Η 1η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας.
Με αφορμή τη μέρα αυτή αποφασίσαμε να συζητήσουμε για τη σπουδαιότητα των ανθρώπων αυτών, την προσφορά τους, αλλά και γιατί οφείλουμε να τους προσέχουμε και να τους αγαπάμε.
Περιγράψαμε πίνακες ζωγραφικής, τραγουδήσαμε και φτιάξαμε μια κατασκευή με ευχές για να την προσφέρουμε στον παππού και τη γιαγιά μας.
Με αφορμή τη 10η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού, υλοποιήθηκαν, εντός του σχολικού χώρου, αθλητικές δραστηριότητες. Οι λιλιπούτειοι <<αθλητές/τριες>> διασκέδασαν, ένιωσαν την ευεργετική επίδραση του αθλητισμού στη ζωή τους, ενημερώθηκαν για τα οφέλη της άσκησης και ενθαρρύνθηκαν να εντάξουν την άθληση στην καθημερινότητά τους.
Όλα τα παιδιά έλαβαν με το πέρας των αθλητικών δράσεων βραβεία για τη συμμετοχή τους.
Παίρνοντας αφόρμηση από τις αλλαγές του καιρού, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τις 4 εποχές του χρόνου και τα χαρακτηριστικά τους.
Αρχικά είδαμε πολλές εικόνες και εποπτικό υλικό κάνοντας αναζήτηση στο διαδίκτυο. Στη συνέχεια σχολιάσαμε τις αλλαγές που παρατηρούμε στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον και καταλήξαμε να κατηγοριοποιήσουμε τα χαρακτηριστικά της κάθε εποχής.
Μιλήσαμε για την χρονική ακολουθία και την εφαρμόσαμε στην πράξη, δημιουργώντας το τρενάκι των τεσσάρων εποχών αντιστοιχίζοντας τα χαρακτηριστικά της καθεμιάς και ταυτίζοντας τα με το πρωτότυπο. Στο τέλος κάναμε την κατασκευή μας.
Από τις πρώτες κιόλας μέρες ξεκινήσαμε δραστηριότητες για την εκμάθηση του ονόματος. Τα καρτελάκια με τα ονόματα των παιδιών είναι παντού στην τάξη (στο παρουσιολόγιο, στα συρταράκια τους, στις κρεμάστρες τους). Τα κινούμενα καρτελάκια θα τα βοηθούν να γράφουν το όνομά τους.
Το αναγνωρίσαμε, βρήκαμε το αρχικό γράμμα, το ζωγραφίσαμε (τεχνική zentangle art), μετρήσαμε πόσα γράμματα έχει, συγκρίναμε και είδαμε ποιος έχει το μεγαλύτερο. Στο τέλος το συλλαβίσαμε και το ανασυνθέσαμε χρησιμοποιώντας πλαστικά ποτήρια και καπάκια.
Στην αρχή της σχολικής χρονιάς κρίνεται αναγκαίο να έρθουν τα παιδιά σε επαφή και γνωριμία με τους κανόνες της τάξης.
Με τη βοήθεια του Τσέστερ ορίσαμε τους κανόνες της τάξης μας. Τους συζητήσαμε, τους ταξινομήσαμε και τους καταγράψαμε. Παίξαμε με κάρτες θετικής και αρνητικής τροφοδότησης και αφού τις κολλήσαμε, αναρτήσαμε το <<Συμβόλαιο της Τάξης>> σε εμφανές σημείο, βάζοντας την υπογραφή μας.
Ο Τσέστερ έγινε ο ήρωας της τάξης μας και μας ξενάγησε στους χώρους του νηπιαγωγείου αλλά και στις γωνιές της τάξης μας.
Αρχικά η νηπιαγωγός ρωτά τα παιδιά και γράφει στον πίνακα τις πιθανές γωνιές της τάξης μας. Σκορπίζει καρτέλες με γωνιές στο πάτωμα. Τα παιδιά διαλέγουν μια και ψάχνουν να τη βρουν και να αντιστοιχίσουν την καρτέλα τους με την καρτέλα της αντίστοιχης γωνιάς. Έπειτα η νηπιαγωγός χαρτογραφεί μια διαδρομή στην τάξη προφορικά και το παιδί καλείται να την ακολουθήσει. Τα παιδιά βρίσκουν τη γωνιά που θα τους ζητηθεί πηγαίνοντας σε αυτήν τρέχοντας, τσουλώντας, με κουτσό.
Τέλος παίξαμε κάνοντας παζλ με τις γωνιές και απαντήσαμε σε σχετικές με το θέμα ερωτήσεις που μας έκανε ο Τσέστερ.
Η πρώτη επαφή με την τάξη περιέχει πάντα το συνδυασμό προσμονής και περιέργειας. Το κάθε παιδί μπαίνει σε νέες περιπέτειες, οπλισμένο με ένα σακίδιο γεμάτο δυνατότητες.
Τα παιδιά του νηπιαγωγείου μας τα καλωσόρισε ο Τσέστερ (ένας παλιός μαθητής του σχολείου), που ήρθε για να διηγηθεί τη δική του ιστορία. Και ο ίδιος φοβόταν να πάει την πρώτη μέρα στο σχολείο και η μητέρα του τον καθησύχασε κολλώντας του ένα φιλί στην παλάμη, που δεν έφευγε με τίποτα. Έτσι μπορεί να έχει συνεχώς την αγάπη της μητέρας του.
Αφού διαβάσαμε το παραμύθι <<Το Φιλάκι στο Χεράκι>>, ακολούθησε η σειροθέτηση της ιστορίας και η νηπιαγωγός μας ζωγράφισε το φιλάκι στο χεράκι.
Συμπληρώσαμε φύλλο εργασίας για το ποιος, πως, τι φέραμε μαζί μας και κάναμε την πρώτη μας κατασκευή.
