Μαθητική Κυψέλη

Ένα δέντρο μια φορά.

Με αφορμή την προβολή της ταινίας animation από το βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά στην  χριστουγεννιάτικη γιορτή του 2ου Γυμνασίου Αίγινας , παραθέτουμε ένα μικρό σημείωμα  για τη συγκινητική αυτή και σπουδαία δουλειά που μόνο μηνύματα αγάπης, φιλίας και ανθρωπιάς έχει να μεταδώσει στους θεατές  της. Μια μεγάλη στιγμή για αυτό το είδος του σινεμά και κυρίως για τον σπουδαίο δημιουργό Παναγιώτη Ράππα συνεργάτη του Αμερικανού Στήβεν Σπίλμπεργκ.

Αθήνα: η ΠΑΓΩΜΕΝΗ από το κρύο αλλά κύρια και Αισθήματα μεγαλούπολη της αποξένωσης, της σύγχρονης φτώχιας, των αντιθέσεων, των άδειων ψυχών, των νευρωτικών συμπεριφορών, των σκληρών ανθρώπων.

Μέσα στο γιορτινό κλίμα των ημερών, ένα μικρό ΠΑΙΔΙ προσπαθεί να ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ μέσα σε χαμόσπιτα, σε τρώγλες, σε ερείπια κατεδαφιστέων, για να πουλήσει τη μικρή πραμάτεια του στους οδηγούς στα φανάρια.

Ανάμεσα σε νευρωτικές και ψυχρές καταδιώξεις, μόνο, αποκλεισμένο, δεν παύει να ονειρεύεται το δικό του κόσμο, τα παιχνίδια του, τα φώτα της καρδιάς του, ένα δέντρο για αυτό τα Χριστούγεννα.

Τελευταίο του καταφύγιο ένα σπίτι κατεδαφιστέο με ένα ξερό κορμό δέντρου απ έξω να στέκει απόκοσμα και παράξενα να περιμένει το σκληρό θάνατό του, το κόψιμό του.

Το παιδί βρίσκει καταφύγιο στο δέντρο, που γίνεται το ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΔΕΝΤΡΟ, που το στολίζει, το γεμίζει ζωή, ομορφιά, ελπίδα, φως, χορό ονείρων και τα δυό μαζί, ζωντανεμένα, σε ένα ζευγάρι αλλόκοτο και παράξενο, βρίσκουν τη δική τους αναχώρηση στο κόσμο που ονειρεύονται και που δικαιούνται αντάμα με την ΓΛΥΚΙΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ που ανέκαθεν απρόσιτα πρόσμενε το ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: ULI MEYER…………………ANIMATION

O Γερμανός σχεδιαστής animator δίνει ΚΑΙ εδώ την ψυχή του με τη δημιουργία του ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ως κύριας φιγούρας του παραμυθιού του ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΤΡΙΒΙΖΑ.

ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΦΕ : ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ – ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ ΠΑΝΕΤΑ – ΜΑΙΡΗ ΣΤΟΥΜΠΟΥΛΗ

ΜΟΥΣΙΚΗ : ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ : ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΑΠΠΑΣ – ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΑΚΑΛΗΣ

ΦΩΝΕΣ:

ΔΑΝΑΗ ΣΚΙΑΔΗ……………Το ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ…………..Το ΔΕΝΤΡΟ

ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΘΕΡΙΔΗΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΧΑΪΚΑΛΗΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΙΔΗΣ

(Οι τεχνικοί του δρόμου)

ΜΑΡΙΑ ΝΑΥΠΛΙΩΤΟΥ…………….Η Πριγκίπισσα

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΙΑΤΑΣ………..Φωνή

ΤΑΚΗΣ ΤΖΑΜΑΡΓΙΑΣ………….Φωνή

Σ’ αυτό το δρόμο κάποτε
απ’ όλους ξεχασμένο
δύσμοιρο δέντρο ρίζωνε
σκυφτό και σκονισμένο
δύσμοιρο δέντρο ρίζωνε
κυρτό και σκονισμένο

Δεν είχαν τιτιβίσει
στα φύλλα του πουλιά
δεν είχε ανασάνει
του δάσους η δροσιά
δεν είχε ανασάνει
του δάσους η δροσιά

Σ’ αυτό τον τόπο κάποτε
σ’ ερημωμένο σπίτι
έμενα ένα μικρό παιδί
ένα παιδί σπουργίτι

Πετάει εδώ πετάει εκεί
απ’ το πρωί ως το βράδυ
δεν έχει νιώσει θαλπωρή
δεν το ‘χει αγγίξει χάδι

Κι ένα θλιμμένο δείλι
γίναν οι δυο τους φίλοι
σύντροφοι έγιναν και φίλοι
του χειμώνα κάποιο δείλι
σύντροφοι έγιναν και φίλοι
του χειμώνα κάποιο δείλι

Κι ένα θλιμμένο δείλι
γίναν οι δυο τους φίλοι
σύντροφοι έγιναν και φίλοι
του χειμώνα κάποιο δείλι
σύντροφοι έγιναν και φίλοι
του χειμώνα κάποιο δείλι

(στίχοι:  ΝΙΚΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ)

Τραγουδούν: Μπάμπης Τσέρτος – Φωτεινή Δάρρα.

Οι σεφ Φ. Πούντος – Δ. Κάππος – Π. Μπέσης γλύκαναν την ημέρα των μαθητών του 2ου Γυμνασίου

   Τέταρτη ημέρα  δράσεων  στο 2ο Γυμνάσιο Αίγινας με τρεις  σεφ  να προσθέτουν μια ακόμα πινελιά  στην γιορτινή ατμόσφαιρα του σχολείου. Το πρόγραμμα  σήμερα  είχε  δημιουργία  μπροστά  στους μαθητές, ψήσιμο και σερβίρισμα  με μερέντα  και φυστικοπραλίνα παν κέικς.

   Μαθητές και καθηγητές  τίμησαν  δεόντως  τις δημιουργίες  και των τριών και  τους  το ανταπέδωσαν με ένα  παρατεταμένο χειροκρότημα.

   Αξίζει να σημειώσουμε  ότι  οι κ. Πούντος και Μπέσης είναι παλαιοί μαθητές  του σχολείου μας. Οι  προχριστουγεννιάτικες αυτές  δράσεις – events  έχουν γίνει  θεσμός  για το σχολείο μας.

   Αύριο αναμένεται η τελευταί προεόρτια δράση.

   Τα  υλικά  για  τη  πραγματοποίηση του σημερινού γλυκού στιγμιότυπου πρόσφεραν οι μαθητές από το ταμείο  του 15/μελούς στμβουλίου τους, ενώ οι σεφ έβαλαν  τη γνώση, την έμπνευση, την τέχνη και το μεράκι.

Τους ευχαριστούμε όχι μόνο από καρδιάς αλλά  και από …… κοιλιάς.

Χριστουγεννιάτικα ζυμώματα στο 2ο Γυμνάσιο Αίγινας

 Για τρίτη συνεχόμενη ημέρα  η σχολική κοινότητα  του 2ου Γυμνασίου βρίσκεται σε εορταστική διάθεση. Σήμερα  σειρά  είχαν  τα ζυμώματα.

  Με  τη φροντίδα και την επίβλεψη της κ. Μαίρης Στενάκη – Κουνάδη και τη συνδρομήτων καθηγητριών του σχολείου μας  πολλοί μαθητές και μαθήτριες ετοίμασαν  χριστουγεννιάτικα  κουλούρια. Από  νωρίς ο κ. Φώτης Πούντος έφερε  τις κατάλληλες λαμαρίνες και  οι μαθητές  τοποθέτησαν με περισσή επιμέλεια  τα ποιήματα  των χειρών τους.

   Αφού συσκευασθούν  τα  κουλούρια  θα  προσφερθούν  την Παρασκευή για  φιλανθρωπικό σκοπό.

   Η συνέχεια  λοιπόν την Παρασκευή……………….

  Τα  έξοδα  των υλικών  για το ζύμωμα  πρόσφεραν  το Δεκαπενταμελές  συμβούλιο των μαθητών.

   Ευχαριστούμε ιδιαίτερα  την κ. Μαίρη  Στενάκη – Κουνάδη  γαι τον κόπο και  το χρόνο  που αφιέρωσε.

Ο Βαγγέλης Πιτσιλός σε πρόβα στο 2ο Γυμνάσιο Αίγινας.

   Πρόβα με  τη Θεατρική Ομάδα του 2ου Γυμνασίου Αίγινας  έκανε σήμερα το μεσημέρι ο Βαγγέλης Πιτσιλός. Σε ένα διάλειμα από τις θεατρικές υποχρεώσεις του στην παράσταση “Mamma Mia” και από τα γυρίσματα του σήριαλ “Στο καλό γλυκιά μου συμπεθέρα”, ο Βαγγέλης βρέθηκε μαζί με τα παιδιά της Θεατρικής Ομάδας  του 2ου Γυμνασίου στις πρόβες του έργου που ετοιμάζουν για την άνοιξη.

   Μια πολύ δημιουργική στιγμή για την ομάδα που όλοι μαζί μετείχαν στο θεατρικό παιχνίδι δοκιμάζοντας  τον εαυτό τους στον αυτοσχεδιασμό, την κίνηση, την έκφραση.

    Σήμερα ήταν η αρχή και οι συναντήσεις αυτές θα συνεχιστούν και μετά  τις διακοπές των Χριστουγέννων.

     Για  τον Βαγγέλη η στιγμή αυτή ήταν πολύ ιδιαίτερη μια που ξαναβρέθηκε στα παλιά  του λημέρια, στην αίθουσα και τη σκηνή στην οποία πρωτόπαιξε μαθητής Γυμνασίου τότε.

Στολίσαμε το δέντρο και το σχολείο μας

Όλοι  βοήθησαν  για να στολιστεί το σχολείο  μας από τις πρώτες ημέρες  του Δεκέμβρη. Πρώτα οι μαθητές και οι μαθήτριες  στόλισαν  το δέντρο στην είσοδο του κτιρίου και μετά η καθηγήτρια Γαλλικών κ. Κατερίνα Σαββοπούλου Τουμπέκη η οποία αφιέρωσε ένα ολόκληρο απόγευμα για να αποκτήσει το σχολείο μας και φέτος αυτή την εορταστική ατμόσφαιρα.

Τους  ευχαριστούμε πολύ

Στο μονοπάτι 3 με την Ομάδα Περιβαλλοντικής

Ο μικρός αγροτικός οικισμός των Καπότηδων ήταν μια αποκάλυψη και αναπάντεχη εικόνα για τους μαθητές της Ομάδας Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του 2^ου Γυμνασίου που σκαρφάλωσαν – στην κυριολεξία – μέχρι τον οικισμό χθες Κυριακή 11 Δεκεμβρίου στα πλαίσια εξόρμησης της ομάδας τους.

Με οδηγό την κ. Ευαγγελία Ρεκλείτη του Συλλόγου «Ανάβαση», που τα τελευταία χρόνια έχουν αναλάβει τη διάσωση και προβολή των μονοπατιών της Αίγινας, ξεκινήσαμε από το Μαραθώνα ακολουθώντας τη σήμανση των μονοπατιών. Η πινακίδα πληροφορεί ότι η απόσταση από το Μαραθώνα ως την Παχιοράχη είναι διάρκειας 1 ώρας.

Ακολουθώντας το μονοπάτι με το νούμερο 3 γρήγορα βρεθήκαμε μέσα σε έναν άλλο κόσμο, σε μια άλλη εποχή που δημιουργεί το πέτρινο σκηνικό του ξεχασμένου οικισμού.

Παλιά κτίσματα, άλλα εγκαταλελειμμένα, άλλα μισογκρεμισμένα, άλλα με τα «πατερά» τους υπό κατάρευση, ξύλινες μικρές πορτούλες, παλεθούρες, ξερολιθιές, τζάκια, φουρνάκια, και στις αυλές θηριώδεις χαρουπιές, ελιές, σκίνα και αστιβές.

Οι «Καπότηδες» στην απογραφή του 2001 δηλώνονται ως οικισμός με 5 σπίτια και 2 κατοίκους. Η ονομασία του οικισμού οφείλεται στην ασχολία των κατοίκων με την κτηνοτροφία. Οι μεγάλες κάπες που φορούσαν οι βοσκοί οδήγησαν ίσως σε αυτήν την ονομασία. Ο οικισμός βρίσκεται ακριβώς στη μέση της διαδρομής από Μαραθώνα προς Παχιοράχη. Το μεγάλο μονοπάτι μαρτυρεί ότι κάποτε ο τόπος είχε ζωή. Σήμερα πέρα από τα παλιά σπίτια ένα ανακαινισμένο σπίτι δείχνει να κατοικείται. Η πρόσβαση με αυτοκίνητο είναι κατορθωτή από την πλευρά της Παχιοράχης.

Στο βάθος και μέσα στη ρεματιά η εκκλησούλα της Αγίας Παρασκευής που πανηγυρίζει κάθε χρόνο στις 26 Ιουλίου.

Οι Καπότηδες είναι από τα μέρη της Αίγινας που θέλεις να πας και να ξαναπάς. Η ομορφιά του τοπίου, η επαφή με τη φύση, η αγνότητα του χώρου και η αισθητική του οικισμού αφήνουν τις καλύτερες εντυπώσεις. Προβληματίζουν όμως και θυμώνουν για τη σημερινή εικόνα του νησιού σε άλλες περιοχές.

Ακολουθώντας  το μονοπάτι  φτάνουμε σε λίγα λεπτά  στον οικισμό  της Παχιοράχης. Αριστερά μας  συναντάμε λίγο πριν μπούμε στον οικισμό  την οικία  Ντυμά με το μεγάλο αγρόκτημα  που την περιβάλει. Η οικία αυτή και οι ιδιοκτήτες  της σεβάστηκαν πολύ το περιβάλλον και τη φύση  της Αίγινας προσέχοντας  ποιά  φυτά θα φυτευτούν  στον κήπο και στο υπόλοιπο κτήμα αλλά ιδιαίτερα  την οικία τους να είναι εναρμονισμένη με την κλίμακα του τοπίου, τα χρώματα  και  την ντόπια αρχιτεκτονική.

Η βιβλιοθήκη του σχολείου μας.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2016-2

Δευτέρα             4^ο & 5^ο Διάλειμμα

    Τετάρτη             2^ο &  3^ο Διάλειμμα

Υπεύθυνη καθηγήτρια :       Χαρπίδου Ρεβέκκα

Η σχολική βιβλιοθήκη θα  λειτουργεί  με ομάδες μαθητών από τη Γ’ τάξη.

ΟΜΑΔΕΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ

ΟΜΑΔΑ Α΄                                        ΟΜΑΔΑ Β΄                           

Στενάκης Ευάγγελος(Γ2)                 Γκίκα  Κωνσταντίνα (Γ1)

Παλάι Αλέξανδρος    (Γ2)                Μπήτρου Αθηνά  (Γ2)

Φράντικ Ρικάρντο   (Γ2)                   Χαλδαίου Ελένη    (Γ2)

ΟΜΑΔΑ Γ΄                                         ΟΜΑΔΑ Δ΄

Κουνάδη Βασιλική (Γ1)                   Αλυφαντή Αναστασία(Γ2)

Μπέση Ελεάννα  (Γ1)                       Παλαμιδόπουλος Βασίλ. (Γ2)

Προκοπίου  Άρτεμις (Γ2

ΟΜΑΔΑ Ε’

Κανάκη Ευαγγελία (Γ1)

Κοπανά Νεκταρία  (Γ1)

Λαμανιάκου Νικόλαος (Γ1)

Μνήμες Νοέμβρη 1973. Στιγμιότυπα από την εκδήλωση στο σχολείο μας.

Απόσπασμα από την εισαγωγική ομιλία της φιλολόγου κ.Ρόδη Λεμονιάς  στην επετειακή εκδήλωση του 2ου Γυμνασίου για την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Σήμερα,  όπως και κάθε χρόνο τέτοια μέρα, θυμόμαστε την ηρωική εξέγερση στο Πολυτεχνείο της Αθήνας το Νοέμβρη του 1973, η οποία συνοψίζει ωστόσο τους επιμέρους και κατά τόπους αγώνες αντίστασης ενάντια στη δικτατορία που εγκαθιδρύθηκε στη χώρα μας την 21η Απριλίου 1967.
Θυμόμαστε και τιμάμε όχι μόνο τους νεκρούς του Νοέμβρη, αλλά και όλα τα θύματα της επταετίας: τους πολιτικούς κρατούμενους στις φυλακές, τους εξόριστους  στα ξερονήσια, τους εξόριστους σε χώρες του εξωτερικού, τους βασανισθέντες-άνθρωποι που ρίχτηκαν στα μπουντρούμια και βγήκαν φυτά, τις μαυροντυμένες Ελληνίδες μάνες˙ τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών που, παρά την λογοκρισία και της τρομοκρατία του καθεστώτος, εξέφρασαν το φιλελεύθερο και δημοκρατικό ιδεώδες  και την αγωνία για την τύχη αυτού του τόπου, έδωσαν ρητά ή άρρητα το αγωνιστικό πρόταγμα˙ τους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους που αντιστάθηκαν όπως μπορούσαν , για παράδειγμα κρύβοντας αγωνιστές στα σπίτια τους ή διακινώντας απαγορευμένα από το καθεστώς έντυπα.

Τιμάμε τον λαό που αντιστάθηκε, τους αγωνιστές της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Γιατί δεν αντιστάθηκε σύσσωμος ο ελληνικός λαός. Ο φόβος και οι νωπές πληγές απ’ τον εμφύλιο πόλεμο οδήγησαν κάποιους στη σιωπή. Άλλοι δε μίλησαν από άγνοια ή παραπλάνηση. Ορισμένοι εκμεταλλεύτηκαν το καθεστώς για καταλάβουν δημόσιες θέσεις και αξιώματα, για να αποκτήσουν κοινωνικά και οικονομικά οφέλη.
Θυμόμαστε, τέλος, το έγκλημα σε βάρος του κυπριακού λαού, έγκλημα που συντελέστηκε με την τουρκική εισβολή το 1974, η οποία εκτελέσθηκε στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και οργανώθηκε με την πλήρη συμμετοχή, συνενοχή και ευθύνη της ελληνικής χούντας.

Τα μηνύματα του Πολυτεχνείου πολλαπλά και διαχρονικά. Ας σταθούμε στο εμβληματικό
Ψωμί- Παιδεία-Ελευθερία
Έχουμε ψωμί;, δηλαδή έχουμε εξασφαλισμένα όλοι τα βασικά μέσα για μια αξιοπρεπή διαβίωση; Υπάρχει εργασία για να βγάλει ο κόσμος το ψωμί του, για να κρατηθεί η νεολαία μας στον τόπο της; Έχουμε παιδεία; παιδεία που να αρμόζει στον πνευματικό πλούτο που κουβαλάει στην ιστορική του πορεία το έθνος μας; Παιδεία που να υπηρετεί τον Άνθρωπο και όχι την αγορά;
Έχουμε ελευθερία; Είμαστε ως κράτος αυτοπροσδιοριζόμενοι να χαράξουμε την πολιτική και οικονομική μας πορεία σύμφωνα με τα συμφέροντα του λαού μας;
Ας αναρωτηθούμε όλοι μαζί και καθένας μόνος του . Ας αφήσουμε την ιστορία μας να μας δείξει το δρόμο για το πώς θα πρέπει να πορευτούμε στις δύσκολες μέρες που ζούμε. (Αρκεί βέβαια να γνωρίζουμε την ιστορία μας). Ας δώσουμε λοιπόν στους εορτασμούς επετείων, όπως είναι η σημερινή, ένα  ολόφρεσκο και ολοζώντανο νόημα για το παρόν και το μέλλον.

” Ο γλάρος Ιωνάθαν” από τη θεατρική ομάδα του σχολείου μας

Η θεατρική ομάδα του σχολείου μας  για τη φετινή χρονιά καταπιάνεται με το έργο του Richard Bach: ¨Ο γλάρος Ιωνάθαν” . Ένα παραμύθι με πολλούς συμβολισμούς και υψηλές αξίες.

Ήδη  οι μαθητές – μέλη της ομάδας  έχουν μελετήσει  το πρωτότυπο κείμενο και οι πρόβες έχουν αρχίσει.

Ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον  είναι ένα καταπληκτικό βιβλίο. Δεν είναι σαφές αν το βιβλίο αναφέρεται σε μικρούς ή μεγάλους. Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι διδάσκει πολλά. Η επιμονή στο όνειρο, οδήγησε τον γλάρο Ιωνάθαν στην εσωτερική πληρότητα. Δε συμβιβάστηκε ποτέ με την ιδέα, ότι ο λόγος για να μάθει να πετά, είναι απλά για να βρίσκει φαγητό, όπως τον προέτρεπαν οι υπόλοιποι γλάροι του σμήνους.

Ο γλάρος Ιωνάθαν, πετούσε για τη χαρά του πετάγματος. Και το όνειρό του, δεν είχε όριο. Δεν το μετρούσε με τη ζυγαριά. Απλά το ένιωθε. Και η ανώτερη δύναμη που τον καθοδηγούσε, ποτέ δεν τον άφησε να χάσει την επαφή με το βαθύτερό του είναι. Ακόμη κι όταν λόγω της επιμονής του, έγινε απόβλητος από το υπόλοιπο σμήνος, ακόμη κι όταν ο συλλογικός τρόπος σκέψης, τον έκανε να αισθάνεται προβληματικός, ούτε τότε δεν τα παράτησε. Τελειοποίησε το πέταγμά του και εκείνοι που τον χλέυαζαν..εκείνοι που τον έδιωξαν από το σμήνος, απλά επειδή είχε βάλει το όνειρό του πάνω από την κοινωνική επιταγή, κάποια στιγμή τον ζήλεψαν για ό,τι είχε καταφέρει.

Και ο Ιωνάθαν, επέστρεψε. Όχι με διάθεση εκδίκησης. Αλλά με τη βαθύτερη επιθυμία, να δείξει το δρόμο. Να κάνει και τους άλλους γλάρους να καταλάβουν-όσους το επιθυμούσαν- ότι το θέμα δεν είναι να πετάς για το φαγητό. Το θέμα είναι να πετάς για τη χαρά του πετάγματος. Το θέμα είναι να κρατήσεις το όνειρό σου και να παλεύεις γι αυτό, αδιαφορώντας για τις κατευθύνσεις που σου δίνουν γλάροι, που έμαθαν να κάθονται στα βράχια, μαλώνοντας μεταξύ τους για το φαγητό. Ο γλάρος Ιωνάθαν, ποτέ δεν έχασε την επαφή με το όνειρο. Ή αν το θέλετε, ποτέ δεν έχασε την επαφή με το συναίσθημά του. Ή και πάλι αν το θέλετε, ποτέ δεν έχασε την επαφή με το αληθινό του Είναι.

Όλοι θα μπορούσαμε να είμαστε εν δυνάμει σαν το γλάρο Ιωνάθαν. Αρκεί να πιστέψουμε στο καλό που υπάρχει μέσα μας και να αναζητούμε την αλήθεια, με βάση αυτό. Στο δρόμο θα βρεθούν πολλοί γλάροι κάτω εκεί στο έδαφος που θα προσπαθήσουν να μας πείσουν για το αντίθετο. Πως δηλαδή, το όνειρο δεν έχει σημασία. Πως αρκεί να εξασφαλίζεις την τροφή και τα υπόλοιπα δε μετράνε. Και είναι πολλοί αυτοί οι γλάροι. Τεράστια η πίεση που ασκούν. Αλλά καμμιά πίεση δε μπορεί να συγκριθεί, με την βαθύτερη αίσθηση, πως έχω χάσει το δρόμο μου. Πως ακολουθώ τυφλά και κάνω απλά αυτό που μου λένε. Σε όλους μας, υπάρχει ένας γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον..

Εκλογές για τα νέα 5/μελή μαθητικά συμβούλια.

Πραγματοποιήθηκαν αρχές Οκτωβρίου οι εκλογές  για την ανάδειξη πενταμελών μαθητικών συμβουλίων σε κάθε  τμήμα  του σχολείου μας.

Τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:

Α1
Τακτικά μέλη:
Γιαννούλης Βασίλης
Λεβεντόπουλος Θωμάς
Γρυπαίος Αργύρης
Λαδάς Ευάγγελος
Γεννίτσαρη Παρασκευή
Αναπληρωματικοί:
Μπεγκάι Φαμπιάν
Γιόνη Ντ.
Αποστολίδης Δημητρουλάκος Λάμπης
Α2
Τακτικά μέλη:
Σώρρου Αγγελική
Τζιόγκας Παναγιώτης
Φλεμετάκης Πέτρος
Μπήτρου Μαγδαληνή
Πάλλης Αντώνης
Αναπληρωματικοί:
Παλάι Ραφαήλ
Ροδίτη Ελπινίκη
Τριανταφύλλου Μηνάς.

Β1
Τακτικά μέλη:
Γιαννούλης Εμμανουήλ
Λαμπρινού Ειρήνη
Γκαρής Νικόλαος
Γιάνι Άρτεμις
Μαρίνος Χαράλαμπος
Αναπληρωματικοί:
Λαζάρου Παντελεήμων
Μοίρας Χρήστος
Κοντιζά Παναγιώτα
Β2
Τακτικά μέλη:
Τζουρά Αθανασία
Νικολαΐδου Λήδα
Πρέγκο Αρμάντο
Σακελλίων Στέλλα
Χρυσοχόου Στέλλα
Αναπληρωματικοί:
Στάθης Ηλίας
Πετρίτης Γιάννης
Ροπαΐτη Μάρθα
Γ1
Τακτικά μέλη:
Λαμανιάκου Νικόλαος
Γκίκα Κωνσταντίνα
Κανάκης Παναγιώτης
Μαρίνη Μαρίνα
Γιόβαντσεφ Νικόλαος
Αναπληρωματικοί:
Κοπανά Νεκταρία
Γκιτάκος Θωμάς
Μπέση Ελεάνα
Γ2
Τακτικά μέλη:
Αλυφαντή Αναστασία
Παλαμιδόπουλος Βασίλης
Παπαμιχαήλ Κωνσταντίνος
Φράτνικ Ρικάρντο
Χαλδαίου Ελένη
Αναπληρωματικοί:
Μπήτρου Αθηνά
Ρεκλείτης Λάζαρος
Στενάκης Ευάγγελος