Η τελευταία ώρα στο ολοήμερο πρόγραμμα αποτελεί μια ώρα δύσκολη για τους μικρούς μας μαθητές που «κουβαλούν» την κούραση όλης της ημέρας. Έχοντας αυτό στο μυαλό μου, προσπάθησα να βρω τρόπους να δώσω μια άλλη πνοή στο ολοήμερο, μια πνοή παιχνιδιάρικη. Φυσικά τα παιδιά (ενίοτε και οι μεγάλοι!) λατρεύουν το παιχνίδι και δύσκολα θα του αντισταθούν.
Έτσι, λοιπόν, αυτή την ώρα οι μαθητές έχουν την ευκαιρία να παίξουν διάφορα παιχνίδια (επιτραπέζια, προφορικά, διαδραστικά). Με αυτόν τον τρόπο αναπτύσσεται η συνεργασία μεταξύ μαθητών διαφόρων τάξεων (γιατί στο ολοήμερο είμαστε μικροί και μεγάλοι μια παρέα!), μαθαίνουμε να δουλεύουμε ομαδικά, παίζουμε δίκαια ακολουθώντας τους κανόνες του παιχνιδιού αλλά και αναπτύσσουμε διάφορες δεξιότητες ανάλογα με το είδος του παιχνιδιού. Δεξιότητες που θα τους φανούν χρήσιμες στη μαθησιακή τους πορεία εντός τάξης αλλά και στη ζωή τους έξω από τις σχολικές αίθουσες.
Ο μήνας Οκτώβριος επομένως ήταν ένας μήνας αφιερωμένος στα παιχνίδια μνήμης. Δουλέψαμε με επιτραπέζια παιχνίδια, με προφορικά παιχνίδια σε κύκλο αλλά και με διαδραστικά παιχνίδια εξασκώντας τη βραχύχρονη μνήμη μας. Συνεργαστήκαμε, χάσαμε, κερδίσαμε, γελάσαμε και τέλος δημιουργήσαμε το δικό μας επιτραπέζιο παιχνίδι μνήμης! Ήταν μια ευκαιρία για να μελετήσουμε και τον τρόπο που φτιάχνεται ένα επιτραπέζιο και τα βασικά στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνει η συσκευασία (ηλικία, κανόνες παιχνιδιού, όνομα κ.λπ.)
Πλέον όλοι ξέρουμε ότι δεν έχει σημασία αν έχεις μνήμη χρυσόψαρου ή μνήμη ελέφαντα. Σημασία έχει πάντα να προσπαθείς. Ακόμα και αν κάποιος δε τα κατάφερε τόσο καλά στα παιχνίδια μνήμης αυτό τον μήνα, έχουμε μπροστά μας καιρό να ανακαλύψει τα ταλέντα του σε άλλες δεξιότητες!
Ίσως ο Νοέμβριος να του επιφυλάσσει μια έκπληξη!
Η υπεύθυνη εκπαιδευτικός του ολοήμερου
Κίτσα Αρετή
