1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΡΓΟΥΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟΥ

Ο Νέλσον Μαντέλα, ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα σύμβολα προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της εποχής μας, είναι ένας άνθρωπος που η αφοσίωσή του στις ελευθερίες του λαού του ενέπνευσαν υπέρμαχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο.

Ο Μαντέλα γεννήθηκε στο Τρασκέι, στη Νότιο Αφρική και είναι γιος ενός φυλάρχου. Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο, τη Νομική Σχολή. Το 1944, έγινε μέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου (ANC) και εργάστηκε ενεργά για την εξάλειψη των πολιτικών του απαρτχάιντ του κυβερνώντος Εθνικού Κόμματος. Κατά τη διάρκεια της δίκης του για τις δραστηριότητές του, ο Μαντέλα διακήρυξε, «Πάλεψα ενάντια στην κυριαρχία των λευκών, πάλεψα και ενάντια στην κυριαρχία των μαύρων. Αυτό που επιθυμώ είναι το ιδανικό μιας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας, όπου όλοι οι άνθρωποι συμβιώνουν αρμονικά και απολαμβάνουν ίσων ευκαιριών. Είναι ένα ιδανικό, το οποίο ελπίζω να ζήσω και να το πραγματοποιήσω. Αλλά αν χρειαστεί, είναι ένα ιδανικό για το οποίο είμαι προετοιμασμένος να πεθάνω».

Ο Μαντέλα καταδικάστηκε σε ισόβια αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να γίνει σύμβολο της αντίστασης στο διογκούμενο κίνημα κατά του απαρτχάιντ, αρνούμενος κατ’ επανάληψη να συμβιβάσει τις πολιτικές του θέσεις για να επιτύχει την απελευθέρωσή του. Τελικά, αποφυλακίστηκε το Φεβρουάριο του 1990 και ενέτεινε τη μάχη του εναντίον της καταπίεσης για να επιτύχει τους στόχους που αυτός και άλλοι είχαν θέσει σχεδόν σαράντα χρόνια πριν.

Το Μάιο του 1994, ο Μαντέλα ορκίστηκε ως ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής, ένα αξίωμα που κράτησε μέχρι το 1999. Προέδρευσε κατά την περίοδο που η χώρα άφησε πίσω της την διακυβέρνηση από μια μειονότητα και το απαρτχάιντ κερδίζοντας το διεθνή σεβασμό για την προάσπιση της εθνικής και διεθνούς συμφιλίωσης. Κατά την 90ή επέτειο των γενεθλίων του, το 2008, έγινε ένας παγκόσμιος εορτασμός προς τιμήν του και αναζωπυρώθηκαν οι στόχοι της ελευθερίας και της ισότητας.

«Αν μιλάς σ’ έναν άνθρωπο σε μια γλώσσα που καταλαβαίνει, μιλάς στο μυαλό του. Αν του μιλάς στη δική του γλώσσα, μιλάς στην καρδιά του». − Νέλσον Μαντέλα

Μουσική διδασκαλία, σκηνοθετική επιμέλεια και εποπτεία: Καϊμάκης Γιάννης

Βοηθοί και οργανωτική εποτροπή: Μιχαήλ Δωροθέα, Νέσσερη Μαρία, Παρρή-Νίκα Δήμητρα

Παραμυθάς: Βασιλικούδης Άγγελος

Νάι, διπλή φλογέρα, γκάιντα: Καϊμάκης Γιάννης

Κρουστά: Παππάς Κώστας, Καλαθάκης Νίκος

Κατασκευές οργάνων και σκηνικών αντικειμένων: Ακτσόγλου Παύλος

Φωτισμοί: Παππάς Κώστας

Τεχνική υποστήριξη: Βορδώνης Γιώργος, Παππάς Κώστας

Τα μέλη της ομάδας:
Βασιλικούδης Άγγελος, Βερνάρδου Αναστασία, Βορδώνης Γιώργος, Γεωργάκης Θοδωρής, Γκολέση Αθανασία, Καϊμάκης Γιάννης, Καλαθάκης Νίκος, Κλωτσοτήρα Ανδριάνα, Κλωτσοτήρα Λία, Κωνσταντοπούλου Κατερίνα, Μαστορίδου Δανάη, Μιχαήλ Δωροθέα, Νέσσερη Μαρία,
Παπάς Κώστας, Παρρή-Νίκα Δήμητρα, Πλασταρά Δέσποινα,Τσικάλη Μαρία, Χατζηευαγγέλου Ελένη

ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ

Του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
της ΣΧΟΛΗΣ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ
του ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
σε συνεργασία με την ΕΝΩΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΡΓΟΥΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟΥ τον Μορφωτικό Σύλλογο «Η ΟΡΕΣΤΙΣ» και το Δήμο Άργους Ορεστικού παρουσιάζουν

«Τα Χριστουγεννιάτικα»
Κάλαντα, Έθιμα και Δρώμενα του Δωδεκαημέρου

Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Άργους Ορεστικού
21/12/2013
Ώρα: 7.00 μ.μ.

Είσοδος ελεύθερη

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ-ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΪΜΑΚΗΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Χριστός γεννάται δοξάσατε
Κόλιαντα (Αιανή Κοζάνης)
Κάλαντα σε καλή κυρά (Τρίλοφος Θεσσαλονίκης)
Κάλαντα σε κακή κυρά (Τρίλοφος Θεσσαλονίκης)
Σούρβα-σούρβα (Κοζάνη)
Άϊ ν Αγιος Βασίλης έρχιτι (΄Ηπειρος)
Π΄ αρχουντικό (Θράκη)
Αρχιμηνιά κι αρχηχρουνιά (Αμπελάκια Θεσσαλίας)
Σήμιρα είνι Φώτα (Δυτ.Μακεδονία)
Των Φώτων (Ολυμπος)

«Τα Χριστουγεννιάτικα»
Κάλαντα, έθιμα και δρώμενα του δωδεκαημέρου
Το δωδεκαήμερο περιλαμβάνει τις μέρες μεταξύ των τριών βασικών εορτών της Χριστιανοσύνης: των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων.
Στην παράσταση αυτή επιλέξαμε κάλαντα που τραγούδιουνται σε διάφορες περιοχές και χωριά της Μακεδονίας, της Θράκης, της Ηπείρου και της Θεσσαλίας, αναζητώντας παράλληλα και τα αντίστοιχα έθιμα και δρώμενα που συνδυάζονται με αυτά.
Έτσι λοιπόν, κατά τη διάρκεια της παράστασης εμφανίζονται:
Οι «Καλικάτζαροι», τα υποχθόνια όντα που έρχονται να «μαγαρίσουν» τα σπιτικά και τα φαγητά των ανθρώπων,
Η «Καμήλα», ένα έθιμο από τη Γαλάτιστα Χαλκιδικής,
Τα «Βλειάγματα» – οι μιμήσεις των φωνών των ζώων του σπιτιού – έθιμο των Γρεβενών κ.α..
Η γκάιντα και οι φλογέρες, τα νταούλια, τα ντέφια, τα κουδούνια και οι μαγκούρες, συνοδεύουν τα κάλαντα.

AIDS – HIV: Τι είναι, πως μεταδίδεται, συμπτώματα και τρόποι αντιμετώπισης

Τα αρχικά της λέξης AIDS σημαίνουν Acquired Immunodeficiency Syndrom = Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας.

Τι είναι το AIDS;

Είναι μια σοβαρή νόσος η οποία προκαλείται από τον ιό HIV. Ο HIV (Human Immunodeficiency Virus) προσβάλλει και αποδυναμώνει την άμυνα του οργανισμού.

Τι εννοούμε όταν λέμε ότι κάποιος είναι “οροθετικός”;

“Οροθετικό” χαρακτηρίζεται ένα άτομο το οποίο έχει προσβληθεί από τον ιό HIV. Οι περισσότεροι άνθρωποι με HIV μόλυνση δε φαίνονται άρρωστοι.

Η HIV μόλυνση ΔΕΝ μεταδίδεται με:

• Το φιλί
• Τη χειραψία
• Το τσίμπημα εντόμων (κουνούπια κλπ)
• Την αγκαλιά
• Το σάλιο
• Τα δάκρυα
• Τον ιδρώτα
• Την κοινή χρήση τουαλέτας ή ντους με ένα άτομο που έχει HIV
• Το κολυμβητήριο, τη θάλασσα ή την πισίνα
• Το σχολείο (δηλαδή τις κοινωνικές επαφές)
• Τα μολυσμένα αντικείμενα του σπιτιού ενός οροθετικού (ρούχα, ποτήρια, μαχαιροπήρουνα κλπ)

Μέχρι σήμερα δεν έχει αναφερθεί περίπτωση μετάδοσης από βιολογικά υγρά όπως το σάλιο, ο ιδρώτας και τα υπόλοιπα που προαναφέρθηκαν. Αυτό συμβαίνει γιατί η ποσότητα του ιού είναι τόσο μικρή σε αυτά που είναι αδύνατη η μετάδοση του με τον τρόπο αυτό.

ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ (Από γνωστό HIV+ άτομο)

Μετάγγιση 90%

Τοκετός 25%

Κοινή χρήση βελονών από χρήστες ναρκωτικών 0,67%

Παθητική πρωκτική σεξουαλική επαφή 0,50%

Τυχαίο τρύπημα βελόνας 0,30%

Παθητική κολπική σεξουαλική επαφή 0,10%

Ενεργητική πρωκτική σεξουαλική επαφή 0,06%

Ενεργητική κολπική σεξουαλική επαφή 0,05%

Παθητική στοματική σεξουαλική επαφή 0,01%

Ενεργητική στοματική σεξουαλική επαφή 0,005%
(HIV-AIDS.gr)

Τρόποι με τους οποίους μεταδίδεται η λοίμωξη HIV:

• Σεξουαλική μετάδοση- (Κολπικό σεξ-στοματικό σεξ –πρωκτικό σεξ) – ( μέσω του αίματος – σπέρματος, κολπικών και των προσπερματικών υγρών)
• Έκθεση σε μολυσμένο αίμα που βρίσκεται σε αιχμηρά αντικείμενα (χρήση σύριγγας και βελόνας που έχει χρησιμοποιηθεί νωρίτερα από άτομα με HIV μόλυνση – παρουσιάζεται εντονότερα σε τοξικομανείς που κάνουν κοινή χρήση συριγγών ή βελόνων και πιο σπάνια σε νοσοκομειακό περιβάλλον)
• Από τη μητέρα στο μωρό, κατά τη διάρκεια είτε της κύησης είτε του θηλασμού

Ποια είναι τα συμπτώματα της HIV λοίμωξης;

Τα πρώτα συμπτώματα μοιάζουν με τα συμπτώματα του κοινού κρυολογήματος ή της γρίπης όπως πυρετός, πονόλαιμος, πονοκέφαλος, υπνηλία και κόπωση. Εκδηλώνονται 2-4 εβδομάδες μετά τη μόλυνση και μπορεί να είναι παρόμοια με τα συμπτώματα άλλων ΣΜΝ (σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα) καθώς και λοιμώξεων όπως η λοιμώδης μονοπυρήνωση ή η ηπατίτιδα. Επιπλέον το άγχος και η ανασφάλεια μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα σε κάποιους ανθρώπους, ακόμα και αν δεν έχουν HIV.
Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να παρουσιαστούν μερικές μέρες ή εβδομάδες μετά την μόλυνση με τον ιό. Αυτή η περίοδος λέγεται πρωτολοίμωξη ή οξεία HIV λοίμωξη. (HIV-AIDS.gr)

Τρόποι αντιμετώπισης

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ριζική θεραπεία για τον ιό του HIV. Ωστόσο για τα άτομα που έχουν μολυνθεί με τον HIV, η ανάπτυξη των αντιρετροϊκών φαρμάκων έχει βοηθήσει στην αλλαγή της πορείας της νόσου. Μπορεί να μην σκοτώνουν τον ιό αλλά λειτουργούν έτσι ώστε να καθυστερούν ή να εμποδίζουν τον πολλαπλασιασμό του. Η αντιρετροϊκή θεραπεία έχει βοηθήσει πολλούς ανθρώπους να επιμηκύνουν την διάρκεια και να βελτιώσουν το επίπεδο της ζωής τους. Το άτομο θα πρέπει να βρίσκεται σε συνεννόηση με τον γιατρό του και να ακολουθεί πιστά τις οδηγίες που θα του δώσει.
Η σημασία της πρόληψης

Ακόμη και για ένα άτομο που έχει μολυνθεί ήδη από τον ιό η προφύλαξη και η χρήση προφυλακτικού σε κάθε σεξουαλική επαφή κρίνεται απαραίτητη. Πρώτον για να μη μεταδώσει τον ιό στο σύντροφο του και δεύτερον επειδή ο ιός μεταλλάσσεται και ο ασθενής μπορεί να ‘κάψει’ τη θεραπεία του (ακόμα και όταν η επαφή γίνεται ανάμεσα σε δυο άτομα που έχουν προσβληθεί από τον ιό του HIV).
Star.gr

ΤΙ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΥΜΕ

Χαρτιά: χάρτινες συσκευασίες και χαρτοκιβώτια από π.χ. ηλεκτρικές συσκευές, δημητριακά, πίτσα, μπισκότα, ζάχαρη, απορρυπαντικά, οδοντόκρεμες, χαρτοσακούλες κ.ά.. Κουτιά από τσιγάρα, λογαριασμούς, εφημερίδες, βιβλία, όλα τα περιοδικά, ακόμα και αυτά με τις γυαλιστερές σελίδες, φακέλους αλληλογραφίας.

Αλουμινένιες και λευκοσιδηρές συσκευασίες: κουτιά από αναψυκτικά και μπίρες, κονσέρβες κάθε είδους, σακουλάκια του καφέ, αλουμινένια μπολ μιας χρήσης, τα μεταλλικά ταψάκια μιας χρήσης, το κομμάτι από το αλουμινόχαρτο που χρησιμοποιήσαμε και δεν χρειαζόμαστε πια, μεταλλικά αντικείμενα γραφείου, τα κλειδιά που δεν χρειαζόμαστε κ.λπ.
Όλες τις γυάλινες συσκευασίες: βαζάκια από τρόφιμα, μπουκάλια από ποτά, από αρώματα, από χυμούς, από φάρμακα κ.λπ.
Όλες τις πλαστικές συσκευασίες από: αναψυκτικά, λάδι, αποσμητικά, απορρυπαντικά, δοχεία από τις μπογιές που βάφουμε, σακουλάκια από καπνό. Επίσης, τα σπασμένα χαρακάκια του παιδιού, τα νάιλον από το πακέτο των τσιγάρων, το φιλμ περιτυλίγματος από τα τρόφιμα ή τα έντυπα, τα πλαστικά από τα είδη διατροφής (αλλαντικά, τυριά κ.λπ.) που πωλούνται συσκευασμένα στο σούπερ μάρκετ, το κεσεδάκι από το γιαούρτι, το σακουλάκι από το ρύζι ή τα μακαρόνια, το περιτύλιγμα από τις πάνες και όλα τα σχετικά είδη, τη σακούλα από το απορρυπαντικό πλυντηρίου που τελείωσε κ.λπ.
Πλαστικά αντικείμενα: κρεμάστρες σπασμένες, την πλαστική κουτάλα που χάλασε, τις πλαστικές σακούλες που δεν θα χρησιμοποιήσουμε, τα πλαστικά εργαλεία γραφείου, τις θήκες από CD/DVD/κασέτες κ.λπ.

ΤΙ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΜΕ ΠΡΙΝ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ

Να είναι άδειες από τροφές και υγρά. Αν χρειάζεται να τις ξεπλένουμε (δεν χρειάζονται υπερβολές, όπως σαπούνισμα), ώστε να μην έχουν υπολείμματα τροφών, λάδια κ.λπ.

Να τσακίζουμε τις χαρτόκουτες για να μην πιάνουν πολύ χώρο
Να συμπιέζουμε τα πλαστικά μπουκάλια, όταν μπορούμε, για να εξοικονομούμε χώρο. Στην περίπτωση των μπουκαλιών αυτών δεν χρειάζεται να βγάζουμε το καπάκι
Στους φακέλους για εύθραυστα αντικείμενα -αυτούς που έχουν πλαστική επένδυση με τις φουσκαλίτσες αέρα για ασφάλεια- είναι καλύτερα να διαχωρίζουμε μόνοι μας το χαρτί από το πλαστικό. Στην ίδια λογική, βγάζουμε τα καπάκια από τις γυάλινες συσκευασίες, αλλά τα πετάμε και αυτά στην ανακύκλωση.
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να πετάμε σπασμένα τζάμια ή καθρέφτες, γιατί η διαλογή γίνεται με το χέρι και είναι επικίνδυνο για τους εργάτες.

ΤΙ ΔΕΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΥΜΕ

Τα υλικά που ανήκουν σε άλλα συστήματα ανακύκλωσης: μπαταρίες, κάθε είδους ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, CD/DVD/κασέτες, ελαστικά, μέταλλα, ρούχα, παπούτσια, πλαστικά δοχεία από λάδια αυτοκινήτων ή από φυτοφάρμακα, οικοδομικά υλικά, στρώματα, παλιά έπιπλα, την παλιά δερμάτινη τσάντα, τα οργανικά υπολείμματα των τροφών, τα κλαδιά από τα δέντρα, γάντια κ.λπ.
τις βιοδιασπώμενες σακούλες (αυτές θεωρούνται συμβατικά σκουπίδια και δημιουργούν μεγάλο πρόβλημα στην ανακύκλωση. Είναι καλύτερα να τις χρησιμοποιούμε στα κοινά σκουπίδια γιατί, όταν η σακούλα διασπάται, επιταχύνεται ο χρόνος αποδήμησης).
τα μικρά χαρτάκια, εισιτήρια και σκισμένες σελίδες (όχι γιατί δεν ανακυκλώνονται, αλλά επειδή δεν έχει μεριμνήσει η ΕΕΑΑ για την ανακύκλωσή τους).
αποτσίγαρα από έτοιμα ή από στριφτά τσιγάρα.
χρησιμοποιημένες χαρτοπετσέτες, χαρτομάντιλα, χαρτιά υγείας, χαρτιά κουζίνας .
ξύλινες συσκευασίες: κουτάκια από ποτά ή δώρα, οδοντογλυφίδες, ξύλινες κουτάλες που χάλασαν, ξύλινες κρεμάστρες ρούχων κ.λπ.

ΤΑ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΛΑΘΗ

1. Βρώμικες συσκευασίες: μπουκάλια μισογεμάτα με χυμούς και αναψυκτικά, κεσεδάκια με απομεινάρια από γιαούρτι, σκεύη αλουμινίου από έτοιμα αγορασμένα γεύματα -με το φαΐ που περίσσεψε-, συσκευασίες με το λάδι που έχει μείνει από το περιεχόμενό τους, καλαμάκια με το σουβλάκι που δεν φάγαμε και πολλά άλλα. Το πρόβλημα που δημιουργείται από αυτά είναι ότι αυξάνουν το μικροβιακό φορτίο στα εργοστάσια διαλογής και έτσι εκτίθενται σε κίνδυνο οι εργαζόμενοι σε αυτά. Η λύση είναι ένα μικρό ξέπλυμα ή ένα σκούπισμα με τις χαρτοπετσέτες που χρησιμοποιήσαμε είναι αρκετό.

2. Ελλιπής διαχωρισμός: για να λειτουργήσει εύρυθμα η αλυσίδα της ανακύκλωσης, είναι καλύτερα να πετάμε τα υλικά όσο πιο διαχωρισμένα γίνεται. Με άλλα λόγια, όταν υπάρχει χαρτί ενωμένο με πλαστική μεμβράνη ή με σκληρό πλαστικό, όπως συμβαίνει σε διάφορα παιχνίδια, καλλυντικά ακόμα και στο πακέτο των τσιγάρων, ας κάνουμε τον κόπο να τα διαχωρίσουμε. Το ίδιο ισχύει και για τα γυάλινα μπουκάλια, που έχουν πλαστικά ή μεταλλικά καπάκια, αλλά και για το χαρτί της σοκολάτας, που δεν πρέπει να το τσαλακώνουμε μαζί με το αλουμινόχαρτο.

3. Λάθος υλικά: αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα, γιατί πολλοί συνεχίζουν να πετούν τα αποφάγια και άλλα ακατάλληλα υλικά στην ανακύκλωση συσκευασιών.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απένειμε το βραβείο Ζαχάρωφ στην Μαλάλα Γιουσαφζάι
Η νεαρή που επέζησε δολοφονικής απόπειρας εναντίον της αφιέρωσε το βραβείο στους αφανείς ήρωες του Πακιστάν και στους ανθρώπους, σε όλο τον κόσμο, που μάχονται για τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Στη Μαλάλα Γιουσαφζάι, τη νεαρή Πακιστανή ακτιβίστρια που αγωνίζεται για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση και έχει γίνει διεθνώς το σύμβολο κατά του θρησκευτικού εξτρεμισμού, απονεμήθηκε σήμερα το βραβείο Ζαχάρωφ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

«Απονέμουμε το 25ο βραβείο Ζαχάρωφ σε μια επιζήσασα, μια ηρωίδα, μια ξεχωριστή νεαρή γυναίκα, για την αφοσίωσή της στην εκπαίδευση», δήλωσε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, τονίζοντας ότι η 16χρονη κοπέλα «έδωσε ελπίδα σε χιλιάδες ανθρώπους» σε όλο τον κόσμο.

Καταχειροκροτούμενη από τους Ευρωπαίους βουλευτές, η Μαλάλα είπε ότι η βράβευσή της τής δίνει κουράγιο για να συνεχίσει τον αγώνα της. «Απευθύνω έκκληση στις χώρες της Ευρώπης να βοηθήσουν τις χώρες της Ασίας και την πατρίδα μου, το Πακιστάν, στους τομείς της εκπαίδευσης και της ανάπτυξης», είπε.

«Αφιερώνω αυτό το βραβείο στους αφανείς ήρωες του Πακιστάν και στους ανθρώπους, σε όλο τον κόσμο, που μάχονται για τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα», πρόσθεσε.

Η Μαλάλα είναι η νεότερη που έχει τιμηθεί ποτέ με το βραβείο Ζαχάρωφ.

Επειδή αψήφησε την απαγόρευση που είχαν επιβάλει οι Ταλιμπάν από το 2007 έως το 2009 στην κοιλάδα του Σαβάτ, όπου διέμενε με την οικογένειά της, και υπερασπίστηκε το δικαίωμα των κοριτσιών να πηγαίνουν στο σχολείο, η Μαλάλα μπήκε στο στόχαστρο των ισλαμιστών. Στις 9 Οκτωβρίου 2012 ένας ένοπλος μπήκε στο σχολικό λεωφορείο με το οποίο επέστρεφε στο σπίτι της και την πυροβόλησε στο κεφάλι.

Η Μαλάλα επέζησε και σήμερα ζει με την οικογένειά της στη Βρετανία, όπου είχε μεταφερθεί για νοσηλεία μετά τον βαρύτατο τραυματισμό της. Τους τελευταίους μήνες, αφού ανέρρωσε πλήρως, έχει συναντηθεί με πολλούς ηγέτες, μεταξύ των οποίων με τη βασίλισσα Ελισάβετ και τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, ενώ έχει εκφωνήσει ομιλίες στα Ηνωμένα Έθνη και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Το βραβείο Ζαχάρωφ, που συνοδεύεται από το χρηματικό ποσό των 50.000 ευρώ, απονέμεται από το Ευρωκοινοβούλιο από το 1988, προς τιμή του Σοβιετικού αντιφρονούντα Αντρέι Ζαχάρωφ. Στο παρελθόν έχουν τιμηθεί με το βραβείο αυτό ο πρώην πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Νέλσον Μαντέλα, η ηγέτιδα της αντιπολίτευσης στη Μιανμάρ Αούνγκ Σαν Σου Κι, οι Ιρανοί ακτιβιστές Νασρίν Σοτουντέχ και Τζαφάρ Παναχί, ο Κουβανός αντιφρονών Γκιγιέρμο Φαρίνας και ο Κινέζος ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα Ουέι Τζινγκσένγκ.

Πηγή: AΠE-MΠΕ

Πεινασμένο αγόρι και ιεραπόστολος

Χειρουργός καρδιάς μετά από (επιτυχημένη) μεταμόσχευση καρδιάς που διήρκεσε 23 ώρες. Η βοηθός του εξαντλημένη κοιμάται στη γωνία

Πατέρας και γιος ( 1949 vs 2009 )

Diego Frazão Torquato, 12 χρονών Βραζιλιάνος παίζει βιολί στην κηδεία του δασκάλου του . Ο δάσκαλος του τον είχε βοήθησε να ξεφύγει από τη φτώχεια και τη βία μέσω της μουσικής

Οι τάφοι ενός ερωτευμένου ζευγαριού: Μιας καθολικής γυναίκας και του Προτεστάντη συζύγου της, Ολλανδία , 1888.

Αφίσες-ντοκουμέντα που εμφανίστηκαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, κατά την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών (1967 -1974) θα παρουσιαστούν στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» από 12 έως 24 Νοεμβρίου

Tης Βασιλικης Χρυσοστομιδου

«Πολλές φορές διαβάζω και δεν καταλαβαίνω, όχι μόνο τους αρχαίους αλλά και αυτούς που είναι κάτι σαν… αρχαίοι – Καβάφη, Παπαδιαμάντη» (Ελευθερία, Γ΄ Λυκείου). «Oταν τα κείμενα είναι αρχαία με νέα ελληνικά μαζί, μου φαίνονται πολύ περίεργα. Δυσκολεύομαι να καταλάβω, θέλει πολλή ανάλυση. Θυμάμαι τον “Κρητικό” (σ.σ. Διον. Σολωμός), είδα κι έπαθα να βγάλω άκρη. Εκτός σχολείου, δε μ’ αρέσει να διαβάζω». (Βασίλης, Γ΄ Λυκείου). «Εξαιρώντας τα μαθήματα που μ’ ενδιαφέρουν για τις Πανελλήνιες, θα χρειαστώ περισσότερο χρόνο να κατανοήσω ένα κείμενο». (Δημήτρης, Β΄ Λυκείου).«Δυσκολεύομαι να γράψω. Δεν έχω ιδέες ή όταν έχω, δεν μπορώ να τις αναπτύξω. Εκθεση, πάω φροντιστήριο, μαθαίνω “πακέτα λέξεων”, τα γράφω. Αλλα βιβλία, ποτέ – μόνο Χάρυ Πόττερ παλιότερα. Προτιμώ ταινίες». (Σταύρος, Β΄ Λυκείου).

«Καταλαβαίνουν τα παιδιά όταν μελετούν;», το ερώτημα που θέσαμε σε εκπαιδευτικούς:

«Οχι! Κατηγορηματικά όχι!», θα πει χωρίς δεύτερη σκέψη η κ. Ευαγγελία Ρίζου, φιλόλογος και λυκειάρχης. Την άποψή της συμμερίζονται οι συνάδελφοί της φιλόλογοι, κ. Καίτη Σερέτη και Ευγενία Λέκκα, με πολυετή εμπειρία στις τρεις τάξεις του λυκείου. «Αρνητικά μπροστά στο συνεχές κείμενο τα παιδιά μας. Βαριούνται και φοβούνται. Η λεξιπενία ιδιαίτερα αισθητή, ενώ πρόβλημα υπάρχει τόσο στην κατανόηση, όσο και στις γνώσεις και την ορθογραφία», «χαρτογραφεί» την κατάσταση η λυκειάρχης. «Ο,τι έχει ιδιώματα ή πιο “υψηλό” λόγο το απορρίπτουν. Τους έδωσα τη “Χωματερή της Πληροφόρησης” του Γιανναρά για επεξεργασία και περίληψη στο σπίτι. Μόνο πέντε παιδιά το έφεραν. Για τους υπόλοιπους, εξαιρετικά δύσκολο. Οσο για “μαργαριτάρια”; Δεν τα προλαβαίνω. “Ο ήλιος βασιλεύει”, διαβάσαμε. “Τι ώρα της μέρας είναι”; ρωτάω. “Μεσημέρι”, “Γιατί;”, “Επειδή ο ήλιος είναι ψηλά, σα βασιλιάς”, η απάντηση μαθητών λυκείου!», σταχυολογεί στιγμιότυπα η κ. Σερέτη.

«Το επίπεδο εγγραμματισμού διαρκώς πέφτει στην Ελλάδα», σχολιάζει η κ. Λέκκα. «Οι ίδιοι κατεβάσαμε τον πήχυ, απολαμβάνουμε την παιδεία που θέλουμε. Δεν ζητάμε πλέον δοκίμια από τα παιδιά, περιοριζόμαστε σε “πρακτικά” κείμενα, όπως επιστολές». «Η ανεπάρκεια στον λόγο δεν αποτελεί δική μας αποκλειστικότητα», προσθέτει η κ. Σερέτη: «Στο βιβλίο της Νατάσας Μπολονή “Τα χαμένα παιδιά” περιγράφεται αντίστοιχη κατάσταση στα δημόσια γαλλικά σχολεία, όπου μάλιστα καταργήθηκε η συγγραφή δοκιμίου, εξαιτίας της δυσκολίας των παιδιών να ανταποκριθούν».

Τι φταίει

Πού αποδίδουν οι ειδικοί το πρόβλημα; «Ισως φταίει η εικόνα, στην οποία έχουν εθιστεί τα παιδιά μας», αποφαίνεται η λυκειάρχης. «Εξοικειωμένα με το επιφανειακό, το Διαδίκτυο καθώς και τα greekglish, τον γρήγορο ρυθμό ζωής, αδυνατούν να επεξεργαστούν ένα κείμενο, να αποκωδικοποιήσουν τα μηνύματα. Επιπλέον, δεν είναι μυημένα στη λογοτεχνία – συνήθως το ίδιο το περιβάλλον τους δεν ευνοεί τη φιλαναγνωσία». «Ούτε εφημερίδα δεν διαβάζουν τα παιδιά μας, πράγμα που αποτυπώνεται και στο γράψιμό τους», ομονοεί η κ. Λέκκα. «Το πρόβλημα επιδεινώνεται από τον μεγάλο όγκο της ύλης, ο οποίος είναι αντιστρόφως ανάλογος με τον διαθέσιμο χρόνο. Αποτέλεσμα; Οι μαθητές να προσπερνούν τα κείμενα. Η αφομοίωση και η απομνημόνευση είναι οι δύο αντίπαλες δυνάμεις, με τη δεύτερη να υπερισχύει. Η αγωγή του μαθητή, που αποτελεί τον κατ’ εξοχήν ρόλο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, παραγκωνίζεται. Οι διάφοροι πειραματισμοί στην εκπαίδευση, η απουσία συνέχειας, ευθύνονται εξίσου για τη φθίνουσα πορεία του εγγραμματισμού».

Σύμφωνα με την κ. Ρίζου, «ο καθηγητής πρέπει να δώσει κίνητρα στα παιδιά να αγαπήσουν τον λόγο, να τα μυήσει στο μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας. Στη συνηθισμένη απορία τους “γιατί μαθαίνουμε αρχαία αφού δεν τα χρησιμοποιούμε;”, οφείλει να εστιάσει στο γεγονός ότι τη γλώσσα, εκτός της συγχρονικής της διάστασης, πρέπει να την κατακτάς στη διαχρονική της πορεία. Αντίθετα, μπαίνει σήμερα ο φιλόλογος, διδάσκει ένα “λύω” και τέλος. Δυστυχώς, έχουμε γίνει γρανάζια ενός μηχανισμού χωρίς ουσία, με απόλυτο προσανατολισμό τις Πανελλαδικές, ένα μάθημα που γίνεται διεκπεραιωτικά, ενώ τα ίδια τα παιδιά μετατρέπονται σε άλογα κούρσας».

Ο ρόλος του σχολείου, αλλά και των γονέων

«Οχι μόνο όταν διαβάζουν Παπαδιαμάντη αλλά και όταν μελετούν ένα κεφάλαιο Φυσικών Επιστημών, Ιστορίας ή Γεωγραφίας, τα σημερινά παιδιά συχνά αντιμετωπίζουν τον σχολικό λόγο σαν «ξένη γλώσσα”», επισημαίνει ο κ. Ηλίας Ματσαγγούρας, καθηγητής Διδακτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

«Η ικανότητα του μαθητή να διαβάζει, να κατανοεί και να συνθέτει κείμενα διαφορετικού είδους, η έννοια δηλαδή του εγγραμματισμού στη σχολική κοινότητα, δεν έχει κατακτηθεί από την πλειοψηφία των παιδιών. Αυτό δεν είναι μόνο απόρροια του δύσκολου λεξιλογίου αλλά και της εσωτερικής δομής και διάρθρωσης του κειμένου». Γιατί; «Οσο απομακρυνόμαστε από τον αφηγηματικό λόγο και εισάγεται στα σχολικά εγχειρίδια ο επιστημονικός –έστω απλοποιημένος– δυσχεραίνει η προσπάθεια προσπέλασης. Τα παιδιά μας δεν υστερούν σε νοημοσύνη. Καλούνται όμως να διαχειριστούν την ύλη βιβλίων, κατά κανόνα ένα με δύο χρόνια πάνω από την ηλικία του μέσου μαθητή ενώ ο διαθέσιμος χρόνος αποτελεί πλέον αγαθό σε ανεπάρκεια. Αντί για την κάλυψη της ύλης, ας εστιάσουμε στην ικανότητα του παιδιού να κατανοεί τις ερωτήσεις, να δίνει απαντήσεις, αλλά και να διατυπώνει το ίδιο ερωτήσεις. Να επεξεργάζεται με αυτονομία τα δεδομένα του, να αντιλαμβάνεται τις μεταξύ τους σχέσεις. Η σταδιακή προσαρμογή του μαθητή σε όσο γίνεται περισσότερα και διαφορετικών ειδών κείμενα, μέσα από μία διαδρομή διαβαθμισμένης δυσκολίας και σύγχρονης διδακτικής προσέγγισης, υποστηρίζει τον στόχο».

Σε ό,τι αφορά τους εκπαιδευτικούς, ο κ. Ματσαγγούρας επισημαίνει: «Ενώ το να κατέχουν το αντικείμενο των σπουδών τους είναι προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ, από μόνη της δεν φτάνει. Αποτέλεσμα, όταν αποφοιτούν, να μην είναι έτοιμοι να διδάξουν. Απαραίτητη λοιπόν εδώ η βελτίωση καθώς και η συνεχής επιμόρφωσή τους αργότερα». Επιπλέον, ο μέχρι τώρα «πυροσβεστικός» ρόλος αντιμετώπισης των προβλημάτων πρέπει να εγκαταλειφθεί. «Αναγκαίος ο μεσο- και μακροπρόθεσμος προγραμματισμός, εγγύηση για συνοχή και συνέχεια στο βάθος όλης της σχολικής ζωής, επιτρέποντας παράλληλα πειραματισμούς, στο πλαίσιο των προκλήσεων της κάθε εποχής».

Ο ρόλος των γονέων

Την προαγωγή της γνώσης οφείλουν να υποστηρίξουν και οι γονείς. Πώς; «Μιλώντας από την αρχή στο παιδί επεξηγηματικά, ερμηνευτικά και σχολιαστικά, όχι μόνο καθοδηγητικά. Εμπλεκόμενοι στην εκπαιδευτική διαδικασία. Εκθέτοντάς το σε προσλαμβάνουσες, ανάλογες με την ηλικία του».
Καθημερινή

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρακάκης για την Εναλλακτική Δράση

Αν το παιδί σας είναι «ζωηρό», ίσως σας πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να είναι υπερκινητικό.

Η διάσπαση προσοχής και η υπερκινητικότητα ή ΔΕΠ/Υ, είναι μία διαταραχή που προβληματίζει πολύ τις σύγχρονες οικογένειες. Περίπου το 2-4% των παιδιών έχουν ΔΕΠ/Υ και αναλογικά εμφανίζεται σε μεγαλύτερο ποσοστό στα αγόρια.

Παρατηρήστε καλά αν το παιδί σας…

 Αφήνει συχνά ημιτελείς αφηγήσεις ή ενέργειες;

 Δυσκολεύεται στην οργάνωση;

 Κουνιέται συνέχεια στην καρέκλα;

 Διακόπτει συνέχεια την συζήτηση ή μιλάει πάρα πολύ;

 Ξεχνάει εύκολα;

 Θέλει να αλλάζει συνεχώς αντικείμενα ενασχόλησης;

 Είναι ανυπόμονο και αλλάζει εύκολα διάθεση από πάρα πολύ χαρούμενο σε πάρα πολύ λυπημένο;

Πολύ συχνά, οι γονείς υπερκινητικών παιδιών αισθάνονται άσχημα λόγω της συμπεριφοράς του παιδιού τους. Ακούνε από το περίγυρό τους ότι δεν είναι αρκετά αυστηροί, έχουν να αντιμετωπίσουν τα βλέμματα αποδοκιμασίας των συγγενών και ευρύτερου περιβάλλοντος, με αποτέλεσμα να σκέφτονται μήπως είναι ανίκανοι να μεγαλώνουν σωστά το παιδί. Συχνά υπάρχει και η αντίληψη ότι κάνουν κάτι λάθος στην ανατροφή του παιδιού τους και δεν είναι σαν τα άλλα.

Όλα αυτά είναι ερωτήματα που βασανίζουν πολλές φορές τους γονείς. Θα πρέπει πρώτα να παρατηρήσουν την συμπεριφορά του και αν τα συμπτώματα είναι πολύ έντονα και αντιφατικά, να συμβουλευτούν έναν ειδικό.

Παρατηρήστε αν το παιδί σας εμφανίζει…
Αυξημένη κινητικότητα

Τα υπερκινητικά παιδιά πολύ συχνά παίζουν με τα χέρια τους, κουνάνε τα πόδια τους, και όταν κάθονται στην καρέκλα κουνιούνται πέρα δώθε. Στην τάξη σηκώνονται από την θέση τους, διότι αδυνατούν να μένουν καθιστοί για πολύ ώρα. Κατά τα λεγόμενα των ενήλικων που πάσχουν από υπερκινητικό σύνδρομο, αισθάνονται μια διαρκή εσωτερική ένταση και ανησυχία. Αντιθέτως, τα παιδιά, ακολουθούν την εσωτερική ανάγκη για κίνηση, σκαρφαλώνουν, ανεβαίνουν στις καρέκλες, τοίχους, κλπ.

Λόγω της έλλειψης συγχρονισμού στις κινήσεις τους, πολύ συχνά τραυματίζονται. Τα παιδιά κάνουν φασαρία όταν παίζουν, τραβάνε όλη την προσοχή επάνω τους και δυσκολεύονται να προσαρμοσθούν μέσα στην ομάδα.
Έλλειψη συγκέντρωσης

Τα υπερκινητικά παιδιά παραβλέπουν τις λεπτομέρειες ή κάνουν λάθη απροσεξίας στα μαθήματά τους. Αλλάζουν από ένα θέμα σε άλλο. Δεν είναι σε θέση να συγκεντρωθούν σε κάτι για ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και η προσοχή τους αποσπάται πολύ εύκολα. Δεν προσέχουν όταν κάποιος τους εξηγεί κάτι. Συνήθως αποφεύγουν τις εργασίες που τους φαίνονται δύσκολες και απαιτούν επιμονή, διάρκεια συγκέντρωσης και προσοχής. Συχνά χάνουν τα πράγματά τους (μολύβια, βιβλία, παιχνίδια) και έχουν την τάση να ξεχνάνε γενικά.
Αυθορμητισμός

Τα παιδιά υπερκινητικά μιλάνε συχνά χωρίς να σκέφτονται πολύ. Πριν από το τέλος κάποιας ερώτησης, πολλές φορές διακόπτουν και δίνουν την απάντηση. Επίσης, τους αρέσει να μιλάνε μόνοι τους. Τα υπερκινητικά παιδιά είναι αυθόρμητα, παρασύρονται εύκολα και δεν καταφέρνουν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους. Ακόμα και στην πιο μικρή ματαίωση αντιδρούν παρορμητικά και οξύθυμα.

Αυτά τα παιδιά πολύ συχνά υποφέρουν διότι δεν μπορούν να συγκεντρωθούν, δεν έχουν φίλους και οι αποδόσεις τους στο σχολείο δεν είναι ικανοποιητικές και στεναχωριούνται. Αυτό μπορεί να τα οδηγήσει μέχρι και στην κατάθλιψη.

Θετικά χαρακτηριστικά των υπερκινητικών παιδιών

Τα υπερκινητικά παιδιά έχουν όμως πολλά θετικά χαρακτηριστικά: συνήθως είναι εξωστρεφή και πολύ κοινωνικά, είναι δημιουργικά, ενθουσιάζονται εύκολα και είναι πρόθυμα να βοηθάνε. Επίσης έχουν μια πολύ δυνατή αίσθηση της δικαιοσύνης.
Και εφαρμόστε…

Μερικές συμβουλές για γονείς υπερκινητικών παιδιών

Πολλές φορές, οι γονείς υπερκινητικών παιδιών φτάνουν σε απόγνωση όταν πρέπει να χειριστούν την ανυπολόγιστη και άστατη συμπεριφορά του παιδιού τους, η οποία πολύ συχνά υπερβαίνει τις αντοχές τους.

Πολλοί γονείς αισθάνονται ένοχοι και υπεύθυνοι για την συμπεριφορά του παιδιού τους και πιστεύουν ότι δεν το αναθρέψανε σωστά. Για να αλλάξει αυτός ο φαύλος κύκλος, οι θεραπευτές συστήνουν συγκεκριμένους κανόνες, οι οποίοι μπορούν να βοηθήσουν για μια πιο ομαλή και χαλαρή οικογενειακή ζωή και έναν καλύτερο χειρισμό της καθημερινότητας με το παιδί.

Μην χάνετε την υπομονή σας

Οι γονείς υπερκινητικών παιδιών χάνουν συχνά την υπομονή τους. Όμως, αυτά τα παιδιά έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη από έναν ήσυχο, υπομονετικό και σταθερό περιβάλλον.

Να είστε σταθεροί

Βάλτε σταθερούς κανόνες και δώστε ξεκάθαρα μηνύματα στο παιδί σας. Όταν σε παρόμοιες καταστάσεις, μια φορά υποχωρείτε και στην άλλη είστε πολύ αυστηροί, το παιδί σας χάνει τον προσανατολισμό του.

Να βάλετε πρόγραμμα στο στενό οικογενειακό περιβάλλον

Το καθημερινό και το εβδομαδιαίο πρόγραμμα θα περιλαμβάνει τις ώρες φαγητού, εργασιών για το σχολείο και άλλες απλές εργασίες (να στρώνει το τραπέζι, το κρεβάτι του, κλπ.). Εδώ πρέπει οι γονείς να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί. Οφείλουν να ξεκινούν με λίγους κανόνες, και να ελέγχουν αν το παιδί είναι σε θέση να τους ακολουθήσει.

Ένας αποτελεσματικός τρόπος να το ελέγχετε είναι να ρωτήσετε το ίδιο το παιδί και αυτό να αποφασίσει αν κάποιος κανόνας τον δυσκολεύει ιδιαίτερα. Άλλος τρόπος, ο οποίος είναι και διασκεδαστικός, είναι να μαζεύονται πόντοι και να υπολογίζουν οι γονείς μαζί με τα παιδιά πόσους πόντους κατάφερε να μαζέψει το παιδί και να επιβραβεύεται με τον οποιονδήποτε τρόπο.

Αποφεύγετε τα παιχνίδια εξουσίας

Οι φωνές και οι τιμωρίες (και κυρίως σωματική βία) έχουν σαν αποτέλεσμα, το παιδί να κλείνεται περισσότερο στον εαυτό του και να απομονώνεται ή να γίνεται αντδρασικότερο. Αν το παιδί ξεπεράσει τα όρια που του έχετε βάλει, είναι καλό να υπάρχουν σαφείς κανόνες, με τους οποίους τιμωρείτε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά ( π.χ. απαγόρευση τηλεόρασης κλπ)

Φροντίστε να υπάρχει μια ήσυχη ατμόσφαιρα στο σπίτι

Το παιδί σας δεν μπορεί να συγκεντρώνεται σε ένα πράγμα, είναι ανήσυχο και παρορμητικό. Η ύπαρξη ήρεμης ατμόσφαιρας στο σπίτι, βοηθά στην ισορροπία και στη δημιουργικότητα του παιδιού. Γι’ αυτόν τον λόγο, αποφεύγετε την δυνατή μουσική, τις ταινίες, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και γενικότερα ενέργειες, που προκαλούν θόρυβο.

Καλό είναι και να αποφεύγονται οι καυγάδες και οι διαπληκτισμοί στην οικογένεια μπροστά στο παιδί. Ωφελεί ιδιαίτερα το παιδί σας όταν οι διαφορές ξεκαθαρίζονται με ήρεμο και αντικειμενικό τρόπο.

Έπαινος και ανταμοιβή

Ακόμα και στην μικρότερη προσπάθεια, που καταβάλλει το παιδί σας, να υπάρχει έπαινος και ανταμοιβή. Μια καλή ιδέα είναι να αποφασίσετε μαζί με το παιδί ποια θα είναι η ανταμοιβή όταν θα εκτελέσει κάποια συγκεκριμένη εργασία. Μια ανταμοιβή για τα μικρότερα παιδιά π.χ. είναι ότι θα τα διαβάσετε μια ιστορία ή θα παίξετε μαζί. Για τα μεγαλύτερα παιδιά, όπου δεν φτάνουν πλέον αυτές οι ανταμοιβές, μπορείτε να βάλετε 2 σεντς σε έναν κουμπαρά όταν θα αποκτήσει το παιδί έναν πόντο.

Απλοποιήστε της δουλειάς

Τα υπερκινητικά παιδιά έχουν μεγάλες δυσκολίες συγκέντρωσης. Να δίνετε απλές, ξεκάθαρες και κατανοητές οδηγίες στο παιδί σας, είτε πρόκειται για παιχνίδια, είτε για σχολικές ή άλλες εργασίες.

Ελαχιστοποιήστε τους κινδύνους

Τα υπερκινητικά παιδιά πολύ συχνά δρουν αυθόρμητα και παρορμητικά, χωρίς να είναι συγκεντρωμένα σ’ αυτό που κάνουν. Γι αυτό να είστε σε επαγρύπνηση και να ελαχιστοποιείτε πιθανούς κινδύνους ( π. χ να φοράει κράνος όταν κάνει ποδήλατο, να έχετε φάρμακα, είδη καθαρισμού η οτιδήποτε άλλο τοξικό σε ασφαλές μέρος, και να είστε ιδιαίτερα προσεχτικοί όταν διασχίζετε τους δρόμους).

Μην συγκρίνετε τα παιδιά σας

Τα αδέλφια είναι συνήθως πολύ διαφορετικά. Αν τα συγκρίνετε μεταξύ τους, το μόνο που θα καταφέρετε θα είναι να δημιουργηθεί ζήλια. Τα υπερκινητικά παιδιά είναι δύσκολα αλλά έχουν και θετικά χαρακτηριστικά. Συνήθως είναι κοινωνικά παιδιά, έχουν μια πολύ δυνατή αίσθηση της δικαιοσύνης και είναι πάρα πολύ δημιουργικά.

Μιλάτε με τους δασκάλους

Τα υπερκινητικά παιδιά στιγματίζονται από τους δασκάλους σαν «ζωηρά» και «άτακτα». Λόγω της αυθόρμητης συμπεριφοράς τους δεν είναι και ιδιαίτερα αγαπητά. Μιλήστε με τον δάσκαλο για την πάθηση του παιδιού. Είναι σημαντικό επίσης, να γίνονται επαναλήψεις των ενοτήτων, οι οποίες θα χωρίζονται σε μικρότερα μέρη γιατί το παιδί έχει μια αδυναμία να συγκεντρώνεται σε εργασίες μεγάλης διάρκειας.

Φροντίστε για έναν ξεκούραστο ύπνο

Ένας ξεκούραστος ύπνος είναι αναγκαίος και πολύ σημαντικός ιδιαίτερα για τα υπερκινητικά παιδιά. Φροντίστε το παιδί να κοιμάται πάντα την ίδια ώρα και το δωμάτιο του να είναι ήσυχο και να αερίζεται καλά.

Δώστε ερεθίσματα στο παιδί σας

Τα υπερκινητικά παιδιά ακούνε συχνά μόνο αρνητικές παρατηρήσεις τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο. Έχουν ιδιαίτερη ανάγκη να ακούνε θετικά σχόλια, να τους δίνονται θετικά ερεθίσματα και να τονώνεται η αυτοπεποίθηση τους.

Φροντίστε τον εαυτό σας

Η ανατροφή ενός υπερκινητικού παιδιού είναι μια δύσκολη υπόθεση. Φροντίστε να κάνετε «διαλείμματα» αναζωογόνησης, τόσο εσείς όσο και ο σύντροφός σας και η υπόλοιπη οικογένεια.

Μην διστάζετε να ζητήσετε βοήθεια και ψυχολογική υποστήριξη από τον ειδικό.

Δημήτρης Σταυρακάκης,

Λογοθεραπευτής – Ειδικός Παιδαγωγός,

Heilpaedagogische Fakultaet,

Universitaet Koeln (Κολωνία) Γερμανία.

Υπεύθυνος του Κέντρου ΛΟΓΟΠΑΙΔΕΙΑ

www.logopaedia.gr

Ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία το 3ο Πανελλήνιο Διεπιστημονικό Συνέδριο με διεθνή συμμετοχή «E-life 2013 – Πρόληψη και αντιμετώπιση Διαδικτυακών συμπεριφορών υψηλού κινδύνου» το οποίο διοργάνωσε η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης της Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο. Στα πλαίσια του Συνεδρίου παρουσιάστηκαν οι έρευνες ειδικών επιστημόνων ώστε να καταγραφούν και στην Ελλάδα τα οφέλη αλλά και οι πιθανοί κίνδυνοι από τη χρήση των νέων τεχνολογιών, με απώτερο στόχο την ολοκληρωμένη γνώση των επιδράσεων των νέων τεχνολογιών στον άνθρωπο, για τη περαιτέρω θωράκιση και ενδυνάμωση του ψηφιακού Πολίτη.

Το συνέδριο τέλεσε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, όπως και της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδος και της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας.

5. ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ
Αθανάσιος Κολιοφούτης
Δρ. Θεολογίας του Α.Π.Θ, Θεολόγος Καθηγητής Δ.Ε.
Περίληψη
Η αποκοινωνικοποίηση των νέων χριστιανών από τη κοινοτική ζωή της
ενορίας, η έκθεσή τους σε ένα ανεξέλεγκτο περιβάλλον κινδύνων, η προσβολή
της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και η προβολή ανήθικων πολλές φορές,
παιδαγωγικών μοντέλων αποτελούν μερικές από τις σημαντικότερες
παραμέτρους του φαινομένου του εθισμού στο διαδίκτυο. Η ποιμαντική
παρέμβαση του σύγχρονου ποιμένα επί του συγκεκριμένου προβλήματος
οφείλει να περιστρέφεται τους γύρω από συγκεκριμένους άξονες. Το συνεχές
ενδιαφέρον του ιερέα για τα καθημερινά προβλήματα του ποιμνίου του, η
αναβίωση της ενοριακής ζωής με πρωτοβουλία και δράσεις του και η εφαρμογή
ενός είδους διαδικτυακής ποιμαντικής για να καταστεί εφικτή η προστασία των
νέων από τις επικίνδυνες διαδικτυακές περιπλανήσεις τους, προβάλλονται ως
κάποιες από τις ποιμαντικές ενέργεις που θα μπορούσαν να αναληφθούν από
τον σύγχρονο ποιμένα. Αναμφισβήτητα, η ενεργοποίηση των υπεύθυνων
θεσμικών οργάνων της ποιμαίνουσας Εκκλησίας, οι οποίοι καλούνται να
συνεργαστούν εποικοδομητικά με τους εξειδικευμένους επιστήμονες που έχουν
μελετήσει επιστημονικά το συγκεκριμένο πρόβλημα, αποτελεί προαπαιτούμενο
για την αποτελεσματική αντιμετώπισή του

περισσότερα στο site
http://www.elife2013.gr/index.php/el/

Άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο, κάποιες λέξεις τις λέμε λάθος στη φωνητική τους απόδοση

Ένα άρθρο που σκοπό έχει να μας δώσει μία λίστα από αρκετά συνηθισμένες τέτοιες λέξεις και να τις διορθώσει.

Συνηθισμένα λάθη στη φωνητική απόδοση ουσιαστικών

αγορανομία και όχι αγορονομία + αγοραφοβία

αγοραπωλησία και όχι αγοροπωλησία

αεριωθούμενο και όχι αερωθούμενο

αθλητίατρος και όχι αθλίατρος

ακατονόμαστος και όχι ακατανόμαστος

αμάλγαμα και όχι αμάγαλμα

άναρθρος και όχι άναρθος

ανδριάντας και όχι αδριάντας

ανενημέρωτος κι όχι ανημέρωτος

ανεξεταστέος και όχι αναξεταστέος

απογοήτευση και όχι απαγοήτευση

αποδιοπομπαίος και όχι αποδιοπομπιαίος

απαθανατίζω και όχι αποθανατίζω

το απολωλός και όχι το απολωλόν

άρδευση και όχι άρδρευση

αρεοπαγίτης και όχι αεροπαγίτης

αρχαιρεσίες και όχι αρχιερεσίες

αφλογιστία και όχι αφλογισία

αυτοκινητικό δυστύχημα και όχι αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Αλλά αυτοκινητιστικοί αγώνες.

γενεαλογικός και όχι γενεολογικός

γενετικό και όχι γεννητικό

δεισιδαιμονία και όχι δεισδαιμονία

διαπρύσιος και όχι διαπύρσιος

διελκυστίνδα και όχι διελκυνστίδα

εμβάθυνση και όχι εμβάνθυνση

ενάλιος και όχι ενιάλιος

επίμονος και ποτέ επίμων (αλλά πείσμων)

ευρεία χρήση και όχι ευρέα χρήση

επιτίθεμαι / επιτίθενται και όχι επιτίθομαι / επιτίθονται

ινστιτούτο και όχι ινσντιντούτο

Καραϊβική και όχι Καραβαϊκή

καταχώριση (σε φακέλους) και όχι καταχώρηση

κοινοτοπία, κοινότοπος και όχι κοινοτυπία, κοινότυπος

κομπλιμέντο και όχι κοπλιμέντο

λιποβαρής και όχι ελλιποβαρής

μεγέθυνση, μεγεθυσμένος αλλά και μεγεθυμένος και όχι μεγένθυνση, μεγενθυμένος

μεσοτοιχία και όχι μισοτοιχία

Νηρηίδες και όχι Νηιρίδες

Οκτώβριος και όχι Οκτώμβριος

ορεσίβιος και όχι ορεισίβιος

παρονομαστής και όχι παρανομαστής

παλιρροϊκός και όχι παλοιρριακός

πελιδνός και όχι πλεδινός ή πελινδός

περιβαλλοντολόγος και όχι περιβαλλοντόγος

η περίπολος και όχι το περίπολο

πετρελαϊκός και όχι πετραλαιικός ή πετραλαϊκός

πετρελαιοειδή και όχι πετραλαοειδή

πηχυαίος και όχι πηχαίος

πνευμονολόγος και όχι πνευμονιολόγος

πολιομυελίτιδα και όχι πολιμελίτιδα

προγεννητικός και όχι προγενετικός

προπετής και όχι προπέτης

η προβλήτα και όχι (το αρχ.) ο προβλήτας

συμπαρομαρτούντα και όχι συμπαρομαρτυρούντα

συνονθύλευμα και όχι συνοθύλευμα

συνδαιτυμόνας και όχι συνεδαιτημόνας

ο σωλήνας και όχι η σωλήνα

υπερωκεάνιο και όχι υπερωκειάνιο

υποβολιμαίος και όχι υποβολιμιαίος

υποθηκοφυλακείο κι όχι υποθηκοφυλάκιο

χλοοτάπητας και όχι χλωροτάπητας κλπ

χρειώδη (τα) και όχι τα χρεώδη

χρυσοποίκιλτος και όχι χρυσοποικίλητος

η ψήφος και όχι ο ψήφος

Συνηθισμένα λάθη στη φωνητική απόδοση ή στη γραμματική ρημάτων

ανεξαρτητοποιούμαι και όχι ανεξαρτοποιούμαι

αντεπεξέρχομαι και όχι ανταπεξέρχομαι

αντικαθίστανται και όχι αντικαθιστώνται

έχω απαυδήσει και όχι έχω απηυδήσει, αλλά: απηυδισμένος

απογοητεύω και όχι απαγοητεύω

αποκαθίστανται και όχι αποκαθιστώνται

αποκτώνται και όχι αποκτούνται

απεμπολώ και όχι απεμπολίζω

απαθανατίζω και όχι: αποθανατίζω

απαντά (π.χ. σε κείμενο) και όχι απαντάται

απολαύει της εμπιστοσύνης και όχι απολαμβάνει

αποτάθηκα, θα αποταθώ και όχι αποτάνθηκα, θα αποτανθώ

αποτίνω (φόρο τιμής) και όχι αποτίω.

ασχολούμαστε, ασχολούμασταν και όχι: ασχολιόμαστε

αποσιωπώμενος και όχι αποσιωπούμενος

αποκατεστάθη και όχι απεκατεστάθη

διαλευκαίνω και όχι διαλευκάνω (αλλά θα διαλευκάνω)

διανοήθηκαν η διενοήθησαν και όχι διανοήθησαν

διατίθενται και όχι διατίθονται

διηθώ και όχι διηθίζω

εισέπραξα και όχι είσπραξα

εκτίνω ποινή και όχι εκτίω

ελλοχεύω και όχι ελογχεύω

εξεπλάγην και όχι εκπλάγηκα

εξέφρασα και όχι έκφρασα

εξοκέλλω και όχι εξοκείλλω

θα επιστήσω και όχι θα εφιστήσω

επλήγη (προτιμότερο από το: πλήχτηκε)

καταπατούνται και όχι καταπατώνται

καταχωρίζω (σε φακέλους), καταχώρισα και όχι καταχωρώ, καταχώρησα

κατονομάζω και όχι κατανομάζω

μεγεθύνω και όχι μεγενθύνω

παρεισφρέω, παρεισέφρησα και όχι παρεισφρύω, παρεισέφρυσα

παρεξηγώ και όχι παραξηγώ

περιθάλπω και όχι περιθάλπτω

προοιωνίζομαι (π.χ. …την καταστροφή) και όχι προιωνίζω

συνέθεσα και όχι σύνθεσα

συνελήφθη και όχι συλλήφθηκε

στενοχωρώ και όχι στεναχωρώ

τέξεται και όχι τεύξεται

τίθενται και όχι τίθονται

υποθάλπω και όχι υποθάλπτω

χαράχτηκε και όχι χαράκτηκε (αλλά, χαρακτήρας)

Συνηθισμένα λάθη που είναι τόσο διαδεδομένα, τα έχουμε πια συνηθίσει και κατάντησαν να θεωρούνται σωστά

Κοινοτυπία. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το σωστό είναι κοινοτοπία. Το «κοινοτυπία» είναι όμως πιο ωραία λέξη και χρησιμοποιείται περισσότερο.

Καταχωρώ-καταχώρηση. Το σωστό είναι καταχωρίζω-καταχώριση. Παρ” όλα αυτά η εσφαλμένη εκδοχή είναι πολύ πιο διαδεδομένη.

Αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Το σωστό είναι αυτοκινητικό δυστύχημα αλλά το «αυτοκινητιστικό δυστύχημα» είναι πολύ συνηθισμένο και δεν ενοχλεί.

Κάθησα-καθήστε. Όλες οι πηγές συμφωνούν ότι το σωστό είναι κάθισα-καθίστε, κάτι που φαίνεται όμως να είναι αποτέλεσμα κοινής συμφωνίας παρά επιστημονικής εξήγησης, δεδομένου ότι το «κάθισα» προέρχεται από το «καθίζω».

Νεώτερος. Το σωστό είναι νεότερος, μιάς και όλα τα παραθετικά επιθέτων στη δημοτική (που δεν προέρχονται από «άνω» ή «κάτω») έχουν κατάληξη μόνο σε -ότερος, -ότατος. Η συγκεκριμένη λέξη όμως αντιστέκεται σθεναρά.

Φρέσκιες, γλυκιές. Το σωστό είναι φρέσκες, γλυκές αλλά η διαφορά είναι δυσδιάκριτη φωνητικά και τείνει να γίνει και ορθογραφικά.

Ο πάτερ. Το «πάτερ», ως γνωστόν, είναι η κλητική του «πατήρ», αλλά η χρήση του σε άλλες πτώσεις πλην της κλητικής (όπως: «ήρθε ο πάτερ Βασίλειος», «είδαμε τον πάτερ Αθανάσιο») δεν είναι λανθασμένη! Η περίπτωση αυτή διαφέρει από τις υπόλοιπες αυτής της ομάδας ως προς το γεγονός ότι επισήμως δεν πρόκειται για λάθος. Απλώς φαίνεται λάθος. Το «πάτερ» είναι πλέον πλήρως αποδεκτό προτακτικό (όπως το «κυρ»). Το «ο πάτερ Δημήτριος» (όπως το: «ο κυρ Δημήτρης») δεν είναι λάθος. Το λάθος είναι να υποδεικνύεται ως λάθος.

karfitsa.gr