Παραδοσιακά παιχνίδια

Κατά την φετινή χρονιά 2011-2012 το νηπιαγωγείο μας ανέλαβε ένα πρόγραμμα πολιτιστικών με θέμα: «Παραδοσιακά παιχνίδια».

 

Στόχοι του προγράμματος είναι να μυηθούν τα νήπια σε παιχνίδια χαμένα στο χρόνο, που παλαιότερα έπαιζαν οι γονείς τους, να μάθουν να συνεργάζονται και να διασκεδάζουν.

 

Τυφλόμυγα, κολοκυθιά, κουτσό, κρυφτό, αγαλματάκια, μελισσάκια κ.α. είναι μερικά από τα παιχνίδια τα νήπια θα μάθουν να παίζουν μαζί με τους κανόνες τους.

 

Αρχή κάναμε με το παιχνίδι κολοκυθιά και συνεχίζουμε…

 

 

ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ

Κάθε παίχτης παίρνει από ένα νούμερο κι ο πρώτος στη σειρά σαν μάνα, λέει: Έχω μια κολοκυθιά που κάνει 5 κολοκύθια. Αυτός που έχει το πέντε, ανταπαντά: και γιατί να κάνει 5, ας κάνει τρία.
Το παιχνίδι συνεχίζεται με ταχύτητα εναλλαγής αριθμών κι όποιος μπερδευτεί και πει τον δικό του αριθμό, βγαίνει έξω.

 

 

Πέτρα, ψαλίδι, μολύβι, χαρτί 

Αυτό είναι ένα γνωστό παιχνίδι, που δεν χρειάζεται εξοπλισμό, αλλά μόνο το χέρι μας! Οι παίκτες κάθονται σε κύκλο, ακόμη και όρθιοι, και λένε ρυθμικά «πέτρα, ψαλίδι, μολύβι, χαρτί!» και μόλις ολοκληρώνουν τη φράση, κάνουν ταυτόχρονα συμβολικά με το χέρι τους ένα από τα αντικείμενα αυτά, όποιο έχουν επιλέξει. Τότε, κοιτάζουν ποιός κερδίζει, ανάλογα με τα αντικείμενα και παίρνουν αντίστοιχα από έναν πόντο. 

Συγκεκριμένα, το χαρτί κερδίζει την πέτρα, το μολύβι κερδίζει το χαρτί, το ψαλίδι κερδίζει το μολύβι και το χαρτί και η πέτρα κερδίζει το ψαλίδι και το μολύβι. Μπορεί να οριστεί από την αρχή σε πόσους πόντους θα τελειώσει το παιχνίδι, π.χ. όποιος συγκεντρώσει πρώτος δέκα πόντους θα είναι ο νικητής. Παίζεται και με δύο παίκτες.

 

Τα μανταλάκια (αυτοσχέδιο από τα νήπια)

 

Στο κέντρο βάζουμε ένα κουτί με μανταλάκια πλαστικά ή ξύλινα. Σηκώνονται 2ή 3 παιδιά όρθια. Παίζει η μουσική με το ξυλόφωνο και όση ώρα διαρκεί η μουσική τα νήπια πρέπει να βάζουν πάνω τους όσα περισσότερα μανταλάκια μπορούν. Νικητής είναι όποιος καταφέρει να βάλει πάνω του τα περισσότερα μανταλάκια.

Καλή επιτυχία!

Η μπάλα στο τούνελ

 

Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες, στοιχισμένα το ένα πίσω από το άλλο, με τα πόδια σε διάσταση.. Με το σύνθημα ο πρώτος κάθε ομάδας δίνει την μπάλα κάτω από τα πόδια του στον επόμενο. Η μπάλα περνά από όλα τα παιδιά και ο τελευταίος την παίρνει και γίνεται πρώτος. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι να περάσουν όλα τα παιδιά από την πρώτη θέση. Νικήτρια είναι η ομάδα που θα τελειώσει πρώτη.

Τυφλόμυγα
   Η τυφλόμυγα παίζεται από δύο παιδιά και πάνω. Στην αρχή όλοι τραβάνε έναν κλήρο για να δούνε ποιος θα τα φυλάει. Αυτός κλείνει τα μάτια του με ένα μαντήλι  ώστε να μη βλέπει και οι υπόλοιποι  τον περιφέρουν σε διάφορες κατευθύνσεις  ώστε να χάσει τον προσανατολισμό του. Εντωμεταξύ τα παιδιά την ώρα που τον περιφέρουν αλλάζουν τη θέση που είχαν στην αρχή δηλαδή πριν κλείσει τα μάτια του.  Μετά τον αφήνουν στο μέσο περίπου του χώρου που παίζουν και αρχίζουν να τον χτυπούν με το μαντηλάκι τους το οποίο από προηγουμένως έχουν δέσει κόμπο . ΄Όποιο παιδί πιάσει πρέπει να βρει πως το λένε δηλαδή ποιο είναι. Αν το αναγνωρίσει τότε αυτό το παιδί κάνει τη τυφλόμυγα. Και έτσι αυτό συνεχίζεται, μέχρι να παίξουν όλα τα παιδιά.

 

Καλώς ήρθες Άνοιξη!

Καλωσορίζουμε την άνοιξη και ασχολούμαστε με τις παρακάτω δραστηριότητες:

Παροιμίες για το Μάρτιο

 Μάρτης είναι χάδια κάνει , πότε κλαίει , πότε γελάει !

Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.

Αίνιγμα

Από πάνω σαν τηγάνι, από κάτω σαν βαμβάκι και από πίσω ψαλιδάκι.

ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ

Το τέλος του Χειμώνα και τον ερχομό των χελιδονιών γιόρταζαν τα παιδιά από την αρχαιότητα με τα «χελιδονίσματα».

Σε κάθε μεριά της Ελλάδας, την 1η του Μαρτη τα παιδιά ξεχύνονταν στους δρόμους για να καλωσορίσουν τα χελιδόνια τους, τους αγγελιοφόρους της Άνοιξης. Κρατούσαν στα χέρια τους ένα ξύλινο χελιδόνι και του κρεμούσαν στο λαιμό κουδουνάκια . Πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και έλεγαν τα «χελιδονίσματα» ενώ τα κουδουνάκια συνόδευαν το τραγούδι τους.

Ήρθε ήρθε χελιδόνα                               κι αν φλεβίσεις κι αν τσικνίσεις

ήρθε και άλλη μεληδόνα                        καλοκαίρι θα μυρίσεις. 

κάθησε και λάλησε                                 Κι αν χιονίσεις κι αν κακίσεις,       

και γλυκά κελάηδησε:                             πάλιν άνοιξη θ’ ανθίσεις.

«Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,

και Φλεβάρη φοβερέ

ΒΡΑΧΙΟΛΑΚΙ

Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά». Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο «Μάρτης» προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν.Συνηθίζεται να φοριέται μέχρι τέλος του μήνα. Ύστερα αφού τον βγάλουν, τον κρεμούν στις τριανταφυλλιές, ώστε να γίνουν τα μάγουλά τους κόκκινα σαν τριαντάφυλλα.