ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ
Από τις 5 Μαρτίου 2017 με απόφαση που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα κυβερνήσεως το 2o Δημ. Σχ. Καστοριάς μετονομάστηκε σε 2ο Δημ. Σχολείο Καστοριάς – Ιφιγένεια Διδασκάλου.
Η προσωνυμία αυτή προστέθηκε προς τιμή της διακεκριμένης Καστοριανής συγγραφέως, ποιήτριας, λαογράφου, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη γειτονιά του Σχολείου μας.
Η κίνηση αυτή ήταν μια πρωτοβουλία του Αντιδημάρχου Παιδείας Καστοριάς κ Λ. Παπαδημητρίου, και κατ επέκταση του Δήμου Καστοριάς, μια πρόταση με το σκεπτικό να γίνει διασύνδεση των σχολικών μονάδων με την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου και τη διατήρηση αυτής.
Στην πρόταση ανταποκριθήκαμε άμεσα με ενθουσιασμό. Ο σύλλογος Διδασκόντων και ο σύλλογος γονέων αποφάνθηκαν θετικά, ενώ το σχολικό συμβούλιο του 2ου Δημ. Σχολείου εισηγήθηκε θετικά και στη συνέχεια ως Δ/ντρια του σχολείου διεκπεραίωσα τη διαδικασία.
Ο Πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής Α/θμιας εκπαίδευσης, Δημήτρης Στυλιάδης, φρόντισε να αποκατασταθεί η πινακίδα του σχολείου με τη νέα ονομασία και τον ευχαριστούμε θερμά!
Σήμερα, πραγματοποιούμε την εκδήλωση αυτή με την παρουσία των γιών της αείμνηστης Καστοριανής λογοτέχνιδος τον κ. Γεώργιο Διδασκάλου και τον κ. Άκη Διδασκάλου, με τη συμμετοχή των μαθητών μας και την παρουσία επισήμων προσκεκλημένων για να γιορτάσουμε όλοι μαζί την αλλαγή της επωνυμίας του σχολείου μας!
Αγαπητοί μας κύριοι, Γεώργιε και Θεόδωρε Διδασκάλου, σας καλωσορίζουμε στο σχολείο που πλέον θα φέρει και το όνομα της αείμνηστης μητέρας σας! είμαστε συγκινημένοι που μπορούμε να προσφέρουμε και μεις ένα μικρό δείγμα ευγνωμοσύνης και τιμής προς την Ιφιγένεια Διδασκάλου που τόσο αγάπησε την γενέτειρά της, που σε όλη τη διαδρομή της ζωής της δεν έπαψε να αγαπάει και να υμνεί την Καστοριά, να την κάνει ξακουστή σε όλη την επικράτεια.
Την εκδήλωση τιμούν με την παρουσία τους ο Αιδεσιμότατος πατέρας Χρήστος, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Καστοριάς κ. Γ. Τόμου, ο πρώην Βουλευτής Καστοριάς κ. Ζ. Τζηκαλάγιας, ο Πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής Α/θμιας εκπ/σης Καστοριάς κ. Δ. Στυλιάδης, η πρόεδρος του Προοδευτικού Συλλόγου Κυριών Καστοριάς κ. Ν. Μπουρλή και τα μέλη (ευχαριστούμε θερμά τις κυρίες του Προοδευτικού για τη διάθεση του powerpoint με φωτογραφικό υλικό και να προσθέσουμε ότι στο τέλος της εκδήλωσης θα έχουν προς πώληση το βιβλίο της Ιφ. Διδασκάλου Καστοριά Πατρίδα μου, ενώ τα έσοδα θα διατεθούν στον Προοδευτικό Σύλλογο), η Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του Σχολείου μας, κ. ‘Ολγα Μπούζου, γονείς και εκπαιδευτικοί.
Η εκδήλωση ξεκινάει με βιογραφικό από τις μαθήτριες της Ε’ τάξης Γουγούση Ευριδίκη, της ΣΤ’ Βλάχου Βενετία και Φιλιππίδου Ειρήνη
Βιογραφικό της Ιφιγένειας Διδασκάλου από την Καστοριανή κ. Μαρούλα Βέργου – Γκαμπέση, την ευχαριστούμε θερμά για την σημερινή της παρουσία και γιατί είναι πάντα κοντά μας σε όποια εκδήλωση και αν την καλέσουμε.
Ομιλία από τη Δ/ντρια του Σχολείου για το ιστορικό του Σχολείου.
Δρώμενα από τους μαθητές των τάξεων: (Ε’ – Δ’ – ΣΤ’)
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ
Με αφορμή το νέο μας προσωνύμιο, δίνεται η ευκαιρία να αναδείξουμε την ιστορική αξία του Σχολείου μας. Το σχολείο αυτό αποτελεί ένα ιστορικό μνημείο του πολιτισμού της Καστοριάς που δεσπόζει στο κέντρο της πόλης με την μεταβυζαντινή εκκλησία της Παναγίας Ελεούσης στον περίβολο του σχολείου να μας προστατεύει. Χτίστηκε πριν το 1552, χρονολογία κατά την οποία ο ναός ανακαινίστηκε και εικονογραφήθηκε, ενώ από τις εικόνες ξεχωρίζουν αυτή της Παναγίας Ελεούσης και του Παντοκράτορα.
Το σημερινό σχολικό κτίριο είναι το 2ο 6/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Καστοριάς και βρίσκεται στην οδό Αγίου Μηνά.
Χτίστηκε το 1885, όταν η πόλη μας ήταν ακόμη σκλαβωμένη στους Τούρκους και λειτουργεί από τότε. Πριν την ανέγερση της Σχολής στο οικόπεδο αυτό υπήρχε παλιά κατοικία που ανήκε στον Παναγιόδωρο, και αγοράστηκε από την ελληνική κοινότητα.
Το 1888 ιδρύθηκε και λειτούργησε ως η «Μεγάλη Ελληνική Σχολή» Η Μεγάλη Ελληνική Σχολή σωζόταν μέχρι τον Ιανουάριο του 1958.
Κατά το έτος 1955 επιτροπή μηχανικών εξέτασε το κτίριο της Μεγάλης Ελληνικής Σχολής και έκριναν ότι έπρεπε να κατεδαφιστεί. Το κατεδαφισθέν παλιό διδακτήριο, στου οποίου το οικόπεδο στην ίδια θέση ανεγέρθηκε το νέο διδακτήριο, ήταν Δωδεκατάξιο, λιθόκτιστο, διώροφο με πρόσοψη από Λαξεμένο λίθο.
Το ίδιο έτος το σχολείο μεταφέρθηκε στο 1ο Δημοτικό στη Μητρόπολη και εφαρμόστηκε το πρόγραμμα «ημιημερησίου». Παράλληλα ξεκίνησε η εξεύρεση πόρων για την ανέγερση νέου κτιρίου.
Το νέο διδακτήριο ανεγέρθηκε με δαπάνες του Νομαρχιακού ταμείου Καστοριάς, του ελληνικού Δημοσίου, πολλών δωρητών από την ομογένεια Καναδά, καθώς και άλλων κατοίκων της πόλης μας. Η πρώτη πίστωση 200.000 δρχ δόθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο το 1957
Το 1958 κατεδαφίστηκε, επειδή κρίθηκε ετοιμόρροπο. Το Μάιο του ίδιου έτους γίνονται τα εγκαίνια θεμελίων του νέου διδακτηρίου, στα οποία χοροστάτησε ο τότε Μητροπολίτης Νικηφόρος και τον πρώτο λίθο έβαλε ο τότε Νομάρχης Γ. Μιχαλόπουλος.
Στις 25 Ιανουαρίου του 1959 ημέρα των Τριών Ιεραρχών έγινα τα εγκαίνια λειτουργίας του νέου Διδακτηρίου. Δ/ντής του Σχολείου στο νεόδμητο διδακτήριο ήταν ο Ανδρέας Κορομήλης και διδακτικό προσωπικό οι : Φιλαρέτη Καραβιδά, Λουκάς Σιάνος, Ξανθίππη Τουρασή, Αικατερίνη Μανασή και Γεώργιος Κυριακίδης.
Για την ανέγερση της Μεγάλης Ελληνικής Σχολής δαπανήθηκαν συνολικά 1205 τουρκικές λίρες, 82 γρόσια και 32 παράδες. Το χρηματικό αυτό ποσό προήλθε εξολοκλήρου από δωρεές Καστοριανών που διέμεναν στην Κωνσταντινούπολη και στο εξωτερικό. Επίσης, σχεδόν όλοι οι Καστοριανοί με την προσωπική τους εργασία συνέβαλαν στη συγκέντρωση και των οικοδομικών υλικών για την ταχεία ανέγερσή του. Η παράδοση αναφέρει χαρακτηριστικά ότι ο ίδιος ο Μητροπολίτης Κύριλλος επέβλεπε την μεταφορά της ξυλείας από την παραλίμνια τοποθεσία «Ντολτσό» μέχρι το χώρο της οικοδομής και ότι μετέφερε στον ώμο του το πρώτο ξύλινο δοκάρι.
Από το έτος 1930 στεγάστηκε στο κτίριο το 2ο Δημοτικό Σχολείο της πόλης μας. Επίσης, από το σχολικό έτος 1930 -1931 πρωτοπήγαν κορίτσια στο σχολείο και το σχολείο λειτούργησε ως μεικτό αρρένων και θηλέων.
Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα ο μέσος όρος των μαθητών ήταν 300 μαθητές. Σήμερα ο αριθμός των μαθητών έχει μειωθεί πολύ.
Όμως, το σχολείο δεσπόζει στο κέντρο της πόλης, άριστα συντηρημένο και εξοπλισμένο συνεχίζοντας την ιστορική του διαδρομή μέσα από τις σύγχρονες καταστάσεις.
Η Καστοριανή λογοτέχνιδα Ιφιγένεια Διδασκάλου
Βιογραφικά στοιχεία, Εργογραφία και τιμητικές διακρίσεις της Ιφιγένειας Διδασκάλου
Η Ιφιγένεια Διδασκάλου γεννήθηκε στην Καστοριά το έτος 1916, αλλά απ’ τα νεανικά της χρόνια ζούσε μόνιμα στη Θεσσαλονίκη.
Ήταν διακεκριμένη ποιήτρια, πεζογράφος και λαογράφος.
Ήταν αριστούχος του Χαροκοπείου Διδασκαλείου Αθηνών και αριστούχος του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης (Λυρική υψίφωνος)
Το 1997 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την πολυετή λαογραφική και πολιτιστική της προσφορά στον βορειοελλαδικό χώρο.
Ποιήματα της έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά, πολλά δε απ’ αυτά έχουν μελοποιηθεί από Έλληνες μουσουργούς.
Έδωσε διαλέξεις στη Θεσσαλονίκη, Αθήνα (αίθουσα “Παρνασσός” και Αρχαιολογικής Εταιρείας) κι σε άλλες πόλεις της Βορείου Ελλάδος.
Συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά και εφημερίδες.
Ήταν μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, του Λυκείου Ελληνίδων, της Μακεδονικής Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητος, των Αποφοίτων Ωδείων Θεσσαλονίκης, των φίλων του Λαογραφικού και Εθνολογικού Μουσείου, του FM 100 και TV 100 κ.ά.
Έκανε τακτικές ραδιοφωνικές εκπομπές με λαογραφικά θέματα.
Έ γ ρ α ψ ε:
1) Άνθινες Ώρες (ποιήματα), 1958
2) Καστοριανά (ηθογραφίες), 1959
3) Λυρικός Αμφορέας (ποιήματα), 1960
4) Απλός κόσμος (διηγήματα), 1963
5) Το δημοτικό τραγούδι της Καστοριάς (μελέτη), 1963
6) Μνήμες και Παρουσίες (ποιήματα), 1964
7) Παράθυρο στον ουρανό (ποιήματα), 1964
8) Ο ποιητής Τάκης Γκοσιόπουλος (μελέτη), 1968
9) Χρονικά (ποιήματα), 1969
10) Τόποι και τραγούδια της Μακεδονίας (μελέτη), 1976
11) Καστοριά, πατρίδα μου (ηθογραφία, λαογραφία), 1976 Δεύτερη έκδοση, 1995
12) Η Γυναίκα της Πίνδου (έρευνα), 1975
13) Ελεγείο στον πατέρα (ποιήματα), 1977 (Α’ Μομφερράτειο Βραβείο Αθηνών. 1977)
14) Σε τόνο προσωπικό (ποιήματα), 1982
15) Η πρώτη εγκυκλοπαίδεια της Θεσσαλονίκης, Θ. Κοντέου (μελέτη), 1983
16) Μια γνωριμία με τον ποιητή Τάκη Γκοσιόπουλο (μελέτη), 1984
17) Στα χρόνια του Μακεδονικού αγώνα (διηγήματα), 1989
| Α. ΠΗΓΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ |
| 1. Δόικος Ν.- Σίσιου Γ. & Τσουρτσούλας Δ., Καστοριανά Μνημεία: Μακεδονική Κληρονομιά, Χρωμογραφή, Καστοριά 1995. |
| 2. Ζιώγας Τάκης, Άνθρωποι – Λίμνη – Τοπίο , (Καστοριά), Παπαλαζάρειο, Κ.Ε.Κ |
| 3. Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Καστοριάς, «Πάμε σαν άλλοτε….: Επαγγέλματα και δραστηριότητες μιας άλλης εποχής», Ημερολόγιο 2007, Επιτροπή Τουριστικής Προβολής, Καστοριά 2007. |
| 4. Παπάζογλου Λ., Φωτογραφικά πορτραίτα από την Καστοριά και την περιοχή της την περίοδο του Μακεδονικού αγώνα, Συλλογή Γ. Γκολομπία, Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 2005. (1η έκδ. Θεσσαλονίκη 2004). |
| 5. Ρούσκας Γιάννης, Το καστοριανό Καράβι, εκδ. Βιβλιοσυνεργατική, Αθήνα 1997. |
| 6. Συλλογή: Αγάπιου και Θωμαής Κοτανίδη |
| 7. Συλλογή: Νικολέτας Φουρκιώτη |
| |
| Β. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ |
| Ασδραχάς Σ, Η οικονομική δομή των βαλκανικών χωρών στα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας (15ος -19οςαι.), εκδ. Μέλισσα, Αθήνα 1979. |
| Βακαλόπουλος Α., Ιστορία της Μακεδονίας (1354-1833), Θεσσαλονίκη 1969. |
| Βακαλόπουλος Κ., Ιστορία του Βόρειου Ελληνισμού: Μακεδονία, εκδ. Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1991. |
| Δημητριάδη Β., Η Κεντρική και Δυτική Μακεδονία κατά τον Ε. Τσελεμπή, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, τ. 39 (1973). |
| Διδασκάλου Ιφιγένεια, Καστοριά, πατρίδα μου, εκδ. Ανατολικός, Αθήνα 1995. |
| Δόικος Ν.- Σίσιου Γ. & Τσουρτσούλας Δ., Καστοριανά Μνημεία: Μακεδονική Κληρονομιά, Χρωμογραφή, Καστοριά 1995. |
| Δρακοπούλου Ευγ., Η πόλη της Καστοριάς κατά τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή εποχή (12ος-16ος αι.), Αθήνα 1997. |
| Ζιώγας Τάκης, Άνθρωποι – Λίμνη – Τοπίο , (Καστοριά), Παπαλαζάρειο, Κ.Ε.Κ |
| Καλαφατίδης Π. Αντώνης, Η Γουναρική: Λαογραφία- Ιστορικά στοιχεία, επιμέλεια Ν. Γ. Δασκαλάκης, Θεσσαλονίκη 2001 (Α΄ έκδοση : Καστοριά 1965). |
| Μακρής Σ. Χάρης, Η Καστοριά: συνοπτική ιστορία της πόλης, εκδ. Α. Κυριακίδη & Δημοτική Πολιτιστική Επιχείρηση Καστοριάς, Θεσσαλονίκη 2000. |
| Μουτσόπουλος Ν., Εκκλησίες της Καστοριάς (9ος -11ος αι.), Παρατηρητής, Αθήνα 1992. |
| Μουτσόπουλος Ν., Ελληνική παραδοσιακή αρχιτεκτονική: Καστοριά, εκδ. Μέλισσα, Αθήνα 1989. |
| Μουτσόπουλος Ν., Καστοριά (Λεύκωμα), εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα 1981. |
| Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Καστοριάς, «Πάμε σαν άλλοτε….: Επαγγέλματα και δραστηριότητες μιας άλλης εποχής», Ημερολόγιο 2007, Επιτροπή Τουριστικής Προβολής, Καστοριά 2007. |
| Παπάζογλου Λ., Φωτογραφικά πορτραίτα από την Καστοριά και την περιοχή της την περίοδο του Μακεδονικού αγώνα, Συλλογή Γ. Γκολομπία, Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 2005. (1η έκδ. Θεσσαλονίκη 2004). |
| Παπαθανασίου Λ., Το χερσαίο δίκτυο της βυζαντινής Δυτικής Μακεδονίας, Διπλωματική Εργασία, Ιωάννινα 1999. |
| Πελαγίδης Σ., Ο κώδικας της μητροπόλεως Καστοριάς 1665-1769, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 1990. |
| Πελεκανίδης Σ., -Χατζηδάκης Μ., Καστοριά, εκδ. Μέλισσα, 1992. |
| Ρούσκας Γιάννης, Το καστοριανό Καράβι, εκδ. Βιβλιοσυνεργατική, Αθήνα 1997. |
| Σιάνου Χ. Λουκά, Καστοριανές Εικόνες: Παλιά Καστοριά- Λαογραφία, εκδ. Μουσικοφιλολογικού Συλλόγου Καστοριάς «ΑΡΜΟΝΙΑ», Καστοριά, 1988. |
| Σύλλογος Ελληνική Λαϊκή Τέχνη, Πινακοθήκη της Τέχνης του Ελληνικού Λαού: Τα Αρχοντικά της Καστοριάς, τεύχος 1, έκδοση2η: (επιμ. 2ης έκδ. Φίλιππος Μαζαράκης Αινειάν, Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος), Αθήνα 2005. (1η έκδ. 1948, με τίτλο: Καστοριά). |
| Τσαμίσης Π., Η Καστοριά και τα μνημεία της, Αθήνα 1949. |
| Τσολάκης Γρ. Π., Πολεοδομικές και αρχιτεκτονικές έρευνες στην Καστοριά, Θεσσαλονίκη 1996. |
| |
|
Δείγματα της λαμπρής άνθησης της βιοτεχνικής και εμπορικής δραστηριότητας των κατοίκων της Καστοριάς κατά τη διάρκεια ιδιαίτερα του 18ουαι. (1710-1726) και (1760 ως το τέλος του αιώνα) αποτελούν τα πολυάριθμα πανύψηλα αρχοντικά της καμωμένα για τις βιοτικές ανάγκες των ενοίκων της. Ήταν τότε που υπογράφηκαν διάφορες διεθνείς συνθήκες και επεκράτησε ειρήνη και ελευθερία επικοινωνίας στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη.[76] Παρουσιάζουν ακόμα και σήμερα ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ως οικιστικό σύνολο. Με εσωτερικούς χωρισμένους λειτουργικούς χώρους, εσωτερικές διακοσμήσεις, περίτεχνα ξυλόγλυπτα στα σανιδώματα στις οροφές, πολύχρωμους υαλωτούς φεγγίτες υψηλής αισθητικής, ζωφόρους κατάκοσμους, πλήθος φυτομορφικών διακοσμήσεων και ρόμβων δημιουργούν και συνθέτουν ένα ιδιότυπο εσωτερικό χώρο, που βρίσκει την καλύτερη έκφρασή του στην Καστοριά, ένα ιδιότυπο Μακεδονικό ρυθμό.[77] Είναι κατ΄εξοχήν δείγματα λαϊκής αρχιτεκτονικής. Γενικά στα αρχοντικά της Καστοριάς υπάρχει μια ισορροπία σε σχέση με το περιβάλλον, διατηρούν ακέραιες τις αρετές του μέτρου και της ανθρώπινης κλίμακας.[78] Ανάλογα με την κλίση του εδάφους ήταν τριώροφα και τετραώροφα, όταν δεν υπήρχε κλίση ήταν μόνο το ισόγειο, το μεσοπάτωμα και ο όροφος. Τα μεγάλα σπίτια για πρώτη φορά απέκτησαν τζαμλίκια και ξύλινα παράθυρα που οι Τούρκοι τα αποκαλούσαν «κιρκ πεντζέρ» (=σαράντα παραθύρια).
