Σε μια περίοδο που όλοι κατευθυνόμαστε σε κάποια παραλία για δροσιά και για ξεκούραση, σε μια ανέμελη περίοδο, ίσως να μην ήταν κακή ιδέα να κάνουμε μια “βουτιά” στο παρελθόν, σ’ ένα τόπο ιερό για τους αρχαίους, αλλ΄και που στις μέρες μας ακόμα συγκεντρώνει έντονα ενεργειακά φορτία. Μιλάω βέβαια γα τον ερειπιώνα της Δήλου, που μπορείς να τον”αισθανθείς” μόνο αν πας εκεί σαν ευλαβής και ταπεινός προσκυνητής.
Και ίσως είναι η επίσκεψη αυτή το αντίρροπο έρεισμα στην κραιπάλη της γειτονικής Μυκόνου που μερικοί θέλουν να μας πείσουν ότι είναι ο (μόνος, μάλιστα) τρόπος για να ζει και να διασκεδάζει κανείς.
Αφήστε μια απάντηση