Στις 3 Δεκεμβρίου σβήσαμε τα φώτα, ανάψαμε κεράκι και αφηγηθήκαμε την ιστορία της Γέννησης του Χριστού. Μοιράσαμε ρόλους, ντυθήκαμε και ορίστε! Ήταν μαγευτικά…
Παναγία, Ιωσήφ, βοσκοί, Μάγοι, Άγγελοι, Πανδοχείς, Ηρώδης, ανταποκρίθηκαν επάξια στους ρόλους τους! Πάρτε και μια γεύση αγαπημένοι μας γονείς!
Φέτος μαθαίνουμε τέσσερα κάλαντα.Κι επειδή μας ζήτησαν τα παιδιά να τα ανεβάσουμε στο blog μας για να τα ακούν και να τα τραγουδούν,με πολλή χαρά το κάναμε!
Χριστούγεννα Πρωτούγεννα
Ελάτε εδώ γειτόνισσες (χριστουγεννιάτικα κάλαντα Ηπείρου)
Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα Χίου
Κεφαλλονίτικα κάλαντα
Σούρβα σούρβα (ευχές Φώτων)
Ο στολισμός του δέντρου και γενικότερα του σχολείου είναι ένας από τους στόχους που θέτουμε για τη γιορτή των Χριστουγέννων. Η τάξη έγινε για μια ακόμη φορά ένα εργαστήριο καλλιτεχνικών όπου εργαζόμασταν πυρετωδώς για να πετύχουμε τον στόχο μας : να στολίσουμε το δέντρο μας στις 2 Δεκεμβρίου και να ανάψουμε το αστέρι του. Χιονάνθρωποι, τάρανδοι, Αγιοβασίληδες και πουλάκια ήταν τα στολίδια μας φέτος.
Συγκεντρωθήκαμε όλοι στο χωλ και αφού περάσαμε τις δοκιμασίες των καλάντων, ξεκίνησε το στόλισμα με τάξη, ηρεμία και γιορτινή μουσική. Πριν τοποθετήσουμε το αστέρι της κορυφής διαβάσαμε την ιστορία του που είναι μία και μοναδική, την ιστορία του Βιγαδεζή…
Η ιστορία ακόμη ενός χριστουγεννιάτικου δέντρου τραγουδισμένου από την Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Το δέντρο των Χριστουγέννων
Το δέντρο στάθηκε γυμνό στης πόλης την πλατεία
μια όμορφη ξεκίνησε να λέει ιστορία.
Στο δάσος το πιο όμορφο το δέντρο το ψηφίσαν.
Κι αφού το χειροκρότησαν, το αποχαιρετήσαν.
Και κίνησε καμαρωτό προτού ο ήλιος δύσει
για να κατέβει απ’ τα βουνά,
την πόλη να στολίσει.
Σαν πέρναγε απ’ τα χωριά τού κρέμαγαν στολίδια
και κουλουράκια και γλυκά, φωτάκια και παιχνίδια.
Παραμονή Χριστούγεννα και φτάνει σ’ ένα σπίτι
χιονίζει και κρυφοκοιτά απ’ το μικρό φεγγίτη.
Στο φτωχικό δωμάτιο, το τζάκι ‘ναι σβησμένο
και στο τραπέζι το ψωμί, στα τέσσερα κομμένο.
Και δυο παιδάκια σκυθρωπά, κρυώνουν και πεινάνε.
Ετούτα τα Χριστούγεννα δεν θα ‘χουν τι να φάνε.
Δεν κάνει σκέψη δεύτερη και το αποφασίζει
και μ’ένα δυο τινάγματα τους κλώνους ξεστολίζει.
Κι αφήνει τα στολίδια του στης πόρτας τα σκαλάκια,
τα πιο καλά Χριστούγεννα, θα κάνουν τα παιδάκια.
Τρια λα λα λα λα λα λα λα λα λα λα λα λα λα λα …
Στην πόλη φτάνει το πρωί, προτού να ξημερώσει.
Ποτέ του τέτοια ξεγνοιασιά δεν έχει ξανανιώσει.
Και στην πλατεία στήνεται και ούτε που το νοιάζει
που στέκεται αστόλιστο, στο κρύο στο χαλάζι.
Μα να ‘σου μέσα απ’ τον κορμό, μια λάμψη διαμαντένια,
φωτολουσία μαγική, μα και παραμυθένια.
Φωτίζει κάθε του κλαρί τη φυλλωσιά του όλη
και είναι το πιο όμορφο το δέντρο μες στην πόλη.
