Γράφει: ο Σπύρος Καρύδης, θεολόγος
«Η αξιολόγηση στα μαθήματα … επικεντρώνεται στην ουσιώδη κατανόηση των κεντρικών θεμάτων και θεμελιωδών εννοιών κάθε γνωστικού αντικειμένου και ταυτόχρονα στην κατάκτηση ανώτερων γνωστικών ικανοτήτων και δεξιοτήτων…. Η αξιολόγηση πρωτίστως αποσκοπεί στην παροχή χρήσιμων πληροφοριών για τη βελτίωση της παρεχόμενης παιδείας, είτε σε εθνικό επίπεδο (με τη βελτίωση των προγραμμάτων σπουδών, των σχολικών βιβλίων κ.α.) είτε στο επίπεδο της καθημερινής διδακτικής πράξης, προκειμένου ο εκπαιδευτικός να αναπροσαρμόσει διδακτικές μεθόδους και προσεγγίσεις προς όφελος των μαθητών του» (Νόμος αρ. 4186, άρθρο 3, παράγραφος 1 (ΦΕΚ 193Α/17.9.2013).
Και εμείς νομίζαμε ότι η αξιολόγηση αποσκοπούσε στην προαγωγή ή στην απόρριψη τωνμαθητών και στη διαμόρφωση του Γενικού βαθμού προαγωγής ο οποίος θα λαμβάνεται υπόψη για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Γελαστήκαμε. Η αξιολόγηση, σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο, αποσκοπεί κυρίως στη συλλογή πληροφοριών οι οποίες θα χρησιμεύσουν στη βελτίωση της παιδείας του τόπου μας, στη βελτίωση των προγραμμάτων σπουδών, στη βελτίωση των διδακτικών βιβλίων, στην αναπροσαρμογή των εκπαιδευτικών μεθόδων του εκπαιδευτικού.
Η χρησιμοποίηση των αποτελεσμάτων των εξετάσεων για την προαγωγή των μαθητών αποτελεί προφανώς δευτερεύοντα σκοπό της αξιολόγησης, άσχετα αν γι’ αυτό γράφονται απείρως περισσότερα σε σχέση με τον πρώτο.
Πώς σας φαίνεται; Ο νέος νόμος προσφέρει μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση του σκοπού της αξιολόγησης των μαθητών, η οποία βέβαια κινείται στο επίπεδο των γενικών ορισμών χωρίς να προσδιορίζει τον τρόπο με τον οποίο τα αποτελέσματα των εξετάσεων θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της παρεχόμενης παιδείας, αντίθετα περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια το λογιστικό κομμάτι των εξετάσεων (βαθμοί, μέσοι όροι κλπ).
Να μπήκε κατά λάθος η παραπάνω παράγραφος; Το copy/paste κάποιες φορές γεννά πολύ ενδιαφέροντα κείμενα…
Αναδημοσίευση από: http://paratheseis.wordpress.com/2013/09/21/axiologisi-2/