα και τον ερχομό των χελιδονιών γιόρταζαν τα παιδιά από την αρχαιότητα με τα “χελιδονίσματα”.

Σε κάθε μεριά της Ελλάδας, την 1η του Μαρτη τα παιδιά ξεχύνονταν στους δρόμους για να καλωσορίσουν τα χελιδόνια τους, τους αγγελιοφόρους της Άνοιξης. Κρατούσαν στα χέρια τους ένα ξύλινο χελιδόνι και του κρεμούσαν στο λαιμό κουδουνάκια . Πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και έλεγαν τα “χελιδονίσματα” ενώ τα κουδουνάκια συνόδευαν το τραγούδι τους.

Ήρθε ήρθε χελιδόνα                               κι αν φλεβίσεις κι αν τσικνίσεις

ήρθε και άλλη μεληδόνα                        καλοκαίρι θα μυρίσεις. 

κάθησε και λάλησε                                 Κι αν χιονίσεις κι αν κακίσεις,       

και γλυκά κελάηδησε:                             πάλιν άνοιξη θ’ ανθίσεις.

“Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,

και Φλεβάρη φοβερέ

Με το ίδιο τρόπο, στο νηπιαγωγείο μας, υποδεχτήκαμε την 1η  Μαρτίου, τον ερχομό της Άνοιξης. Κρατώντας ο καθένας στα χέρια του το χελιδόνι που κατασκευάσαμε, τραγουδήσαμε τα χελιδονίσματα.

ΒΡΑΧΙΟΛΑΚΙ

Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά». Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο «Μάρτης» προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν.Συνηθίζεται να φοριέται μέχρι τέλος του μήνα. Ύστερα αφού τον βγάλουν, τον κρεμούν στις τριανταφυλλιές, ώστε να γίνουν τα μάγουλά τους κόκκινα σαν τριαντάφυλλα.

ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ

Η λαϊκή φαντασία έδωσε στο Μάρτιο ένα σωρό παρατσούκλια, όπως Ανοιξιάτης (γιατί είναι ο πρώτος μήνας της Άνοιξης), Γδάρτης, Παλουκοκάφτης Κλαψομάρτης, Πεντάγνωμος (για το ευμετάβλητο του καιρού), Βαγγελιώτης (λόγω της γιορτής του Ευαγγελισμού), Φυτευτής, και άλλα δηλωτικά της φυσιογνωμίας του, που έχουν σχέση με ιδιότητες ή πράξεις που του αποδίδονται.

Τα πιο πολλά από αυτά βρίσκονται μέσα στις παραδόσεις και τις παροιμίες που έπλασε ο λαός για να εξηγήσει τις απότομες μεταβολές του καιρού ή τις βαρυχειμωνιές που παρατηρούνται μέσα στο Μάρτη και που πάντα είναι επικίνδυνες για τη γεωργία και την κτηνοτροφία.

«Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκάφτης,
τα παλιά παλούκια καίει, τα καινούργια ξεριζώνει».

στην οποία και χρωστάει τα παρατσούκλια γδάρτης και παλουκοκάφτης.

Για τις μεγάλες του παγωνιές λένε: «Τον Μάρτη χιόνι βούτυρο, μα σαν παγώσει μάρμαρο».
ενώ για την αντιμετώπιση του κρύου άλλες παροιμίες συμβουλεύουν:

«Φύλλα ξύλα για το Μάρτη να μην κάψεις τα παλούκια».

«Το Μάρτη φύλα άχερα μη χάσεις το ζευγάρι».

«Τσοπάνη μου την κάπα σου το Μάρτη φύλαγε την».

«Ο Αύγουστος για τα πανιά κι ο Μάρτης για τα ξύλα».

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ


Το ίδιο φαινόμενο εξηγούν και άλλες παραδόσεις που αναφέρονται στη γυναίκα του Μάρτη.

Κάποτε οι μήνες αποφάσισαν να παντρευτούν. Ο καθένας βρήκε μια γυναίκα που του άρεσε και την παντρεύτηκε. Ο Μάρτης δε φρόντισε το ζήτημα μόνος του και έβαλε προξενητάδες να του βρούνε μια γυναίκα. Εκείνοι του φέρανε μια κοπέλα η οποία ήταν τυλιγμένη με ένα μαντίλι και του είπαν ότι είναι πολύ όμορφη. Ευκολόπιστος όπως ήταν, την παντρεύτηκε.
Όταν όμως έμειναν μόνοι και έβγαλε το μαντίλι της, τι να δει; Δεν υπήρχε πιο άσχημη στον κόσμο!

Από τότε κάθε φορά που τη θυμόταν άστραφτε, βροντούσε, έβρεχε, έριχνε μπόρες, έκανε παγωνιές. Μόνο όταν ξεχνιόταν μερικές φορές, ηρεμούσε, γαλήνευε κι έκανε καλό καιρό!

Στη Μεσσηνία, λόγου χάρη, λένε ότι η γυναίκα που παντρεύτηκε ο Μάρτης, από μπροστά ήταν πολύ άσχημη, ενώ από πίσω ήταν πολύ όμορφη. Όταν ο Μάρτης τη βλέπει καταπρόσωπο κλαίει και ο καιρός χαλάει, όταν όμως την κοιτάζει από τις πλάτες ευχαριστιέται και ο καιρός καλοσυνεύει.
Γι’ αυτό λέγεται και η παροιμία: «Ο Μάρτης πότε κλαίει και πότε γελάει».

Σε άλλες περιοχές η παράδοση θέλει το Μάρτη νε έχει δύο γυναίκες, τη μια πολύ όμορφη και φτωχή και την άλλη πολύ άσχημη και πλούσια. Ο Μάρτης κοιμάται στη μέση και όταν γυρίζει κατά την άσχημη, κατσουφιάζει και ο καιρός χαλάει, όταν όμως γυρίζει κατά την όμορφη, χαίρεται και γελάει, και ο καιρός είναι καλός. ζεστός με ήλιο. Τις περισσότερες φορές όμως γυρίζει κατά την άσχημη επειδή αυτή είναι η πλούσια που τρέφει και την φτωχή, την όμορφη.

Έτσι άλλωστε προτιμούν το Μάρτιο και οι χωρικοί, βροχερό, επειδή η σοδειά τους θα είναι καλύτερη. Άλλωστε το βεβαιώνουν και αρκετές παροιμίες.

«Μάρτης έβρεχε, θεριστής χαιρότανε».
«Μάρτης βρέχει; Ποτέ μην πάψει».
«Κάλλιο Μάρτης στις γωνιές παρά Μάρτης στις αυλές».
«Κάλλιο Μάρτης καρβουνιάρης παρά Μάρτης λιοπυριάρης».
«Μάρτης βροχερός θεριστής κουραστικός».
«Μάρτης κλαψής θεριστής χαρούμενος».
«Μάρτης πουκαμισάς δεν σου δίνει να μασάς».
«Σαν ρίξει ο Μάρτης μια βροχή κι Απριλης αλλη μία, να δεις κουλούρες στρογγυλές και πίττες σαν αλώνι».

πηγή:http://edu.klimaka.gr/