Η ομάδα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του σχολείου μας πραγματοποίησε μια ακόμη εκπαιδευτική εκδρομή, στις αρχές μαρτίου 2024. Προορισμός μας ήταν η Θεσσαλονίκη ως τόπος ιστορικής αξίας και ως σημείο αναφοράς για τη βιωματική διδασκαλία της υπεράσπισης των δικαιωμάτων. Γνωρίσαμε την πόλη και τα τοπόσημά της δια θαλάσσης με βόλτα στον Θερμαϊκό κόλπο, περπατώντας στις όμορφες και εμβληματικές γειτονιές της και με το λεωφορείο στα πιο μακρινά σημεία, όπως στην Άνω Πόλη και το Επταπύργιο.
Κυρίως όμως αφήσαμε το αποτύπωμά μας ως ομάδα υπεράσπισης των δικαιωμάτων. Επισκεφθήκαμε το μοναδικό στην Ελλάδα Μουσείο Σιδηροδρόμων και κατόπιν προηγούμενης επικοινωνίας, κάναμε την παρέμβασή μας για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη. Εκθέσαμε έργα των παιδιών μας στο ιστορικής αξίας κτίριο των γραφείων του Μουσείου και άλλοτε σταθμού των τρένων. “Ταξιδέψαμε” με τα εναπομείναντα από τα βαγόνια που πήγαιναν στο Άουσβιτς, με τη δραζίνα και με το Οριέντ Εξπρές. Ο Πρόεδρος κ. Κώστας Παταράς και ο Αντιπρόεδρος του Μουσείου, συνταξιούχοι υπάλληλοι του ΟΣΕ, μας ξενάγησαν τόσο στον εσωτερικό όσο και στον υπαίθριο χώρο του Μουσείου. Η ιστορία της νεώτερης Ελλάδας, συνυφασμένη με την ανάπτυξη του σιδηροδρομικού δικτύου, αναδύθηκε μέσα από την αφήγησή τους και την παρουσίαση των εκθεμάτων.
Όλοι και όλες άλλωστε φύγαμε με ένα αναμνηστικό εισιτήριο του ΟΣΕ, αφού το χτυπήσαμε χειροκίνητα στη μηχανή επικύρωσης. Επίσης, μας παρουσίασαν μια παλιά κονσόλα επικοινωνίας των τρένων και μας εξήγησαν τον τρόπο με τον οποίο διασφαλιζόταν η αποφυγή της σύγκρουσης.
Επόμενος σταθμός μας ήταν το Βασιλικό Θέατρο, όπου ξεναγηθήκαμε στην παλαιότερη θεατρική σκηνή της Θεσσαλονίκης και στη μόνιμη συλλογή κοστουμιών, ενώ το παιχνίδι της αναζήτησης της αλήθειας και της ανάδυσής της από το παρασκήνιο στο προσκήνιο συνεχίστηκε στο εμβληματικό κινηματοθέατρο “Αθήναιον”, όπου είδαμε την βραβευμένη με όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας “Ζώνη Ενδιαφέροντος”, μια διαφορετική ταινία για το Ολοκαύτωμα και την κοινοτοπία του κακού.
Την Τετάρτη 13 Μαρτίου επισκεφθήκαμε την έδρα της Unesco στο ΑΠΘ για την Εκπαίδευση στα Δικαιώματα του Ανθρώπου, τη Δημοκρατία και την Ειρήνη, όπου η Επίκουρη Καθηγήτρια της Νομικής Σχολής κ. Άννα Μαρία Κώνστα μάς υποδέχτηκε στο αμφιθέατρο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου και μας παρουσίασε τον σκοπό, τον τρόπο λειτουργίας και τις δράσεις γενικά της Unesco και ειδικά της συγκεκριμένης έδρας στο ΑΠΘ. Ακολούθησε γόνιμος διάλογος με τις μαθήτριες και τους μαθητές μας σε φιλικό κλίμα.
Ο τελευταίος σταθμός μας διασταυρώθηκε με το Τελλόγλειο Ίδρυμα Θεσσαλονίκης και την έκθεση Fake (f)or Real (Ψεύτικο για αληθινό;) που διοργανώνεται σε συνεργασία με το Σπίτι της Ευρωπαϊκής Ιστορίας που εδρεύει στις Βρυξέλλες. Είδαμε ιστορίες παραποιήσεων και πλαστογραφήσεων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, τα κίνητρα και τις συνθήκες γένεσης και αποκάλυψής τους μέσα από εκθέματα και διαδραστικά παιχνίδια. Αβίαστα προέκυψε ότι “η ανθρώπινη προδιάθεση να πιστεύει στο ψεύτικο, καθώς και οι στόχοι πίσω από την εξαπάτηση των άλλων, φαίνεται να είναι διαχρονικά”. Εξίσου διαχρονική είναι όμως και η ανάγκη μας για την αποκάλυψη της αλήθειας.
Οι εκπαιδευτικοί
Μαρία Ανυφαντή, Ευτυχία Κούστα, Θεοδώρα Παπαδοπούλου
Με τη χρήση του Διαδικτύου αλλά και οπτικοακουστικού υλικού, οι διδάσκοντες του Ιονίου Πανεπιστημίου Κωνσταντίνος Αγγελάκος και Στάθης Πουλιάσης, βοήθησαν αρχικά τους μικρούς μαθητές να κατανοήσουν την έννοια της προπαγάνδας μέσα από σύγχρονα παραδείγματα. Στη συνέχεια, οργάνωσαν τη διδασκαλία με βιωματικό τρόπο και διαλεκτική μέθοδο και προσέφεραν μια πανοραμική και αμερόληπτη εικόνα της μεταξικής προπαγάνδας. Η συμμετοχή των μαθητών εντυπωσίασε, αποτέλεσμα του ενδιαφέροντος που προκάλεσε η διδασκαλία και το θέμα. Η εμπειρία τους, όπως φάνηκε από τη συζήτηση που ακολούθησε, ήταν εξαιρετικά θετική, αφού για πρώτη φορά στη σχολική τους διαδρομή το μάθημα της Ιστορίας απέκτησε μεγάλο ενδιαφέρον.
