Γεια σας, παιδιά! Καλή Μεγάλη Εβδομάδα σε όλους!
Τι είναι όμως η Μεγάλη Εβδομάδα; Τι γιορτάζουμε το Πάσχα;
Ο φίλος μας ο Πέρης θα δώσει απαντήσεις στο παρακάτω βίντεο!
Ώρα να ακούσετε την ιστορία του Πάσχα!
Πως γιορτάζεται το Πάσχα; Ελάτε να ανακαλύψουμε στο παρακάτω βίντεο τα ήθη και τα έθιμα του Πάσχα!
Ποιο έθιμο σου έκανε εντύπωση; Μήπως ξέρεις κάποιο άλλο έθιμο από τον τόπο καταγωγής της μαμάς ή του μπαμπά; Ρώτησε τον παππού και τη γιαγιά πως γιόρταζαν το Πάσχα;
Και τώρα ώρα για δράση!!!
Μπορείς να ζωγραφίσεις ένα από τα έθιμα του βίντεο ή ένα έθιμο που έμαθες από την οικογένειά σου! Αν θέλεις να το μοιραστείς με τους φίλους σου, περιμένουμε με ανυπομονησία να το στείλεις στο mail του σχολείου μας!!!
Είστε ετοιμοι να συνεχίσουμε το ταξίδι μας;
Μικροί καλλιτέχνες εν δράσει λοιπόν!!!
Ας συνεχίσουμε την πασχαλινή περιπέτεια μας!
“Είμαι τόσο χαρούμενο!” αναφώνησε το μικρό αβγό καθώς πάνω στο τσόφλι του λαμπύριζαν στον ήλιο δεκάδες ζωγραφισμένες πολύχρωμες βούλες.
“Έπρεπε να βάψει κι εμάς όμως η Kusama?” είπαν κατσουφιασμένα τα χελιδόνια που πετούσαν ψηλά στον αέρα και τώρα ένιωθαν λιγάκι ντροπή καθώς τους κοιτούσαν περίεργα μια παρέα πελαργοί που περνούσαν εκείνη την στιγμή απο δίπλα τους.
Το παράπονο τους όμως δεν βάσταξε για πολύ , αφού μια βροχή δυνατή άρχισε να ξεπλένει τα χρώματα απο πάνω τους .
Vincent Van Gogh
“Να βρούμε γρήγορα μια στέγη , να προφυλαχτούμε απο την βροχή!” αναφώνησαν αναστατωμένα όλα μαζί και έκαναν βουτιά προς τα κάτω, σε μια ήπειρο που την έλεγαν Αμερική.
“Ηνωμένες ..πολιτείες..Αμερικής..” διάβασε μια παλιά πινακίδα , ένα απο τα χελιδόνια για να μάθει σε ποιά χώρα ακριβώς είχαν προσγειωθεί.
Πόσο μακριά είναι η Ιαπωνία απο τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής? Ας ανακαλύψουμε στο χάρτη την διαδρομή που έκαναν οι ήρωες της ιστορίας μας!
Κρύφτηκαν λοιπόν τα χελιδόνια μαζί με το αβγό σε ένα σπίτι κοντά σ’ ένα αγρό κι απο το σπίτι αυτό, μια μουσική ξεχυνόταν που τα έκαναν να θέλουν να κινηθούν χαρούμενα στο ρυθμό.
Ας ακούσουμε την μουσική που έκανε τους ήρωες της ιστορίας μας να χορέψουν!
(Η συνθέτης εμπνεύστηκε την μουσική αυτή απο τα έργα του Pollock. Mπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτή την πληροφορία την ώρα της εργασίας )
Κι ενώ χόρευε το αβγό παρέα με τα τέσσερα χελιδόνια κρυμμένα στην στέγη, το αβγό ξαφνικά σταμάτησε και κοίταξε ξαφνιασμένο στο εσωτερικό του σπιτιού.
Είδε έναν άντρα να περιφέρεται γύρω απο ένα χαρτί στο πάτωμα απλωμένο κι αν κι έδειχνε πως ήταν το χαρτί μια ζωγραφιά, εκείνος παρ’όλα αυτά δεν άγγιζε με το πινέλο του το έργο του , παρά μόνο γύρω του συνέχεια περπατούσε
– σχεδόν φαινόταν σαν να χόρευε και αυτός με την μουσική γύρω απο το χαρτί –
κι έριχνε μπογιές με φόρα πάνω στο χαρτί, δεξιά και αριστερά, πάνω και κάτω.
Δείτε τι ζωγράφιζε!
Jackson Pollock(Number One)
“Μα τι περίεργη ζωγραφική είναι αυτή ? Δεν ξέρω αν μου αρέσει..δεν ζωγραφίζει κάτι συγκεκριμένο μόνο δείχνει να διασκεδάζει πετώντας μπογιές δεξιά και αριστερά. Αν είχα ένα πινέλο στο ράμφος μου θα μπορούσα κι εγώ να το κάνω” είπε ένα χελιδόνι διπλώνοντας τις φτερούγες του μπροστά στο στήθος του αλαζονικά.
Μα το αβγό ένιωσε μέσα του μια άλλη αλήθεια, γιατί το έργο αυτό δεν το κοίταξε με τα μάτια μα με την μικρή του την καρδιά.
“Μα κοιτάξτε καλύτερα!” είπε το αβγό στα χελιδόνια ” είναι σαν να χορογραφεί την ψυχή του στο χαρτί! “
Ας δούμε αν το μικρό αβγό έχει δίκιο! Δείτε τον ζωγράφο : Όντως μοιάζει σαν να χορεύει ο ζωγράφος? Αγγίζει το πινέλο του στο χαρτί?
Εργασία φαντασίας νούμερο ένα:
Φανταστείτε πως αν κάθε πινελιά ήταν ένα δέντρο και πως όλη η ζωγραφιά ήταν ένα δάσος..τότε.. αν σας έλεγα πως πίσω απο το δάσος .. κρυμμένο καλά ..υπήρχε ένα μυστικό, ποιό θα ήταν αυτό? Φανταστείτε πως είστε εσείς οι ζωγράφοι του έργου και πως εσείς έχετε κρύψει μέσα εκεί ένα μυστικό.
J.Pollock
Αχ θέλω να ζωγραφίσει κι εμένα ο ζωγράφος με αυτή την τεχνική!” είπε το αβγό και τα χελιδόνια γούρλωσαν τα μάτια.
“Άντε πάλι τα ίδια !” είπαν και ακολούθησαν το μικρό αβγό που ήδη είχε συστηθεί με τον ζωγράφο.
“Και εσάς πως σας λένε?” είπε ευγενικά το αβγό αφού ο ζωγράφος δέχτηκε να το ζωγραφίσει με τα πινέλα του.
“Jackson Pollock” είπε ο ζωγράφος κουνώντας το πινέλο του σαν μαγικό ραβδί.
Εργασία φαντασίας νούμερο δυο:
Πώς φαντάζεστε πως ο Pollock ζωγράφισε το μικρό αβγό?
Βάλτε την μουσική που άκουγε ο ζωγράφος, σχεδιάστε ένα αβγό και προσπαθήστε να ζωγραφίσετε το αβγό σας όπως θα το έκανε ο Pollock.
Να θυμάστε! Δεν χρειάζεται να ξεκινήσετε να πετάτε μπογιές στο χαρτί παρά αφήστε ελεύθερο το χέρι σας να ταξιδέψει πάνω στο χαρτί σαν να χορεύει! Δεν χρειάζεται να ζωγραφίσουμε κάτι συγκεκριμένο!
Στην επόμενη ανάρτηση το μικρό αβγό θα ποζάρει για τον ζωγράφο Andy Warholl.
Περιμένουμε τις δημιουργίες σας στο mail του σχολείου μας
Β μέρος
Πολύχρωμα φιλαράκια, γεια σας!!!
Σήμερα θα συνεχίσουμε το ταξίδι μας στην τέχνη!
Πριν όμως ξεκινήσουμε, ας δούμε πως μερικά φιλαράκια μας φαντάστηκαν και ζωγράφισαν το μικρό αβγό, επηρεασμένα απο την Yayoi Kusama και τον Polock!!!
Κατασκευές της Ακυλίνας!
Κατασκευές της Σίλιας!
Το παραμύθι τέχνης θα ανεβαίνει στο blog με τελευταία ανάρτηση το Μέγα Σάββατο!
Αγαπημένοι μου συνταξιδευτές καλωσήρθατε στο τρίτο μέρος της πασχαλινής περιπέτειας μας!
Πετούσαν εδώ και ώρα όταν τα χελιδόνια είχαν πια κουραστεί κι έτσι αναζήτησαν να κάνουν μια στάση μέσα σε μια πολύβουη πόλη της Αμερικής που οι άνθρωποι λένε πως είναι μια πόλη που δεν κοιμάται ποτέ.
“Τι με κοιτάς έτσι περίεργα? Δεν έχεις ξαναδεί χελιδόνι ζωγραφισμένο?” είπε μουτρωμένο το χελιδόνι σε ένα πολύχρωμο μακάο παπαγάλο που μόλις το είχε σκάσει απο το ζωολογικό κήπο της Νέας Υόρκης.
Piet Mondrian. Broadway Boogie Woogie ( σκεφτείτε οτι βλέπετε την Νέα Υόρκη από ψηλά ενώ ακούτε συγχρόνως τους ήχους της πόλης)
Η Νέα Υόρκη είναι μια μεγάλη πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών. Μπορείτε να βρείτε φωτογραφίες της πόλης?Μοιάζει με την δική σου πόλη? Γιατί οι άνθρωποι λένε πως αυτή η πόλη δεν κοιμάται ποτέ? Τι νομίζεις οτι εννοούν με αυτό?
“Ας κάνουμε σ’εκείνη την πλατεία μια στάση , κάτι συμβαίνει εκεί κάτω και θέλω να το δω!” είπε ανυπόμονα το μικρό αβγό και τα χελιδόνια ξεφύσηξαν.
“Ελπίζω να μην καταλήξουμε πάλι κι εμείς βαμμένα!” είπε το μεγαλύτερο σε ηλικία χελιδόνι που προσπαθούσε εδώ και ώρα να ξεβαφτεί απο τις πινελιές του Pollock που κατά λάθος τις πέταξε πάνω του.
Το μικρό αβγό και τα τέσσερα χελιδόνια ξεκίνησαν να προσγειώνονται σε μια πλατεία , η οποία στο κέντρο της είχε μια πινακοθήκη και απ’έξω πλήθος κόσμου είχε μαζευτεί.
Όλοι κοίταζαν έναν παράξενο κύριο
Andy Warhol
που έμοιαζε να διαφωνεί με ένα ζευγάρι που το είχε σκάσει πριν λίγη ώρα απο τον πίνακα τους.
Jan Van Eyck ΄΄Ο γάμος των Αρνολφίνι΄΄
Το μικρό αβγό τους πλησίασε και προσπάθησε να ακούσει την συζήτηση τους. Απ’όσα μπόρεσε να καταλάβει, ήταν μια συζήτηση περί τέχνης. Και μάλιστα διαφωνούσαν έντονα αφού ο καθένας είχε διαφορετική άποψη.
“Πόσες φορές θα σου το πω κύριε Warhol η τέχνη δεν είναι για όλους. ” είπε με σοβαρό ύφος ο κύριος του πίνακα “Δεν γίνεται ο πίνακας μας να αρέσει σε όλους. Η τέχνη είναι για λίγους και εκλεκτούς , για όσους μπορούν να την εκτιμήσουν, κάτι σαν την όπερα” συμπλήρωσε με περήφανο ύφος.
“Η τέχνη είναι όντως σαν την όπερα” είπε η κυρία Αρνολφίνι με σουφρωμένα χείλη . Και με ένα μικρό πήδημα πετάχτηκε έξω κι αυτή απο τον ίδιο πίνακα και μάλιστα έβαλε όπερα δυνατά για να την ακούει καλύτερα. Κάποιοι απο το πλήθος που είχαν μαζευτεί γύρω τους ,έκλεισαν την ίδια στιγμή τα αφτιά τους “Ορίστε λίγοι μόνο την εκτιμούν” και τους έδειξε περιφρονητικά.
Ας ακούσουμε κι εμείς την μουσική που ακούει η κυρία Αρνολφίνι . Σας αρέσει?
“Εγώ δεν συμφωνώ ” είπε ο Warholl , ” Η τέχνη πρέπει να είναι κατανοητή απ’όλους τους ανθρώπους , για ν’ αρέσει σε όλους. Να έχει χρώματα έντονα και θέματα συνηθισμένα όπως …όπως.. οι μπανάνες!
Ή διάσημους ηθοποιούς!
Και πολιτικούς!
(τα έργα ανήκουν όλα στον Andy Warhol)
“Να είναι μια τέχνη που αρέσει σε όλους όπως η pop μουσική και να έχει και δικό της όνομα αυτή η τέχνη..να την λέμε..να την λέμε..” τα μάτια του ζωγράφου φωτίστηκαν καθώς είχε μια λαμπρή ιδέα. ” Την τέχνη αυτή θα την αποκαλούμε pop τέχνη ακριβώς όπως την pop μουσική!” συμπλήρωσε ικανοποιημένος απο την ιδέα του.
Και την ίδια στιγμή ο Warhol έβαλε δυνατά pop μουσική και οι περισσότεροι απο το πλήθος που είχε μαζευτεί γύρω τους ξεκίνησαν να χορεύουν.
Ας ακούσουμε τι μουσική έβαλε ο ζωγράφος. Σας αρέσει ?
https://www.youtube.com/watch?time_continue=26&v=h9nE2spOw_o&feature=emb_logo
Το μικρό αβγό κύλησε ως το ζωγράφο και του τράβηξε το μανίκι για να του δώσει σημασία .”Εμένα νομίζω μου αρέσει πολύ η pop τέχνη κύριε Warhol και νομίζω πως έχετε κάποιο δίκιο, η ζωγραφική σας είναι πολύ χαρούμενη και θ’ αρέσει σε πολύ κόσμο!” είπε ενθουσιασμένα το αβγό.
Aκούστε ξανά και τις δυο μουσικές. Ποιά μουσική σας αρέσει περισσότερο?
Ο Warhοl χαμογέλασε και κούνησε το πινέλο του στους ρυθμούς της ποπ μουσικής.
“Επειδή είσαι ένα ευγενικό αβγό θα ήθελα να σου κάνω ένα δώρο..εξάλλου με εμπνέεις ..Θα ήθελες να ποζάρεις για έναν πίνακα μου?”
Το αβγό χαρούμενο ήδη πήρε πόζα, ενώ τα χελιδόνια μούτρωσαν γιατί ο Warhol δεν τους έκανε σ’εκείνα την ίδια πρόταση.
Έτσι ξεκίνησε ο Warhol να ζωγραφίζει το αβγό μόνο με έντονα χρώματα και μάλιστα πολλές φορές. Σαν τελείωσε τον πίνακα του, είχε ζωγραφίσει πολλές φορές το μικρό αβγό αλλά κάθε φορά με άλλο χρώμα.
Εργασία φαντασίας:
Πώς πιστεύετε ο Andy Warholl ζωγράφισε το μικρό αβγό?
Ακούστε pop μουσική ,ενώ σχεδιάζετε κι εσείς πολλά αβγά στο ίδιο χαρτί !Χρησιμοποιήστε έντονα χρώματα!
Μπορείτε επίσης με τους γονείς σας να δείτε αυτό το βίντεο για να μάθουμε και άλλα για τον ζωγράφο Andy Warholl και την pop art!
Την επόμενη φορά θα ταξιδέψουμε παρέα με το αβγό και τα χελιδόνια στην Ρωσία και στο έργο του Wassily Kandinsky.
Περιμένουμε τα έργα σας!
Κοκκινοπέμπτη σήμερα…
Η Μεγάλη Πέμπτη λέγεται Κοκκινοπέμπτη γιατί οι νοικοκυρές βάφουν τα αβγά κόκκινα. Αν και τα τελευταία χρόνια τα αβγά βάφονται σε διάφορα χρώματα η παράδοση θέλει τα αβγά να βάφονται με κόκκινο χρώμα.
Tο κόκκινο χρώμα συμβολίζει το αίμα και τη θυσία του Χριστού. Μια άλλη ιστορία θέλει μια γυναίκα να μην πιστεύει στην Ανάσταση του Κυρίου και να λέει: αν τα αβγά που κρατώ γίνουν κόκκινα, τότε και εγώ θα πιστέψω. Και τα αβγά έγιναν κόκκινα!
Τι συμβαίνει όμως με το δικό μας μικρό αβγό που δεν ήθελε να βαφτεί κόκκινο;
Πριν συνεχίσουμε το ταξίδι μας ας δούμε πως ο φίλος μας Γιάννης-Μάριος ζωγράφισε το αβγό επηρεασμένος απo τον Jackson Pollock και την Yayoi Kusama!
Καλωσήλθατε στην πασχαλινή περιπέτεια του μικρού αβγού που δεν ήθελε να βαφτεί κόκκινο και παρέα με τα χελιδόνια αποφάσισε να ταξιδέψει στον κόσμο!
Πετούσε για ώρα το αβγό και τα τέσσερα χελιδόνια πάνω από μια μεγάλη θάλασσα που φαινόταν σαν να μην είχε τελειωμό. Και την στιγμή που τα φτερά των πουλιών κουράστηκαν απο την ανεμοπορεία είδαν μια χώρα μεγάλη και αρκετά κρύα , κι ας ήταν άνοιξη.
“Μα πού είμαστε ? Νομίζω οτι έχουμε χαθεί , πετάμε τόση ώρα χωρίς σταματημό και είμαι σχεδόν σίγουρο πως έχουμε αφήσει την Αμερική πίσω μας εδώ και ώρες” είπε το μικρό αβγό και τα χελιδόνια κοίταξαν γύρω τους στον ουρανό μήπως και βρούνε κάποιον να τους βοηθήσει.
Για καλή τους τύχη εκείνη την ώρα ένα σμήνος απο ασπρόμαυρες νότες πετούσαν πάνω απο το κεφάλι τους. Είχαν καβαλήσει σαν άλογο ένα φύσημα του αέρα και ταξίδευαν με ταχύτητα. Απ’όπου κι αν περνούσαν άφηναν πίσω τους μια μελωδία, που αν κάποιος την άκουγε ένιωθε μια παράξενη ευτυχία στην καρδιά.
“Τι περίεργα πουλιά..” μουρμούρισε το ένα χελιδόνι και μια νότα έστρεψε το εύθυμο βλέμμα του στην μικρή παρέα.
“Δεν είμαστε πουλιά, είμαστε νότες και μάλιστα διάσημες” είπε με καμάρι η νότα ” μόλις γλιστρήσαμε στα κρυφά από την παρτιτούρα του συνθέτη Claude Debussy και πηγαίνουμε να μας ζωγραφίσει ένας διάσημος ζωγράφος της Ρωσίας ο Wassily Kandinsky. Ακούσαμε πως ο ζωγράφος αυτός είναι κάτι σαν μάγος ! Αφού με τα πινέλα του μεταμορφώνει τις νότες σε χρώματα .
Ας ακούσουμε απο ποιά σύνθεση το έσκασαν οι νότες της ιστορίας!
“Στην Ρωσία λοιπόν είμαστε !Δεν την γνώριζα αυτή την χώρα” είπε το ένα χελιδόνι και έβγαλε απο την φτερούγα του ένα χάρτη να δει τι ταξίδι έκαναν .
Κοιτάξτε κι εσείς στο χάρτη! Πόσο απέχουν οι Ηνωμένες πολιτείες Αμερικής απο την Ρωσία? Βρείτε φωτογραφίες της Ρωσίας!
“Και για ποιό λόγο θέλετε να μεταμορφωθείτε απο μουσική.. σ’ έναν πίνακα ζωγραφικής?” είπε με ολοφάνερη απορία το μικρό αβγό.
Μια μικρή νότα του χαμογέλασε ” Μα γιατί θέλουμε να μας νιώθουν οι άνθρωποι όχι μόνο με τα αφτιά τους αλλά και με τα μάτια τους!”
Και με αυτά τα λόγια , όλες οι νότες προσγειώθηκαν πλάι σ’ ένα κύριο που ζωγράφιζε χρώματα πολλά σε έναν πίνακα. Και μια μια νότα μεταμορφωνόταν απο ήχο , σε έμπνευση στα αφτιά του ζωγράφου , που είχε συνήθειο να ακούει τα χρώματα και να βλέπει τους ήχους.
Wassily Kandinsky
Το μικρό αβγό εντυπωσιασμένο απο την ζωγραφική της μεταμόρφωσης, πλησίασε τον ζωγράφο που κοιτούσε αφοσιωμένος τον πίνακα και παραμιλούσε μόνος , σαν να βρισκόταν σε όνειρο.
“Οι γραμμές κουβαλούν ήχους .. το τετράγωνο μου θυμίζει το κόκκινο χρώμα .. το μπλε τον ουρανό ..και ηχεί σαν σάλπιγγα! Το λευκό ηχεί σαν αυλός ..και..και..” ο ζωγράφος σιώπησε σαν να ακούει κάτι και συγχρόνως όλοι έκαναν ησυχία και οι νότες και τα χελιδόνια και το μικρό αβγό.
“Και το πράσινο το ακούω καθαρά ..έχει τον ήχο του βιολιού!”
Το χελιδόνι έξυσε το κεφάλι του με την φτερούγα του.
“Δεν καταλαβαίνω τι λέει αυτός ο ζωγράφος και δεν καταλαβαίνω την ζωγραφική του!” είπε και κοίταξε τον πίνακα που ζωγράφιζε εκείνη την στιγμή.
Ας δούμε τον πίνακα κι εμείς ! Νιώθετε πως τα σχήματα κρύβουν μια μουσική? Αν ο πίνακας ήταν μουσική, τι μουσική θα ήταν? Χαρούμενη? Θλιμμένη?
“Σταμάτα χελιδόνι να βλέπεις με τα μάτια και άκου με την καρδιά! Κοίτα καλύτερα τον πίνακα και θα δεις πως ο ζωγράφος κρύβει μέσα στα σχήματα και τα χρώματα τις μουσικές που αγαπά” είπε το μικρό αβγό
Έχει άραγε δίκιο το μικρό αβγό?Ας ακούσουμε αυτή την φορά τον πίνακα!
“Αχ καλέ μου κύριε Kandinky” είπε ενθουσιασμένα το αβγό ” μπορείς να ζωγραφίσεις μουσική και πάνω μου?”, ενώ τα χελιδόνια κρύφτηκαν στην στιγμή φοβούμενα μήπως τα βάψει κατά λάθος ο ζωγράφος, όπως τόσες φορές ως τώρα τους συνέβη.
Ο Kandinsky έγνεψε θετικά στο μικρό αβγό.
“Πρώτα όμως θα ζωγραφίσω τις νότες του Debussy ! Μου δίνουν έμπνευση!”
Ξεκίνησε λοιπόν να ζωγραφίζει τις νότες και όταν τελείωσε οι νότες είχαν μεταμορφωθεί με διάφορους τρόπους και χρώματα :
O Kandinsky πραγματικά αγαπούσε πολύ να ακούει τις συνθέσεις του Debussy όταν ζωγράφιζε και πολλά έργα του είναι εμπνευσμένα απο την μουσική αυτή.)
“Και τώρα ήρθε η σειρά σου μικρό αβγό!” είπε ο Kandinsky και ξεκίνησε να το ζωγραφίζει.
Άσκηση φαντασίας : Πώς πιστεύετε ο Kandinsky ζωγράφισε το μικρό αβγό?
Ακούστε κι εσείς την μουσική του Debussy,σχεδιάστε ένα μεγάλο αβγό
και ζωγραφίστε πάνω του την μουσική που ακούτε! Να θυμάστε ! Ο Kandinsky αγαπούσε να ζωγραφίζει σχήματα !
Η επόμενη και τελευταία δημοσίευση θα γίνει το Μέγα Σάββατο και θα μάθουμε το χρώμα που θα καταλήξει το μικρό αβγό μας!
Ας ξεκινήσει η τελευταία περιπέτεια του μικρού αβγού!
Τι χρώμα τελικά θα καταλήξει?
Θα επιστρέψει άραγε πίσω στο σπίτι του?
Το μικρό χελιδόνι μάταια έψαξε κάτω απο την φτερούγα του το χάρτη της Ευρώπης. Σίγουρα του είχε πέσει κάπου στην Ρωσία και τώρα δεν ήξεραν που πάνε.
“Ήθελα να επιστρέψω στην Ελλάδα, αύριο ξημερώνει Μεγάλη Πέμπτη και όλα τα αδέρφια μου η νοικοκυρά του σπιτιού θα τα βάψει κόκκινα εκτός απο εμένα”
είπε με παράπονο το μικρό αβγό που βαθιά στον κρόκο της καρδιάς του ένιωσε νοσταλγία για το σπίτι του και μια επιθυμία είχε γεννηθεί μέσα του να στόλιζε κι αυτό , με χρώμα κόκκινο το πασχαλινό τραπέζι της νοικοκυράς.
“Λίγο αργά μικρό αβγό το πήρες απόφαση να βαφτείς κόκκινο, σίγουρα δεν είμαστε πάνω απο την Ελλάδα και είναι ήδη βράδυ. Δεν μπορούν άλλο τα μάτια μας να δούνε μέσα στο σκοτάδι.” το μάλωσε τρυφερά το χελιδόνι που κι εκείνο ένιωσε νοσταλγία για την φωλιά που είχε χτίσει κάτω από τα κεραμίδια του κοτετσιού.
Το δεύτερο χελιδόνι τους τράβηξε με το ράμφος του και πέταξαν χαμηλά. Στην νέα χώρα που είχαν βρεθεί υπήρχαν χωράφια με στάχυα , ποτάμια και κανάλια , ανθισμένες αμυγδαλιές .
Ολα τα έργα ανήκουν στον Vincent Van Gogh
“Είναι πάντως μια όμορφη χώρα το μέρος που βρισκόμαστε . Καλύτερα να βρούμε ένα μέρος να φωλιάσουμε και αύριο πρωί πρωί πετάμε πίσω στην Ελλάδα κι ίσως αν είσαι τυχερός θα προλάβεις την κυρά του σπιτιού να βάψει κι εσένα κόκκινο”
Χαμήλωσαν το ιπτάμενο χαλάκι τους . Τα σπίτια κάτω στο χωριό είχαν ακόμη αναμμένα φώτα . Ο ουρανός έλαμπε από άστρα που έμοιαζαν σαν να χόρευαν γύρω από τον εαυτό τους και το φεγγάρι κίτρινο και μεγάλο ήταν σαν ένας νυχτερινός ήλιος.
Έναρστρη νύχτα,Vincent Van Gogh
Kοιτάξτε καλά τον πίνακα..χαμηλά στο χωριό υπάρχουν σπίτια με αναμμένα φώτα. Άραγε τι κάνουν οι άνθρωποι μέσα στα σπίτια τους?
Έκατσαν στην βάση ενός κυπαρισσιού και κοίταξαν όλοι μαζί τ’ αστέρια.
“Γειά σας”
Ακούστηκε απρόσμενα μια ανθρώπινη φωνή και τα τέσσερα χελιδόνια και το μικρό αβγό ανάστατα έστρεψαν το βλέμμα τους απο τον ουρανό και κοίταξαν έναν άντρα που καθόταν στο σκοτάδι . Είχε μαζί του ένα καβαλέτο και ζωγράφιζε τον ουρανό , το χωριό, το κυπαρίσσι που ήταν δίπλα τους και τα σκούρα βουνά.
“Γειά σας . Είστε ζωγράφος ?” είπε το αβγό ευγενικά που είχε μαγευτεί ήδη απο την ζωγραφιά του άντρα.
“Ναι είμαι ζωγράφος . Το όνομα μου είναι Vincent Van Gogh και αυτή είναι η χώρα μου η Ολλανδία”
Vincent Van Gogh
“Α! ώστε λοιπόν στην Ολλανδία είμαστε!” αναφώνησε το μικρό χελιδόνι που από ώρα είχε την απορία σε ποιο μέρος είχαν βρεθεί.
Πόσο μακριά είναι η Ρωσία από την Ολλανδία? Ας ακολουθήσουμε με το δάχτυλο μας πάνω σε ένα χάρτη την πορεία των φίλων μας!
Το αβγό πρόσεξε πως οι πινελιές του ήταν σαν να είναι ζωντανές και πως αν κοιτούσες τα αστέρια ήταν σαν να χόρευαν στον ουρανό!
Aς δούμε όλοι μαζί τι είδε το μικρό αβγό!
“Μα πως το κάνεις αυτό? Όταν κοιτάω εγώ τ’αστέρια του ουρανού μου μοιάζουν διαφορετικά” είπε με ολοφάνερη περιέργεια το μικρό αβγό.
“Μα δεν ζωγραφίζω φίλε μου αυτό που βλέπω ! Αλλά αυτό που μου κάνει εντύπωση! Και μέσα στις ζωγραφιές μου κρύβω τα αισθήματα μου για τον κόσμο και τις σκέψεις μου. Βλέπεις πολλές φορές ..νιώθω μοναξιά και ντροπή όταν είμαι πλάι σε ανθρώπους, προτιμώ να κρύβω στους πίνακες μου τις σκέψεις μου για τον κόσμο”
Το μικρό αβγό δεν ήξερε αν καταλαβαίνει τα λόγια του ζωγράφου . Αλλά σίγουρα τα ένιωθε με την καρδιά του. Είχε μάθει άλλωστε πως την τέχνη μερικές φορές δεν μπορούμε να την εξηγήσουμε με λόγια, παρά την νιώθουμε με την καρδιά μας.
Κύλησε δίπλα του και του ζήτησε να ζωγραφίσει στο τσόφλι του αστέρια όπως εκείνα τα μικρά αστέρια που χόρευαν σαν να είναι ζωντανά πάνω στο χαρτί του.
Άσκηση φαντασίας: Σχεδίασε πολλά αστέρια που χορεύουν περιστροφικά πάνω σε χαρτί -σαν να γυρίζουν γύρω γύρω απο τον εαυτό τους-και μετά κόψε τα σε σχήμα αβγών. Πάρε τα αβγά και κόλλησε τα πάνω σ’ ένα χαρτί.
“Καλά θα σε ζωγραφίσω, αλλά κι εσύ βάλε μας μια μουσική που να ταιριάζει με αυτόν τον ουρανό για να ταξιδέψουν οι σκέψεις μας καλύτερα.”
Το αβγό δίστασε. Ήταν ανάμεσα σε δυο επιλογές. Εσύ ποιό τραγούδι θα επέλεγες? Κοίταξε την Έναστρη νύχτα του Van Gogh και επέλεξε ποιό τραγούδι ταιριάζει στον πίνακα:
Τέλος κοιμήθηκαν βαθιά..μα σαν ξύπνησαν την επόμενη μέρα..
“ΣΥΜΦΟΡΑ ΜΟΥ! ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ! ΕΧΑΣΑ ΣΤΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΟ ΒΑΨΙΜΟ ΤΩΝ ΑΒΓΩΝ!”
Πόσο μακριά είναι η Ολλανδία απο την Ελλάδα? Ας το βρούμε στο χάρτη!
Πήραν οδηγίες απο το ζωγράφο και ξεκίνησαν να πετάνε βιαστικά.
“Δεν θα προλάβουμε! Μετανιώνω τόσο πολύ! Γνώρισα πολλά χρώματα και μέρη αλλά το τσόφλι μου αποζητά βαθιά ως τον κρόκο μου, ένα χρώμα! Το κόκκινο!Δεν μπορώ να αντισταθώ στο πεπρωμένο μου!”
Και το αβγό ξεκίνησε να κλαίει σπαρακτικά.
Τα χελιδόνια άρχισαν να πετάνε με όλη τους την δύναμη για να προφτάσουν το βάψιμο της νοικοκυράς ..πέρασαν πάνω από χωράφια και βουνά.. πάνω απο ανθισμένα λιβάδια και λίμνες , όταν ..
“ΠΕΦΤΩΩΩΩΩΩΩΩ”
Ένας δυνατός αέρας παρέσυρε το ύφασμα τους και το αβγό με φόρα ήταν έτοιμο να πέσει με φόρα πάνω στο έδαφος.
“ΕΙΜΑΙ ΜΙΚΡΟ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΟΜΕΛΕΤΑ! ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΕ ΣΩΣΕΙ!!”
Και καθώς με ταχύτητα έπεφτε προς τη γη το μικρό αβγό, είδε έναν τουρίστα με το καβαλέτο του να ζωγραφίζει πάνω σε ένα καμβά. Πριν πέσει και σπάσει πάνω στον πίνακα , ένα μικρό αεράκι φύσηξε ,του άλλαξε πορεία κι έπεσε με φόρα μέσα σ’ ένα μεγάλο γυάλινο ποτήρι. Εκεί είχε φυλαγμένη την μπογιά του ο ζωγράφος.
Το μικρό αβγό βγήκε λαχανιασμένο και βρεγμένο απο το ποτήρι- και σώο-.
“Είσαι καλά μικρό αβγό? Να συστηθώ . Με λένε Mark Rothko” είπε ο ζωγράφος ,αλλά το αβγό αντί να συστηθεί γούρλωσε τα μάτια του και είδε τον πίνακα που ζωγράφιζε ο καλλιτέχνης. Ήταν ολοκόκκινος!
Μark Rothko
Κοίταξε τότε τον εαυτό του.
Ήταν ολοκόκκινο!
“Τι ευτυχία είναι αυτή!” αναφώνησε το αβγό που αν είχε στόμα θα είχε φιλήσει απο την χαρά του τον ζωγράφο.
“Νομίζω μικρό αβγό είσαι έτοιμο για το πασχαλινό τραπέζι!”
είπε το χελιδόνι και χαρούμενοι οι πέντε φίλοι επέστρεψαν στην Ελλάδα παρέα με το μικρό κόκκινο αβγό.
Η νοικοκυρά είχε ήδη βάψει τα αβγά της κόκκινα και τώρα τα γυάλιζε προσεκτικά με λάδι.
Έδωσε μια το αβγό και κύλησε προς τ’ αδερφάκια του.
“Ήρθα πάνω στην ώρα για το γυάλισμα!”είπε χαρούμενα το μικρό αβγό καθώς ξεκίνησε να διηγείται όλες τις περιπέτειες του στα αδέρφια του.
Τα χελιδόνια κούρνιασαν στην φωλιά τους ευτυχισμένα..
Η κότα καμάρωνε στον κόκορα γιατί αυτή μπορεί και κάνει αβγά ενώ εκείνος όχι ..
Κι ένα μικρό παιδί κοίταξε το αβγό της ιστορίας μας που έλαμπε ολοκόκκινο μέσα στο πασχαλινό καλάθι.
“Εσύ θα είσαι φέτος το αβγό μου! Είσαι πανέμορφο!”είπε το μικρό αγόρι και το πήρε στα χέρια του.
“Ε φαίνεται οτι το παιδί εκτιμά την τέχνη!” φώναξε ευχαριστημένο στα αδέρφια του το μικρό αβγό.
” Και καλό Πάσχα σε όλους μας!” ευχήθηκε το μικρό κόκκινο αβγό που κατάλαβε πως όσο ταξίδια και να έκανε , προτίμησε τελικά ..να μείνει σπίτι!
Και τώρα η σειρά σας!
Ας δημιουργήσουμε το δικό μας βιβλιαράκι τέχνης!
Βάλτε σε μια σειρά όλες τις εργασίες με τα αβγά που ζωγραφίσατε. Ανοίξτε με την βοήθεια των γονιών σας δυο μικρές τρύπες στο πλάι των χαρτιών για να δέσουμε τις εργασίες μας σ’ ένα μικρό βιβλιαράκι.
Μπορείτε να περάσετε μέσα απο τις τρύπες διπλόκαρφα, κορδέλες, κλωστές ή τα μαρτάκια σας αν δεν τα πετάξατε!
Έπειτα πάρτε στα χέρια το βιβλιαράκι τέχνης σας και αφηγηθείτε κοιτώντας τις ζωγραφιές σας τις περιπέτειες του μικρού αβγού στον μπαμπά, στην μαμά, στ’ αδέρφια σας! Όταν τελειώσετε με την αφήγηση , καθήστε αναπαυτικά σ’ έναν καναπέ , πάρτε στα χέρια σας το βιβλιαράκι και σκεφτείτε μια δική σας ιστορία! Μπορείτε να την υπαγορεύσετε στους γονείς σας και να την εικονογραφήσετε!
Όποιο παιδάκι δεν διάβασε τις προηγούμενες περιπέτειες του μικρού αβγού και των χελιδονιών μπορεί να τις βρεί σε προηγούμενες αναρτήσεις.
Περιμένουμε τα αβγουλάκια σας για να τα αφήσουμε να κυλήσουν στην ιστοσελίδα μας!