«Όταν δίνεις κάτι με τη καρδιά σου, δεν είναι ποτέ λίγο!»
(Δ. Χόρν)

Έφτασε στο τέλος της και η φετινή χρονιά!

Συναισθήματα ανάμεικτα για εκείνους τους μικρούς μαθητές με τα παιδικά πρόσωπα που δρασκέλισαν για πρώτη φορά το κατώφλι του 3ου Γυμνασίου. Να κοιτούν τώρα το αναμνηστικό δωράκι. Περιδέραιο για τα κορίτσια, βραχιολάκι για τα αγόρια. Κόσμημα αγάπης! που δένει περίτεχνα στον καρπό ή κρεμιέται στο λαιμό, φτιαγμένο με μεράκι από την καθηγήτριά τους βιολόγο κ. Άντζελα Σκαμάρντι. Και αυτά να χαίρονται για το δώρο, γιατί κάθε δώρο σε κάνει χαρούμενο όσο μικρό και ασήμαντο και αν είναι. Γιατί όταν κανείς δίνει κάτι με την καρδιά, δεν είναι ποτέ λίγο… Ένα δώρο που τροφοδοτεί το όνειρο!

Το όνειρο! Αυτό το τελευταίο είναι το πιο σημαντικό για τους μικρούς που έγιναν έφηβοι. Ήταν το λιγότερο που μπορούσαμε να τους προσφέρουμε: το όνειρο και την ελπίδα. Θέλουμε να μας θυμούνται και όταν ακόμα το βραχιολάκι ή το περιδέριο ξεθωριάσει όπως όλες οι «ονειρικές» εικόνες, όταν το ίδιο το «κόσμημα» φθαρεί και φύγει απ’ το χέρι.

Παιδιά, αγαπημένοι μας μαθητές: καλή πρόοδο…το ταξίδι της ζωής σας δεν σταματά εδώ, η Ιθάκη σας περιμένει, το όνειρο συνεχίζεται!