3ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΠΥΛΑΙΑΣ

Την Πέμπτη 18 Απριλίου στο πλαίσιο του Προγράμματος “Βήματα για τη Ζωή” που πραγματοποιεί το Νηπιαγωγείο μας Τιμώμενα Πρόσωπα ήταν η Δάειρα και η Ελβίνα!
Οι δύο αδελφές, συνοδευόμενες από τη μητέρα τους επέλεξαν σημαντικές φωτογραφίες από ξεχωριστές στιγμές τους για να τις μοιραστούν μαζί μας και γέμισαν το κουτί του/της βοηθού με αγαπημένα τους παιχνίδια, δώρα και βιβλία, όπως τα καπέλα που τραβώντας τα κορδόνια τους ανασηκώνονται τα αυτιά τους!
Την ώρα του δεκατιανού των παιδιών, η μητέρα τους διάβασε σε όλη την τάξη μία από τις αγαπημένες ιστορίες των κοριτσιών, ενώ το δώρο των τελευταίων προς κάθε παιδί ήταν ένα μπολάκι με…ζωγραφισμένο κι από ένα διαφορετικό συναίσθημα στα ματάκια του, το οποίο ανάμεσα σε βαμβάκι φιλοξενούσε φασόλια ή φακές, αναλόγως με το είδος των σπόρων που επέλεγε κάθε παιδί, ώστε …αυτοί να μεγαλώσουν με την αγάπη και τη φροντίδα των παιδιών…αποτελώντας τα μαλλιά της φατσούλας!
Τέλος, σημαντικό δώρο για την αίθουσα του Νηπιαγωγείου ήταν και δύο μπολάκια με φασόλια και φακή μαζί με ένα μπουκαλάκι σε μορφή σπρέι νερού με τις υποδεικνυόμενες ημέρες ποτίσματος, προς υποβοήθηση των παιδιών στην ευθύνη και φροντίδα τους:
Στα μπολάκια έχουν ήδη φυτρώσει “μαλλάκια”!

Τη Δευτέρα 15.04.2024 το Νηπιαγωγείο μας πραγματοποίησε εκδρομή στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής κι Αθλητισμού του Α.Π.Θ. Θέρμης, λαμβάνοντας μέρος στα διαμορφωμένα για παιδιά Προγράμματα Αθλητισμού και Ψυχαγωγίας.

Η καλοκαιρινή ημέρα αναδείχτηκε σύμμαχος για τη συμμετοχή των παιδιών σε αθλήματα όπως η τοξοβολία και η αναρρίχηση και στη συνέχεια η αναμέτρηση των ικανοτήτων τους με δραστηριότητες όπως η διάβαση μέσα από κυλινδρικούς σωλήνες και ρόδες, αλλά και η μετακίνησή τους μέσω εργονομικής λαβής σε σχοινί, προσομοιώνοντας στο γνωστό “τελεφερίκ”.

Η συναισθηματική και σωματική εκτόνωση, όπως και ο ενθουσιασμός των παιδιών αποδόθηκαν περιγραφικά και ζωγραφικά, ωστόσο καλύτερη παρακαταθήκη για τα παιδιά του Νηπιαγωγείου μας αποτέλεσε η δημιουργία αυτής της ξεχωριστής παιδικής ανάμνησης που θα μείνει ζωντανή για πάντα!

Αυτήν την Πέμπτη, στο πλαίσιο του προγράμματος Βήματα για τη Ζωή, τιμώμενο πρόσωπο στο Νηπιαγωγείο μας ήταν ο Στέλιος!

Συνοδευόμενος από τη μητέρα του, ο Στέλιος μοιράστηκε μαζί μας  φωτογραφίες από τον ίδιο ως μωράκι, από τον αδελφό του και από όλη την οικογένειά του, ενώ στο κουτί του βοηθού επέλεξε να κρύψει και να μας παρουσιάσει δεινόσαυρους, στους οποίους έχει αδυναμία, αλλά και κουκλάκια Huggy Wuggy που ενθουσίασαν τα παιδιά με τις τούμπες και τις κινήσεις τους.

Αυτό όμως που πραγματικά τα συνεπήρε ήταν το πείραμα με φυσικά υλικά που προσομοίωσε στην έκρηξη λάβας του ηφαιστείου, ένα θέμα που διεγείρει το ενδιαφέρον και τη φυσική περιέργεια τόσο του Στέλιου, όσο κι όλων των παιδιών!

Την Τρίτη 09.04.2024 το 3ο σε συνεργασία με το 8ο Νηπιαγωγείο Πυλαίας πραγματοποίησαν με επιτυχία και με αξιοσημείωτη συμμετοχή γονέων από αμφότερα Νηπιαγωγεία Σεμινάριο παροχής πρώτων βοηθειών στο χώρο του τελευταίου από την ΕΠίλεκτη Ομάδα Ειδικών Αποστολών του Δήμου Θεσσαλονίκης  (ΕΠ.ΟΜ.Ε.Α.).

Στο σεμινάριο εκτός από τα βίντεο ενημερωτικό χαρακτήρα έγινε παρουσίαση με προσομοίωση ανθρώπινου σώματος και με συμμετοχή των γονέων που έλαβαν μέρος

1)της μεθόδου ΚΑΡΠΑ

2) της χρήσης ΑΠΙΝΙΔΩΤΗ

3) της ΘΕΣΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ασθενούς και

4) της ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΠΝΙΓΜΟΝΗΣ σε ενήλικες, παιδιά και βρέφη.

Διότι η γνώση παροχής πρώτων βοηθειών από κάθε έναν μας….ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ!!!!!

Στο Νηπιαγωγείο μας την Τρίτη 02 Απριλίου μιλήσαμε για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου και τη γιορτάσαμε, δημιουργώντας με ομαδική εργασία μικτής τεχνικής κολλάζ την αφίσα μας…με ένα μοναδικό μήνυμα που τα ίδια τα παιδιά σκέφτηκαν…και το οποίο καταγράψαμε και παράλληλα ηχογραφήσαμε!

Επιπλέον κατασκευάσαμε κι από ένα σελιδοδείκτη για να μας θυμίζει σε ποια σελίδα του αγαπημένου μας βιβλίου σταματήσαμε το διάβασμα!

Τη Δευτέρα, στο πλαίσιο Μουσικής δραστηριότητας, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα βιβλίο με εικόνες χωρίς λόγια για το τόσο γνώριμο, πλέον, τραγούδι της παρεούλας μας που σηματοδοτεί την έναρξη του ολοήμερου προγράμματός μας μέσω εικόνων που αντικαθιστούσαν κάθε στίχο του τραγουδιού. Όλοι μαζί τραγουδούσαμε έναν στίχο και στη συνέχεια από το υλικό των εικόνων που είχαμε στην παρεούλα, επιλέξαμε εκείνην που πιστεύαμε ότι ταιριάζει και περιγράφει ακριβέστερα αυτόν το στίχο. Όταν ολοκληρώσαμε τη διαλογή των εικόνων, αποφασίσαμε στο μέλλον να τις αριθμήσουμε και να τοποθετήσουμε μια ταμπέλα με το σχετικό στίχο από κάτω, ώστε να θυμίζει περισσότερο βιβλίο.

Στη συνέχεια αποφασίσαμε να αναπαραστήσουμε τον κάθε στίχο μόνο με ήχους, δημιουργώντας μια Ηχοϊστορία!Έτσι, τραγουδήσαμε κάθε στίχο και στη συνέχεια όλοι μαζί προσπαθήσαμε να μιμηθούμε τον ήχο που περιέγραφε ο στίχος . Όταν ολοκληρώσαμε την ηχοϊστορία, συμφωνήσαμε πώς ορίζουμε κάθε ήχο, τον ακούσαμε από το ακουστικό υλικό που οι εκπαιδευτικοί είχαμε ετοιμάσει και ολοκληρώσαμε τη δραστηριότητα με το παιχνίδι αντιστοίχισης των ήδη επεξεργασμένων εικόνων και ήχων δημιουργώντας ζευγάρια, μέσω εφαρμογής learning apps.

Επειδή το παιχνίδι άρεσε στα παιδιά, το παραθέτουμε παρακάτω μαζί με τους στίχους του τραγουδιού της παρεούλας για την έναρξη του ολοήμερου προγράμματος:

“Άνοιξα αυτήν την πόρτα

μπήκα μέσα στην παρέα

κάθομαι ήσυχα

και δε μιλάω

κι ανοίγω μάτια και αυτιά!

Φέρομαι με σεβασμό

το στόμα μου το έχω κλειστό

και την αγάπη μου για τα παιδάκια…

την έχω πάντοτε  εδώ!”

(Ο σύνδεσμος για το παιχνίδι βρίσκεται εδώ:)

https:v=psbu2xspc24learningapps.org/user/paulina varlami

Σήμερα, Πέμτη 28.03.2024 το τιμώμενο πρόσωπο της ημέρας ήταν η Κυριακή!

Συνοδευόμενη από τη μητέρα της, η Κυριακή επέλεξε να μοιραστεί χαριτωμένες κι αγαπημένες της προσωπικές στιγμές αποτυπωμένες σε φωτογραφίες, διάφορα βιβλία όπως για την γιόγκα, αλλά και παιχνίδια, για να τα δοκιμάσουμε και να τα παίξουμε όλοι μαζί! Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε το παιχνίδι με εντολές κίνησης, ισορροπίας και μυικής χαλάρωσης, το αγαπημένο της λούτρινο σκυλάκι, ένα Χάσκι, το αυτοσχέδιο τηλέφωνο από πλαστικά ποτήρια και σπάγκο, το οποίο μας βοήθησε να κατανοήσουμε τη δόνηση και μετάδοση του ήχου, αλλά και η πραγματική ροζ φωτογραφική της μηχανή, με την οποία τραβά φωτογραφίες κι εξασκεί το αγαπημένο της χόμπυ!

Από μέσα Ιανουαρίου έως αρχές Μαρτίου στο Νηπιαγωγείο μας ολοκληρώθηκε το 2ο Εργαστήριο Δεξιοτήτων από τη θεματική ενότητα “ΖΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ-ΕΥ ΖΗΝ”, Ψυχική και Συναισθηματική Υγεία-Πρόληψη με διπλό τίτλο “Είμαι εγώ, είμαι μοναδικός, είμαστε ίσοι και διαφορετικοί” και διπλάσιο περιεχόμενο.
Κατά το πρώτο μέρος του εργαστηρίου (Είμαι εγώ, είμαι μοναδικός) γνωρίσαμε κι επεξεργαστήκαμε τα ατομικά μας χαρακτηριστικά, όπως το όνομά μας, το δακτυλικό μας αποτύπωμα, το ύψος, το βάρος, την προσωπική μας υπογραφή, όπως και την προσωπογραφίας μας, δημιουργώντας έναν πίνακα διπλής όψης για όλα τα παιδιά της τάξης και συγκρίνοντας τα προσωπικά μας ευρήματα. Ακόμη μιλήσαμε για τα δικαιώματά μας, ως παιδιών από κάθε Πολιτεία, τα οποία έχουν ψηφιστεί κι αναγνωριστεί διεθνώς!
Στο δεύτερο μέρος του εργαστηρίου (Είμαστε ίσοι και Διαφορετικοί) προσπαθήσαμε να ανακαλύψουμε τη διαφορετικότητα, τόσο σε ό,τι αφορά στο χρώμα του δέρματος και τη φυλή (με αφόρμιση τη Rosa Parks που πρωτοστάτησε στον αγώνα των μαύρων για ισότιμη αντιμετώπιση), στη λειτουργία των αισθητηρίων οργάνων μας, γνωρίζοντας και συζητώντας για αισθητηριακές αναπηρίες (τυφλότητα με μέθοδο γραφής Braille, Hellen Keller, Andrea Boccelli,κα), κωφότητα (με μέθοδο επικοινωνίας τη νοηματική γλώσσα) και κινητική αναπηρία, διαπιστώνοντας και συζητώντας κάθε φορά για την αναγκαιότητα χρήσης κι εξάσκησης των υπόλοιπων αισθήσεων και μελών του σώματός μας, προκειμένου κάθε φορά να καταστεί δυνατή η επικοινωνία κι ένταξη αυτών των ατόμων στην κοινωνία. Ακούσαμε και παρακολουθήσαμε βίντεο για τον τρόπο που ένα κωφό, κινητικά ανάπηρο ή τυφλό άτομο μπορεί να αισθανθεί, ενώ σε μια προσπάθεια να αντιληφθούμε, αλλά και να νιώσουμε τις δυσκολίες αυτών των παιδιών παίξαμε παιχνίδια ενεργοποίησης των αισθήσεών μας (αναγνώριση αντικειμένων αποκλεισιτκά μέσω αφής ή μέσω όσφρησης), αλλά και προσωμοίωσης καταστάσεων κινητικής αναπηρίας (μέσω χρήσης αναπηρικού αμαξιδίου), όπως κι εξάσκησης χρήσης του στόματος για πραγματοποίηση ζωγραφικής με το στόμα στην περίπτωση αδυναμίας χρήσης χεριών. Με αυτά τα παιχνίδια ρόλων προσπαθήσαμε να αντιληφθούμε όχι μόνον τις ανάγκες αυτών των παιδιών από την Πολιτεία, αλλά και τις ανάγκες σεβασμού κι αποδοχής τους από εμάς ως ισότιμων μελών, όπως και τα πραγματικά και αγωνιώδη συναισθήματά τους για έλλειψη οίκτου, παροχή ίσων ευκαιριών για φιλία και ισότιμες κοινωνικές σχέσεις.
Τέλος, γνωρίσαμε τα διεθνή σήματα κάποιων μορφών αναπηρίας, τα ζωγραφίσαμε και δημιουργήσαμε μια αφίσα με σύνηθημα “ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΟΜΑΔΑ ΔΥΝΑΤΗ ΜΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ, ΙΔΙΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ!”

Από μέσα Ιανουαρίου έως αρχές Μαρτίου στο Νηπιαγωγείο μας ολοκληρώθηκε το 2ο Εργαστήριο Δεξιοτήτων από τη θεματική ενότητα “ΖΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ-ΕΥ ΖΗΝ”, Ψυχική και Συναισθηματική Υγεία-Πρόληψη με διπλό τίτλο “Είμαι εγώ, είμαι μοναδικός, είμαστε ίσοι και διαφορετικοί” και διπλάσιο περιεχόμενο.
Κατά το πρώτο μέρος του εργαστηρίου (Είμαι εγώ, είμαι μοναδικός) γνωρίσαμε κι επεξεργαστήκαμε τα ατομικά μας χαρακτηριστικά, όπως το όνομά μας, το δακτυλικό μας αποτύπωμα, το ύψος, το βάρος, την προσωπική μας υπογραφή, όπως και την προσωπογραφίας μας, δημιουργώντας έναν πίνακα διπλής όψης για όλα τα παιδιά της τάξης και συγκρίνοντας τα προσωπικά μας ευρήματα. Ακόμη μιλήσαμε για τα δικαιώματά μας, ως παιδιών από κάθε Πολιτεία, τα οποία έχουν ψηφιστεί κι αναγνωριστεί διεθνώς!
Στο δεύτερο μέρος του εργαστηρίου (Είμαστε ίσοι και Διαφορετικοί) προσπαθήσαμε να ανακαλύψουμε τη διαφορετικότητα, τόσο σε ό,τι αφορά στο χρώμα του δέρματος και τη φυλή (με αφόρμιση τη Rosa Parks που πρωτοστάτησε στον αγώνα των μαύρων για ισότιμη αντιμετώπιση), στη λειτουργία των αισθητηρίων οργάνων μας, γνωρίζοντας και συζητώντας για αισθητηριακές αναπηρίες (τυφλότητα με μέθοδο γραφής Braille, Hellen Keller, Andrea Boccelli,κα), κωφότητα (με μέθοδο επικοινωνίας τη νοηματική γλώσσα) και κινητική αναπηρία, διαπιστώνοντας και συζητώντας κάθε φορά για την αναγκαιότητα χρήσης κι εξάσκησης των υπόλοιπων αισθήσεων και μελών του σώματός μας, προκειμένου κάθε φορά να καταστεί δυνατή η επικοινωνία κι ένταξη αυτών των ατόμων στην κοινωνία. Ακούσαμε και παρακολουθήσαμε βίντεο για τον τρόπο που ένα κωφό, κινητικά ανάπηρο ή τυφλό άτομο μπορεί να αισθανθεί, ενώ σε μια προσπάθεια να αντιληφθούμε, αλλά και να νιώσουμε τις δυσκολίες αυτών των παιδιών παίξαμε παιχνίδια ενεργοποίησης των αισθήσεών μας (αναγνώριση αντικειμένων αποκλεισιτκά μέσω αφής ή μέσω όσφρησης), αλλά και προσωμοίωσης καταστάσεων κινητικής αναπηρίας (μέσω χρήσης αναπηρικού αμαξιδίου), όπως κι εξάσκησης χρήσης του στόματος για πραγματοποίηση ζωγραφικής με το στόμα στην περίπτωση αδυναμίας χρήσης χεριών. Με αυτά τα παιχνίδια ρόλων προσπαθήσαμε να αντιληφθούμε όχι μόνον τις ανάγκες αυτών των παιδιών από την Πολιτεία, αλλά και τις ανάγκες σεβασμού κι αποδοχής τους από εμάς ως ισότιμων μελών, όπως και τα πραγματικά και αγωνιώδη συναισθήματά τους για έλλειψη οίκτου, παροχή ίσων ευκαιριών για φιλία και ισότιμες κοινωνικές σχέσεις.
Τέλος, γνωρίσαμε τα διεθνή σήματα κάποιων μορφών αναπηρίας, τα ζωγραφίσαμε και δημιουργήσαμε μια αφίσα με σύνηθημα “ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΟΜΑΔΑ ΔΥΝΑΤΗ ΜΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ, ΙΔΙΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ!”

Στις λίγες ημέρες που υπήρχαν διαθέσιμες για τον εορτασμό της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τα παιδιά για τις δύσκολες προς την προσχολική ηλικία έννοιες χρόνου (1821), για την αναγκαιότητα της επανάστασης και του πολέμου με σκοπό την απελευθέρωση των Ελλήνων, αλλά και για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου που γιορτάζουμε την ίδια ημέρα!

Προσεγγίσαμε εικόνες σχετικά με τη δυσβάσταχτη και μετέπειτα ηρωική ζωή των Ελλήνων, τα πρόσωπα των αγωνιστών, την παραδοσιακή ενδυμασία τους, τα όπλα τους και μάθαμε σχετικά τραγούδια (Μάνα μου τα Κλεφτόπουλα, Εϊβαλά), ενώ χορέψαμε και τον παραδοσιακό χορό που συνοδεύει το παραδοσιακό τραγούδι “Μήλο μου κόκκινο” από τη φωνή της Μαρίζας Κωχ.

Την ημέρα της σχολικής μας εορτής, εκτός από τα προαναφερόμενα τραγούδια και το χορό τα οποία έλαβαν χώρα, παρελάσαμε και απαγγείλαμε τα σχετικά ποιήματα για την 25η Μαρτίου.

(Οι φωτογραφίες απεικονίζουν ατομική κατασκευή παραδοσιακού γιλέκου που οι εκπαιδευτικοί δωρίσαμε στα παιδιά και ατομική κατασκευή

στα χρώματα της ελληνικής σημαίας με το τσαρούχι και την πρώτη στροφή από το Θούριο του Ρήγα Βελεστινλή).