Α) Το ερωτηματολόγιο συμπλήρωσαν 320 από τους 335 μαθητές του σχολείου μας, ποσοστό 95,5% [διάγραμμα 1].
Β) Οι μαθητές που είχαν κάποιο ατύχημα ήταν 240 από τους 320, ποσοστό 75% επί του συνόλου των μαθητών που απάντησαν [διάγραμμα 2].
Γ) Όσοι μαθητές δήλωσαν ότι ΝΑΙ, είχαν ατύχημα, σε σχέση με το σχολείο, έδωσαν τις ακόλουθες απαντήσεις:
1. Όπως είναι φυσικό, τα λιγότερα ατυχήματα τα έχουν οι μαθητές των τάξεων Α’-Β’, αλλά τα περισσότερα οι μαθητές των τάξεων Γ’-Δ’ και όχι των τάξεων Ε’-Στ’.
2. Οι μαθητές των τάξεων Ε’-Στ’ έχουν τα περισσότερα ατυχήματα κατά τη διάρκεια του διαλείμματος, με μικρή όμως διαφορά από τους μαθητές των τάξεων Γ’-Δ’ [διάγραμμα 3].
3. Επίσης, οι μαθητές των τάξεων Ε’-Στ’ έχουν το υψηλότερο ποσοστό (84%) σε ατυχήματα στα προαύλια, ενώ οι μαθητές των τάξεων Α’-Β’ έχουν την πρωτιά σε σκάλες και διαδρόμους [διάγραμμα 4].
4. Σε ό,τι έχει να κάνει με τα αίτια των ατυχημάτων, είναι χαρακτηριστικό ότι όσο μεγαλώνουν οι μαθητές, τόσο αυξάνεται και το ποσοστό ανάληψης ευθύνης από τους ίδιους. Μάλιστα, στους μαθητές των τάξεων Ε’-Στ’ η απάντηση «ΕΓΩ» έχει για πρώτη φορά το μεγαλύτερο ποσοστό έναντι της απάντησης ότι υπεύθυνος ήταν ο «ΑΛΛΟΣ» [διάγραμμα 5] .
5. Τέλος, στο ερώτημα για τη σοβαρότητα του ατυχήματος, το μεγαλύτερο ποσοστό όλων των μαθητών λαμβάνει απλώς τις πρώτες βοήθειες στο σχολείο. Όμως, καθώς οι μαθητές μεγαλώνουν και προχωρούν από τάξη σε τάξη, ένα ολοένα αυξανόμενο ποσοστό αναγκάζεται επίσης να επισκεφθεί γιατρό. Συνήθως, πάντως –όπως σημειώνουν οι ίδιοι οι μαθητές– δεν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, ούτε θέμα νοσηλείας.
