Την Πέμπτη 23/03/2023 παρακολουθήσαμε με τα παιδιά του νηπιαγωγείου τη θεατρική παράσταση «Τζιτζιμιτζιχοτζιριά» από την παιδική σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης.
Η Τζιτζιμιτζιχοτζιριά μας μιλάει για το δικαίωμα που έχει ο καθένας μας στη διαφορετικότητα, για την αντιμετώπισή της από την κοινωνία, για την ευαισθησία απέναντι στην ομορφιά, για την αξία της φιλίας και της αλληλεγγύης. Είναι ένα έργο πάνω στο ρόλο της ποίησης στη ζωή μας, μια παραβολή για τη σημασία και την αναγκαιότητα της τέχνης.
Υπόθεση του έργου (της Στέλλας Μιχαηλίδου)
Η Μυρμηγκοπολιτεία είναι μια καλά οργανωμένη κοινωνία που δεν έχει καιρό για χάσιμο. Όλα τα μυρμήγκια είναι συντονισμένα στους ξέφρενους ρυθμούς της εργασίας χωρίς σταματημό, της αποθήκευσης υλικών αγαθών και της προστασίας μιας παράδοσης, που τα θέλει υποταγμένα στο καθήκον. Κανείς δεν επιτρέπεται να παρεκκλίνει απ’ αυτόν τον σκοπό. Ο νεαρός μέρμηγκας Σταύρος όμως είναι διαφορετικός απ’ τα υπόλοιπα μυρμήγκια. Συγκινείται από τα χρώματα, τη φύση, το παιχνίδι, τη φιλία, την ποίηση, τη συνύπαρξη. Δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι έρχονται σε ρήξη.
Πώς θα αντιμετωπίσει η συντηρητική κοινωνία των μυρμηγκιών τον νεαρό Σταύρο; Θα τον αποδεχθεί ή όχι; Και τι ρόλο θα παίξουν στην ιστορία ένας Τζίτζικας, μια πανέμορφη Χρυσή Πεταλούδα και ο φίλος του ο Ραμ Πιμ; Μία υπέροχη ιστορία που θέτει σημαντικά ερωτήματα σε μικρούς και μεγάλους για τις αληθινές αξίες της ζωής.
Η 25η Μαρτίου είναι διπλή γιορτή:
Χελιδόνια φέρνει ο Μάρτης
Και λουλούδια στα κλαδιά
Θα γιορτάζει η πατρίδα
Θα γιορτάζει η Παναγιά.
Φεγγαράκι μου λαμπρό
φέγγε μου να περπατώ…. 
να πηγαίνω στο σχολειό
να μαθαίνω γράμματα… 
Ήταν κάποτε στη Θράκη, μια πανέμορφη πριγκίπισσα,η Φυλλίς . Αγάπησε τον γιο του Θησέα, τον Δημοφώντα. Παντρεύτηκαν αλλά μετά από λίγο ο Δημοφωντας νοσταλγησε την πατρίδα του, την Αθήνα, και η Φυλλίς μην μπορώντας να τον βλέπει στεναχωρημένο τον άφησε να γυρίσει πίσω. Αν την αγαπούσε πραγματικά θα ξαναγύριζε πίσω και τότε θα ήταν ευτυχισμένη.
Έτσι η Φυλλίς έμεινε μόνη να τον περιμένει για χρόνια, ώσπου μαραζωσε και πέθανε από την θλίψη της.
Όμως οι Θεοί που ήξεραν την ιστορία της, την μεταμόρφωσαν σε δέντρο για να μπορεί να περιμένει για περισσότερα χρόνια τον αγαπημένο της.
Κάποτε μια χιονισμένη μέρα του Γενάρη γύρισε ο Δημοφωντας. Σαν έμαθε τον τραγικό θάνατο της αγαπημένης του πήγε αγκάλιασε το δέντρο και αυτό γέμισε από μικρά άσπρα άνθη.
Πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 07 Μαρτίου 2023, και ώρα 17:30 – 19:30, διαδικτυακή επιμορφωτική συνάντηση με θέμα: «Βελτίωση σχέσεων των μαθητών στο νηπιαγωγείο: εγώ,…εσύ,…ΕΜΕΙΣ»
Εισηγήτρια ήταν η κ. Καλώτα Ελευθερία, Κοινωνιολόγος – Επιστημονικό Στέλεχος του Κέντρου Πρόληψης Ορίζοντες.
Την επιμόρφωση διοργάνωσε το 6o Νηπιαγωγείο Κοζάνης.
Ευχαριστούμε πολύ!
Κάποτε οι μήνες αποφάσισαν να παντρευτούν. Ο καθένας βρήκε μια γυναίκα που του άρεσε και την παντρεύτηκε. Ο Μάρτης δε φρόντισε το ζήτημα μόνος του και έβαλε προξενητάδες να του βρούνε μια γυναίκα. Εκείνοι του φέρανε μια κοπέλα η οποία ήταν τυλιγμένη με ένα μαντίλι και του είπαν ότι είναι πολύ όμορφη. Ευκολόπιστος όπως ήταν, την παντρεύτηκε.Όταν όμως έμειναν μόνοι και έβγαλε το μαντίλι της, τι να δει; Δεν υπήρχε πιο άσχημη στον κόσμο!Από τότε κάθε φορά που τη θυμόταν άστραφτε, βροντούσε, έβρεχε, έριχνε μπόρες, έκανε παγωνιές. Μόνο όταν ξεχνιόταν μερικές φορές, ηρεμούσε, γαλήνευε κι έκανε καλό καιρό!
Μάρτης είναι νάζια κάνει
Πότε κλαίει …… Πότε γελάει!!!
Την Κυρά Σαρακοστή
που είναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν
με αλεύρι και νερό
Για στολίδι της φορούσαν στο κεφάλι της σταυρό
και το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό
Και μετρούσαν τις ημέρες με τα πόδια της τα εφτά
κόβαν ένα τη βδομάδα, μέχρι να ρθει η Πασχαλιά!
