Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Αγίων Αναργύρων Καματερούαποτελεί μια πολύτιμη πηγή γνώσης και πολιτισμού για την τοπική κοινότητα, προσφέροντας ελεύθερη πρόσβαση σε χιλιάδες βιβλία καθώς και εκπαιδευτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες.
Ξεκινήσαμε απο το σχολείο μας με προσοχή…και μετά απο λίγο φτάσαμε στον προορισμό μας
Εκεί, μας υποδέχθηκαν και μας ξενάγησαν στον χώρο η κυρία Κατερίνα Κωστή και ο κύριος Τρύφωνας Μήτρου, τους οποίους και ευχαριστούμε θερμά για την φιλοξενία και την περιήγηση στη βιβλιοθήκη!!
Στην αρχή της ξενάγησης σε αυτό το μαγικό χώρο γεμάτο βιβλία και νέες περιπέτειες, η κυρία Κατερίνα μας μίλησε για τα βιβλία….
Μας εξήγησε απο τι αποτελείται ένα εξώφυλλο βιβλίου (συγγραφέα, εικονογράφο, εκδόσεις) καθώς και τα μέρη ενός βιβλίου (κεφάλαια, τίτλους κ.α.)
Ακολούθησε ξενάγηση στον χώρο της βιβλιοθήκης … όπου ταυτόχρονα μας εξήγησαν οι υπεύθυνοι πως μπορούμε να δανειζόμαστε βιβλία και πως πρέπει να τα προσέχουμε…
Μας δόθηκε η δυνατότητα σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο να ξεφυλλίσουμε και εμείς τα βιβλία και να εκφράσουμε τις απορίες και τις ερωτήσεις μας!!
Επιστρέφοντας στο σχολείο μας ζωγραφίσαμε οτι μας εντυπωσίασε περισσότερο από την επίσκεψή μας στη δημοτική βιβλιοθήκη
Πληροφορίες για τη δημοτική βιβλιοθήκη και το δανεισμό βιβλίων μπορείτε να βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο:
Ο πρώτος μήνας της Άνοιξης μπήκε… Ο Μάρτιος έκανε την εμφάνιση του και εμείς δε θα μπορούσαμε να μην μάθουμε πράγματα για αυτόν…
Αλλά πριν ξεκινήσουμε ας φορέσουμε τα μαρτάκια μας!!
Τον Μάρτη τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά».Η κόκκινη κλωστή συμβολίζει την αγάπη για το ωραίο και η άσπρη την αγνότητα του φυτού χιονόφιλος, που ανθίζει τον Μάρτιο . Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο «Μάρτης» προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Φτιάχνεται την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου και φοριέται είτε σαν δαχτυλίδι στα δάχτυλα, είτε στον καρπό του χεριού σαν βραχιόλι. Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να το πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους.
Μάρτης αποκαλείται έθιμο στο οποίο ένα βραχιολάκι που αποτελείται από ένα κόκκινο και ένα άσπρο σχοινάκι ή κλωστές που έχουν στριφτεί / πλεχτεί και το οποίο φοριέται την 1η Μαρτίου στην Ελλάδα, την Βουλγαρία (εκεί αποκαλείται Μαρτενίτσα), τη Ρουμανία, την ΠΓΔΜ και τη Μολδαβία.
Παντού στην Ελλάδα επικρατεί η συνήθεια να δένουμε στο αριστερό, ή και στα δύο χέρια λίγο πιο πάνω από τον καρπό, ένα βραχιολάκι από κόκκινη και λευκή κλωστή. Η κλωστή αυτή μπαίνει στην πρώτη Μαρτίου, και πέφτει από μόνη της, ή βγαίνει την τελευταία μέρα του Μαρτίου, από όπου και πήρε το όνομα «Μάρτης». Στην Βουλγαρία, το βραχιολάκι αυτό αποτελείται από χοντρότερα σχοινάκια για τους άνδρες και πολύ πιο λεπτά για τις γυναίκες.
Είναι ένα έθιμο σύμφωνα με το οποίο αυτός που φορά το Μάρτη, κυρίως τα μικρά παιδιά, προστατεύονται είτε από ασθένειες γενικά ή «για να μην τα κάψει ο ήλιος» / για να «μην τα μαυρίζει ο ήλιος» ή για να «μην τα πιάνει το μάτι». Συμβολικά το λευκό και το κόκκινο χρώμα το συναντάμε συχνά στη δεισιδαιμονία όταν είναι να αποτρέψουμε κάποιο κακό. Αυτό μνημονεύεται και από τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς.
Το ιδιότυπο αυτό ασπροκόκκινο βραχιολάκι όταν έφευγε ο Μάρτιος στην κεντρική Ελλάδα τουλάχιστον το έβγαζαν και το κρεμούσαν στο πιο ψηλό κλαδί των δένδρων που ήταν πλησίον στα σπίτια με τις χελιδονοφωλιές και αυτό γιατί: Ο Μάρτιος είναι, ο μήνας της εαρινής μετανάστευσης πτηνών από την Αφρικανική ήπειρο στην Ελλάδα κυρίως και στα Βαλκάνια κατ΄ επέκταση. Τα πτηνά αυτά μεταφέρουν συχνότατα ασθένειες των θερμότερων κλιμάτων που με την αυξημένη υγρασία της άνοιξης επωάζονται. Στη λαογραφία αναφέρεται πως τα παιδιά πρέπει να σέβονται, να αγαπούν και να μην πειράζουν τα χελιδόνια επειδή λειτουργούσαν ως «οικόσιτα» πτηνά που έκτιζαν τις φωλιές τους στους τοίχους των σπιτιών με το σκεπτικό ότι ήταν χρήσιμα εξολοθρεύοντας τα έντομα, κυρίως κουνούπια, που ήταν βλαβερά για τον άνθρωπο. Ο ένας λόγος ήταν εν μέρει αυτός, ο δεύτερος λόγος ήταν ότι οι παλαιότεροι γνώριζαν για τις ασθένειες αυτές και δεν ήθελαν τα παιδιά τους να έρχονται σε επαφή. Μαζί με τα υγιή χελιδόνια και άλλα πουλιά μεταναστεύουν και ασθενή. Ειδικά το ασθενές χελιδόνι εάν δει κόκκινο χρώμα το αποφεύγει και δεν πλησιάζει, αντιθέτως το υγιές χελιδόνι μαζεύει την ασπροκόκκινη κλωστίτσα που την βρίσκει στο ψηλό κλαδί του δένδρου και την μεταφέρει στην φωλιά του για να αποτρέψει την χρήση της από τον ασθενή εισβολέα και να κλωσήσει τα υγιή αυγά του. Για τον λόγο αυτό της υγείας οι παλαιότεροι είχαν σκαρφιστεί την χρησιμότητα των χελιδονιών, κυρίως, και απέτρεπαν τα παιδιά να παίζουν μαζί τους και να πλησιάζουν τις χελιδονοφωλιές.
Μάθαμε και ένα ποίημα για το Μάρτη και το μαρτάκι..
Μ’ ασπροκόκκινο βραχιόλι
Περασμένο στο χεράκι
Βγαίνει ο Μάρτιος σεργιάνι
Στ’ ουρανού το περβολάκι.
Λάσο κάνει τις αχτίδες
Κυνηγά τα συννεφάκια
Κι άμα βαρεθεί ξαπλώνει
Στης πλατείας τα παγκάκια.
Ι. Κυρίτση – Τζιώτη
και το ζωγραφίσαμε…
Στη συνέχεια μάθαμε μία απο τις πολλές παροιμίες που υπάρχουν για το Μάρτη…
Το φαινόμενο αυτό εξηγούν πολλές παραδόσεις που αναφέρονται στη γυναίκα του Μάρτη. Κάποτε οι μήνες αποφάσισαν να παντρευτούν. Ο καθένας βρήκε μια γυναίκα που του άρεσε και την παντρεύτηκε. Ο Μάρτης δε φρόντισε το ζήτημα μόνος του και έβαλε προξενητάδες να του βρούνε μια γυναίκα. Εκείνοι του φέρανε μια κοπέλα η οποία ήταν τυλιγμένη με ένα μαντίλι και του είπαν ότι είναι πολύ όμορφη. Ευκολόπιστος όπως ήταν, την παντρεύτηκε. Όταν όμως έμειναν μόνοι και έβγαλε το μαντίλι της, τι να δει; Δεν υπήρχε πιο άσχημη στον κόσμο! Από τότε κάθε φορά που τη θυμόταν άστραφτε, βροντούσε, έβρεχε, έριχνε μπόρες, έκανε παγωνιές. Μόνο όταν ξεχνιόταν μερικές φορές, ηρεμούσε, γαλήνευε κι έκανε καλό καιρό!
Στη Μεσσηνία, λόγου χάρη, λένε ότι η γυναίκα που παντρεύτηκε ο Μάρτης, από μπροστά ήταν πολύ άσχημη, ενώ από πίσω ήταν πολύ όμορφη. Όταν ο Μάρτης τη βλέπει καταπρόσωπο κλαίει και ο καιρός χαλάει, όταν όμως την κοιτάζει από τις πλάτες ευχαριστιέται και ο καιρός καλοσυνεύει. Γι’ αυτό λέγεται και η παροιμία: «Ο Μάρτης πότε κλαίει και πότε γελάει».
Σε άλλες περιοχές η παράδοση θέλει το Μάρτη να έχει δύο γυναίκες, τη μια πολύ όμορφη και φτωχή και την άλλη πολύ άσχημη και πλούσια. Ο Μάρτης κοιμάται στη μέση και όταν γυρίζει κατά την άσχημη, κατσουφιάζει και ο καιρός χαλάει, όταν όμως γυρίζει κατά την όμορφη, χαίρεται και γελάει, και ο καιρός είναι καλός. ζεστός με ήλιο. Τις περισσότερες φορές όμως γυρίζει κατά την άσχημη επειδή αυτή είναι η πλούσια που τρέφει και την φτωχή, την όμορφη.
Στην τάξη μας αυτή τη βδομάδα γνωρίσαμε την κυρά Σαρακοστή…. Ήρθε να μας μιλήσει για την ιστορία της και για το τι κάνουν οι άνθρωποι στο διάστημα της Σαρακοστής…
Η κυρία Σαρακοστή δεν έχει στόμα, έχει επτά πόδια, φοράει ποδιά και στο κεφάλι της έχει ένα σταυρό.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Ένα έθιμο που έχει σχεδόν χαθεί είναι αυτό της Κυρά Σαρακοστής. Πρόκειται για ένα ιδιόμορφο ημερολόγιο με το οποίο μετρούσαν τις εβδομάδες της νηστείας (Σαρακοστής). Η κυρά Σαρακοστή στις περισσότερες περιοχές ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά. Απεικόνιζε μια γυναίκα με σταυρωμένα χέρια, λόγω προσευχής, σαν καλόγρια, χωρίς στόμα, λόγω νηστείας, και με εφτά πόδια που αναπαριστούσαν τις επτά εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο έκοβαν ένα πόδι και έτσι ήξεραν πόσες βδομάδες νηστείας απέμεναν μέχρι το Πάσχα. Το Μεγάλο Σάββατο, έκοβαν και το τελευταίο πόδι. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο. Τοποθετούσαν το σύκο αυτό μαζί με άλλα, και σε όποιον το έβρισκε θεωρούνταν ότι του έφερνε γούρι. Σε άλλα μέρη της Ελλάδας η Κυρά Σαρακοστή δεν ήταν φτιαγμένη από χαρτί, αλλά από ζυμάρι. Το ζυμάρι φτιαχνόταν με αλεύρι, αλάτι και νερό. Η διαδικασία ήταν κι εδώ η ίδια όπως και με την χάρτινη. Μια παραλλαγή του εθίμου της Κυράς Σαρακοστής είναι φτιαγμένη από πανί και γεμισμένη με πούπουλα.
«Η κυρία Σαρακοστή δεν έχει στόμα γιατί νηστεύει».
Με αφορμή την απάντηση των μαθητών διαβάσαμε ένα ποιηματάκι.
Στο τέλος φτιάξαμε τις δικές Σαρακοστές για να μπορούμε να μετράμε τις μέρες μέχρι το Πάσχα…
Συνταγή για να φτιάξουμε τη Κυρά Σαρακοστή όπως οι γιαγιάδες μας…
Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή ή αλλιώς η Σαρακοστή που σημαίνει «Μεγάλες 40 Ημέρες», είναι σημαντικότατη περίοδος νηστείας στο εκκλησιαστικό ημερολόγιο των Ορθοδόξων Χριστιανών, η οποία προετοιμάζει τους Χριστιανούς για τη μεγαλύτερη εορτή του εκκλησιαστικού ημερολογίου, το Πάσχα. Είναι η αρχαιότερη από τις μεγάλες νηστείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καθιερώθηκε τον 4ο αιώνα. Αρχικά διαρκούσε έξι εβδομάδες ενώ αργότερα, προστέθηκε και η έβδομη εβδομάδα.
Μετά Τσικνοπέμπτη στην οποία τρώμε κρέας και γενικότερα της Αποκριάτικης περιόδου(να σημειωθεί πως η αποχή από κρέας ξεκινά τη Δευτέρα της Τυρινής, δηλ. μια εβδομάδα πριν την καθαρά Δευτέρα), ακολουθεί η Καθαρά Δευτέρα, η πρώτη ημέρα της Μεγάλης Σαρακοστής που σηματοδοτεί την έναρξη της νηστείας, η (Σαρακοστή ή αλλιώς κούλουμα). Η οποία διαρκεί μέχρι το Μεγάλο Σάββατο.
Τα τρόφιμα που παραδοσιακά απέχουμε είναι το κρέας, τα ψάρια, τα αυγά, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, το κρασί και το λάδι. Εάν η Μεγάλη Εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου πέφτει κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, τότε το ψάρι, το κρασί και το λάδι, επιτρέπονται εκείνη την ημέρα. Ωστόσο, το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα αποφεύγονται εντελώς, έως ότου σπάσει η νηστεία, την Κυριακή του Πάσχα (Πάσχα). Το σαρακοστιανό τραπέζι γίνεται συχνά στην ύπαιθρο, καθώς οι περισσότεροι γιορτάζουν τα «Κούλουμα» στην εξοχή και δεν υστερεί σε τίποτα από τα κρεατοφαγικά γεύματα των Αποκριών.
Αντιθέτως, περιλαμβάνει νηστίσιμα πιάτα και εδέσματα
Την Πέμπτη 6 Μαρτίου οι γονείς της σχολικής μας μονάδας είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ένα βιωματικό επιμορφωτικό σεμινάριο απο τη σχολική νοσηλεύτρια της σχολικής μονάδας με θέμα “ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ”
Οι πρώτες βοήθειες είναι μια σειρά ενεργειών που κάνουμε στο σημείο που βρήκαμε το παιδί, μετά από ένα τραυματισμό ή μια ασθένεια, ώστε να διατηρηθεί η ζωή και να μην υπάρξουν επιπρόσθετες βλάβες. Η βοήθεια αυτή είναι η πρώτη αντιμετώπιση και απολύτως καθοριστική για την ζωή , έως ότου έρθει επαγγελματική βοήθεια.
Θεματολογία επιμορφωτικής συνάντησης:
Θέση ανάνηψης σε περίπτωση απώλειας συνείδησης /λιποθυμίας
Πνιγμονή από τροφή ή άλλο ξένο σώμα
Αιμορραγίες & Τραυματισμοί, ,
Αιμορραγία Μύτης (Ρινορραγία)
Οι γνώσεις που δόθηκαν ήταν απλές, κατανοητές, ακριβείς, έγκυρες και επικαιροποιημένες!
Προσκεκλημένος μας ήταν ο Σύμβουλος Εκπαίδευσης ΠΕ25 Σχολικών Νοσηλευτών κύριος Χείλαρης Σπύρος, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά που μας τίμησε με τη παρουσία του και μας ενημέρωσε μαζί με τη συνάδελφο για τα τόσο σημαντικά θέματα της συνάντησης.
Ευχαριστούμε πολύ τη σχολική νοσηλεύτρια της σχολικής μονάδας Στυλιανή Τσίτσικα για τις γνώσεις που μας πρόσφερε και αναμένουμε τη συνέχεια
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
