ο Βίκτορας μας επισκέφθηκε ακόμα μια φορά με μια έκπληξη! Ένα μπαούλο της γιαγιάς του που μέσα έκρυβε παλιά αντικείμενα! Τα παιδιά τα επεξεργάστηκαν και βρήκαν ένα βιβλίο με παλιές ιστορίες που συμφωνήσαμε να διαβάζουμε στην παρεούλα μας. Φτιάξαμε ακόμη και ένα συμβόλαιο με τους κανόνες ανάγνωσης για να τους θυμόμαστε.

• Η πρώτη ιστορία που διαβάσαμε ήταν “ο γεωργός και ο λύκος” μέσα από την οποία αναγνωρίσαμε και συζητήσαμε για τα συναισθήματα των ηρώων. Κάναμε δραματοποίηση της ιστορίας, χωρίσαμε διάφορες εικόνες σε κατηγορίες ανάλογα με το συναίσθημα και τα παιδιά ζωγράφισαν τι τους άρεσε περισσότερο. Συζητήσαμε για το αν υπάρχουν καλά ή κακά συναισθήματα και ποιά είναι η διαφορά συναισθήματος και συμπεριφοράς. Ακόμη, φτιάξαμε ένα κολάζ με εικόνες από περιοδικά!

Παίζουμε παιχνίδι όπου τα παιδιά μιμούνται διάφορες εκφράσεις και κινούνται στον χώρο, ανάλογα με το συναίσθημα που αναφέρουμε. Σε κύκλο παίζουμε με το ζάρι των συναισθημάτων και μοιραζόμαστε εμπειρίες μας. Αναρωτιόμαστε τι μπορεί να κάνει έναν λύκο χαρούμενο, λυπημένο, κλπ και τα παιδιά το αποτυπώνουν στο χαρτί.

 

• Η δεύτερη ιστορία που διαβάσαμε ήταν “ο Λιόντος” και το παραμύθι “ Η κουκουβάγια που φοβόταν το σκοτάδι”. Συζητάμε για τον φόβο. Τι συμβαίνει όταν φοβόμαστε; Πώς μας είναι χρήσιμο κάποιες φορές; Τι μπορούμε να κάνουμε για να το ξεπεράσουμε; Συζητήσαμε και ζωγραφίσαμε τις ιδέες μας.

Μαθαίνουμε μεταφορικές εκφράσεις που χρησιμοποιούμε, π.χ “Πήγε η καρδιά μου στην κούλουρη” , “Κιτρίνισε από τον φόβο του”

Στη συνέχεια παρατηρήσαμε διάφορους πίνακες ζωγραφικής και προσπαθήσαμε να τους αντιστοιχίσουμε με κάποιο συναίσθημα. Τα παιδιά  αναπαρέστησαν τον πίνακα “Η κραυγή” του Έντβαρτ Μουνκ.

Τέλος συζητήσαμε για το ότι στην βια δεν απαντάμε με βια και ποιές άλλες επιλογές έχουμε! Φτιάξαμε το κουτί της συμφιλίωσης για να το χρησιμοποιούμε στην τάξη μας, σε περίπτωση διαφωνίας. Συμφωνήσαμε για το πόσο σημαντικό είναι να εκφράζουμε αυτό που νιώθουμε και κάναμε το παράδειγμα με το μπαλόνι που όσο φουσκώνει και κρατάει μέσα του αυτό που νιώθει κινδυνεύει να σκάσει! Ακόμη, αναγνωρίσαμε ότι όταν μας δυσκολεύει κάτι να το διαχειριστούμε είναι σημαντικό να ζητήσουμε βοήθεια!

 

Ακόμη, διαβάσαμε τα βιβλία :

• Η επόμενη ιστορία που διαβάσαμε ήταν “η Χιονάτη και οι 7 νάνοι” και μέσα από αυτή επεξεργαστήκαμε το συναίσθημα της ζήλιας. Μετά την ανάγνωση, ακολούθησε και παράσταση στο κουκλοθέατρό μας. Τα παιδιά μοιράστηκαν εμπειρίες για το πότε έχουν νιώσει έτσι και πώς το αντιμετωπίζουν. Ύστερα το αποτύπωσαν στις ζωγραφιές τους που στόλισαν το φόρεμα της Ζήλιας. Μέσα από συζήτηση καταλήξαμε σε τρόπους διαχείρισης που δεν πληγώνουν εμάς ή τους άλλους και φτιάξαμε το δέντρο με τα μήλα που διώχνουν την ζήλεια!

Επίσης, αναφερθήκαμε στην αδελφική αγάπη και τα παιδιά ζωγράφισαν τον εαυτό τους με τα αδέλφια τους, Ύστερα αποφασίσαμε να σκεφτόμαστε τα καλά που αναγνωρίζουμε στον εαυτό μας και κάθε παιδί κοιτάζοντας τον εαυτό του στον καθρέφτη, μοιράστηκε μαζί μας ένα από αυτά.

• Τέλος, στην ιστορία “Οι τρεις συμβουλές” αναφερθήκαμε στον θυμό. Παρατηρήσαμε εικόνες και περιγράψαμε τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν νιώθουμε έτσι. Ποιά άλλα συναισθήματα κρύβονται πίσω από τον θυμό; (εικόνα με παγόβουνο). Πώς μπορούμε να τον διαχειριστούμε; Η συζητήσεις πολλές και οι ιδέες των παιδιών επίσης! Παίξαμε μουσικοκινητικά παιχνίδια, διαβάσαμε βιβλία, ζωγραφίσαμε και μάθαμε τεχνικές διαχείρισης του θυμού.

 

Κλείνοντας το πρόγραμμά μας φτιάξαμε το δράκο που αντιμετωπίζει τα συναισθήματα και μάθαμε ότι κάποιες φορές τα συναισθήματα μας είναι ευχάριστα ή μας βοηθούν, ενώ άλλες μας δυσκολεύουν και μας κατακλύζουν, όμως μπορούμε και ξέρουμε να τα διαχειριζόμαστε!

(πηγές: internet “Pop-it” , υλικό  από τα “Βήματα για τη ζωή”)