Την Τρίτη 23 Απριλίου πήγαμε στο 5^ο Δημοτικό για να παρακολουθήσουμε Κουκλοθέατρο. Ήταν μια διασκεδαστική παράσταση με τίτλο «Ο Τρομάρας».

       Η παράσταση  βασίζεται στο ομώνυμο έργο του Γ. Βιζυηνού, που αποτελεί το πρώτο παιδικό διήγημα της ελληνικής λογοτεχνίας στη δημοτική. 

      «Ο Τρομάρας» μάς περιγράφει την ιστορία ενός παιδιού που φοβόταν και τρόμαζε με το κάθε τι.  Και όμως με τη σιδερένια του θέληση και την εξυπνάδα του κατάφερε να νικήσει το φόβο του και να γίνει φοβερός και τρομερός στους άλλους, αληθινός Τρομάρας, που και το ληστή έβαλε στο χέρι και την αρκούδα ξεγέλασε και στη σπηλιά κοιμήθηκε. Το μήνυμα που ο συγγραφέας μεταδίδει στα παιδιά είναι πως τον φόβο εμείς τον γεννούμε με την ιδέα μας και πως σ’ όποιο κίνδυνο κι αν βρεθούμε, αν δεν φοβηθούμε θα τα βγάλουμε πέρα. 

Σήμερα οργανώσαμε μια επίσκεψη στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Θήβας. Η κ. Μάγδα μας ξενάγησε στον χώρο της βιβλιοθήκης, μας εξήγησε την λειτουργία της, μας έδειξε όμορφα παιδικά βιβλία τα οποία μπορούν να δανείζονται τα παιδιά και μας διάβασε παραμύθια. Στην συνέχεια διαβάσαμε ένα όμορφο ποίημα σχετικό με το βιβλίο και ζωγραφίσαμε.

Ευχαριστούμε πολύ την κ. Μάγδα για την όμορφη φιλοξενία και τις πολύτιμες πληροφορίες που μας έδωσε.  

Ευχαριστούμε πολύ τον διοικητή και όλο το προσωπικό της Πυροσβεστικής για τα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα που έδειξαν στα παιδιά!

Ψέματα για το καλό.

   Πρόκειται για μια συνήθεια που ήρθε από την Δυτική Ευρώπη. Κατά μια εκδοχή ξεκίνησε από τα πειράγματα που έκαναν οι Γάλλοι σε όσους θεωρούν τη μέρα αυτή ως Πρωτοχρονιά. Ίσως όμως να ξεκίνησε από τις κελτικές χώρες, που εκείνη τη μέρα ξεκινούσαν το ψάρεμα κι όταν επέστρεφαν έλεγαν ψέματα για τα κατορθώματά τους.

   Το έθιμο αυτό έγινε τόσο λαοφιλές, ώστε από το περασμένο τουλάχιστον αιώνα υιοθέτησαν και οι εφημερίδες, κάνοντας φάρσες με τη μετάδοση ψευδών ειδήσεων, πρακτική που ακολουθεί και σήμερα.

Όταν τα Ψέματα γίνονται τραγούδι

Στραβός βελόνα γύρευε ολά ολά
μέσα σ’ έν’ αχυρώνα βατζιγτζέλο βατζιγτζό
κι ένας κουφός του έλεγε ολά ολά
την άκουα που εβρόντα βατζιγτζέλο βατζιγτζό.

Απ’όλα τα πετούμενα ολά ολά
ο γάιδαρος μ’αρέσει βατζιγτζέλο βατζιγτζό
γιατί έχει αηδονιού φωνή ολά ολά
και δαχτυλίδι μέση βατζιγτζέλο βατζιγτζό

Πολλά ψέματα είπαμε ολά ολά
ας πούμε και μια αλήθεια βατζιγτζέλο βατζιγτζό.
Ο κόκορας εγέννησε ολά ολά
κι έκανε κολοκύθια βατζιγτζέλο βατζιγτζό.

Τα κολοκύθια είχαν νερό ολά ολά
και το νερό βατράχια βατζιγτζέλο βατζιγτζό.

…προσπαθούμε να φτιάξουμε λέξεις

Την Κυρά Σαρακοστή
που ‘ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν
με αλεύρι και νερό.

Σαρακοστή λέγεται μια μεγάλη περίοδος νηστείας της Εκκλησίας μας. Ξεκινάει μετά την περίοδο της Απόκριας, που είναι μέρες χαράς και διασκεδάσεων. Τη Μεγάλη Σαρακοστή έχουμε νηστεία 49 ημερών για τους χριστιανούς. Οι τρείς πρώτες μέρες είναι από τις πιο αυστηρές σε όλη τη νηστεία και ονομάζονται ‘τριήμερο’.

       Παλαιότερα η κυρά – Σαρακοστή ήταν το ημερολόγιο των Χριστιανών, την παρίσταναν ως μια καλόγρια με επτά πόδια, γιατί είναι και επτά οι εβδομάδες νηστείας μέχρι τη Μεγάλη Εβδομάδα.

       Έχει τα χέρια σταυρωμένα, γιατί διαρκώς προσεύχεται, δεν έχει στόμα για να μην πολυλογεί, δεν έχει αυτιά για να μην ακούει πολλές κουβέντες ή άσχημα λόγια.