Ολοκληρώθηκε το Πρόγραμμα «Το Παπάκι Πάει…» της θεματικής ενότητας «Ζω καλύτερα-Ευ ζην» των εργαστηρίων δεξιοτήτων. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα αγωγής υγείας με στόχο την ενίσχυση των γνώσεων και δεξιοτήτων των παιδιών σε περίπτωση που βρεθούν σε συνθήκες που χάνουν τον προσανατολισμό τους ή για κάποιον λόγο δεν βρίσκονται κοντά στο άτομο που νομίμως ασκεί την επιμέλεια τους. Ειδικότερα τα παιδιά εκπαιδεύονται να έχουν αυξημένη επίγνωση των κινδύνων και να είναι σε ετοιμότητα, αναπτύσσοντας την ικανότητα της αυτοπροστασίας και της αυτομέριμνας. Το εν λόγω Πρόγραμμα υλοποιήθηκε από τις νηπιαγωγούς αφού πρώτα έλαβαν σχετική επιμόρφωση από το επιστημονικό προσωπικό του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού».

«Φτιάξε τον δικό σου βοηθό»

Αρχικά τα παιδιά κατασκεύασαν τη δική τους κούκλα με στόχο να βοηθήσουν ένα παιδί καθώς και ένα παπάκι να βρουν τον δρόμο για το σπίτι τους. Η κούκλα βοηθάει το παιδί να μπει στον κόσμο των μεγάλων και να κατανοήσει αλλά και να αναπαράγει συμπεριφορές (Γενειτάκη-Αρβανιτίδου, 1992· Δαράκη, 1992).  Επίσης, η χρήση κούκλας για ένα θέμα που μπορεί να φοβίσει τα παιδιά, χρησιμοποιείται και σαν αντικείμενο μετάθεσης του φόβου. Μέσω της κούκλας καταλαβαίνουμε αν το παιδί έχει κατανοήσει αυτά που θέλουμε να μεταδώσουμε.

«Ο δρόμος για το σπίτι»

Ακολούθησε η αφήγηση ενός παραμυθιού, το οποίο προτείνεται από το Χαμόγελο του Παιδιού, αναφορικά με ένα αγοράκι που έχασε τη μαμά του στη λαϊκή αγορά. Το συγκεκριμένο παραμύθι βοηθά τα παιδιά να κατανοήσουν βασικά μηνύματα σε περίπτωση που χάσουν τη μαμά, τον μπαμπά ή τον άνθρωπο που τα επιβλέπει. Έρχονται σε επαφή με την εμπειρία της εξαφάνισης και αποκτούν γνώσεις οι οποίες θα μπορέσουν να ανακληθούν και να εφαρμοστούν σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Τα βασικά μηνύματα του παραμυθιού είναι τα εξής: (α) Μένουμε σταθεροί στη θέση μας, (β) Φωνάζουμε και ζητάμε βοήθεια από πολλούς και όχι από ένα άτομο, (γ) Έχουν δικαίωμα να λένε ‘όχι’ αν κάτι τα ενοχλεί και τα τρομάζει, (δ) Οι αστυνόμοι βοηθάνε τα παιδιά, δεν τα πάνε φυλακή.

Ζωγραφίζω το παραμύθι “Ο δρόμος για το σπίτι”

Αν ποτέ χαθώ: Μιλάω σε όποιον βρω ή μιλάω σε έναν αστυνομικό;

«Το Παπάκι πάει»

Τα παιδιά με τις κούκλες που είχαν φτιάξει βοήθησαν τον ήρωα «Πάκο» (παπάκι) να βρει τη μαμά του, χρησιμοποιώντας τις νεοαποκτηθείσες γνώσεις τους. Στο θεατρικό συμμετείχαν, εκτός από το παπάκι και τη μαμά πάπια, ένας «ξένος» και ένας «αστυνομικός». Κατά τη διάρκεια του θεατρικού το παπάκι απευθυνόταν στις κούκλες των παιδιών προκειμένου να του δώσουν τη σωστή κατεύθυνση.

Ζωγραφίζω το παπάκι και την κούκλα βοηθό

«Τι θα έκανες αν…»

Τα παιδιά βιωματικά εφάρμοσαν την προηγούμενη γνώση απαντώντας σε διάφορα υποθετικά σενάρια. Ενδεικτικά: (1) «Τι θα έκανες εάν στο λούνα πάρκ κατέβαινες από το παιχνίδι και δεν έβλεπες τη μαμά σου;», (2) «Τι θα έκανες εάν τότε ερχόταν μια κυρία και σου έλεγε ότι ξέρει την μαμά σου και να πας μαζί της;», (3) «Τι θα έκανες αν η μαμά δεν σε έβρισκε, τι θα έκανες μετά; Σε ποιόν θα ζητούσες βοήθεια; Τι θα έκανες;», (4) «Τι θα έκανες εάν περνούσε ένας αστυνόμος;».

Στο τέλος τα παιδιά αξιολόγησαν το συγκεκριμένο πρόγραμμα και ζωγράφισαν τι τους έκανε εντύπωση απ’ όλα αυτά που έμαθαν.

Καλό είναι να μάθετε στα παιδιά το «όνομα» του σπιτιού σας, δηλαδή τη διεύθυνσή σας και στα μεγαλύτερα παιδιά ένα τηλέφωνο ανάγκης. Επισημάνετε ότι θα τα λένε μόνο σε άτομα εμπιστοσύνης.

Τώρα λοιπόν που μάθαμε να προσέχουμε και να μην χανόμαστε, είναι ώρα ν’ αρχίσουμε καινούργια ταξίδια γνώσης και μάθησης!