Τα Μπαμπούγερα είναι ένα παραδοσιακό δρώμενο που παρουσιάζεται στους δρόμους και την κεντρική πλατεία του Βαμβακόφυτου Σερρών, με το οποίο αλληλογραφούμε. Λάβαμε σήμερα τις υπέροχες ζωγραφιές των παιδιών!
Η λέξη είναι σύνθετη: μπάμπω (γιαγιά) και γέρος.
Νωρίς το πρωί της Κυριακής της Αποκριάς, οι μπαμπούγεροι συγκεντρώνονται σε ένα παλιό σπίτι ή σε μια αποθήκη και μεταμφιέζονται όλοι μαζί. Όταν ετοιμαστούν, αρχικά βγαίνουν οι ταπουζάρηδες, τα κυρίαρχα πρόσωπα του εθίμου, φορώντας ζωόμορφες μάσκες με κέρατα και καλυμμένοι με δέρματα αιγοπροβάτων. Στη μέση τους έχουν κρεμάσει μεγάλα κουδούνια, για να ξυπνήσουν με τον ήχο τους τη φύση από τον χειμωνιάτικο λήθαργο. Στα χέρια τους κρατούν το ταπούς (τόπι). Χτυπώντας με δύναμη το ταπούς στο έδαφος —και ιδιαίτερα σε στάσιμα νερά— προκαλούν δέος. Με ένα σακίδιο στάχτης πασπαλίζουν τον κόσμο για να ξορκίσουν το κακό.
Οι ταπουζάρηδες προστατεύουν τα μπαμπούγερα και προφυλάσσουν τη νύφη μην τυχόν την κλέψει κάποιος επίδοξος απαγωγέας από τους θεατές.
Έτσι, λοιπόν, είχαμε και έχουμε πάλι: Τον παππού και τη μπάμπω, το γαμπρό και τη νύφη, αλλά και τους υπόλοιπους, που είναι μεταφιεσμένοι με ρούχα μιας άλλης εποχής. Φιγούρες από τα παλιά, όπως ο φωτογράφος, ο αρκουδιάρης, ο αστυνομικός, ο δάσκαλος, ο γιατρός, η νοσοκόμα, ο αυγουλάς, ο γανωτής κλπ. Σατιρίζουν επαγγέλματα, άτομα και καταστάσεις που είχαν κάποτε σχέση με την καθημερινή ζωή.
Η πομπή κατηφορίζει τα δρομάκια του χωριού υπό τους εκκωφαντικούς ήχους των κουδουνιών και των ζουρνάδων, τις φωνές των καρναβαλιστών και τα πειράγματα των ταπουζάρηδων στο συγκεντρωμένο πλήθος. Στην πλατεία, όπου και στήνεται μεγάλο γλέντι γύρω από ένα αυτοσχέδιο τσαντίρι, οι μπαμπούγεροι αποκαλύπτουν τα πρόσωπά τους για να ξαποστάσουν. Αποχωρούν αποκαμωμένοι. Θα τηγανίσουν τα αυγά που συγκέντρωσαν και θα ξεγελάσουν την πείνα τους καταβροχθίζοντας μια μεγαλοπρεπή ομελέτα!
To έθιμο αναβίωσε στη δεκαετία του 1980, με πρωτοβουλία του Μορφωτικού Λαογραφικού Ομίλου Βαμβακοφύτου (ΜΟΛΟΒ). https://molov1982.com/
Μάσκες του Συλλόγου εκτίθενται στο Λαογραφικό Μουσείο του Γεωργίου Μελίκη. Στεγάζεται στο παλιό δημοτικό σχολείο, κτίσμα του 1931, που ανακαινίστηκε από την Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου.
