Μαρία Μήτσορα, «Σ’ έναν ωκεανό ματιών» (στήλη «Βιβλιοστάτης» της ενότητας «Ανοιχτό Βιβλίο»): Εφημερίδα των Συντακτών, αρ.φ. 154 (Σαββατοκύριακο 18-19 Μαΐου 2013), σ. 47. Ένα δημοσίευμα που σχολιάζει την όλη διοργάνωση και παρέχει ύλη για περίσκεψη σχετικά με την πρόσληψή της από την πλευρά των προσκεκλημένων μας.
Αναδημοσιεύεται από την ηλεκτρονική διεύθυνση της εφημερίδας: http://www.efsyn.gr/?p=51672
Πρώτα τα ονόματα: οι φιλόλογοι Δημ. Αρμάος και Βάσω Αλεξανδράκη, υπεύθυνοι της Λογοτεχνικής Συντροφιάς του Δεύτερου Πρότυπου –Πειραματικού Λυκείου Αθηνών με κάλεσαν να μιλήσω για τα βιβλία μου και για την διαδικασία της γραφής. Πήγα με την Ελεωνόρα Σταθοπούλου (ηθοποιό, εικαστικό, συγγραφέα) και τον Μιχάλη Αναστασίου (σκηνοθέτη, φωτογράφο-ποιητή).
Οσο ετοιμαζόμουν προσπαθούσα να κοιμήσω τον λύκο μέσα μου για να τους μιλήσω σαν μια καλή γιαγιά.
Οσο ετοιμαζόμουν σκεφτόμουν πως θα παρακάμψω τον ρατσισμό της ηλικίας τους, και με τον τίτλο της παλιάς ταινίας του Βάιντα «Στάχτες και Διαμάντια» σαν κοάν στο μυαλό μου ευχόμουν μέσα από τις στάχτες μου/μας να εμφανιστούν διαμάντια.
Οσο μιλούσα τα «παιδιά», όπως τα λένε, ήσαν τόσο αμίλητα κι αγέλαστα, παρά τις προσπάθειές μου να τα κάνω να συμμετέχουν, που για δυόμιση και πλέον ώρες αισθάνθηκα ότι κολυμπώ σε έναν ωκεανό ματιών. Στο τέλος είχα αρχίσει να νιώθω πως ζούσα την ώρα της κρίσης μου και για να μη με κρίνουν απλώς σαν μια μαϊμού που κάνει κόλπα με τις λέξεις, προσπάθησα τουλάχιστον να φανώ στα μάτια τους σαν μια ασημένια μαϊμού.
Οι εκπλήξεις ήρθαν αργότερα.
Η πρώτη ευχάριστη έκπληξη ήταν μετά την ομιλία στο καφενείο, με την Σοφία Ιωάννου που θέλει να γίνει ηθοποιός, με τη Νάντια Αθανασοπούλου που θέλει να διδάξει και με την Αθηνά Κουμελά που θέλει να γίνει ζωγράφος. Δεν ήσαν μόνο οι προσωπικότητές τους όταν άρχισαν κι εκείνες να μιλούν, αλλά και τα κείμενα που μου έστειλαν στον υπολογιστή μ’ έκαναν να ελπίζω στα διαμάντια του μέλλοντος.
Η δεύτερη ευχάριστη έκπληξη ήταν ένα διήγημα με τίτλο η «Μετάβαση» του Δημήτρη Μαύρου( Β’ Λυκείου) που έλαβα στο μέιλ μου. Ενα διήγημα τόσο ώριμο και καλοδουλεμένο που με κάνει να πιστεύω ότι θ’ ακούσουμε σίγουρα γι’ αυτόν στο μέλλον.
Η τρίτη έκπληξη δύσκολα αξιολογείται. Μέσα στους πολλούς καθρέφτες του σπιτιού μου, αντικριστά τοποθετημένους για την ψευδαίσθηση του Απείρου, διακρίνω κάθε τόσο με την γωνία του ματιού την γοργή κίνηση μιας ασημένιας μαϊμούς.
Καλό Σαββατοκύριακο.
Το άρθρο στην έντυπη μορφή του: MitsoraBibliostatis