Στο πλαίσιο της υποθεματικής “Συμπερίληψη, αλληλοσεβασμός, διαφορετικότητα” των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, οι μαθητές της Γ2′ τάξης κλήθηκαν να σχηματίσουν με τις παλάμες του 2 “φύλλα” δέντρου.
Το ένα το χρωμάτισαν πράσινο, σαν ένα ανοιξιάτικο φύλλο, και σε κάθε δάχτυλο έγραψαν πράγματα που μπορούν να κάνουν, τοποθετώντας το στη συνέχεια στα κλαδιά. Αντίθετα, στο άλλο χρησιμοποιήθηκαν φθινοπωρινοί τόνοι, κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο, ενώ στα δάχτυλα έγραψαν πράγματα που δεν μπορούν να κάνουν, τοποθετώντας το στο έδαφος γύρω από το δέντρο. Η φαντασία και η δημιουργικότητα των παιδιών συνετέλεσε ώστε να δημιουργηθεί ένα όμορφο, πλούσιο και ενδιαφέρον – με βάση τις ιδέες τους – δέντρο. Δεν θα μπορούσαμε παρά να το ονομάσουμε “Το Δέντρο της Διαφορετικότητας”.
Στη συζήτηση που ακολούθησε διαπιστώσαμε πως όλα τα φύλλα είναι χρήσιμα σε ένα δέντρο, το καθένα έχει κάτι να προσφέρει. Έτσι και το κάθε παιδί, είναι ξεχωριστό, όπως ακριβώς και οι παλάμες των χεριών τους. Τα δυνατά μας σημεία (πράσινα φύλλα) τα ενισχύουμε και τις αδυναμίες μας (κίτρινα/κόκκινα/πορτοκαλί φύλλα) τις αναγνωρίζουμε και τις αποδεχόμαστε.
Τα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου δεν μας κάνουν καλύτερους ή χειρότερους, μας κάνουν διαφορετικούς. Διαφορετικούς αλλά ίσους. Στο τέλος όμως, έχουμε ένα μοναδικό αποτέλεσμα.
