Αφού μιλήσαμε για τον εαυτό μας και τις προτιμήσεις μας ως προς το αγαπημένο μας παιχνίδι , το χρώμα , το φαγητό και το τραγούδι  ασχοληθήκαμε με την εξωτερική μας εμφάνιση . Παρατηρήσαμε προσεχτικά το σώμα μας και επισημάναμε τα μέρη του.

Επίσης, προσπαθήσαμε να χορέψουμε ακουμπώντας ο ένας με τον άλλο τα κοινά μας μέρη του σώματος.

Στη συνέχεια, αναζητήσαμε μέσα στην ομάδα, τα παιδιά εκείνα με τα οποία έχουμε κάποια κοινά εξωτερικά χαρακτηριστικά,

αλλά και τα παιδιά εκείνα με τα οποία έχουμε κάποιες κοινές επιλογές ως προς τα ρούχα μας .

Μετά την κάθε παρατήρηση η ερώτηση ήταν πάντα η ίδια : Παρόλο που έχουμε αρκετά κοινά εξωτερικά χαρακτηριστικά και αρκετές κοινές επιλογές ως προς το τι φοράμε , είμαστε ίδιοι ή μοναδικοί ; Το συμπέρασμα των παιδιών ήταν ότι είμαστε διαφορετικοί και μοναδικοί .

Δεν μείναμε όμως μόνο στην εξωτερική εμφάνιση.

Συγκρίναμε εκείνα τα έργα μας  , στα οποία είχαμε κληθεί να ζωγραφίσουμε τα αγαπημένα μας παιχνίδια , κάποια παιχνίδια των φίλων μας και τα ονόματά μας με τα αγαπημένα μας χρώματα . Πρώτα εστιάσαμε στα παιχνίδια που ζωγραφίσαμε . Κανένα δεν ήταν ίδιο με τον άλλο. Κάθε παιδί είχε ζωγραφίσει το ίδιο παιχνίδι, με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

Στη συνέχεια αναζητήσαμε ποιοι είχαμε κοινό αγαπημένο χρώμα και διαπιστώσαμε ότι παρόλο που έχουμε κάποιες κοινές προτιμήσεις όπως το χρώμα και πάλι τα έργα μας είναι μοναδικά και διαφορετικά, γιατί ακόμα και αν έχουμε την ίδια επιλογή , σκέψη ή προτίμηση , καθένας δημιουργεί και εκφράζεται διαφορετικά και μοναδικά .

Θυμηθήκαμε τα αγαπημένα μας παιχνίδια , που είχαν έρθει σχολείο

και καταλήξαμε πόσο ωραία ήταν που φέραμε διαφορετικά αγαπημένα παιχνίδια και περάσαμε πολύ ωραία μαζί τους , από το να είχαμε φέρει όλοι το ίδιο .

Επιπλέον παρατηρήσαμε πολλές εικόνες ανθρώπων και παιδιών από πολλά σημεία του πλανήτη, με κοινά και διαφορετικά χαρακτηριστικά και συζητήσαμε για το πόσο σημαντικό είναι να σεβόμαστε και να προστατεύουμε τη δική μας μοναδικότητα και διαφορετικότητα αλλά και των άλλων.

Το θέμα αυτό το προσεγγίσαμε και μέσα από την επίσκεψή μας στο Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης, όπου παρακολουθήσαμε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα : Μόνος ή μοναδικός ,Διαφορετικότητα και ρατσισμός και δημιουργήσαμε 4 διαφορετικά πορτρέτα με διαφορετικά υλικά .

Με αφορμή αυτήν την διδακτική επίσκεψη όταν επιστρέψαμε στην τάξη, δημιουργήσαμε ένα ακόμη πορτρέτο με την τεχνική του κολλάζ, κοινά υλικά και κοινή οδηγία (κεφάλι, λαιμός, μάτια, μύτη, στόμα, αυτιά, μαλλιά). Όλα μεταξύ τους διαφορετικά  και μοναδικά πανέμορφα !!!

Τέλος τη μοναδικότητα και τη διαφορετικότητα, τις προσεγγίσαμε και μέσα από τα συναισθήματά μας . Ζωγραφίσαμε τι μας κάνει να νιώθουμε  χαρούμενοι,  λυπημένοι ,  θυμωμένοι και τρομαγμένοι. Διαπιστώσαμε ότι έχουμε κοινά και διαφορετικά  συναισθήματά. Αλλά ακόμα και αυτά που έχουμε  κοινά, ο τρόπος που τα ζωγραφίζουμε είναι μοναδικός,  γιατί ο καθένας μας έχει διαφορετικό και μοναδικό τρόπο να εκφράζεται.

Φόβος

Θυμός

Χαρά

Λύπη

Επίσης  συνεργαστήκαμε σε μικρές ομαδούλες  και  απεικονίσαμε τα συναισθήματά μας  πάνω στα δέντρα των συναισθημάτων. Το κάθε κλαδί αντιπροσώπευε και ένα συναίσθημα. Έτσι, τα μέλη της ομάδας έπρεπε να συζητήσουμε τι είναι αυτό που προκαλεί το κάθε συναίσθημα (π.χ. χαρά, λύπη, φόβος, θυμός) και να τα ζωγραφίσουμε στο ανάλογο κλαδί. Έπειτα, και τα παρουσιάσαμε στην ολομέλεια και απαντήσαμε στις ερωτήσεις όλων των μελών της τάξης.

Σε όλη αυτήν τη διαδρομή, καταλήγαμε  στη διαπίστωση , πόσο σημαντικό είναι να είμαστε διαφορετικοί και μοναδικοί , για εμάς , για τους άλλους , για τη ζωή και την καθημερινότητά μας, για τις γνώσεις μας , για την ευτυχία μας.  Δεν θα μπορούσαν λοιπόν αυτές οι σημαντικές έννοιες να μην μπουν μέσα στο σπίτι των δικαιωμάτων , μαζί, με τα δικαιώματα στο παιχνίδι, στην οικογένεια ,στο σπίτι, στην τροφή  και στο νερό . Σίγουρα θα ακολουθήσουν και άλλα.