Η σχολική μας μονάδα εκφράζει τις θερμές ευχαριστίες της στο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων των νηπιαγωγείων Πεύκων για την πολύτιμη βοήθειά του σε έργο υποδομής του σχολείου (σταθεροποίηση  προτζέκτορα ).

Ευχαριστούμε!

Ολοκληρώνουμε το project “O χρόνος που κυλάει και ποτέ δε σταματάει” με τη θεατρική παράσταση από τον Μικρό Βορρά με τίτλο “Οι δώδεκα μήνες”βασισμένη στο λαϊκό παραδοσιακό παραμύθι “Η κυρά Καλή, η κυρά Κακή και οι δώδεκα μήνες”. Η παράσταση θα δοθεί την Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου.

Για περισσότερες λεπτομέρειες πατήστε εδώ.

Σεπτέμβριος και Οκτώβριος: πρωτοβρόχια, σπορά, τρύγος.

Νοέμβριος: ελιά, νυχτέρια-χειμερινές αγροτικές εργασίες.

Δεκέμβριος: κάλαντα από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, παιχνίδια με καλικατζάρους, έθιμα του Δωδεκαημέρου.

Ιανουάριος: έθιμα Πρωτοχρονιάς, ποδαρικό, κάλαντα Φώτων.

Φεβρουάριος: έθιμα και τραγούδια Αποκριάς, Κουδουνάτοι, γαϊτανάκι, αποχαιρετισμός του χειμώνα.

Μάρτιος: χελιδονίσματα-καλωσόρισμα της άνοιξης, γαϊτανάκι, Περπερούνα-κάλεσμα βροχής.

Απρίλιος: έθιμα της Λαμπρής, κάλαντα του Λαζάρου και λαϊκά παιχνίδια.

Μάιος: χελιδονίσματα, άνοιξη, παιχνίδια της αυλής.

Ιούνιος: καλωσόρισμα καλοκαιριού, Κλήδονας, θερισμός, αλώνισμα, ομαδικά παιχνίδια της αυλής.

Τα παιδιά ζουν την κάθε εποχή με τα ξεχωριστά της έθιμα, με τις γιορτές και τα παραδοσιακά παιχνίδια που πάντα πρόσφεραν σύνδεση με τον κύκλο των εποχών και τις εναλλαγές στη φύση. Στοιχεία από τη λαογραφία, γλωσσοδέτες, παροιμίες, παραδοσιακά έθιμα και τραγούδια, γίνονται παιχνίδια, που αλλάζουν όπως αλλάζουν και οι μήνες.

Με έναν στόχο: τη χαρά!

Ποιηματάκι λυπημένο

για παιδάκι κρυωμένο.

Με λεμόνι, λίγο ρύζι

η μαμά του το ταΐζει.

Ύστερα ο γιατρός ρωτάει:

«Πέρασε την ιλαρά;

Τότε, κρυωμένο θα ‘ναι,

έχει κόκκινα λαιμά».

Και σαν έρθει το βραδάκι,

κουρασμένο το παιδάκι,

μία μέντα πιπιλίζει,

κι η μαμά το νανουρίζει.

Αφιερωμένο σε όλα τα άρρωστα παιδάκια του νηπιαγωγείου μας, με την ευχή να γίνουν γρήγορα καλά και να επιστρέψουν στο σχολείο και στους φίλους τους !

Μικρός, κουτσός, Πλουτώνιος, Γκουζούκης, Κρυάρης, Κλαδευτής, Λησμονιάρης (γιατί όταν ξεκινάει να βρέχει ξεχνά να σταματήσει )Μισερός, Χορευτής, Φλεγάρης , Φλιάρης, Κούντουρος καιΚουτσοφλέβαρος είναι  οι πιο γνωστές ονομασίες του σ΄όλη τη χώρα.Μικρός, κουτσός, Πλουτώνιος, Γκουζούκης, Κρυάρης, Κλαδευτής, Λησμονιάρης (γιατί όταν ξεκινάει να βρέχει ξεχνά να σταματήσει )Μισερός, Χορευτής, Φλεγάρης , Φλιάρης, Κούντουρος καιΚουτσοφλέβαρος είναι  οι πιο γνωστές ονομασίες του σ΄όλη τη χώρα.

Μια παράδοση λέει, πως …Μια φορά κι έναν καιρό που τα αμπέλια που είχαν ο Δεκέμβρης, Γενάρης και ο Φλεβάρης δεν τους έδωσαν πολύ κρασί, αποφάσισαν να ενώσουν όσο έβγαλαν  και να το βάλουν  όλοι μαζί σε ένα βαρέλι. Ο Φλεβάρης που το είχε βάλει πρώτος, μια μέρα, χωρίς να ρωτήσει τους άλλους δυο, το τρύπησε στο κάτω μέρος για να  πιει λίγο κρασί. Φυσικά δεν ήπιε μόνο το δικό του αλλά και των άλλων. Σαν το μάθανε τα αδέλφια του, θύμωσαν πολύ. Για να τον τιμωρήσουν ο καθένας τους του πήραν μια μέρα. Κι από τότε έχουν τριάντα μία κι εκείνος μόνο είκοσι οκτώ…

Είναι το στερνοπούλι του χειμώνα, το δεύτερο εγγόνι του χρόνου, ο μήνας των φλεβών δηλαδή των υπόγειων νερών  που αναβλύζουν από τη γη λόγω των πολλών βροχών. Ο πιο χαρούμενος και σκανδαλιάρης μήνας που αν και κουτσός ξέρει να χορεύει, να διασκεδάζει, να αγαπά τις σκανταλιές, να ερωτεύεται και να τρυπώνει στις πιο απίθανες νύχτες του χειμώνα σκορπώντας  γέλιο, χαρά και αναστάτωση με τις μεταμφιέσεις του.

«…Ήρθε κάποτε μέρα κακιά κι ο ένας από τους μήνες, ο Φεβρουάριος που τα άλλα παιδιά τον φώναζαν Φλεβάρη, λαβώθηκε άσχημα στο ένα του πόδι. Δεν κατάφερνε πια να τρέξει τριάντα ολόκληρες μέρες όπως άλλοτε, μα μόνο είκοσι οκτώ και οι άλλοι τον έβγαλαν Κουτσοφλέβαρο…-Δεν είναι μήνας σωστός! Δεν τον θέλουμε στο παιχνίδι! Mίλησαν άσπλαχνα ένα πρωί δύο από τους μήνες- παιδιά. Οι άλλοι δέκα συμφώνησαν, χωρίς να το  καλοσκεφτούν. Και τον έβγαλαν από το παιχνίδι… Δάκρυσαν τα μάτια του Φλεβάρη…» *Λότη Πέτροβιτς