Περπάτα ήρεμα
προς οποιαδήποτε
κατεύθυνση και δοκίμασε την
ελευθερία του ορειβάτη….
Σκαρφάλωσε τα βουνά και άκουσε
Τα καλά τους νέα. Η γαλήνη
Της φύσης θα κυλήσει μέσα σου
Όπως το φως του ήλιου
Χύνεται πάνω στα δέντρα.
Οι άνεμοι θα φυσήξουν τη φρεσκάδα
Τους μέσα σου και οι καταιγίδες
Θα σου δώσουν την ενέργειά τους,
Ενώ οι έγνοιες θα πέσουν
Κάτω σαν τα φθινοπωρινά φύλλα.
JOHN MUIR
Μαθητές κι εκπαιδευτικοί για άλλη μια χρονιά αποφασίσαμε να γνωρίσουμε τα μονοπάτια του Πηλίου και τη φύση γύρω μας. Να δοκιμάσουμε την ελευθερία του ορειβάτη, να νιώσουμε τη γαλήνη της φύσης και ν’ αφουγκραστούμε τη σιωπή του δάσους. Κάθε φορά που ξεκινούσαμε για μια πορεία οι μαθητές μας , όπως πάντα, ήταν έτοιμοι για δράση.
Η πρώτη μας πορεία ήταν το φθινόπωρο με τα πρωτάκια και τα δευτεράκια σε έναν ελαιώνα κοντά στο σχολείο μας. Παίξαμε, σκαρφαλώσαμε στα δέντρα και χαθήκαμε για λίγο στις άγνωστες διαδρομές του. Την άνοιξη με τα ίδια παιδιά περπατήσαμε το μονοπάτι Μάνα – Αδάμαινα. Περάσαμε αρκετά ξύλινα γεφύρια, ακούσαμε το νερό που κυλούσε στο ρυάκι και παίζοντας το παιχνίδι της σιωπής νιώσαμε τη δύναμη του δάσους κι ακούσαμε το κελάηδισμα των πουλιών.
Με τη Γ’ και Δ’ τάξη ακολουθήσαμε το μονοπάτι του Ιάσονα, φεύγοντας με τα πόδια από το σχολείο μας και φτάσαμε σε ένα παραδοσιακό καφενείο στις Σταγιάτες. Ο Βόλος κι ο Παγασητικός απλωνόταν μπροστά μας σαν ένας πίνακας ζωγραφικής με διάφορες πινελιές από την παλέτα της φύσης.
Με τις τάξεις Ε’ και Στ’ κάναμε την πορεία Χάνια – Πορταριά κι είχαμε αρχηγό τον παγκοσμίου φήμης Έλληνα ορειβάτη Νίκο Μαγγίτση. Μας μίλησε για τις εμπειρίες που είχε σκαρφαλώνοντας στις 7 ψηλότερες κορυφές του κόσμου και μας παρότρυνε να έχουμε στόχους στη ζωή μας. Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής ήταν μέσα σε ψηλά δέντρα και μία από τις στάσεις ξεκούρασης ήταν το παλιό σανατόριο στα Χάνια.
Η Κατερίνα Κωστοπούλου από τον ορειβατικό όμιλο που μας οδήγησε στην τελευταία μας πορεία Άλλη Μεριά – Αγία Μαρίνα – Κατηχώρι. Μας έδειξε πάρα πολλά βότανα, μαθαίνοντας την ονομασία τους και μας έφτασε στο Κατηχώρι σε μια όμορφη πλατεία. Κάτι ιδιαίτερο που κάναμε σε αυτή τη διαδρομή ήταν να σηματοδοτήσουμε το μονοπάτι για τους επόμενους ορειβάτες.
Ο σκοπός μας κάθε φορά είναι να στραφούμε με ευαισθησία προς τη φύση, να τη σεβαστούμε και να μην ξεχνάμε ότι χάρη σε αυτή υπάρχουμε. Κι οι πράξεις μας να είναι σύμφωνες με τις αρχές της.
