41ο Δημ. Σχολείο Αθήνας "Νικόλαος Γύζης"

Ζούμε σήμερα το μεγαλύτερο κύμα μετακίνησης πληθυσμών στην περιοχή μας από την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Οι λαοί στην γειτονιά μας ζουν σε πρωτόγνωρες συνθήκες βίας και πολέμων, ακραίας φτώχειας και καταδίωξης.

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στην άλλη μεριά της Μεσογείου έχουν ήδη αφανιστεί από τις βόμβες, τις ασθένειες, την πείνα και την καταστροφή. Ως αποτέλεσμα των άθλιων και απάνθρωπων συνθηκών που θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή και την ακεραιότητά τους, αναπτύσσεται ένα τεράστιο μεταναστευτικό και προσφυγικό κύμα. Το κύμα αυτό θα μεγαλώνει όλο και περισσότερο όσο θα γενικεύονται και θα εξαπλώνονται οι πόλεμοι και η φτώχεια.

Η φρίκη του πολέμου και η δυστυχία της προσφυγιάς σε αντιδιαστολή με τις εικόνες μιας ξεχασμένης ειρηνικής καθημερινότητας μέσα από τα μικρά του αριστουργήματα, στέλνουν παντού την έκκληση για αλληλεγγύη των τόσο βασανισμένων αυτών ανθρώπων. Των ανθρώπων που είδαν τις ζωές τους να διαλύονται και τους δικούς τους ανθρώπους να χάνονται στο βωμό του κέρδους και της θρησκευτικής παράνοιας…

Ετικέτες: ιστορία, λαοί της γης

​Τα Χριστούγεννα του 1914, κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (ενός πολέμου που στοίχισε την ζωή πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων), έγινε μια παράξενη εκεχειρία.

Σε κάποιο πολεμικό μέτωπο οι αντίπαλοι στρατιώτες (Βρετανοί και Γερμανοί) έκαναν μία αυθόρμητη ανακωχή και, μετά από τις αναγκαστικές επιφυλάξεις, έπαιξαν ποδόσφαιρο, μοιράστηκαν τις σοκολάτες και το κονιάκ τους και πέρασαν τα πιο παράξενα Χριστούγεννα στην ζωή τους.

Γιόρτασαν, έπαιξαν και τραγούδησαν  μαζί με ανθρώπους που λίγες ώρες αργότερα θα τους πολεμούσαν μετά από διαταγές των ανωτέρων τους…

[dailymotion xn8xqq_1914-edu4u_people nolink]

_Πηγή

Ετικέτες: ιστορία

αγάπη, θυμός, θλίψη, χαρά…

Ένα καταπληκτικό βίντεο του Thomas Blanchard που εκφράζει με τη ροή των χρωμάτων και τις μοναδικές εικόνες που δημιουργούν μέσω κυκλικών κινήσεων, τη δύναμη των συναισθημάτων: του θυμού, της αγάπης, της θλίψη της χαράς… Για τις μίξεις των χρωμάτων χρησιμοποιήθηκαν μπογιά, γάλα, λάδι, μέλι και κανέλα.

Ετικέτες: άλλες τέχνες

 Ένα  video που εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο εκπαιδεύονται οι άνθρωποι στην Αμερική  και σε όλες τις δυτικές χώρες, αναλύοντας αφ΄ενός μεν το πώς οι προσλαμβάνουσες εικόνες τις οποίες έχει κάθε άνθρωπος στη ζωή του -κυρίως μέσα από την εκπαίδευση- σκοτώνουν τη δημιουργικότητα  του, αφ΄ετέρου  τον τρόπο με τον οποίο πρέπει  κανείς να σκέφτεται πέρα από τα όρια, καθώς μεγαλώνει.

Ετικέτες: διαλέξεις

27 Ιανουαρίου  Διεθνής Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ημερομηνία επιλέχθηκε επειδή στις 27 Ιανουαρίου 1945 τα προελαύνοντα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς – Μπίρκεναου στην Πολωνία. Εκτός από τους Εβραίους, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν επίσης κομμουνιστές, τσιγγάνοι, άτομα με αναπηρίες, ασθενείς με ψυχικά νοσήματα, ομοφυλόφιλοι, ακόμα και άτομα της “Άριας”φυλής, όσα αντιτάχθηκαν στην παράνοια του φασισμού.

Μάλιστα οι τσιγγάνοι είχαν και τα περισσότερα θύματα αναλογικά με τον πληθυσμό τους, αφού εξοντώθηκε το 30 – 50% της φυλής τους. Το ενάμισι εκατομμύριο από τα θύματα των ναζί δολοφονήθηκε στο Άουσβιτς.

Γι’ αυτό θεωρήθηκε το απόλυτο σύμβολο του Ολοκαυτώματος και η ημερομηνία απελευθέρωσής του ορίστηκε από τον Ο.Η.Ε. ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος.

Δείτε το βίντεο:

«Είχα μεγάλη πίστη στο θεό. Κάθε βράδυ τον παρακαλούσα. Από κει και πέρα τίποτε άλλο. Ήλπιζα. Όχι πίστευα, ήλπιζα», λέει ο Ισαάκ Μιζάν. «Στα αλήθεια δεν μας ενδιέφερε η ζωή και δεν προσπαθούσαμε.

Όταν γινόταν η καθιερωμένη διαλογή το βράδυ ήταν σαν να μην αφορούσε εμένα, να αφορούσε κάποιον τρίτο. Διότι ήξερα ότι αν δε θα είμαι σε αυτή τη σειρά που θα καταλήξει στα κρεματόρια, θα είμαι στην επόμενη».

Όπως λέει ο κ. Μιζάν ήταν καθαρά θέμα τύχης που βγήκε ζωντανός μέσα από αυτό το καλαστήριο. «Πώς άντεξα; Στο Άουσβιτς είχα φτάσει τα 35 κιλά. Τα ξαδέρφια από το Zonder Commando μου έφερναν όταν μπορούσαν ψωμί και ζαμπόν, γιατί εκείνους τους τάιζαν κανονικά. Εκείνο που με κράτησε όμως ζωντανό – είναι περίεργο- αλλά ήταν το…μίσος». 

«Ήθελα να ζήσω για να τους εκδικηθώ», θα πει, κάτι που φυσικά δεν έκανε. (Από tvxs_)

Ετικέτες: ιστορία, σαν σήμερα

«Ο ρατσισμός είναι δύσκολο και πολύπλοκο θέμα. Ο φόβος για το ξένο υπάρχει. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι να αναδειχθεί η αποφασιστικότητα να το αντιμετωπίσουμε. Έχουμε ένα πολύ σημαντικό εργαλείο: την πίστη στις αξίες. Και με αυτό θα τον αντιμετωπίσουμε».

Ο πρόεδρος του Ελληνικού Forum Μεταναστών μιλάει για την αξία της διαφορετικότητας σε μια συλλογική κοινωνία.

Ετικέτες: διαλέξεις, ρατσισμός