Άρθρα ανά μήνα: Μάρτιος 2022
3η Ενδοσχολική επιμόρφωση
Την Πέμπτη 24 Μαρτίου 2022 πραγματοποιήθηκε η 3η ενδοσχολική επιμόρφωση της δράσης “Ψηφιακές δεξιότητες – Συμμετέχουμε, μοιραζόμαστε, εφαρμόζουμε”.
Εισηγητής ο εκπαιδευτικός Πληροφορικής του Σχολείου κ. Ιεσσεπαλίδης Πρόδρομος.
Συμμετείχε και η νηπιαγωγός του 1/θεσίου 10ου Νηπιαγωγείου Βόλου.
Πρόγραμμα ημερίδας
- 10:00΄ – 10: 30΄: «Τι μάθαμε, τι εφαρμόσαμε»-συζήτηση, συντονιστής: Τσιμπλούλης Γεράσιμος-Δ/ντής Σχολείου
- 10:30΄- 11:00΄: « Γενικά περί ιστολόγιου, δικαιώματα χρήστη, θέματα-πρότυπα
- 11:00΄- 11: 15΄: Διάλειμμα
- 11:15΄ – 11: 45΄: Κατηγορίες, πολυμέσα, σελίδες διαχείριση μενού, άρθρα
- 11:45 – 12:00΄: Συζήτηση-συμπεράσματα
Υλικό ημερίδας
Σχολικά ατυχήματα-έρευνα της ΣΤ τάξης
Για την ΕΙΡΗΝΗ!
- Τα παιδιά της Α τάξης ζωγράφισαν τον πόλεμο και την ΕΙΡΗΝΗ.
- Η Γ τάξη επιχρωμάτισε το σύμβολο της ΕΙΡΗΝΗΣ!
- Οι μαθητές/τριες της Δ τάξης έγραψαν ποιήματα και μηνύματα για την ΕΙΡΗΝΗ.
- Η ΣΤ τάξη κατασκεύασε τον χαρταετό της ΕΙΡΗΝΗΣ.
ΕΙΡΗΝΗ

Ενδοσχολική βία και εκφοβισμός
6η Μαρτίου: Σχολική Ημέρα Ενάντια στην Ενδοσχολική Βία και Εκφοβισμό
Δράσεις του Σχολείου μας










Η ενδοσχολική βία: τι είναι, γιατί συμβαίνει, πως αντιμετωπίζεται;
Toυ Ψυχολόγου-Οικογενειακού Συμβούλου Γιάννη Ξηντάρα
Ξεκινώντας την προσέγγιση του φαινομένου της ενδοσχολικής βίας, ας προσπαθήσουμε να δούμε πρώτα τι είναι, πως ορίζεται, τι περιλαμβάνει η έννοια αυτή:
Δεδομένου ότι είναι μια σχετικά καινούργια έννοια, που μας απασχολεί όλο και περισσότερο, όλο και πιο συχνά, καλό θα ήταν να μπορούμε να την ορίσουμε με μια σχετική σαφήνεια. Είναι όμως κάτι τέτοιο δυνατό; Φοβάμαι ότι σαν κοινωνία, συνήθως με μια τάση υπερβολής, τείνουμε να ορίσουμε ως bulling και το παραμικρό επεισόδιο μέσα σε κάθε σχολείο…
Έτσι όμως τα πράγματα μπερδεύονται περισσότερο!
Ας κρατήσουμε τρεις λέξεις κατά νου: εσκεμμένη, απρόκλητη, επαναλαμβανόμενη.
Τα επίθετα αυτά περιγράφουν ένα ικανοποιητικό πλαίσιο για μια τέτοια πράξη.
Δεν αρκεί να γίνει κάτι μια φορά (όλα τα παιδιά τσακώνονται, δεν πειράζει), δεν αρκεί όταν υπάρχει κάποιος λόγος (όλα τα παιδιά μαλώνουν, διαφωνούν, δεν πειράζει), δεν αρκεί όταν κάτι γίνει κατά λάθος (όλα τα παιδιά κάνουν λάθη, δεν πειράζει). Είναι όμως ανησυχητικό όταν μια πράξη, μια συμπεριφορά εκδηλώνεται συστηματικά, εσκεμμένα και επαναλαμβανόμενα, δηλαδή με σχέδιο και στόχο και ένα σκοπό! Αυτό είναι βίαιο….
Προσπαθώντας να αιτιολογήσουμε το φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας, νομίζω πας είναι απαραίτητο να σταθούμε στα σημεία των καιρών. Βία παντού! Βία στην τηλεόραση, βία στα παιχνίδια, βία στην κοινωνία (πολιτική, οικονομική, ρατσιστική κ.α.), βία ανάμεσα στα κράτη και τους λαούς… Μην απορούμε με τα παιδιά, τα παιδιά αντιγράφουν τους μεγάλους, τα παιδιά αναπαράγουν αυτό που βιώνουν γύρω τους και γύρω τους συχνά αντί για ειρήνη και ευτυχία αντιμετωπίζουν βία και δυστυχία. Δυστυχώς… Βία ανταγωνισμός, έλλειψη δικαιοσύνης, γενικότερα αυτό που θα λέγαμε αντικοινωνικές συμπεριφορές: ας μην απορούμε με τα παιδιά.
Κατά συνέπεια, αν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε για να τα βοηθήσουμε είναι να διαφοροποιηθούμε εμείς ως ενήλικες. Να αλλάξουμε πρώτα εμείς, πρώτα σε ενδοοικογενειακό και έπειτα σε ενδοσχολικό επίπεδο τις συμπεριφορές και τις συνήθειές μας, τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε πρόσωπα και καταστάσεις. Να μάθουμε να συζητάμε αντί να καβγαδίζουμε, να συνεργαζόμαστε και όχι να ανταγωνιζόμαστε, να βοηθάμε και να στεκόμαστε αλληλέγγυα στους συνανθρώπους μας, να προσφέρουμε αντί να προσπερνάμε… Φανταστείτε μια οικογένεια, ένα σχολείο, μια γειτονιά, μια κοινότητα με τέτοια (ως επί των πλείστων) χαρακτηριστικά… Σας έρχονται στο νου φωνές και φασαρίες ή χαμόγελα και ωραίες στιγμές;
The Butterfly Project από τη ΣΤ τάξη
Η ΣΤ τάξη συμμετείχε στο πρόγραμμα “The Butterfly Project“. Με αυτό το πρόγραμμα ενθαρρύνεται η συνεργασία μεταξύ διαφορετικών χωρών, ώστε να υλοποιηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο η κατασκευή 1.500.000 κεραμικών πεταλούδων, δηλαδή τόσων, όσα και τα παιδιά που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα σε όλη την Ευρώπη. Μέσω αυτού του προγράμματος γνωρίζουμε τις ιστορίες των δολοφονημένων παιδιών, και δημιουργούμε έναν χώρο μνήμης, είτε στο σχολείο με την έκθεση των πεταλούδων που έχουν κατασκευάσει τα παιδιά, είτε στον χώρο μνήμης που έχει ειδικά δημιουργηθεί στο ΕΜΕ.
Οι μαθητές/τριες της ΣΤ΄ τάξης του 18ου και 29ου Δημοτικών Σχολείων Βόλου και με την καθοδήγηση του αρχιτέκτονα-καλλιτέχνη Γεώργεβιτς Ιωάννη κατασκεύασαν την Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου πεταλούδες με καλλιτεχνικό πηλό.
Την Πέμπτη 3 Μαρτίου ο καλλιτέχνης επισκέφτηκε και πάλι το Σχολείο μας ώστε να καθοδηγήσει τα παιδιά στον χρωματισμό των πεταλούδων.
Το πρόγραμμα ολοκληρώνεται με τον χώρο μνήμης στον προθάλαμο της αίθουσας εκδηλώσεων.
“ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ: ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ” πρόγραμμα Σχολικών Δραστηριοτήτων
Το Δέντρο του Εθελοντισμού & της Αλληλεγγύης
Στο πλαίσιο του 2ου Εργαστηρίου Δεξιοτήτων “Εθελοντισμός, το +συν στη ζωή μας”, οι μαθητές/τριες της Ε’ τάξης του σχολείου μας κατασκεύασαν ”το Δέντρο του Εθελοντισμού και της Αλληλεγγύης”. Στο δέντρο παρουσιάζονται οι αξίες και οι αρχές του Εθελοντισμού, γραμμένες στα ελληνικά αλλά και στα αγγλικά.
Χελιδονίσματα από τη Δ τάξη
Οι μαθητές/τριες της Δ τάξης αναβίωσαν το έθιμο της χελιδόνας.
Την πρώτη μέρα του Μάρτη τα παιδιά επισκέπτονται τα σπίτια τραγουδώντας το τραγούδι της Χελιδόνας για να δείξουν το τέλος του χειμώνα και τον ερχομό της άνοιξης.
Το μήνα αυτό τα παιδιά έφτιαχναν ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδόνας. Έπειτα το γύριζαν από σπίτι σε σπίτι σ’ όλο το χωριό τραγουδώντας τραγούδια για τον ερχομό των χελιδονιών. Οι νοικοκυρές έδιναν στα παιδιά λεφτά, λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι ή αυγά.
Είναι σημαντικό ότι το έθιμο αυτό επιβιώνει από τους αρχαίους Έλληνες και σε άλλα μέρη της πατρίδας μας όπως στη Μακεδονία, Θράκη, Δωδεκάνησα. Πρόκειται για τα λεγόμενα χελιδονίσματα τα ανοιξιάτικα κάλαντα.
Στα πρώτα βυζαντινά χρόνια, το έθιμο της χελιδόνας θεωρήθηκε ειδωλολατρικό και στην αρχή απαγορεύτηκε από την εκκλησία. Παρ’ όλα αυτά όμως τα παιδιά συνέχιζαν να τραγουδούν τον ερχομό της Άνοιξης και έτσι το έθιμο διατηρήθηκε όπως ακριβώς και στην αρχαιότητα. Σε κάθε μεριά της Ελλάδας, την 1η του Μόρτη τα παιδιά ξεχύνονταν στους δρόμους για να καλωσορίσουν τα χελιδόνια τους, τους αγγελιοφόρους της Άνοιξης. Κρατούσαν στα χέρια τους ένα ξύλινο χελιδόνι και του κρεμούσαν στο λαιμό κουδουνάκια. Πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και έλεγαν τα «χελιδονίσματα» ενώ τα κουδουνάκια συνόδευαν το τραγούδι τους.
Ήρθε, ήρθε χελιδόνα,
ήρθε κι άλλη μεληδόνα,
κάθισε και λάλησε,
και γλυκά κελάηδησε:
«Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,
και Φλεβάρη φοβερέ,
κι αν φλεβίσεις κι αν τσικνίσεις*,
καλοκαίρι θα μυρίσεις.
Κι αν χιονίσεις, κι αν κακίσεις,πάλιν άνοιξη θ’ ανθίσεις».
Τα παιδιά της Δ τάξης τραγουδούν τη χελιδόνα κρατώντας ξύλινη κατασκευή από το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα


Ο Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων προσέφερε στους εκπαιδευτικούς και σε όλα τα παιδιά του Σχολείου “μαρτάκια”.









































