Την Παρασκευή 10 Οκτωβρίου ξεκίνησε η Δανειστική βιβλιοθήκη με βιβλία που έφεραν τα παιδιά από το σπίτι τους και όλη η μέρα ήταν αφιερωμένη στη διαδικασία λειτουργίας της. Είναι η πρώτη δράση του ετήσιου σχεδίου 2025-26 με τίτλο:
«ΒΙΒΛΙΟ ΑΝΟΙΓΩ ΤΑΞΙΔΕΥΩ
ΜΕ ΗΡΩΕΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΧΟΡΕΥΩ
ΑΦΗΣΕ ΤΑΜΠΛΕΤ ΚΑΙ ΟΘΟΝΗ
ΜΠΕΣ ΣΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΤΗ ΖΩΝΗ»
Στόχοι:
Να καλλιεργηθεί η φιλαναγνωσία στα παιδιά και στο οικογενειακό τους περιβάλλον.
Να μάθουν τα παιδιά να φροντίζουν τα βιβλία και να σέβονται το κοινόχρηστο υλικό.
Να ενισχυθεί η συνεργασία σχολείου – οικογένειας.
Να δημιουργηθεί κλίμα ενθουσιασμού γύρω από το βιβλίο και απεξάρτησης από τη οθόνη.
Να οργανωθεί η δανειστική βιβλιοθήκη του σχολείου.
Να έρθουν σε επαφή με επαγγελματίες του είδους, συγγραφείς, εκδότες.
Στην πρώτη δράση της Παρασκευής γνωρίσαμε τους τίτλους των βιβλίων, τον τρόπο λειτουργίας της, υπογράψαμε τις καρτέλες δανεισμού και μια συμφωνία -συμβόλαιο για τον σωστό τρόπο χρήσης των βιβλίων της δανειστικής. Οργανώσαμε μια σειρά από ψυχοκινητικά παιχνίδια με κατάλληλη μουσική και εντολές που βοηθούν στην κατανόηση των κανόνων λειτουργίας. Ευελπιστούμε πώς η Δανειστική Βιβλιοθήκη θα ενισχύσει τη φιλαναγνωσία και τη γλωσσική τους ανάπτυξη, θα καλλιεργήσει τη φαντασία, τη σκέψη και τη δημιουργικότητα τους, θα τα βοηθήσει να εκφράζονται προφορικά και συναισθηματικά, θα ενισχύσει τη σχέση σχολείου – οικογένειας, καθώς το διάβασμα γίνεται μια όμορφη εμπειρία στο σπίτι με τη συμμετοχή των γονιών και θα τα μάθει την ευθύνη και τη φροντίδα για κάτι κοινό, όταν δανείζονται και επιστρέφουν το βιβλίο τους. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, τα παιδιά μαθαίνουν ότι τα βιβλία είναι πολύτιμοι φίλοι, που μας ταξιδεύουν, μας μαθαίνουν και μας συντροφεύουν κάθε στιγμή! Θα ακολουθήσουν μια σειρά από δράσεις κάθε μήνα που θα συμβάλλουν στην επίτευξη των παραπάνω στόχων.
Η ενασχόληση μας με τα αρχικά των ονομάτων μας στάθηκε η αφορμή να δηλώσουμε συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Εβδομάδα κώδικα codeweek.
(επιλέξτε την παραπάνω εικόνα για να ανοίξει και να είναι ευδιάκριτη!)
Στο Νηπιαγωγείο μας συμμετείχαμε κι εμείς στην Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κώδικα – Code Week, μια γιορτή της δημιουργικότητας, της σκέψης και της συνεργασίας! Μέσα από παιχνίδια, δραστηριότητες ρομποτικής και απλού προγραμματισμού, τα παιδιά γνώρισαν τον μαγικό κόσμο της τεχνολογίας με τρόπο διασκεδαστικό και βιωματικό.
Μάθαμε πώς ένα ρομπότ, η μελισσούλα- beebot “ακούει” τις εντολές μας, πώς μπορούμε να προγραμματίζουμε κινήσεις, να λύνουμε προβλήματα και να δημιουργούμε με τη φαντασία μας. Χωρίς οθόνες, με σύμβολα, βελάκια, πίνακες και ρομποτάκια, τα παιδιά εξασκήθηκαν στη λογική σκέψη, στη συνεργασία και στην επίλυση προβλημάτων με χαρά και ενθουσιασμό.
Η συμμετοχή μας στη Code Week μάς έδειξε πως ο προγραμματισμός μπορεί να γίνει παιχνίδι και ότι κάθε παιδί μπορεί να γίνει μικρός εφευρέτης! Και βέβαια πήραμε και τον έπαινο για τις συμμετοχές μας! Διασυνδέσαμε τις δραστηριότητες μας με άλλες (Code Week 4 all) που διοργανώνονται από συναδέλφους και ίσως να αποκτήσουμε και το Πιστοποιητικό Αριστείας της Εβδομάδας Προγραμματισμού.
Κάθε χρόνο, στις 4 Οκτωβρίου, γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, μια μέρα αφιερωμένη σε όλους τους μικρούς και μεγάλους μας φίλους που ζουν γύρω μας, στη στεριά, στη θάλασσα και στον ουρανό. Στόχος αυτής της ημέρας είναι να θυμηθούμε πως όλα τα ζώα έχουν δικαίωμα στη ζωή, στην αγάπη και στη φροντίδα, και πως εμείς οι άνθρωποι έχουμε ευθύνη να τα σεβόμαστε και να τα προστατεύουμε.
Στο Νηπιαγωγείο μας, μιλήσαμε για τα ζώα, γνωρίσαμε τα δικαιώματά τους, ακούσαμε και τραγουδήσαμε όμορφα τραγούδια, διαβάσαμε παραμύθια, και μέσα από παιχνίδια και δημιουργίες εκφράσαμε την αγάπη μας για εκείνα. Ήταν μια μέρα γεμάτη τρυφερότητα, μάθηση και χαμόγελα!
Μια τρυφερή ιστορία για ένα μικρό σκύλο που έχει χαθεί και την αναζήτηση ενός μέρους το οποίο θα μπορεί να αποκαλεί «σπίτι». To παραμύθι μας προβλημάτισε και έδωσε την αφορμή για μια συζήτηση γύρω από το θέμα! Ακούσαμε στη συνέχεια τραγούδια σχετικά, ένα από τα οποία σας παραθέτουμε παρακάτω.
Στις 8 Οκτωβρίου παρακολουθήσαμε στο σχολείο ένα βιωματικό πρόγραμμα από την εκπαιδευτικό Μαρία Ιωαννίδου. Η Μαρία Ιωαννίδου, εκπαιδευτικός, σκηνοθέτις-ηθοποιός και πρώην πρόεδρος φιλοζωικού
Συλλόγου, παρουσίασε με τεκμηριωμένο τρόπο στοιχεία που αφορούν την προστασία και
τον σεβασμό των αδέσποτων ζώων δίνοντας έμφαση στους παρακάτω άξονες:
Πρόληψη – προστασία – υιοθεσία αδέσποτων ζώων – κατανόηση σημασίας φροντίδας,
σεβασμού των αδέσποτων – καλλιέργεια αξιών ενσυναίσθησης, ευαισθησίας,
υπευθυνότητας απέναντι στην εγκατάλειψη και την κακοποίηση. Καλλιέργεια εθελοντισμού
και πρωτοβουλιών για την πρόληψη του φαινομένου.
«Ζώα, πουλιά, ψάρια, παιδιά — όλα μαζί, μια αγκαλιά!»
Κάθε χρόνο, η Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού είναι μια όμορφη ευκαιρία να γιορτάσουμε το σώμα, την κίνηση, τη συνεργασία και τη χαρά της άθλησης στο σχολείο. Είναι μια ημέρα όπου οι μαθητές συμμετέχουν ενεργά σε παιχνίδια, αθλητικές δράσεις, βιωματικές δραστηριότητες και ομαδικά παιχνίδια σε ασφαλείς χώρους του σχολείου ή του περιβάλλοντός του.
Στο Νηπιαγωγείο, αυτή η ημέρα μπορεί να γίνει μια γιορτή για τα μικρά παιδιά: με απλές διαδρομές, σταθμούς δεξιοτήτων (όπως ισορροπία, πάτημα σκοινιού, μικρά εμπόδια), ομαδικά παιχνίδια, χορό, μουσική και συνεργατικές δραστηριότητες. Στόχος είναι όχι η νίκη ή ο ανταγωνισμός, αλλά η συμμετοχή, η χαρά της κίνησης, η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και η ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ των παιδιών.
Μέσα από την άθληση, τα παιδιά μαθαίνουν να σέβονται τους άλλους — να περιμένουν τη σειρά τους, να ενθαρρύνουν τους συμμαθητές τους, να δουλεύουν μαζί. Επιπλέον, η σωματική δραστηριότητα είναι σημαντική για την υγεία, την ευεξία και την καλή διάθεση από μικρή ηλικία.
Το σύνθημα του 2025: «Κινούμαι, Ενεργώ, Δημιουργώ»
Το φετινό σύνθημα για την 12η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού είναι «Κινούμαι, Ενεργώ, Δημιουργώ» Με αυτό το σύνθημα τονίζεται ότι:
Κινούμαι: Η κίνηση είναι το πρώτο βήμα — μικρές δράσεις, περπάτημα, παιχνίδι, χορός — όλα ενισχύουν την κινητικότητα και ευεξία.
Ενεργώ: Δεν αρκεί να κινούμαστε· πρέπει να είμαστε ενεργοί πολίτες, να συμμετέχουμε, να παίρνουμε πρωτοβουλίες, να ενθαρρύνουμε το ομαδικό πνεύμα.
Δημιουργώ: Μέσα από την άθληση και το παιχνίδι, τα παιδιά μπορούν να εκφράσουν τη φαντασία τους — να φτιάξουν «δρόμους κίνησης», να επινοήσουν κανόνες, να συνεργαστούν για μια ιδέα, να δημιουργήσουν αφίσες, χιουμοριστικά παιχνίδια ή χορούς.
Η σύνδεση αυτών των τριών λέξεων ενθαρρύνει τα παιδιά να κινηθούν, όχι παθητικά, αλλά με επίγνωση, δημιουργικότητα και συμμετοχή. Το σύνθημα προσφέρει ένα παιδαγωγικό πλαίσιο: ότι ο αθλητισμός στο σχολείο δεν είναι μόνο γυμναστική· είναι μέσο μάθησης, κοινωνικής αλληλεπίδρασης και έκφρασης.
Παρακολουθείστε παρακάτω στιγμιότυπα από την εκδήλωση!
Η ομάδα του Prschool μας επισκέφτηκε με τον γυμναστή Χρήστο Κουτούλα που οργάνωσε για τρεις ώρες μια ολοκληρωμένη αθλητική δραστηριότητα η οποία περιελάμβανε προθέρμανση, παιχνίδι με χρώματα, σφαιροβολία, αγώνισμα με τρέξιμο μετ΄εμποδίων, παιχνίδι κινητικών δεξιοτήτων με εμπόδια, στεφάνια, κώνους, παιχνίδι “τα φανάρια” με στόχο την αντίδραση, αντίληψη, τον προσανατολισμό και τέλος ποδόσφαιρο! Η δράση θα συνεχιστεί τέλη Οκτωβρίου όπου τα παιδιά υπό την καθοδήγηση γυμναστή θα γνωρίσουν κι άλλα αθλήματα και τους κανόνες τους. Ευχαριστούμε την ομάδα του Prschool για την όμορφη παρουσίαση και οργάνωση!
Στο Νηπιαγωγείο, τα παιδιά κάνουν τα πρώτα τους βήματα σε έναν κόσμο όπου δεν είναι πια μόνα τους, αλλά μέλη μιας μικρής κοινότητας. Εκεί συναντούν φίλους, μαθαίνουν να συνεργάζονται, να επικοινωνούν και να σέβονται ο ένας τον άλλον. Η καλλιέργεια κοινωνικών δεξιοτήτων, όπως το να μοιράζομαι, να περιμένω τη σειρά μου, να ακούω τον άλλον ή να ζητώ συγγνώμη, αποτελεί βασικό θεμέλιο για την ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού. Μέσα από το παιχνίδι και την καθημερινή αλληλεπίδραση, τα παιδιά εξασκούνται σε συμπεριφορές που θα τα βοηθήσουν όχι μόνο στη σχολική τους πορεία, αλλά και στη μελλοντική τους ζωή, ώστε να γίνουν υπεύθυνα, συνεργατικά και με ενσυναίσθηση άτομα.
Αφορμή για τη δραστηριότητά μας στάθηκε το παραμύθι «Μοιράζομαι σημαίνει ευτυχία» της Μπριγκίττε Βένινγκερ, που μας έδειξε πως η χαρά μεγαλώνει όταν την προσφέρουμε και στους άλλους. Μετά την ανάγνωση του παραμυθιού, οι δύο τάξεις μας ενώθηκαν και έγιναν μια μεγάλη παρέα. Όλοι μαζί βάλαμε τα χεράκια μας και φτιάξαμε μια πεντανόστιμη μηλόπιτα! Συνεργαστήκαμε, ενώσαμε τα χεράκια μας για να γίνει η πιο νόστιμη μηλόπιτα!
Η διαδικασία ήταν γεμάτη χαμόγελα, συνεργασία και δημιουργικότητα. Τα παιδιά κατάλαβαν στην πράξη ότι, όπως και στη ζωή, έτσι και στη μαγειρική, το αποτέλεσμα είναι πιο γλυκό όταν το μοιράζεσαι με τους φίλους σου.
Πήραμε σφουγγαράκια, τα βουτήξαμε στο κόκκινο και στο πράσινο χρώμα και γεμίσαμε τα καλάθια μας μήλα, προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε και ένα μοτίβο, ένα κόκκινο, ένα πράσινο και μετά ένα κόκκινο…
Και βέβαια τραγουδήσαμε όλοι μαζί!
“Ανεβαίνω στη μηλιά”
“Μίλα μου για μήλα”
Μια συνεργατική δραστηριότητα και των δύο τμημάτων ολοκληρώθηκε με την υπόσχεση ότι θα ακολουθήσουν και άλλες γιατί μοιράζομαι σημαίνει ευτυχία!
Αγαπημένοι γονείς και μαθητές του 2ου Νηπιαγωγείου Πεύκων, το καλοκαίρι πέρασε και ήρθε η ώρα να σας υποδεχτούμε για τον καθιερωμένο Αγιασμό την Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 9 το πρωί στην αυλή του σχολείου μας. Μετά τον Αγιασμό θα ακολουθήσει ενημέρωση για θέματα λειτουργίας του σχολείου από τις εκπαιδευτικούς των τάξεων. Σας περιμένουμε!
Kαι για τους καλούς μας γονείς , που είμαστε σίγουροι ότι προετοίμασαν τα παιδιά για τη μετάβαση αυτή, έχουμε κάποιες χρήσιμες συμβουλές από την επιστημονική ομάδα του
“ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ”.
Ιδέες για το πώς να υποστηρίξουμε το παιδί…
1.Γενικές συμβουλές
● Η προετοιμασία είναι κομβική. Είναι σημαντικό να προϊδεάσουμε με διάφορους τρόπους το παιδί για το πώς θα μοιάζει ο πρώτος καιρός στο σχολείο. Η προετοιμασία είναι που θα το βοηθήσει να εξοικειωθεί και να προσχεδιάσει μία ρουτίνα μπροστά στο άγνωστο.
● Βρίσκουμε ήρεμες στιγμές για να ρωτήσουμε το παιδί μας για το πώς αισθάνεται με την επικείμενη επιστροφή του στα θρανία. Προτιμούμε ανοιχτές ερωτήσεις («Πώς αισθάνεσαι;», «Τι σε προβληματίζει;») αντί για κλειστές που απαντώνται με ναι ή όχι («Είσαι καλά;»). Οι ανοιχτές ερωτήσεις βοηθούν το παιδί να ξετυλίξει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του (Wasik & Hindman, 2013).
● Ακούμε με προσοχή τα συναισθήματα του παιδιού, όποια κι αν είναι αυτά! π.χ. «Καταλαβαίνω πως λυπάσαι που τελείωσε το καλοκαίρι» ή «Καταλαβαίνω ότι φοβάσαι γιατί δεν ξέρεις πώς ακριβώς θα είναι αυτή η χρονιά».
● Καλό είναι ως γονείς να προλαμβάνουμε κοινές εστίες άγχους, όπως είναι η διατήρηση των σχολικών φίλων. Παραδείγματος χάριν, το διάστημα των διακοπών μπορούμε να διευκολύνουμε το παιδί να τηλεφωνεί στους φίλους του και να συζητούν ή να συναντηθούν. Η διατήρηση των επαφών βοηθάει στην ομαλή επιστροφή του παιδιού στη σχολική αίθουσα.
● Εξηγούμε πως είναι φυσιολογικό να ανησυχεί σχετικά με την αλλαγή και μοιραζόμαστε δικές μας εμπειρίες. (π.χ. «Θυμάμαι πόση αγωνία είχα την πρώτη μέρα»). Το παιδί καθησυχάζει, όταν καταλαβαίνει πως και οι ενήλικες έχουν βιώσει ανάλογα συναισθήματα και τα έχουν διαχειριστεί. Επιπλέον, μπορούμε να ανατρέξουμε μαζί με το παιδί μας σε μία προηγούμενη αλλαγή, στην οποία ανταπεξήλθε και από την οποία μπορεί να αντλήσει αυτοπεποίθηση.
● Αναλογιζόμαστε το δικό μας άγχος και τις δικές μας προσδοκίες. Είναι φυσικό ως γονείς να αγωνιούμε για την προσαρμογή του παιδιού στο σχολείο, ωστόσο πολλές φορές η αγωνία εντείνεται από μη ρεαλιστικές προσδοκίες. Δεν είναι συνετό να αναμένουμε από ένα παιδί να κάνει τα πάντα από τις πρώτες εβδομάδες! Χρειάζεται ενθάρρυνση, ψυχραιμία και εμπιστοσύνη στην ανθεκτικότητά του, αναγνώριση των προσπαθειών του.
● Επίσης, είναι βοηθητικό να αναφερόμαστε και στις θετικές και ευχάριστες πτυχές του σχολείου, όπως η αλληλεπίδραση με τους συμμαθητές και τους φίλους του, οι εκδρομές, τα σχολικά πάρτι, η μουσική και τα αθλήματα.
● Τέλος, όσο σημαντικές είναι οι συζητήσεις, θα πρέπει να αποφύγουμε να είναι ατέρμονες ή να είναι μια διαρκώς επαναλαμβανόμενη προσπάθεια να καθησυχασθεί το άγχος του παιδιού. Οι συζητήσεις χωρίς όρια μπορούν να κάνουν το άγχος χειρότερο. Διαλέξτε μια στιγμή στην ημέρα που έχετε την ηρεμία για τέτοια συζήτηση και δώστε την δυνατότητα στο παιδί για εναλλακτικές δραστηριότητες (π.χ. να πάει να παίξει) αντί για επαναλαμβανόμενες συζητήσεις.
2. Την εβδομάδα πριν την έναρξη του σχολικού έτους
Μπορείτε να χρειαστεί να κάνετε τα εξής:
● Περιγράφουμε το πώς θα μοιάζουν οι πρώτες ημέρες στο σχολείο. Σε αυτήν την κατεύθυνση μπορεί να βοηθήσει η δημιουργία ενός προγράμματος, στο οποίο θα απεικονίζονται αδρά οι δραστηριότητες του παιδιού μέσα στη μέρα.
● Σε περιπτώσεις που το παιδί έχει ήδη έντονο άγχος μπορούμε να περπατήσουμε παρέα με το παιδί προς και από το σχολείο του μια-δυο φορές, καθώς η διαδρομή αυτή αποτελεί σημαντικό κομμάτι του πώς θα κυλούν οι ημέρες του.
● Καθώς το καλοκαίρι πλησιάζει προς το τέλος του, αρχίζουμε σταδιακά να μεταφέρουμε το πρωινό ξύπνημα του παιδιού όλο και πιο νωρίς -όσο πιο κοντά γίνεται στην ώρα έγερσης για το σχολείο- προκειμένου να τη συνηθίσει.
● Διαλέγουμε σχολική τσάντα και την εξοπλίζουμε με κάποια βασικά αντικείμενα (τετράδια, κασετίνα, μολύβια), σημειώνοντας το όνομα του παιδιού επάνω. Η επιλογή και η προετοιμασία της τσάντας αποτελεί μία τελετουργία που σηματοδοτεί τη νέα αρχή. Προσκαλούμε το παιδί να σκεφτεί αν υπάρχει και κάποιος άλλος τρόπος που το ίδιο θα ήθελε να σηματοδοτήσει αυτή τη μετάβαση (π.χ. δημιουργία κολάζ, γράψιμο σε ημερολόγιο, οικογενειακή δραστηριότητα κλπ.).
● Ενθαρρύνουμε τις συναντήσεις και τις συνομιλίες με τους φίλους και συνομηλίκους! Συζητάμε την αξία της αληθινής φιλίας και της καλοσύνης. Οι ευχάριστες αλληλεπιδράσεις ενισχύουν τόσο τη διάθεση, όσο και το αίσθημα του ανήκειν. (Maunder & Monks, 2019).
3. Το βράδυ πριν την 1η ημέρα του σχολείου
● Ρυθμίζουμε τα ξυπνητήρια μας 15-20 λεπτά νωρίτερα από το χρόνο που εκτιμούμε ότι είναι απαραίτητος. Η οποιαδήποτε πίεση χρόνου μπορεί να αυξήσει το άγχος τόσο του παιδιού, όσο και το δικό μας, οδηγώντας σε αρνητική διάθεση και προστριβές.
● Αποφεύγουμε τη χρήση κινητού/υπολογιστή για τουλάχιστον δύο ώρες πριν από την ώρα του ύπνου.
● Εάν το παιδί εκφράσει συγκεκριμένες ανησυχίες (π.χ. μήπως αργήσει, μήπως δεν βρει την τάξη του ή δεν ξέρει με ποιον να καθίσει), συνεργαζόμαστε για να καταρτίσουμε ένα σχέδιο. Ακούμε προσεκτικά ή καταγράφουμε μαζί τις ανησυχίες του και εξετάζουμε διάφορες πιθανές λύσεις. Στη συνέχεια, ενθαρρύνουμε το παιδί να επιλέξει τη λύση που του ταιριάζει περισσότερο για να τη δοκιμάσει.
● Αφήνουμε το ίδιο το παιδί να επιλέξει ρούχα (κατάλληλα για τον καιρό) από το προηγούμενο βράδυ και όχι το πρωί που μάλλον θα είμαστε όλοι πιο αγχωμένοι.
4. Την 1η ημέρα του σχολείου
● Κατά την επιστροφή του παιδιού από το σχολείο δίνουμε χώρο και χρόνο ώστε να μοιραστεί το ίδιο όσα θέλει και χρειάζεται. Διεξάγουμε έναν ανοιχτό διάλογο. Αν δούμε ότι είναι προβληματισμένο ή θλιμμένο, είναι σημαντικό να παραμείνουμε ψύχραιμοι και να μην το βομβαρδίσουμε με ερωτήσεις. Εφόσον δεν θέλει να συζητήσει, δηλώνουμε τη διαθεσιμότητά μας να το ακούσουμε οποιαδήποτε στιγμή. Παρεμβαίνουμε μόνο όταν δούμε την πεσμένη διάθεση να επαναλαμβάνεται.
5. Τις πρώτες ημέρες στο σχολείο
● Τηρούμε ένα σαφές χρονοδιάγραμμα όσον αφορά τον χρόνο που περνά το παιδί στις οθόνες.
● Φροντίζουμε ώστε το παιδί να αναπαύεται επαρκώς.
● Ολοκληρώνουμε το διάβασμα το αργότερο ως το απόγευμα, διότι τη νύχτα οι μνημονικές ικανότητες εξασθενούν και το παιδί δυσκολεύεται να διατηρήσει την προσοχή του.
● Εγγράφουμε το παιδί σε ομαδικά αθλήματα ή μαθήματα χορού, για να ενισχύσουμε την κοινωνικοποίησή του.
Συχνές Απορίες
-Τι κάνω όταν το παιδί μου δεν θέλει να επιστρέψει στο σχολείο;
Είναι σημαντικό να μην υποχωρήσετε, διότι με αυτόν τον τρόπο θα είναι πιο πιθανό το παιδί να επαναλάβει το αίτημά του για άρνηση του σχολείου. Δεν απειλούμε και δεν βάζουμε τιμωρίες. Αναγνωρίζουμε τα αισθήματα του παιδιού για το σχολείο, εξηγώντας του πόσο σημαντικό είναι να τηρούμε τις υποχρεώσεις μας και ρωτώντας πώς μπορούμε να το βοηθήσουμε πριν την επιστροφή του στις σχολικές αίθουσες. Κάποια παιδιά μπορεί να παρουσιάσουν έντονα συναισθήματα άρνησης να πάει στο σχολείο. Ξέρουμε όμως ότι κάθε μέρα που αποφεύγεται το σχολείο αυξάνεται περισσότερο η πιθανότητα το παιδί να μην ξαναγυρίσει στο σχολείο, με όλες τις ψυχολογικές και ακαδημαϊκές επιπτώσεις που αυτό συνεπάγεται.
-Πώς προετοιμαζόμαστε για τα μαθήματα της καινούργιας χρονιάς;
Αξιοποιείτε τα παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά βιβλία διακοπών, ώστε το παιδί να προετοιμαστεί για τις απαιτήσεις της νέας σχολικής χρονιάς με ευχάριστο και δημιουργικό τρόπο. Εστιάζετε σε σημεία της σχολικής ύλης που ενδεχομένως να δυσκόλεψαν το παιδί κατά το προηγούμενο έτος. Μέσω της επανάληψης φροντίζετε να μειώσετε όσο το δυνατόν περισσότερο τα κενά και τις ελλείψεις στη διδακτέα ύλη των προηγούμενων τάξεων.
-Ποιο είναι το ιδανικό πρόγραμμα ύπνου για το παιδί μου;
Η τήρηση ενός σταθερού προγράμματος ύπνου είναι απαραίτητη για τη σωματική και πνευματική ευεξία του παιδιού, όπως η καλή διατροφή και η άθληση. Συνήθως τα παιδιά του δημοτικού χρειάζονται από 9 έως 11 ώρες ύπνου την ημέρα, ενώ για τους εφήβους αρκούν 8 έως 10 ώρες (Chaput κ.α., 2018). Προσπαθήστε να τηρείτε το πρόγραμμα ύπνου ακόμη και τα Σαββατοκύριακα, προκειμένου να δημιουργήσετε μία σταθερή ρουτίνα στη ζωή του παιδιού.
-Πώς προστατεύω το παιδί μου από φαινόμενα, όπως ο σχολικός εκφοβισμός;
Όταν το παιδί σας βρίσκεται στο σχολείο, υπεύθυνο για την ασφάλεια και την προστασία του είναι το ίδιο το σχολείο. Ως εκ τούτου θα είναι προς όφελός σας να έχετε μία καλή συνεργασία με το εκπαιδευτικό προσωπικό και τον σχολικό σύμβουλο. Εάν παρατηρήσετε οποιαδήποτε ασυνήθιστη ή προβληματική συμπεριφορά στο παιδί σας, μη διστάσετε να απευθυνθείτε στην ψυχολόγο και τον κοινωνικό λειτουργό του σχολείου. Η συνεργασία και η τακτική επικοινωνία με άλλους γονείς μπορεί επίσης να αποβεί βοηθητική.
-Πώς παρακολουθώ την εξέλιξη του παιδιού μου, δίχως να το πιέζω;
Επιδιώξτε την άμεση συνεργασία με τους δασκάλους του παιδιού, ώστε να παραμένετε ενημερωμένοι. Συζητήστε με το παιδί για την καθημερινότητά του στο σχολείο, δίχως να το βομβαρδίζετε με ερωτήσεις. Ο υπερβολικός και αυστηρός έλεγχος μπορεί να ενισχύσει τα αρνητικά αισθήματα του παιδιού για το σχολείο. Παροτρύνετε το παιδί να αναλάβει πρωτοβουλίες και βοηθήστε το να αυτονομηθεί στην διαδικασία του διαβάσματος, προσφέροντας στήριξη μόνο εφόσον σας ζητηθεί από το ίδιο.
-Με ποιον τρόπο μπορώ να βοηθήσω στην κοινωνικοποίηση του παιδιού μου;
Εκτός από την εγγραφή του σε ομαδικά αθλήματα και δημιουργικές εξωσχολικές δραστηριότητες, είναι σημαντικό να δώσετε στο παιδί την ευκαιρία να προσκαλέσει τους φίλους του στο σπίτι ή να τους επισκεφθεί. Οργανώστε ομαδικές δραστηριότητες εκτός του σχολείου (π.χ. βόλτες στην εξοχή, επίσκεψη στον κινηματογράφο), για να βοηθήσετε στη σύσφιξη των σχέσεων του παιδιού με τους φίλους του.
Με την κατάλληλη υποστήριξη, όλα τα παιδιά έχουν την ικανότητα να διαχειριστούν με επιτυχία τη μετάβαση πίσω στο σχολείο. Ωστόσο, εάν οι γονείς – φροντιστές παρατηρούμε επίμονες αλλαγές κι ενοχλήσεις όπως πχ. έντονο κοιλιακό άλγος, συνεχόμενες αϋπνίες και μείωση ορέξεως, κοινωνική απομόνωση, τότε καλό είναι να διερευνήσουμε αυτά τα πρώιμα σημάδια έντονου άγχους με έναν ειδικό ψυχικής υγείας.
Σε περίπτωση που τα προβλήματα άγχους επιμένουν πέραν των πρώτων ημερών ή είναι πολύ έντονα και κυρίως αν οδηγούν στην αποφυγή του σχολείου είναι σημαντικό να ζητήσετε την βοήθεια κάποιου ειδικού.
Μην διστάσετε να απευθυνθείτε στη Τηλεφωνική Γραμμή 11525 του Μαζί για το Παιδί, η οποία προσφέρει δωρεάν συμβουλευτική Δευτέρα έως Παρασκευή 09:00-19:00 ή να απευθυνθείτε σε ειδικό που γνωρίζετε.
Βιβλιογραφία
Chaput, J. P., Dutil, C., & Sampasa-Kanyinga, H. (2018). Sleeping hours: what is the ideal number and how does age impact this?. Nature and science of sleep, 421-430. https://doi.org/10.2147/NSS.S163071
Chedzoy, S. M., & Burden, R. L. (2005). Making the move: Assessing student attitudes to primary-secondary school transfer. Research in education, 74(1), 22-35. https://doi.org/10.7227/RIE.74.3
Maunder, R., & Monks, C. P. (2019). Friendships in middle childhood: Links to peer and school identification, and general self‐worth. British Journal of Developmental Psychology, 37(2), 211-229. https://doi.org/10.1111/bjdp.12268
Wasik, B. A., & Hindman, A. H. (2013). Realizing the Promise of Open‐Ended Questions. The Reading Teacher, 67(4), 302-311. https://doi.org/10.1002/trtr.1218
Ακολουθώντας τις παραπάνω συμβουλές από την ομάδα του ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ είμαστε σίγουροι ότι δεν θα έχετε το άγχος του αποχωρισμού από τους μικρούς μας φίλους…
Τελικά ποιος βιώνει περισσότερο το άγχος αποχωρισμού οι γονείς ή τα παιδιά;
Και για να σας προετοιμάσουμε για τις πρώτες μέρες στο σχολείο, ακούστε με τα παιδιά σας το μουσικό σύνθημα για την πρωινή μας καλημέρα! Στο σχολείο λειτουργούμε με μουσικά συνθήματα που σηματοδοτούν την αλλαγή της δραστηριότητας. Είναι οι ρουτίνες της τάξης που φέρνουν ασφάλεια, σταθερότητα, οργάνωση, αυτορρύθμιση!
Και για να σας βοηθήσουμε στην ομαλή προσαρμογή και προετοιμασία για το σχολείο, διαλέξτε με τα παιδιά ένα μουσικό σύνθημα για την καληνύχτα, ακούγοντας το, θα γνωρίζουν ότι ήρθε η ώρα για τον βραδινό ύπνο, άρα μαζεύω παιχνίδια, πίνω γάλα, πλένω δόντια και ακούω το παραμύθι για όνειρα γλυκά! ( Αυτά αποτελούν προτάσεις)
Στις 16 Ιουνίου συμμετείχαμε στη διαδικτυακή εκδήλωση «Εμπνέοντας τη Μάθηση: Εκπαιδευτικές Διαδρομές και Δράσεις» που οργάνωσε η κ. Αικατερίνη Νιζάμη Σ.Ε. Π.Ε 60. Στην εκδήλωση παρουσιάσαμε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Ένα ταξίδι στη χώρα των Λουλουδιών” που επιμελήθηκε η Γαβριέλα Τερζοπούλου, ψυχολόγος( στο κέντρο πρόληψης των εξαρτήσεων και προαγωγής της ψυχοκοινωνικής υγείας-ΠΥΞΙΔΑ) και ψηφιοποίησε το Νηπιαγωγείο μας και το σχέδιο δράσης “Όλοι μαζί, γονείς και εκπαιδευτικοί, είμαστε πιο δυνατοί” βασισμένο στον άξονα “Σχέσεις σχολείου-οικογένειας”.
Η γιορτή λήξης στις 12 Ιουνίου αποτελεί τον επίλογο και τον καρπό του 4ου Εργαστηρίου Δεξιοτήτων και της δράσης ενεργού πολίτη” Φύλαξέ το, μην πετάς, ανακύκλωσε με μας”. Οι μικροί μας μαθητές ανέλαβαν ρόλο ενεργών πολιτών, ευαισθητοποιήθηκαν σε θέματα περιβάλλοντος και ανέπτυξαν στάσεις ζωής με σεβασμό στη Γη. Η παράσταση βασίστηκε στο εμπνευσμένο παραμύθι του Βαγγάλη Ηλιόπουλου “Παιδιά σε δράση, η ώρα να σώσουμε τη Γη έχει φτάσει” και είναι αφιερωμένη στους στόχους βιωματικής εκπαίδευσης που τόσο όμορφα ξεδιπλώθηκαν μέσα από τη συνεργασία, το θεατρικό παιχνίδι. Μέσα από ρόλους, λόγο, μουσική, χορό, τραγούδι, τα παιδιά μας μετέφεραν μηνύματα για την αξία της ανακύκλωσης, της οικολογικής συνείδησης και της συλλογικής προσπάθειας. Στην παράσταση συμμετείχαν και γονείς , οι οποίοι υποδύθηκαν τους κάδους ανακύκλωσης, κομποστοποίησης και βρώμικων σκουπιδιών, δίνοντας ζωντάνια και ιδιαίτερο χρώμα στη δράση! Η παρουσία τους όχι μόνο ενίσχυσε το μήνυμα της παράστασης, αλλά έδειξε έμπρακτα τη σημασία της συνεργασίας σχολείου-οικογένειας που ήταν και το φετινό σχέδιο δράσης. Με τη συμμετοχή τους τα παιδιά ένιωσαν πως αυτό που κάνουν έχει αξία και βρίσκει ανταπόκριση στους μεγάλους. Συγχαρητήρια στους μικρούς και μεγάλους ηθοποιούς της παράστασης, στους γονείς θεατές και στην εκπρόσωπο του Δήμου Νεάπολης -Συκεών, κ. Μαρία που παρακολούθησαν τη γιορτή μας!
Η γιορτή λήξης στις 11 Ιουνίου , μια ξεχωριστή παράσταση εμπνευσμένη από την αθάνατη κωμωδία του Αριστοφάνη “ΕΙΡΗΝΗ”. Τα παιδιά με τον δικό τους αυθόρμητο τρόπο ζωντάνεψαν το διαχρονικό μήνυμα της ειρήνης, της συνεργασίας και της ελπίδας, στέλνοντας ένα δυνατό μήνυμα σε όλους μας, ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει, αρκεί να τον ονειρευτούμε ξανά…όπως μόνο τα παιδιά ξέρουν! Την παράσταση τίμησε με την παρουσία του ο αντιδήμαρχος Παιδείας του Δήμου Νεάπολης Συκεών κ. Μιχάλης Βουλγαρίδης. Στο τέλος όλοι γίναμε μια παρέα, δώσαμε τα χέρια και χορέψαμε να διατρανώσουμε το μήνυμα της Ειρήνης!
Όλα τα παιδιά, οι εκπαιδευτικοί και το σχολείο πήραν έπαινο για τη συμμετοχή τους στη Γιορτή Παιδείας του Δήμου Νεάπολης- Συκεών.
Με ιδιαίτερη χαρά και υπερηφάνεια ανακοινώνουμε τη βράβευση του Νηπιαγωγείου μας και συγκεκριμένα του Τ2 στον πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό συγγραφής παραμυθιού που οργάνωσε η Π.Ε Δυτικής Θεσσαλονίκης. Το νηπιαγωγείο μας απέσπασε το τρίτο βραβείο για το παραμύθι” Τα φεγγαροπαπούτσια και η κόρη του ήλιου”. Οι μικροί μας συγγραφείς με τη φαντασία τους, τη δημιουργικότητά τους και την καθοδήγηση από την κ. Αναστασοπούλου Νικολέτα και κ. Παυλίδου Αλεξία, κατάφεραν να δώσουν ζωή σε έναν υπέροχο κόσμο παραμυθιού που συγκίνησε και ενθουσίασε την κριτική επιτροπή. Η συμμετοχή και η διάκριση αυτή δεν είναι μόνο μια αναγνώριση της προσπάθειας των παιδιών, αλλά και μια γιορτή της συνεργασίας, της έμπνευσης και της αγάπης για τον λόγο και τη φαντασία. Θερμά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά και σε όσους τα ενθάρρυναν στο όμορφο αυτό ταξίδι! Παραθέτουμε παρακάτω το βραβευμένο παραμύθι!
«Τα φεγγαροπαπούτσια και η κόρη του Ήλιου» Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια όμορφη κοπέλα με ξανθά μαλλιά και φωτεινά μάτια που την έλεγαν Ηλιάννα. Ήταν η κόρη του Ήλιου και ζούσε μαζί με τον σπουδαίο πατέρα της στην ημέρα, στο φως. Στο Φεγγάρι από την άλλη, ζούσε ο Βασίλης ο γιος του. Ο Βασίλης είχε όμορφα μαύρα μάτια και μαύρα μαλλιά. Φορούσε πάντα μια ασημένια κορώνα με ένα φεγγάρι επάνω της. Ο καλύτερος φίλος του Βασίλη ήταν ο Αυγερινός, το φωτεινό αστέρι που έμενε μέχρι το ξημέρωμα στον ουρανό. Μια τέτοια νύχτα που ξημέρωνε, είχε πάρει για παρέα στο ταξίδι του τον Βασίλη. Εκείνη τη στιγμή η νύχτα έφευγε και έβγαιναν οι πρώτες αχτίδες του ήλιου, ο Βασίλης σκαρφαλωμένος επάνω στον φίλο του, είδε την Ηλιάννα να κάνει κούνια πάνω στην πρώτη ηλιαχτίδα. «Ποιος είναι αυτός;» αναρωτήθηκε η Ηλιάννα. «Δεν τον έχω ξαναδεί…». Ο Βασίλης την κοίταξε και χαμογέλασε. Η καρδιά του χτύπησε δυνατά. «Είσαι τόσο λαμπερή!» της φώναξε. «Κι εσύ τόσο μαγικός!» απάντησε η Ηλιάννα. Αγαπήθηκαν αμέσως! Ήθελαν να ζήσουν μαζί αλλά δεν μπορούσαν να βρούνε τον τρόπο. Ο ένας ήταν γιος του Φεγγαριού και η άλλη η κόρη του Ήλιου. Πώς θα γινόταν; Ο Βασίλης σκέφτηκε μια ιδέα! Ο πατέρας του είχε κρυμμένα κάτι μαγικά παπούτσια, τα φεγγαροπαπούτσια. Όποιος τα φορούσε, μπορούσε να μεταφερθεί όπου επιθυμούσε! Έπρεπε να βρει τρόπο να τα στείλει στην αγαπημένη του. Ποιος θα τον βοηθούσε; Μα, ο Αυγερινός, ο φίλος του! Έτσι, μια νύχτα ο Αυγερινός πήρε μαζί του τα φεγγαροπαπούτσια και μόλις ξημέρωσε, λίγο πριν εξαφανιστεί από τον ουρανό, συνάντησε την Ηλιάννα και της τα έδωσε. «Αυτά τα παπούτσια είναι μαγικά!» της είπε. «Όταν τα φορέσεις, θα μπορείς να έρχεσαι στο Φεγγάρι!» Η Ηλιάννα ενθουσιάστηκε. «Ευχαριστώ, Αυγερινέ! Τώρα μπορώ να είμαι με τον Βασίλη!». Όταν άρχισε να νυχτώνει και ο Ήλιος έφευγε για να ξεκουραστεί, η κόρη του φόρεσε τα μαγικά φεγγαροπαπούτσια και περπάτησε μέχρι το Φεγγάρι. Εκεί την περίμενε με ανοιχτή αγκαλιά ο αγαπημένος της Βασίλης. «Ήρθες!» είπε χαρούμενος. «Ναι, χάρη στα φεγγαροπαπούτσια!» του απάντησε εκείνη. Έμεινε μαζί του και ζούσαν πολύ ευτυχισμένοι τον πρώτο καιρό αλλά σιγά σιγά η Ηλιάννα άρχισε να είναι λυπημένη. Της έλειπε ο πατέρας της, ο Ήλιος, το φως, η μέρα, τα δέντρα, τα λουλούδια, οι φίλες της οι αχτίδες. Εδώ στο φεγγάρι ο ουρανός ήταν σκοτεινός και είχε μόνο αστέρια τριγύρω. Η Ηλιάννα έγινε χλωμή και άκεφη…«Τι έχεις;» τη ρώτησε ο Βασίλης ανήσυχος. «Μου λείπει το φως, η μέρα…» του είπε με θλίψη. «Βρήκα τη λύση!» φώναξε. «Θα φοράω τα φεγγαροπαπούτσια και την ημέρα θα πηγαίνω στον πατέρα μου, και τη νύχτα θα επιστρέφω σε σένα!» Έτσι κι έγινε! Το βράδυ ξάπλωναν με τον αγαπημένο της αναπαυτικά και χάζευαν τα αστέρια στο σκοτεινό ουρανό. Μιλούσαν, γελούσαν, έπαιζαν και λίγο πριν ξημερώσει η Ηλιάννα φορούσε τα μαγικά παπούτσια κι έφευγε για το φως της μέρας. Απολάμβανε τον Ήλιο και τα παιχνίδια με τις φίλες της τις ηλιαχτίδες μέχρι να νυχτώσει. Έτσι ζούσαν κι έτσι ζούνε ακόμα. Κι εσείς, αν δείτε νωρίς το πρωί μια κοπέλα να χορεύει στον ουρανό, είναι η Ηλιάννα που γυρίζει από το Φεγγάρι και τον αγαπημένο της Βασίλη στον Ήλιο και στο φως.
Αλλά και οι μαθητές του Τ1 , όπως και όλοι μαθητές που συμμετείχαν στον διαγωνισμό αυτό, τιμήθηκαν με έπαινο, αναγνώριση που επιβεβαιώνει τη δημιουργική προσπάθεια, τη συνεργασία και την αγάπη τους για τις ιστορίες, τον αφηγηματικό λόγο! Συγχαρητήρια στα παιδιά μας και στις δασκάλες τους που τα καθοδήγησαν στο ταξίδι μέσα από τις λέξεις και τα όνειρα! Παραθέτουμε και το παραμύθι των μαθητών του Τ1!
«Τα φεγγαροπαπούτσια και η κόρη του Ήλιου»
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η κόρη του Ήλιου που την έλεγαν Ηλιάνα. Έμενε στο σπίτι του μπαμπά της, τον Ήλιο, το πιο φωτεινό αστέρι του Ουρανού. Η Ηλιάνα είχε πορτοκαλί μαλλιά, γαλανά μάτια, φορούσε πάντα μια κορώνα στα μαλλιά της και ντυνόταν άλλες φορές σαν μπαλαρίνα και άλλες φορές σαν νεράιδα.
Η Ηλιάνα ζούσε μόνη της στο σπίτι του κυρ Ήλιου και όπως καταλαβαίνετε υπήρχαν φορές που ένιωθε μοναξιά. Έλεγε και ξανάλεγε: «Βαριέμαι, δεν έχω τι να κάνω, όλο τα ίδια και τα ίδια, δεν έχω φίλους!» Ο μπαμπάς της, ο κυρ Ήλιος άκουσε μια μέρα το παράπονό της και της είπε: «Ηλιάνα, σε βλέπω στενοχωρημένη γι΄αυτό σου έχω μια λύση. Δεν πας μια εκδρομή μέχρι τη Γη; Εκεί θα γνωρίσεις πολλούς φίλους!». «Μα πώς να πάω, αφού δεν μπορώ να πετάξω;» του είπε η Ηλιάνα. «Να πας στο φεγγάρι, εκείνο έχει τα μαγικά φεγγαροπάπουτσα που άμα τα φοράς πετάς!» της απάντησε ο μπαμπάς της. «Και πώς θα φτάσω, μπαμπά, μέχρι το φεγγάρι;». «Κόρη μου, να πάρεις τη μεγάλη σκάλα που έχω βαθιά στα έγκατά μου» της απάντησε ο Ήλιος. Η Ηλιάνα πήρε τη σκάλα, την έστησε και άρχισε να ανεβαίνει, να ανεβαίνει… Το φεγγάρι την είδε παραξενεμένο και της είπε: «Τι γυρεύεις στα μέρη μου, κόρη του Ήλιου;». «Θέλω μια χάρη, ο μπαμπάς μου είπε ότι έχεις κάτι παπούτσια, τα φεγγαροπάπουτσα, που όταν τα φοράς, πετάς!» του είπε η Ηλιάνα. «Και πού θέλεις να πετάξεις;» τη ρώτησε το φεγγάρι. «Θέλω να πάω στη Γη να γνωρίσω φίλους! Στο σπίτι μου στον ήλιο, δεν έχει παιδάκια και αισθάνομαι λύπη και μοναξιά!» του απάντησε η Ηλιάνα. «Πάρε τα παπούτσια που σε κάνουν να πετάς, αλλά αν φύγεις, τι θα απογίνει ο κυρ Ήλιος μόνος του;» τη ρώτησε το φεγγάρι. «Φεγγάρι, δεν θα πάω για πολύ, θα έρχομαι να βλέπω και τον μπαμπά μου πού και πού! Εξάλλου εκείνος έχει τόσες δουλειές, να φωτίσει και να φέρει την Ανατολή και τη Δύση. Μάλιστα σκέφτομαι να φέρνω και κάνα δυο φίλους μου πάνω στον Ήλιο!» του είπε η Ηλιάνα. «Μα εκείνα πώς θα πετάξουν, αφού δεν θα φορούν τα φεγγαροπάπουτσα;» τη ρώτησε όλο περιέργεια το φεγγάρι. «Για όλα υπάρχει μια λύση, όταν κάτι θέλεις πολύ! Στο ένα χέρι θα κρατώ το ένα παιδάκι και στο άλλο χέρι το άλλο! Συνεργασία το λέμε, φεγγάρι! Συνεργασία!» απάντησε η Ηλιάνα.
Το φεγγάρι της έδωσε τα μαγικά φεγγαροπάπουτσα και της ευχήθηκε καλό ταξίδι. Η Ηλιάνα γεμάτη χαρά τα φόρεσε γρήγορα- γρήγορα και άνοιξε τα χέρια της. Δεν κατάλαβε πότε έφτασε στη γη! Και μαντέψτε πού προσγειώθηκε! Στο Νηπιαγωγείο… Η Ηλιάνα μαγεύτηκε από τα τόσα παιδιά που αντίκρισε στην αυλή. Δεν έχασε χρόνο, ξεκίνησε να τους λέει την ιστορία της γιατί το ταξίδι της δεν τελείωσε αλλά είχε μόλις αρχίσει και είχε να κάνει πολλά ταξίδια πάνω- κάτω, πάνω -κάτω με τους καινούριους της φίλους και βέβαια με τα μαγικά ΦΕΓΓΑΡΟΠΑΠΟΥΤΣΑ που δεν τα αποχωριζόταν ποτέ! Η Ηλιάνα ήταν επιτέλους χαρούμενη που είχε αποκτήσει φίλους και περήφανη για τα μαγικά παπούτσια που έκαναν το όνειρό της πραγματικότητα. Δεν ξέχασε τον μπαμπά της τον κυρ Ήλιο, ούτε το φεγγάρι. Ανέβαινε πολύ συχνά με τους φίλους της για να τους δει αλλά το ίδιο συχνά κατέβαινε και στη Γη. Επιτέλους η ζωή της είχε αποκτήσει νόημα! Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα που μοιραστήκαμε τη χαρά της Ηλιάνας!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
