Τα αρχαία θέατρα αποτελούν εμβληματικά μνημεία του ελληνικού πολιτισμού, που αντικατοπτρίζουν την αγάπη των Ελλήνων για την τέχνη και τη συλλογική εμπειρία. Κατασκευασμένα κυρίως από λίθο και ενταγμένα στο φυσικό περιβάλλον, τα θέατρα αυτά φιλοξενούσαν θεατρικές παραστάσεις, θρησκευτικές τελετές και πολιτικές συγκεντρώσεις. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία τους είναι η εξαιρετική ακουστική, που επιτρέπει στους θεατές να ακούνε καθαρά ακόμα και από τις πιο απομακρυσμένες θέσεις. Το Θέατρο της Επιδαύρου και το Θέατρο του Διονύσου στην Αθήνα είναι μερικά από τα πιο διάσημα παραδείγματα, συνδέοντας την αρχαία δραματουργία με τον δημόσιο χώρο και τη συλλογική ταυτότητα της κοινότητας.

Μαθαίνουμε πληροφορίες για την κατασκευή των αρχαίων ελληνικών θεάτρων, τα μέρη από τα οποία αποτελούνταν και τα μηχανήματα που χρησιμοποιούσαν ανάλογα με τις ανάγκες του έργου που παρουσιάζονταν.

Τα παιδιά αναπαριστούν εικαστικά ένα αρχαίο ελληνικό θέατρο.

Τα παιδιά κατασκευάζουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο ένα αρχαίο ελληνικό θέατρο.

Προσθέτουν τη Θυμέλη στο κέντρο της ορχήστρας και είναι έτοιμοι για την παράστασή τους.

H 3η Δεκεμβρίου έχει οριστεί η παγκόσμια μέρα ατόμων με αναπηρία. Στο πλαίσιο του Ευρωπαίκού προγράμματος που συμμετέχουμε: Ενωμένοι ενάντια στον Εκφοβισμό τα παιδιά μας συμμετείχαν σε πολλές δράσεις ευαισθητοποίησης απέναντι στους συνανθρώπους μας που βιώνουν δυσκολίες με αναπηρίες που μπορεί να τους δυσκολεύουν τη ζωή αλλά δεν σταματούν ποτέ να αγωνίζονται για μια ζωή ισότητας και σεβασμού. Η ιστορία του Εμμανουέλ αποτέλεσε την αφόρμηση για την προσέγγιση του θέματος.

Ο ήρωάς μαςγεννήθηκε με ένα πόδι, έζησε με αξιοπρέπεια και αγωνίστηκε για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία.

“Η Αργυρώ γελάει”: Η ηρωίδα μας είναι ένα κορίτσι που απολαμβάνει τη ζωή στο έπακρο. Τραγουδάει, χορεύει, ζωγραφίζει, πηγαίνει βόλτες, αγαπά τους φίλους της και απολαμβάνει τη ζωή της όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας της και ας έχει κινητικά προβλήματα και πρέπει να μετακινείται με καροτσάκι.

Συζητήσαμε για την αναπηρία και τις δυσκολίες των ατόμων που τις αντιμετωπίζουν. Προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε βιωματικά τις δυσκολίες τους. Ο Εμμανουέλ γεννήθηκε με ένα πόδι, προσπαθήσαμε κι εμείς να σταθούμε και να κινηθούμε με ένα πόδι και αντιληφθήκαμε πόσο δύσκολο ήταν. Συζητήσαμε επιπλέον για την απώλεια όρασης ή ακοής και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι τυφλοί και κωφοί συνάνθρωποί μας. Πάλι με βιωματικό τρόπο προσπαθήσαμε να καταλάβουμε τις καθημερινές δυσκολίες που βιώνουν οι συνάνθρωποί μας αλλά και ποια θα πρέπει να είναι και η δική μας στάση απέναντί τους.

Δείξαμε στα παιδιά καρτέλες με τον τίτλο: τι θα έκανες εάν……σαν αξιολόγηση της θεματικής και τα παιδιά μας συγκίνησαν με τις απαντήσεις τους. Και ολοκληρώσαμε φτιάχνοντας τις δικές μας αφίσες.

Κατηγορίες Μουσικών Οργάνων, Αξιολόγηση Γνώσης τους, Κίνηση & Ρυθμός και Δημιουργία.

Σε αυτές τις συναντήσεις μιλήσαμε περαιτέρω για τα μουσικά όργανα…

τα κατηγοριοποιήσαμε σε πνευστά, κρουστά και έγχορδα.

Και για να ξεπιαστούμε λίγο, πραγματοποιήσαμε μια ρυθμό-κινητική δράση.

Στην συνέχεια, παίξαμε ένα παιχνίδι αναγνώρισης όλων των μουσικών οργάνων που είδαμε. Ανά δύο τριγυρνούσαμε γύρω από τα στεφάνια με τα μουσικά όργανα και όταν ακούγαμε το όνομα του μουσικού οργάνου, έπρεπε μέσα σε 10 δευτερόλεπτα να το βρούμε και να μπούμε μέσα σε αυτό.

Όπως βλέπετε τα καταφέραμε όλοι πάρα πολύ καλά, γι΄αυτό το λόγο και το παιχνίδι δυσκόλεψε. Κινούμασταν όλοι στο χώρο, χορεύαμε ακούγοντας μουσική και προσέχαμε να μην πατήσουμε σε κάποιο από τα στεφάνια, διότι θα χάναμε έναν γύρο παιχνιδιού. Όταν η μουσική σταματούσε έπρεπε να ακούσουμε προσεκτικά ποιο μουσικό όργανο θα ονοματιζόταν και με τι ένταση, ώστε ανάλογα να πάμε να το βρούμε. Το παιδί που πήγαινε πρώτο στο σωστό στεφάνι και με τη σωστή ένταση πχ. άκουγε την εκπαιδευτικό να λέει χαμηλόφωνα τη λέξη “κιθάρα”, και πήγαινε με μικρά βήματα εκεί νικούσε και κέρδιζε την εικόνα του μουσικού οργάνου.

Μάλιστα, φτιάξαμε και το δικό μας ντέφι βήμα, βήμα:

Αρχικά, βάψαμε κάτι πιάτα…

Στην συνέχεια, περάσαμε μια κορδέλα μέσα από τις τρύπες του πιάτου μας, καθώς και τα κουδουνάκια μέσα από τη κορδέλα, εξασκώντας και την λεπτή μας κινητικότητα …

και τέλος, παίξαμε μουσική με το Ντέφι που φτιάξαμε!

Γαλακτοκομικά προϊοντα: Τα εντοπίζουμε στην πυραμίδα της διατροφής και μιλάμε πόσο συχνά τα καταναλώνουμε στην καθημερινή μας διατροφή. Συζητάμε για τα προϊοντα που παράγονται από το γάλα.

Δημιουργούμε τους ήρωες των γαλακτομικών προϊοντων και τα παιδιά ήταν πολύ εφευρετικά στην ονομασία τους. Ο Σούπερ Τύρης, η Σάντικαπ, η Κρεμώδης, Ο γενναίος Μίλκυ, η Βουτυρένια και ο Γιαουρτίτο. Οι ήρωες ζούσαν στην Γαλακτοχώρα. Με την βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης ζωντανέψαμε τους ήρωές μας.

Με την βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης δημιουργήσαμε και την Γαλακτοχώρα.

Τα παιδιά δημιούργησαν τους ήρωες της Γαλακτοχώρας.

Και χρησιμοποιώντας το ψηφιακό εργαλείο  scratch ζωντανεύουμε τους ήρωές μας.

Και τους ενσωματώνουμε στην Γαλακτοχώρα.

Τέλος βάζοντας τα ονόματα των ηρώων τους στο chatGPT δημιούργησαν μια υπέροχη ιστορία που τους άρεσε πολύ.

Η μεγάλη περιπέτεια της Γαλακτοχώρας.

Μια φορά κι έναν καιρό, στη μακρινή και κρεμώδη γη του Γαλακτοχώρα, ζούσαν οι ήρωές μας: Ο Σούπερ Τύρης, Η Σάντυκαπ, Ο Γενναίος Μίλκι, Η Βουτυρένια, Ο Γιαουρτίτος και Ο Κρεμούλης. Ο καθένας τους είχε μια μοναδική δύναμη για να προστατεύει την όμορφη γη τους.

Ο Σούπερ Τύρης ήταν ο πιο δυνατός απ’ όλους, φτιαγμένος από το πιο σκληρό τυρί, και μπορούσε να φτιάξει γέφυρες από τυρί για να βοηθάει τους φίλους του να περνούν ποτάμια.

Η Σάντυκαπ, ο πιο γλυκός της παρέας, μπορούσε να δημιουργήσει σύννεφα από σαντιγί που έκαναν όλους ευτυχισμένους.

Ο Γενναίος Μίλκι, πάντα καλυμμένος με τη μαγική του πανοπλία από γάλα, ήταν ο ταχύτερος δρομέας και μπορούσε να σβήνει φωτιές με το γοητευτικό του γάλα.

Η Βουτυρένια, πάντα λαμπερή, ήταν η βασίλισσα της κουζίνας. Με το μαγικό της βούτυρο έκανε κάθε γεύμα αρωματικό και γεμάτο ενέργεια.

Ο Γιαουρτίτος, ο σοφός της παρέας, δημιουργούσε ασπίδες από γιαούρτι για να προστατεύει τη Γαλακτοχώρα από κάθε κίνδυνο.

Τέλος, Ο Κρεμούλης, ο πιο απαλός από όλους, μπορούσε να θεραπεύει κάθε πληγή με την κρέμα του που λειτουργούσε σαν μαγεία.

Μια μέρα, όμως, ένας μεγάλος κίνδυνος απείλησε τη Γαλακτοχώρα.
Ο κακός Μαύρος Καραμελένιος, που ζούσε στο Σκοτεινό Βάλτο του Σιροπιού, αποφάσισε να κλέψει το Χρυσό Κουτάλι—το μαγικό αντικείμενο που κρατούσε τη Γαλακτοχώρα ενωμένη.

Η Αποστολή

Όταν οι φίλοι έμαθαν για την κλοπή, συγκεντρώθηκαν στη μεγάλη πλατεία της Τυροπόλης, της πρωτεύουσας της Γαλακτοχώρας.

«Πρέπει να πάρουμε πίσω το Χρυσό Κουτάλι!» είπε αποφασισμένος ο Σούπερ Τύρης.

«Μα… ο Σκοτεινός Βάλτος του Σιροπιού είναι μακριά και γεμάτος παγίδες!» είπε ανήσυχος ο Κρεμούλης.

«Μην ανησυχείτε! Είμαστε ομάδα και μαζί μπορούμε να νικήσουμε οποιονδήποτε κακό!» είπε η Σάντυκαπ, δημιουργώντας ένα μεγάλο σύννεφο σαντιγί για να ανεβάσει το ηθικό τους.

Κι έτσι, ξεκίνησε η περιπέτειά τους. Στη διαδρομή, αντιμετώπισαν πολλές προκλήσεις:

• Ο Ποταμός Κακάο: Ένας τεράστιος ποταμός από σοκολάτα έφραζε τον δρόμο τους. Ο Σούπερ Τύρης έφτιαξε μια γέφυρα από σκληρό τυρί, κι έτσι πέρασαν όλοι με ασφάλεια.
• Το Δάσος της Ζάχαρης Άχνης: Οι φίλοι παγιδεύτηκαν σε ένα σύννεφο από κολλώδη ζάχαρη άχνη! Η Βουτυρένια άλειψε βούτυρο στις μπότες τους, επιτρέποντάς τους να γλιστρήσουν έξω από την παγίδα.
• Το Σπήλαιο της Καραμέλας: Ο δρόμος τους ήταν κλειστός από σκληρές καραμέλες. Ο Γενναίος Μίλκι έριξε γάλα πάνω στις καραμέλες, που έλιωσαν σαν μαγικές σταγόνες.

Η Τελική Μάχη

Όταν έφτασαν στον Σκοτεινό Βάλτο του Σιροπιού, ο Μαύρος Καραμελένιος τους περίμενε. «Δεν θα πάρετε ποτέ το Χρυσό Κουτάλι!» φώναξε, κρατώντας ένα τεράστιο ραβδί από καραμέλα.

Ο Γιαουρτίτος δημιούργησε μια τεράστια ασπίδα από γιαούρτι για να προστατεύσει τους φίλους του. Την ίδια στιγμή, η Σάντυκαπ κάλυψε το ραβδί από καραμέλα με σαντιγί, κάνοντάς το τόσο γλιστερό που ο Καραμελένιος το άφησε να πέσει.

«Ήρθε η ώρα για την τελική κίνηση!» φώναξε ο Κρεμούλης. Έριξε την μαγική του κρέμα στο έδαφος, κάνοντας τον Καραμελένιο να γλιστρήσει και να πέσει στον ίδιο του τον σιροπιαστό βάλτο!

Η ομάδα πήρε πίσω το Χρυσό Κουτάλι και θριαμβευτικά επέστρεψε στη Γαλακτοχώρα.

Όλοι έμαθαν πως όταν δουλεύεις μαζί σαν ομάδα, μπορείς να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιο. Κι έτσι, η Γαλακτοχώρα έζησε ευτυχισμένη για πάντα, γεμάτη γεύση και αγάπη!

Ευχαριστούμε θερμά τον Διευθυντή του ΚΕΠΕΑ Ομηρούπολης  κ. Σταύρο Σπυράκη για την υπέροχη παρουσίαση σχετικά με την συμβολή της Αειφορίας στην εκπαίδευση και το αίσθημα της ευθύνης όλων μας απέναντι στις επόμενες γενιές να τους παραδώσουμε έναν βιώσιμο πλανήτη.