Διδακτική αξιοποίηση του βιβλίου:
“Το άτακτο καπέλο”
Συγγραφέας: Αποστολιδη Χριστίνα
Εκδόσεις: Μίνωας
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μάγος που είχε ένα ψηλό μαύρο καπέλο για να βγάζει κουνελάκια και περιστέρια.
Μόνο που στο συγκεκριμένο καπέλο άρεσε να μπερδεύει τα μαγικά στον πάτο του κι έτσι ο μάγος δεν ήξερε ποτέ τι θα τραβήξει από μέσα.
Τι θα συμβεί όταν ο μάγος, θυμωμένος από τις αταξίες του καπέλου, το πετάξει στα σκουπίδια; Πόση αναστάτωση θα προκαλέσει σε όποιον το φορέσει στο κεφάλι του;
Μήπως, τελικά, μέσα από τις ανατροπές θα βρουν όλοι αυτό που ψάχνουν;( από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Φορώντας ένα καπέλο διαβάσαμε την ιστορία, φροντίζοντας κάθε φορά να κάνουμε και τις αντίστοιχες κινήσεις (να βγάζουμε το καπέλο, να προσποιούμαστε ότι εμφανίζει όσα περιγράφει το βιβλίο κ.α ) ζωντανεύοντας την ιστορία και κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών. Το καπέλο όμως ήταν μαγικό και από μέσα βγήκαν :ένα αυγό, ένα λεμόνι και ένα καρότο. Μα πως συνέβει αυτό;
Στη συνέχεια δώσαμε στα παιδιά κάρτες που αφορούσαν στους βασικούς χαρακτήρες του βιβλίου, τις οποίες έπρεπε να βάλουν με τη σειρά που εμφανίστηκαν στην ιστορία.
Έπειτα, έπρεπε να ταιριάξουν τους χαρακτήρες με τις κάρτες που έδειχναν τι εμφάνισε στον καθένα.
Και τέλος, να ταιριάξουν τις κάρτες που έδειχναν τον τρόπο που αντέδρασαν.
Στη συνέχεια, ακολούθησαν γλωσσικές δραστηριότητες.
-Να βρουν τις κάρτες με το όνομα κάθε εικόνας.
-Να βρουν το αρχικό φώνημα κάθε λέξης.
– Να συνθέσουν τη λέξη ΚΑΠΕΛΟ σε κεφάλαιο και σε πεζά.
Επίσης, φτιάξαμε μοτίβα με καπέλα.
Παίξαμε φυσικά και πολλά θεατρικά παιχνίδια. Αυτό που μας ενθουσίασε πιο πολύ ήταν ο καπελάς! Ποιος θα καταφέρει να κρατήσει όλα τα καπέλα πάνω στο κεφάλι του χωρίς να του πέσουν;
Για το τέλος, εννοείται πως φτιάξαμε τα δικά μας, “άτακτα” καπέλα!!!
Διδακτική αξιοποίηση του βιβλίου της Ζωρζ Σαρή: Ο Αρλεκίνος
Ο Αρλεκίνος και η δύναμη της φαντασίας, της αγάπης, της αισιόδοξης στάσης απέναντι στη ζωή… Ένα αγόρι φτωχό, που πιστεύει πως δεν μπορεί να συμμετέχει στο γλέντι της Αποκριάς, μόνο να κοιτάζει από μακριά τους άλλους με τις φανταχτερές και πλούσιες στολές τους να διασκεδάζουν. Όμως πίσω του στέκει η μητέρα του. Η αγάπη και η έννοια της για τον γιό της, άγρυπνοι φρουροί, θα διώξουν μακριά του τη στενοχώρια. Το μαγικό μπαούλο ανοίγει, τα πολύχρωμα κουρέλια ενώνονται και η μητέρα Φαντασία χαρίζει στον γιό της την πιο όμορφη αποκριάτικη στολή.
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Στη συνέχεια φτιάξαμε τους δικούς μας αρλεκίνους
Διδακτική αξιοποίηση του βιβλίου:
“Έχασα τη μύτη μου και ψάχνω να τη βρω”
Συγγραφέας: Άννη Θεοχάρη
Μια μέρα, για την ακρίβεια μέσα σε μια στιγμή, την ώρα που ετοιμαζόταν να βγει στη σκηνή, ένας κλόουν φτερνίστηκε και ουπς! έχασε τη μύτη του.
Και τώρα, που κανένας δεν τον πιστεύει, τι θα κάνει; Πως θα ξαναπαρουσιαστεί μπροστά στο κοινό;
Κάπως έτσι ξεκίνησε το κυνήγι της χαμένης μύτης…
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Επειδή στην ιστορία, ο κλόουν στην προσπάθεια του να βρει τη μύτη, ψάχνει σε διάφορα σημεία, τους δώσαμε σχετικές κάρτες και έπρεπε να θυμηθούν με ποια σειρά έψαξε σε κάθε σημείο.
Το συγκεκριμένο βιβλίο, είναι ακριβώς ότι ψάχνεις για να παίξεις παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού ή μάλλον κρυμμένης μύτης.
Φτιάξαμε λοιπόν, μερικούς γρίφους – για να γίνει και πιο ενδιαφέρον – τους οποίους έπρεπε να λύσουν τα παιδιά για να βρουν ένα από τα πιθανά μέρη που ήταν κρυμμένη η μύτη του κλόουν μας.
Αφού έλυσαν όλους τους γρίφους μπήκε μουσική και ξεκίνησε το ψάξιμο.
Αυτός που τη βρήκε, έγινε και κλόουν για λίγο…
Ενώ για το τέλος, αντιστρέψαμε τους ρόλους και βάλαμε τη μύτη να ψάχνει τον κλόουν!!! Και έτσι φτιάξαμε τους δικούς μας κλόουν!
Φυσικά παίξαμε και ένα παιχνίδι στόχου: ποιός θα καταφέρει να περάσει τη μπάλα μέσα από την μύτη του κλόουν ;
Ακούσαμε και τα τραγούδια του κλόουν:
Και φυσικά δεν λείψανε και οι μάσκες μας!
ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΑΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ με θερμά και ψυχρά χρώματα( ομαδική εργασία)
Ο Isaac Newton ,εφηύρε τον τροχό των χρωμάτων,στον οποίο χαρτογράφησε το φάσμα των χρωμάτων σε έναν κύκλο. Ουσιαστικά ,αυτός ο κύκλος περιλαμβάνει τα 12 βασικά χρώματα και δείχνει την σχέση μεταξύ τους.
Κατά συνέπεια ,μας βοηθάει να κατανοήσουμε την “προσωπικότητα” των χρωμάτων και στο πώς θα πρέπει να τα συνδυάσουμε μεταξύ τους αρμονικά και να κάνουμε όμορφες αντιθέσεις.
Τα χρώματα τα χωρίζουμε σε θερμά και σε ψυχρά χρώματα ,καθώς κάθε χρώμα αποτυπώνει την θερμοκρασία του.
Σύμφωνα με τους ψυχολόγους ,κάθε χρώμα προκαλεί διαφορετικά συναισθήματα. Τα θερμά χρώματα κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο και οι συνδυασμοί ανάμεσα τους ήθιστε να προκαλούν ωραία συναισθήματα και μας φτιάχνουν την διάθεση καθώς δημιουργούν την αίσθηση ηλιοφάνειας σε κάθε χώρο, ενώ τα ψυχρά χρώματα πράσινο, μπλε και μοβ, αποτυπώνουν την χαλάρωση, την ηρεμία και την απομόνωση και μπορεί να προκαλέσουν μερικές φορές θλίψη και επιφυλακτικότητας.
Εκτός από τα θερμά και τα ψυχρά χρώματα,υπάρχει και άλλη μια κατηγορία χρωμάτων ,τα λεγόμενα ουδέτερα χρώματα. Ως ουδέτερα χρώματα ορίζουμε το μαύρο,λευκό,γκρί,καφέ,κρεμ κτλ τα χρώματα δηλαδή που δεν είναι ούτε θερμά ούτε ψυχρά.
