Το βιβλίο “IT’S A BOOK” του Lane Smith ήταν για 6 μήνες στην κορφή των μπεστ σέλλερς των New York Times και μπορεί να αποτελέσει μια καλή αφορμή να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με το βιβλίο και να συζητήσουμε με τα παιδιά μας για την αξία του διαβάσματος και την απόλαυση της ανάγνωσης .
Απολαύστε το video!
ΦΕΚ του Ν.5090/2024, που αφορά σε θέματα που αφορούν :
α)Σε διατάραξη λειτουργίας Δημόσιας υπηρεσίας (άρθρο 33)
β)Υποχρεώσεις υπαλλήλων περί ενδοοικογενειακής βίας (άρθρο 130)
Κάθε χρόνο, 2 Απριλίου, ημέρα γέννησης του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805), γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου.
Καθιερώθηκε πριν από 58 χρόνια (1966), από τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα, με σκοπό να τονώσει την αγάπη για το διάβασμα και να στρέψει την προσοχή στα παιδικά βιβλία, σε μια προσπάθεια διεθνούς συνεργασίας για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας.
Κάθε χρόνο ένα διαφορετικό τμήμα του IBBY ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο. Το 2024 το μήνυμα και την αφίσα δημιούργησε το ΙΒΒΥ Ιαπωνίας.
Το μήνυμα γράφτηκε από τη συγγραφέα Eiko Kadono, η οποία έχει γράψει πολλά βιβλία που έχουν μεταφραστεί σε 10 γλώσσες. Το 2018 τιμήθηκε από το ΙΒΒΥ με το Βραβείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
Η αφίσα φιλοτεχνήθηκε από τη συγγραφέα και εικονογράφο Nana Furiya, που έχει εικονογραφήσει πολλά βιβλία, σε αρκετά από τα οποία έχει γράψει και το κείμενο.
Το μήνυμα της Eiko Kadono:
Οι ιστορίες ταξιδεύουν πάνω σε φτερά, λαχταρώντας ν’ ακούσουν το χαρούμενο χτύπο της καρδιάς σας.
Είμαι μια ιστορία που ταξιδεύει.
Πετάω παντού.
Με τα φτερά του ανέμου ή τα φτερά των κυμάτων, ή καμιά φορά και με τα μικροσκοπικά φτερά της άμμου. Πετάω, βέβαια, και με τα φτερά ων αποδημητικών πουλιών. Ακόμα και με τα φτερά των αεροπλάνων.
Στέκομαι δίπλα σου. Γυρίζω τις σελίδες για να σου πω μια ιστορία, εκείνη που θέλεις ν’ ακούσεις.
Θα σου άρεσε μια παράξενη και θεσπέσια ιστορία; Ή τι θα έλεγες για μια λυπητερή, μια τρομακτική ή μια αστεία;
Αν δεν έχεις διάθεση να την ακούσεις τώρα, δεν πειράζει. Όμως ξέρω πως κάποια μέρα θα θέλεις. Όταν θα θέλεις, λοιπόν, φώναξε:
“Ιστορία που ταξιδεύεις, έλα! Κάθισε δίπλα μου!” Κι αμέσως θα πετάξω κοντά σου. Έχω τόσες ιστορίες να μοιραστώ!.
Τι θα έλεγες για την ιστορία ενός μικρού νησιού που βαρέθηκε τη μοναξιά του, έμαθε να κολυμπάει κι αποφάσισε να βρει έναν φίλο;
Ή για την ιστορία μιας παράξενης νύχτας, όταν παρουσιάστηκαν δύο φεγγάρια;
Ή για τη νύχτα που χάθηκε ο Άι-Βασίλης.
Ω! Μπορώ ν’ ακούσω την καρδιά σου. Χτυπάει όλο και πιο γρήγορα. Ταπ ταπ, τίκι τακ, τικ τοκ,τικ τικ τακ!Η ιστορία που ταξιδεύει πήδηξε μέσα σου κι έκανε την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά.Τώρα θα γίνεις κι εσύ μια τέτοια ιστορία ανοίγοντας τα φτερά σου να πετάξεις.
Και έτσι, μια ακόμα ιστορία που ταξιδεύει γεννιέται.
Το μήνυμα μετέφρασε στα ελληνικά η συγγραφέας Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου. Η αφίσα με το μήνυμα τυπώθηκε στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Πατάκη και διανέμεται με τη φροντίδα τους.
ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΣΤΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2024- 2025
Oι εγγραφές στα νηπιαγωγεία της χώρας θα πραγματοποιηθούν από 01/03/2024 έως και 20/03/2024.
Μετά την 20η Μαρτίου θεωρούνται εκπρόθεσμες και χρειάζονται την έγκριση του Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά.
Συγκεκριμένα, εγγράφονται στα Νηπιαγωγεία για το σχολικό έτος 2024-25, μαθητές/τριες γεννημένοι/ες το 2020 .
Για να γίνει εγγραφή ο γονέας καλείται να κάνει ηλεκτρονική αίτηση που θα την υποβάλλει, αφού συνδεθεί στην ηλεκτρονική διεύθυνση : ΠΡΩΤΗ ΕΓΓΡΑΦΗ .
( Θα ενεργοποιηθεί την 1η Μαρτίου 2024 )
Συγκεκριμένα για την εγγραφή του νηπίου/προνηπίου ο γονέας/ κηδεμόνας πρέπει να ακολουθήσει τα εξής βήματα:
1.Είσοδος στη σελίδα της εφαρμογής (https://proti-eggrafi.services.gov.gr/) και επιλογή του Νηπιαγωγείου στο οποίο ανήκει σύμφωνα με τη διεύθυνση κατοικίας του.
3.Συμπλήρωση στοιχείων επικοινωνίας: Κατά την είσοδό του στο σύστημα, ο γονέας/κηδεμόνας συμπληρώνει τα στοιχεία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (προαιρετικά) και κινητού τηλεφώνου μέσω του οποίου θα ενημερώνεται για την πορεία της αίτησής του.
Σας προτείνουμε να συμπληρώσετε το email σας, παρά την προαιρετικότητα του πεδίου, γιατί θα το χρειαστούμε σε όλη τη διάρκεια της επόμενης σχολικής χρονιάς.
Για την υποβολή της αίτησης ο γονέας/κηδεμόνας συμπληρώνει διαδοχικά τα ακόλουθα:
α) τα στοιχεία του νηπίου/προνηπίου για το οποίο αιτείται την εγγραφή . Τα στοιχεία του παιδιού αναζητούνται από την εφαρμογή και σας εμφανίζονται αυτόματα. Αν δεν εμφανιστεί το όνομα του παιδιού σας, τότε μπορείτε να συμπληρώσετε τα στοιχεία τους εσείς, με την διαφορά ότι θα πρέπει να ανεβάσετε στην εφαρμογή αποδεικτικό στοιχείο της σχέσης σας με το παιδί ( πχ ληξιαρχική πράξη γέννησης ή δικαστική απόφαση επιμέλειας ή ιδιωτικό συμφωνητικό ρύθμισης της επιμέλειας )
β) τη διεύθυνση μόνιμης κατοικίας του, την οποία τεκμηριώνει αναρτώντας σε ψηφιακή μορφή εγγράφου σχετικό αποδεικτικό, όπως λογαριασμό ΔΕΚΟ, μισθωτήριο συμβόλαιο, ή άλλο δημόσιο πρόσφατο έγγραφο από το οποίο να προκύπτει ρητά η διεύθυνση κατοικίας.
γ) το ονοματεπώνυμο άλλου/λων τέκνου/ων, που τυχόν φοιτά/τούν στην ίδια ή σε συστεγαζόμενη σχολική μονάδα, εφόσον υπάρχει/χουν και για το/τα οποίο/α θα χρειαστεί να προσκομίσει Βεβαίωση Φοίτησης από τον Διευθυντή/ντρια της συστεγαζόμενης σχολικής μονάδας.
δ) εάν επιθυμεί τη φοίτηση του νηπίου/προνηπίου στο Προαιρετικό Ολοήμερο πρόγραμμα ή/και στο Τμήμα Πρόωρης Υποδοχής,
ε) τα στοιχεία των συνοδών των νηπίων/προνηπίων κατά την προσέλευση και αποχώρηση τους από τη σχολική μονάδα και επιλέγει τη δήλωση: «Υποβάλλοντας αυτή την αίτηση, αναλαμβάνω την ευθύνη για την ασφαλή προσέλευση και αποχώρηση του νηπίου/προνηπίου».
Τα δικαιολογητικά που θα χρειαστεί να προσκομίσετε με την φυσική παρουσία σας στο νηπιαγωγείο, πέρα από τα (γ) και (δ) εφόσον τα έχει αιτηθεί, είναι:
| Βιβλιάριο Υγείας | ή άλλο στοιχείο από το οποίο προκύπτει πως έχουν γίνει τα προβλεπόμενα εμβόλια. | |
| Ατομικό Δελτίο Υγείας Μαθητή ( ΑΔΥΜ ) | Δίνεται από το σχολείο, αλλά μπορείτε να το βρείτε και να το εκτυπώσετε από το διαδίκτυο πληκτρολογώντας “ΑΔΥΜ”. Το ΑΔΥΜ συμπληρώνεται και υπογράφεται από τον παιδίατρο του παιδιού. | |
| Εγγραφή στο Ολοήμερο Πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου | Η εγγραφή είναι προαιρετική και δεν απαιτείται κανένα δικαιολογητικό παρά μόνο την ενυπόγραφη δήλωσή σας σε έντυπο του σχολείου.
Πρωινή Ζώνη ( άφιξη : 07:45 – 08:00 ) έχουν δικαίωμα εγγραφής μόνο τα παιδιά που είναι εγγεγραμμένα στο ολοήμερο πρόγραμμα και απαιτούνται τουλάχιστον 5 αιτήσεις για να λειτουργήσει το τμήμα. |
|
| Εάν το παιδί πάσχει από χρόνια ασθένεια, σχετική ιατρική γνωμάτευση | ||
| Σε περίπτωση μαθητών-τριων με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, γνωμάτευση από Κ.Ε.Σ.Υ. ή δημόσιο ιατροπαιδαγωγικό κέντρο ή άλλη δημόσια υπηρεσία, χωρίς αυτή να αποτελεί προϋπόθεση εγγραφής. | ||
| Δικαστική Απόφαση ή Ιδιωτικό Συμφωνητικό Επιμέλειας (σε περίπτωση διαζυγίου ή διάστασης) | ||
Η προσέλευσή σας στο νηπιαγωγείο θα γίνει αφού έχετε ολοκληρώσει την ηλεκτρονική αίτηση και κατόπιν ραντεβού .
Ώρες επικοινωνίας καθημερινά κατά τις ώρες 12:00 – 13:00 στο τηλέφωνο : 2104132034 και στο mailτου σχολείου mail@47nip–peiraia.att.sch.gr.
ΕΚΤΥΠΩΣΤΕ :
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People – ΙΒΒΥ) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας.
Το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ –Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου ανέλαβε, για τρίτη φορά στην ιστορία του, να δημιουργήσει το μήνυμα και την αφίσα για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου 2023.
Φέτος, η αφίσα και το μήνυμα είναι αποτέλεσμα συνεργασίας δυο διακεκριμένων Ελλήνων δημιουργών· του συγγραφέα Βαγγέλη Ηλιόπουλου και της εικονογράφου Φωτεινής Στεφανίδη. Μαζί, ήθελαν να γιορτάσουν τη δύναμη των παιδικών βιβλίων στην προώθηση των αξιών της ισότητας, της διαφορετικότητας και της ένταξης, καθώς και στη σύνδεση των ανθρώπων μέσω της ανοχής και της κατανόησης.
Η αφίσα της ΙΒΒΥ (IBBY International Board on Books for Young People) έχει ήδη ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το μεστό, λυρικό, συγκινητικό μήνυμα του Βαγγέλη Ηλιόπουλου θα ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο:
Είμαι ένα βιβλίο, διάβασέ με.
Είμαι ένα βιβλίο.
Είσαι ένα βιβλίο.
Όλοι είμαστε βιβλία.
Η ψυχή μου είναι η ιστορία που αφηγούμαι.
Κάθε βιβλίο έχει τη δική του ιστορία να πει.
Μπορεί να φαινόμαστε εντελώς διαφορετικά –
άλλα μεγάλα, άλλα μικρά,
άλλα πολύχρωμα, άλλα μαυρόασπρα,
άλλα με λίγες σελίδες κι άλλα με πολλές.
Μπορεί να συμφωνούμε ή να λέμε εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Όμως αυτή είναι η ομορφιά μας.
Θα ήταν πολύ βαρετό να ήμασταν όλα ίδια.
Καθένα μας είναι μοναδικό.
Και καθένα από εμάς έχει το δικαίωμα να το σέβεσαι,
να το διαβάζεις χωρίς προκαταλήψεις,
να έχει τη θέση του στη βιβλιοθήκη σου.
Μπορείς να έχεις τις απόψεις σου για εμένα.
Μπορείς να ερευνάς, να κρίνεις και να σχολιάζεις ό,τι διαβάζεις.
Μπορείς να με βάλεις πίσω στο ράφι
ή να με κρατήσεις σφιχτά στην αγκαλιά σου και να ταξιδέψουμε μαζί πολύ μακριά.
Αλλά ποτέ μην αφήσεις κάποιον να με πετάξει
ή να με διώξει σε άλλο ράφι.
Ποτέ μη ζητήσεις την καταστροφή μου
ή μην επιτρέψεις σε κάποιον να με καταστρέψει.
Κι αν έρθει κάποιο βιβλίο από άλλο ράφι στο δικό σου,
γιατί κάποιος ή κάτι το έδιωξε μακριά,
κάνε χώρο.
Αν πας λίγο πιο κει, χωράει δίπλα σου.
Προσπάθησε να νιώσεις όπως νιώθει.
Κατάλαβέ το. Προστάτεψέ το.
Μπορεί να βρεθείς εσύ στη θέση του αύριο.
Γιατί κι εσύ είσαι ένα βιβλίο.
Όλοι είμαστε βιβλία.
Έλα, φώναξέ το δυνατά, ώστε να το ακούσουν όλοι:
«Είμαι ένα βιβλίο, διάβασέ με»
Με αφορμή λοιπόν αυτή την ημέρα, μικροί και μεγάλοι, διαβάστε ένα βιβλίο και βάλτε το βιβλίο στην καθημερινότητά σας , για να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο!!!
Τα όρια, μπορεί κανείς να μιλά για αυτά μέρες! Τα όρια αφορούν όλους μας και υπάρχουν παντού.
Χωρίς αυτά δε θα μπορούσαμε να είμαστε λειτουργικοί, να συνεργαζόμαστε, να οργανωνόμαστε και να είμαστε αποδοτικοί. Τα όρια δημιουργούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο κάθε άνθρωπος μπορεί να συνυπάρξει με τους συνανθρώπους του, να αντλεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ικανοποίηση και ασφάλεια, να εξελίσσεται και να δημιουργεί.
Γιατί επιφορτίζονται εκείνοι με το απαιτητικό αυτό έργο, που στην πράξη αποδεικνύεται αρκετά ζόρικη υπόθεση;
Μα, γιατί τα παιδιά δεν κατανοούν τη χρησιμότητα των ορίων! Δεν καταλαβαίνουν τη σημασία του να αναστέλλουν τις επιθυμίες τους, να ασκούν αυτοέλεγχο, να λειτουργούν υπεύθυνα, να συμπονούν τους γύρω τους.
Εκτός αυτού, αν οι γονείς δε θέσουν όρια, τότε το παιδί αισθάνεται ανυπεράσπιστο και απροστάτευτο, αντιλαμβάνεται τον κόσμο ως απειλή, συνεχώς μεταβαλλόμενο και το γονιό ως ανίσχυρο. Μπερδεύεται και δεν μπορεί να διαμορφώσει μια ξεκάθαρη εικόνα του άγνωστου κόσμου μέσα στον οποίο μεγαλώνει, αλλά και των προθέσεων και των συναισθημάτων των γονιών του απέναντί του.
Νιώθει δυστυχισμένο, αποθαρρυμένο, ανασφαλές και συχνά εκδηλώνει προβλήματα στη συμπεριφορά του. Ένα παιδί το οποίο μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον χωρίς κανόνες και σαφή όρια δεν είναι ένα παιδί ελεύθερο. Αντίθετα, είναι ένα παιδί σκλαβωμένο σε μια ασαφή και περίπλοκη δομή, μέσα στην οποία δεν μπορεί να καλλιεργήσει το αίσθημα της υπευθυνότητας και της συνεργασίας.
Από την άλλη, το παιδί που ζει και μεγαλώνει σε ένα υπερβολικά αυστηρό περιβάλλον, βομβαρδισμένο από αυταρχικούς και υπερβολικούς κανόνες, δυσκολεύεται να αναπτύξει ενδιαφέροντα, κλίσεις και προτιμήσεις. Συχνά είναι ένα παιδί με χαμηλό αίσθημα αυτοεκτίμησης που μπορεί όμως μελλοντικά να εμφανίσει έντονα σημάδια ανυπακοής και αντίδρασης.
Πολλές μελέτες δείχνουν ότι όταν οι γονείς θέτουν σταθερά όρια, τα παιδιά μεγαλώνουν έχοντας μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και καλύτερη προσαρμογή στην ομάδα των συνομηλίκων. Εκτός αυτού, γίνονται περισσότερο αυτόνομα.
Η συνέπεια και η σταθερότητα στην εφαρμογή των κανόνων αυτών, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ολοκληρωμένη και υγιή ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού, καθώς και την ομαλή λειτουργία ολόκληρου του οικογενειακού συστήματος.
Είναι από τα σπουδαιότερα δώρα που μπορεί να προσφέρει ένας γονιός στο παιδί του, από τα σημαντικότερα εφόδια που του δίνει για να μάθει να πορεύεται μόνο του. Κάθε γονιός προσβλέπει σε ένα ευτυχισμένο μέλλον για το παιδί του και αυτό για να επιτευχθεί προϋποθέτει την ύπαρξη ορίων.
Στις μικρότερες ηλικίες, οι γονείς συχνά οριοθετούν τα παιδιά τους για λόγους ασφαλείας, π.χ. λένε στο παιδί του ενός έτους «ΟΧΙ!» όταν πάει να πιάσει τα χάπια της γιαγιάς από το κομοδίνο ή λένε «ΜΗ» στο δίχρονο παιδί τους όταν ανεβαίνει πάνω στην καρέκλα για να σκαρφαλώσει στη βιβλιοθήκη και να πάρει ένα παιχνίδι που του γυάλισε. Αυτή η οριοθέτηση είναι απολύτως απαραίτητη, αφού το παιδί δεν έχει ακόμη αίσθηση του κινδύνου και μπορεί να πάθει κακό.
Στις περιπτώσεις που δεν το κάνει ο γονιός μιλάμε για παραμέληση, η οποία αποτελεί μια μορφή βίας και διώκεται ποινικά. Εκτός αυτών των παρεμβάσεων, οι γονείς από πολύ νωρίς θέτουν κανόνες που σχετίζονται με τις ώρες ύπνου και διατροφής, ενώ στην πορεία βάζουν κανόνες και για το ντύσιμο, τα παιχνίδια, τις σχέσεις με τους άλλους, τη μελέτη, τις αγορές, την τηλεόραση, τις εξόδους, κλπ.
Καθώς το παιδί μεγαλώνει και ειδικά από το 2ο έτος της ζωής του και μετά, η οριοθέτηση αρχίζει να περιστρέφεται και γύρω από θέματα επιθετικής συμπεριφοράς, όπως όταν ένα παιδί θέλει το παιχνίδι που έχει ο αδερφός του και τον χτυπά για να το πάρει.
Ακόμα κι όταν ένας γονιός θεωρεί ότι έχει διευθετήσει πολύ καλά τα θέματα αυτά, την επόμενη κιόλας στιγμή θα προκύψουν νέες καταστάσεις, που πρέπει να επεξεργαστεί και να πάρει θέση. Γονείς και παιδιά βρίσκονται σε συνεχή συνδιαλλαγή, διαπραγμάτευση και κάνουν συμβιβασμούς.
Ένας πατέρας λέει: «ο μικρός τρίχρονος γιος μου επέλεξε τη χειρότερη ώρα για να κάνει μια κρίση θυμού. Καθώς περπατούσαμε στο διάδρομο ενός καταστήματος, άρπαξε ένα κουτί με καραμέλες. Του είπα ότι δεν μπορεί να πάρει τις καραμέλες τώρα και αν θέλει κάτι από το κατάστημα, πρέπει πρώτα να με ρωτήσει. Αντί να υπακούσει, όταν του’πα να το βάλει πίσω στη θέση του, άρχισε να κλαίει, να ουρλιάζει και να με χτυπά.
Μετά, έπεσε στο πάτωμα και ακολούθησε μια έκρηξη σε όλο της το μεγαλείο! Όλο το μαγαζί είχε γυρίσει και μας κοιτούσε! Δεν ήξερα τι να κάνω! Δε μου αρέσει καθόλου να αισθάνομαι ότι ένα δίχρονο παιδί έχει τόση δύναμη! Τι θέλει; Να με ρεζιλέψει; Αμάν πια! Άλλη φορά θα πάει με τη μάνα του και άμα κάνει τα ίδια, δε θα πάει ποτέ ξανά και με κανέναν!»
Μια σχέση στέρεη και δυνατή, που τροφοδοτείται από το γονιό με αγάπη, αποδοχή, κατανόηση και τρυφερότητα προς το παιδί, είναι η καλύτερη βάση πάνω στην οποία μπορεί να στηριχτεί για να βάλει όρια.
Αν η σχέση είναι δυνατή, ο θυμός από τις διενέξεις που αναπόφευκτα θα προκύψουν, θα εκτονωθεί σύντομα.
Επιβραβεύουμε τις επιθυμητές συμπεριφορές αντί να σχολιάζουμε τις μη επιθυμητές, π.χ. αντί για «Μην είσαι αφηρημένος!», λέμε «Συγκεντρώσου!» ή αντί για «Μην κρατάς τα παιχνίδια μόνο για σένα!» λέμε «Μπράβο παιδί μου, που παίζεις ωραία με την αδερφή σου! Πολύ σε χαίρομαι!». Πιο αναλυτικά, για να έχει αποτέλεσμα, η επιβράβευσή μας χρειάζεται να είναι:
– Άμεση: να δίνεται τη στιγμή που το παιδί εκδηλώνει την επιθυμητή συμπεριφορά και όχι πολύ αργότερα.
– Συγκεκριμένη: να περιλαμβάνει ένα ξεκάθαρο λιτό λεκτικό μήνυμα, π.χ. «Κάθεσαι πολύ ωραία δίπλα μου στο καρότσι και με βοηθάς να ψωνίσω! Σ’ευχαριστώ!».
– Ειλικρινής και απόλυτα αφιερωμένη σε αυτό που συμβαίνει: να δίνεται ενώ προσέχουμε το παιδί, π.χ. το κοιτάμε στα μάτια και στεκόμαστε στο ύψος του όταν του μιλάμε.
– Προσανατολισμένη στην αναγνώριση της προσπάθειας και όχι μόνο στην επιτυχία: να δίνεται όταν το παιδί καταφέρνει κάτι, αλλά και ενδιάμεσα, όσο δείχνει να προσπαθεί, ώστε να ενθαρρύνεται να βάλει τα δυνατά του μέχρι το τέλος.
– Σταθερή και συνεπής: να ενισχύει σε κάθε ευκαιρία το παιδί, καθημερινά και χωρίς διακυμάνσεις.
Τι ταιριάζει στον ίδιο, με ποιο τρόπο θα το κάνει, τι πιάνει στο παιδί του; Ό,τι ξέρει ο γονιός γύρω από το χαρακτήρα και τις ευαισθησίες του παιδιού του είναι ιδιαίτερα χρήσιμο.
Μπορεί για ένα παιδί η στέρηση των παιχνιδιών του να είναι η μέγιστη τιμωρία, ενώ για ένα άλλο να μη σημαίνει κάτι. Ή μπορεί το να κοιτά τον τοίχο για λίγα λεπτά να είναι ό,τι χειρότερο, ενώ να μην ενοχλείται καθόλου άμα δε φάει σοκολάτα για μια μέρα.
Όσο πιο μικρό το παιδί, τόσο πιο σύντομες, ξεκάθαρες και λιτές οι εντολές του γονιού προς αυτό. Αν πρόκειται για βρέφος ή νήπιο που μόλις άρχισε να στέκεται στα πόδια του, ο γονιός μπορεί να στρέψει την προσοχή του σε μια άλλη δραστηριότητα.
Από την άλλη, για ένα παιδί άνω των δύο ετών, η επιβολή των ορίων είναι πιο σύνθετη διαδικασία, καθώς περιλαμβάνει διάλογο, εξηγήσεις και διαπραγματεύσεις. Συχνά το παιδί από μόνο του προκαλεί το γονιό κάνοντας ερωτήσεις, π.χ. «Γιατί μπαμπά; Δεν είναι δίκαιο!». Απαντήσεις τύπου «γιατί έτσι το λέω εγώ!» ή «είσαι μικρός ακόμα για να καταλάβεις» δεν έχουν αποτέλεσμα, δεδομένου ότι οι απαγορεύσεις που δεν συνοδεύονται από κάποια εξήγηση δε γίνονται κατανοητές από το παιδί, αλλά φαίνονται σαν περιορισμός. Κανείς δεν υπακούει απλά επειδή κάποιος του λέει ότι αυτό είναι το σωστό.
Είναι μια από τις καλύτερες επενδύσεις που μπορεί να κάνει ένας γονιός. Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν και ειδικά στην εφηβεία, το παιδί που δεν του δόθηκε ουσιαστικός χρόνος και χώρος να εκφραστεί, έχει περισσότερες πιθανότητες να αποφεύγει συζητήσεις με τους γονείς.
Το προσωπικό μας παράδειγμα αποτελεί «μοντέλο» προς μίμηση για το παιδί. Αν δυσκολευόμαστε να βάλουμε όρια σε εμάς πρώτα, τότε πώς θα βάλουμε στους άλλους; Τα παιδιά κατανοούν πιο εύκολα το τι είμαστε και πώς λειτουργούμε, παρά το τι λέμε.
Για παράδειγμα, τι κάνουμε εμείς οι γονείς όταν είμαστε θυμωμένοι, αγχωμένοι, απογοητευμένοι, όταν δε γίνεται το δικό μας κλπ. Τι θα σήμαινε για το παιδί του παραδείγματός μας αν ο πατέρας του άρχιζε να του φωνάζει μέσα στο κατάστημα, το χτύπαγε ή …; Πώς θα ένιωθε εκείνο μετά;
Από την άλλη, στην περίπτωση που το χάσουμε και παραφερθούμε, δεν τελείωσαν όλα. Κανένας δεν είναι τέλειος, αλλά τον τιμά περισσότερο το να το αναγνωρίζει και να παραδέχεται τα λάθη του, γιατί έτσι γίνεται καλύτερος.
Ξεχωρίζουμε ποια είναι προς διαπραγμάτευση και ποια όχι, π.χ. είναι το ίδιο αν ο δίχρονος γιος μου χοροπηδάει στα πατώματα τις ώρες κοινής ησυχίας και αν χτυπάει την αδερφή του για να πάρει ένα παιχνίδι;
Αν η έφηβη κόρη μου θέλει να βάλει το αγαπημένο της μπλουζάκι στο πάρτι ακόμα και αν αυτό είναι βρώμικο, είναι λιγότερο σημαντικό από το να επιστρέψει αργότερα από την ώρα που έχουμε συμφωνήσει. Διαχωρίζω τα ζητήματα και ασχολούμαι με κάποια, όχι με όλα, γιατί αλλιώς θα κάνω κήρυγμα όλη μέρα και το παιδί μου θα γίνει σκέτος τύραννος ή θα απομονωθεί εντελώς. Η σχέση μου μαζί του θα διαταραχθεί και αυτό δεν το θέλω με τίποτα στον κόσμο.
Πώς αισθάνεται κάποιος όταν κάνει ένα λάθος στη δουλειά και ο εργοδότης του λέει «Πάλι λάθος έκανες! Αδιόρθωτος είσαι πια! Όλοι έχουν καταλάβει πώς λειτουργεί το σύστημα, αλλά εσύ ποτέ σου!»; Ματαίωση, απόρριψη, απογοήτευση, ντροπή, χαμηλή αυτοεκτίμηση, θυμό, πίκρα, παραίτηση και καμία διάθεση για περαιτέρω προσπάθεια κλπ.
Μέσα από όλα τα παραπάνω, κατανοούμε τη μεγάλη σημασία που διαδραματίζουν τα όρια στην ανάπτυξη των παιδιών. Το είδος των οικογενειακών σχέσεων, η αυτοπεποίθηση και σιγουριά του γονέα για την επιβολή ορίων σε συνδυασμό με την έμπρακτη αγάπη προς το παιδί αποτελούν τα βασικά συστατικά της επιβολής ορίων στα παιδιά.
Τα καλά όρια πλάθουν ευτυχισμένα παιδιά, ικανούς και ολοκληρωμένους ενήλικες, οι οποίοι καθώς μεγαλώνουν θα έχουν περισσότερες ευθύνες, μα και περισσότερα δικαιώματα.
Γράφει η Ευγενία Δουβαρά, ψυχολόγος
Πηγή :The mamagers
Μάρτης είναι, χάδια κάνει …
Πότε ΚΛΑΙΕΙ…και πότε ΓΕΛΑΕΙ …
Θοδωρής
Θοδωρής
Γιώργος Ταρτακιώτης
Γιώργος Ταρτακιώτης
Χαρούν
Χαρούν
Γιασσίν
Γιασσίν
Σκάντερ
Σκάντερ
Χριστίνα Παπανικολάου
Χριστίνα Παπανικολάου