http://greecevirtual.gr/panoramic/kastoria/kastoria/tour.html#/4_kastoria_lake/

http://www.greecevirtual.gr/

Του Αθανάσιου Κατσίμπελη
Για τους Αρχαίους Έλληνες ο Φόβος, γιος του Άρη και της Αφροδίτης, μαζί με τον αδελφό του Δείμο, που ήταν η προσωποποίηση του τρόμου, συνόδευε τον πατέρα του στους πολέμους, στα πεδία των μαχών. Για τον λόγο αυτό του προσφέρονταν θυσίες. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι για τους αρχαίους Έλληνες ο Φόβος ζούσε μακριά από την ομαλή κοινωνική ζωή, μακριά από τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους. Στην Ελλάδα όμως της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης του 2013, όπως καταδεικνύουν πολλές έρευνες, ο Φόβος ζει μέσα στα σχολεία και στις καρδιές χιλιάδων ελληνόπουλων, καθώς πυκνώνουν ανησυχητικά τα περιστατικά σχολικού εκφοβισμού και το «bullying», φαινόμενο το οποίο ξεκινά από το Δημοτικό σχολείο και υπονομεύει σιγά σιγά την ψυχική υγεία των παιδιών μας.
Μιλάμε βεβαίως για το φαινόμενο της σχολικής βίας και του σχολικού εκφοβισμού με αφορμή και την Πανελλήνια Ημέρα που καθιερώθηκε από το Υπουργείο Παιδείας να είναι η 6η Μαρτίου κάθε χρόνο. Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying), όπως και ο όρος «θυματοποίηση» (victimization) χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μια κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου.
Το φαινόμενο μελετήθηκε για πρώτη φορά το 1978 στη Νορβηγία και 9 χρόνια μετά, το 1987, σε πολλά επιστημονικά περιοδικά εμφανίζεται ο σχετικός όρος «bullying». Αν και σαν φαινόμενο επισημαίνεται και καταγράφεται τη δεκαετία του 1970, δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ότι εμφανίζεται και τότε. Εξάλλου αποτελεί μια ακόμη έκφραση της βίαιης συμπεριφοράς η οποία ενυπάρχει πολλές φορές στην ανθρώπινη συμπεριφορά.
Σήμερα όμως που η κοινωνία μας δοκιμάζει τις αντοχές της και την ηθική της, το φαινόμενο, όπως δείχνουν όλες οι σχετικές έρευνες, βρίσκεται σε έξαρση. Μερικές από τις αιτίες που αξίζει ενδεικτικά να αναφερθούν είναι: ο άκρατος ατομικισμός, η συρρίκνωση (διάλυση) της οικογένειας και της γειτονιάς που κάποτε τα παιδιά έπαιζαν αμέριμνα και χωρίς κινδύνους, η απομόνωση και η αλλοτρίωση, η διάψευση των προσδοκιών, η οικονομική ανέχεια, το πρόβλημα της ανεργίας, η παρενόχληση στην οικογένεια ή την εργασία, η μετάλλαξη της κοινωνίας μας, η έξαρση της εγκληματικότητας, τα αρνητικά πρότυπα συμπεριφοράς που προβάλλονται και μέσα από την τηλεόραση, το γεγονός πως τα παιδιά μας περνούν ατέλειωτες ώρες μπροστά στις οθόνες του υπολογιστή ή της παιχνιδομηχανής παίζοντας βιντεοπαιχνίδια πολλές φορές βίαια και ακατάλληλα για την ηλικία τους, η μη ανοχή στη διαφορετικότητα, οι οικογενειακοί καυγάδες εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, το άνοιγμα της ψαλίδας των οικονομικών ανισοτήτων στη χώρα μας.

Στο φαινόμενο του bullying εμπλέκονται αρκετοί παράγοντες. Το παιδί που δέχεται τη βία, το παιδί ή η ομάδα παιδιών που ασκούν τη βία, τα υπόλοιπα παιδιά που βλέπουν αλλά δεν μιλάνε, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς. Στην ουσία αναφερόμαστε στη βία μεταξύ παιδιών. Σύμφωνα με τον Olweus σχολική βία και σχολικός εκφοβισμός παρατηρείται όταν ένα παιδί «εκτίθεται, κατ’ επανάληψη και σε διάρκεια χρόνου, σε αρνητικές πράξεις από ένα ή περισσότερα άτομα.» Ο όρος «αρνητική πράξη» αναφέρεται στην πράξη εκείνη με την οποία «ένα άτομο προκαλεί εσκεμμένη βλάβη ή συναισθηματική δυσκολία σε άλλο άτομο, μέσω σωματικής επαφής, λεκτικώς ή με άλλους τρόπους.»
Μια σημαντική παράμετρος που τίθεται είναι η έννοια της επανάληψης. Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Δεν είναι ένας απλός τυχαίος καβγάς μεταξύ δυο παιδιών στη σχολική αυλή. Επίσης περιλαμβάνει ανισορροπία δύναμης ή εξουσίας μεταξύ του παιδιού που εκφοβίζει και του παιδιού που εκφοβίζεται.
Το αποτέλεσμα αυτής της πράξης είναι η δεύτερη σημαντική παράμετρος. Οι πράξεις σχολικού εκφοβισμού έχουν αποτέλεσμα ή θα μπορούσαν να έχουν ως αποτέλεσμα σωματική βλάβη ή συναισθηματικές δυσκολίες (δυσκολίες συμπεριφοράς) πάνω στο παιδί.Το παιδί-θύμα αισθάνεται ένοχο για ότι συμβαίνει. Αισθάνεται φόβο και αρνείται να πάει στο σχολείο του.
Η τελευταία παράμετρος έχει να κάνει με τις μορφές του σχολικού εκφοβισμού ο οποίος μπορεί να είναι σωματικός, λεκτικός ή με οποιαδήποτε άλλη μορφή. Γενικά το Bullying μπορεί να περιλαμβάνει : Άσκηση φυσικής βίας, χτυπήματα, τσιμπήματα, δαγκωνιές, σπρωξίματα, εσκεμμένο ή συχνό αποκλεισμό μαθητών από κοινωνικές δραστηριότητες, κοινωνική απομόνωση ή αποκλεισμό, σεξουαλική παρενόχληση, χρησιμοποίηση υβριστικών ή περιπαικτικών εκφράσεων, πειράγματα, παρατσούκλια, κοροϊδία, απειλές και εκβιασμό.
Μπορεί επίσης να περιλαμβάνει υβριστικές ή περιπαικτικές εκφράσεις για τη φυλή, την εθνικότητα, τη θρησκεία, την ταυτότητα αναπηρίας, τη σεξουαλική ταυτότητα του θύματος, κλοπές ή και ζημιές στα προσωπικά αντικείμενα του θύματος, επιδιωκόμενη απομάκρυνση των φίλων, διάδοση κακοηθών και ψευδών φημών.
Στην μέρες μας διαστάσεις λαμβάνει ιδιαίτερα μέσω των κοινωνικών δικτύων (π.χ facebook) και το ηλεκτρονικό bullying cyber bullying .Το cyberbullying περιγράφεται ως «η επαναλαμβανόμενη και εκ προθέσεων βλάβη που προκαλείται διαμέσου της χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών, κινητών τηλεφώνων και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών» Bullying ή πείραγμα.)
O Olweus τονίζει τη διαφορά του bullying με το «πείραγμα» στα πλαίσια του παιχνιδιού. Το «πείραγμα» αυτό συνήθως συμβαίνει μεταξύ φίλων και δεν περιλαμβάνει την πρόκλησησωματικού πόνου των άλλων. Αντίθετα το bullying εμπλέκει άτομα που δεν έχουν φιλικές σχέσεις. Το «πείραγμα» μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε εκφοβισμό αν συμβαίνει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και το σημαντικότερο όταν το παιδί αισθανθεί ότι οι πράξεις των άλλων δεν διέπονται από αστείο και δεν γίνονται μέσα στα όρια του παιχνιδιού.

Χαρακτηριστικά παιδιών που πέφτουν συχνά θύματα εκφοβισμού
Το κάθε παιδί μπορεί να πέσει θύμα εκφοβισμού. Ως επί το πλείστον όμως, τα παιδιά θύτες θα επιλέξουν ως θύματά τους εκείνα τα παιδιά που μοιάζουν να είναι «εύκολοι στόχοι».
Μπορεί να είναι παιδιά που έχουν κάποιου είδους σωματική ιδιαιτερότητα, παιδιά με δυσκολίες στο λόγο τους ή στην κίνησή τους, που να φοράνε γυαλιά ή σιδεράκια, που να είναι από άλλο πολιτισμικό πλαίσιο, που να μην έχουν το ανάλογο ύψος ή βάρος ή και το αντίστροφο.
Ακόμη παιδιά τα οποία εμφανίζουν φοβίες ή αγχώδεις εκδηλώσεις και μοιάζουν να έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση, που να παρουσιάζουν μεγάλη αναστολή και να το βρίσκουν εξαιρετικά δύσκολο να προσεγγίσουν άλλα παιδιά για να κάνουν παρέα και να γίνουν μέλος της ευρύτερης ομάδας.
Τα παιδιά που πέφτουν θύματα εκφοβισμού μπορεί να διακατέχονται από ανασφάλεια, άγχος, μπορεί να εμφανίζουν κατάθλιψη, ψυχοσωματικές εκδηλώσεις, άρνηση να πάνε σχολείο, μαθησιακά προβλήματα και δυσκολίες προσαρμογής.
Πως μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν
Ακούστε το παιδί σας και φροντίστε τους φόβους και τα συναισθήματα που νοιώθει.
Καλό είναι να «μην πάρετε την κατάσταση στα χέρια σας» (εξαρτάται και από την ηλικία του παιδιού) καθώς είναι πιθανό το παιδί να αισθανθεί πως χάνει ακόμη περισσότερο τον έλεγχο.
Βοηθήστε το παιδί σας να δουλέψει, σε πρώτο στάδιο, με τις δικές του μη βίαιες τεχνικές και στρατηγικές για να διαχειριστεί την συγκεκριμένη κατάσταση.
Δεν είναι βοηθητικό να αποκαλείτε το παιδί σας «άχρηστο ή αδύναμο» και μην επιτρέψετε σε κανέναν άλλον να κάνει κάτι παρόμοιο.
Ενθαρρύνετε το παιδί σας να μιλά. Είναι καλό να μάθει πως όσο οδυνηρή και δύσκολη κι αν είναι μια κατάσταση, αξίζει να ψάξει να βρει τρόπους να τη διαχειριστεί.
Αξιοποιήστε δυνατότητες και ικανότητες του παιδιού και χτίστε βήμα βήμα την αυτό- εκτίμησή του.
Φροντίστε ώστε το παιδί να μην βιώσει πως ο εκφοβισμός που υφίσταται είναι δικό του σφάλμα ή ότι έχει κάποιο μειονέκτημα.
Ενθαρρύνετέ το να βρει εναλλακτικές παρέες και φίλους και να αλληλεπιδράσει ώστε να γίνει σαφές πως δεν συμβαίνει παντού το ίδιο. Να αναγνωρίσει πως υπάρχουν και συνομήλικοι που μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά. Θα είναι αρκετά βοηθητικό για το παιδί να είναι σε θέση να αναγνωρίζει πού μπορεί να νοιώθει και να είναι ασφαλές.
Ας μην ξεχνάμε πως ο καθένας από εμάς έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να εισπράττει σεβασμό και ταυτόχρονα την υποχρέωση να τον αποδίδει στους άλλους.
Το υπουργείο Παιδείας, με εγκύκλιό του, κάλεσε κατά την Ημέρα της Σχολικής βίας και του εκφοβισμού δηλαδή την προσεχή Τετάρτη : Όλα τα σχολεία να αφιερώσουν χρόνο (δύο ή περισσότερες διδακτικές ώρες με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων) σε δράσεις – συζητήσεις – εκδηλώσεις κατά του σχολικού εκφοβισμού με στόχο την ευαισθητοποίηση των σχολικών κοινοτήτων και την επαγρύπνηση όλων των μελών τους για την έγκαιρη παρέμβαση, ώστε να περιοριστούν οι δίαυλοι εκδήλωσης της βίας στη ζωή των ανηλίκων και να αποτραπούν οι αρνητικές της συνέπειες στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.
Ένας στους τρεις μαθητές στην Ελλάδα έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού, ενώ ένας στους δύο μαθητές γίνεται μάρτυρας περιστατικών σχολικού εκφοβισμού, όπως προκύπτει από έρευνα που διενεργήθηκε σε περισσότερους από 16.000 μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής καμπάνιας. Για να αντιμετωπίσουν αντίστοιχα φαινόμενα βίας, αλλά και την έλλειψη ενημέρωσης εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών γύρω από τα φαινόμενα αυτά, έξι ΜΚΟ από την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Βουλγαρία, την Εσθονία, τη Λετονία και τη Λιθουανία, με συντονιστή το «Χαμόγελο του παιδιού» προχώρησαν στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Καμπάνιας κατά του Σχολικού Εκφοβισμού.
Στο πλαίσιο του προγράμματος δημιουργήθηκαν οι διαδικτυακοί τόποι http://www.antibullying.euπου παρέχει πληροφορίες σε εκπαιδευτικούς, παιδιά και γονείς, και www.yousmile.gr για την επικοινωνία των παιδιών μεταξύ τους, υλοποιήθηκε εκτεταμένη έρευνα σε μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στις συμμετέχουσες χώρες, αναπτύχθηκε ένα σύγχρονο διαδραστικό εκπαιδευτικό εργαλείο για εκπαιδευτικούς και μαθητές και σχεδιάστηκε μια ενημερωτική καμπάνια για προβολή από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Στόχοι της Ευρωπαϊκής Καμπάνιας κατά του Σχολικού Εκφοβισμού είναι η προώθηση της άμεσης συμμετοχής των μαθητών στην αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού, η αναβάθμιση του ρόλου των εκπαιδευτικών στην αναγνώριση και διαχείριση του φαινομένου και η ανάπτυξη στρατηγικής ευαισθητοποίησης του κοινού.

Ο φόβος δεν έχει θέση στα σχολεία και στις καρδιές των παιδιών μας. Ας καταλάβει επιτέλους η κοινωνία μας αλλά και αυτοί που μας εξοντώνουν με βάρβαρα μέτρα πως τα παιδιά είναι αυτά που δέχονται το μεγαλύτερο βάρος αυτής της συμφοράς που φόρτωσαν την πατρίδα μας. Να χάνονται στην Ελλάδα φοιτητές επειδή δεν έχουν χρήματα να ζεσταθούν. Να χάνονται ελληνόπουλα από φιλότιμο. Τα παιδιά μας, μπορεί να μη μιλάνε αλλά βιώνουν κάθε πόνο και στεναχώρια των γονιών τους. Κι ο φόβος πολλές φορές είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Δεν αντιδρούν όλοι το ίδιο.Oφείλουμε λοιπόν να τα προστατέψουμε όλα τα παιδιά από τις συνέπειες της κρίσης παρακμής της κοινωνίας μας και να εξαλείψουμε τον φόβο από τα σχολεία και από τις καρδιές των παιδιών μας.

http://www.vatican.va/various/cappelle/sistina_vr/index.html

Αμερικανοί επιστήμονες συνέλεξαν κύτταρα από λίμνη που βρίσκεται σε βάθος 800 μέτρων
Βακτηριακή ζωήσε μια παγωμένη και σκοτεινή λίμνη κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής ανακάλυψαν για πρώτη φορά επιστήμονες. Η ανακάλυψη μπορεί να βοηθήσει τους ειδικούς να κατανοήσουν καλύτερα τις συνθήκες υπό τις οποίες μπορεί ενδεχομένως να αναπτύσσεται ζωή σε αντίστοιχα περιβάλλοντα άλλων πλανητών. Κυρίως όμως η ύπαρξη βακτηρίων στη λίμνη Γουίλανς, κάτω από εκατοντάδες μέτρα πάγου, αποκάλυψε την ύπαρξη ενός τεράστιου οικοσυστήματος που βρίσκεται αποκομμένο από τον έξω κόσμο για χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια.
«Η ανακάλυψη αλλάζει τον τρόπο θεώρησης της ηπείρου της Ανταρκτικής», ανέφερε ο επικεφαλής της επιστημονικής αποστολής, Τζον Πρίσκου, από το Πανεπιστήμιο της Μοντάνα. Οι επιστήμονες εγκατέστησαν τη βάση τους πάνω από τη λίμνη Γουίλανς. Η επιφάνεια των υδάτων της βρισκόταν περίπου 800 μέτρα κάτω από τα πόδια τους και για να λάβουν δείγματα νερού και ιζημάτων, διατρύπησαν τον πάγο με ειδικό αποστειρωμένο τρυπάνι.
ΜΙΚΡΟΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ.Η έκταση της λίμνης είναι 37 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το βάθος της ενάμισι μέτρο. Οι επιστήμονες έλαβαν δείγματα νερού και ιζημάτων, τα οποία εξετάστηκαν και φάνηκε καθαρά η ύπαρξη ζωής. Ο δρ Πρίσκου ανέφερε από τον εξερευνητικό σταθμό στην Ανταρκτική ότι κοίταξαν τα δείγματα με μικροσκόπιο και εντόπισαν κύτταρα. Υστερα από χημικές αναλύσεις διαπίστωσαν ότι τα κύτταρα ήταν ζωντανά και μεταβόλιζαν ενέργεια.
Ο επικεφαλής των ειδικών πρόσθεσε επίσης ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα και αναλύσεις DNA για να φανεί τι είδους βακτήρια είναι αυτά που βρήκαν. Στη λίμνη που είναι σκεπασμένη από πάγο, δεν φθάνει το φως του ήλιου. Επομένως τα βακτήρια ίσως να στηρίζουν την επιβίωσή τους σε φερτή οργανική ύλη, η οποία διοχετεύεται στη λίμνη από άλλες πηγές. Οπως, για παράδειγμα, μικρόβια που αποσυντίθενται στους πάγους που λειώνουν ή ορυκτά από τα πετρώματα της Ανταρκτικής.

Τα νερά της λίμνης ανανεώνονται κάθε 10 χρόνια, εμπλουτιζόμενα από πάγους που λειώνουν. Στη λίμνη Βοστόκ (3,3 χλμ. κάτω από τους πάγους) ανανεώνονται κάθε 10.000 χρόνια.
tanea.gr

http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/ertatschool.aspx

το αρχείο της ΕΡΤ πάει σχολείο…μπήτε στο site και ανακαλύψτε κρυμμένους θησαυρούς

ΕΡΕΥΝΑ

http://arvanta.blogspot.gr/2012/10/blog-post_21.html

θα ενθουσιαστείτε με το πλήθος των βιβλίων που θα βρείτε σ΄αυτή τη διεύθυνση!!

Καθώς η εκπαίδευση είναι μια διαδικασία δυναμική και δημιουργική, η ομάδα educartoon.gr που αποτελείται από παιδαγωγούς, νέους καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης, έμπειρους καθηγητές Πανεπιστημίων, βραβευμένους καλλιτέχνες και διακεκριμένους συγγραφείς δίνουν στη γελοιγραφία και το κόμικ την κεντρική θέση στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Γνωρίζοντας και εφαρμόζοντας από τη μια τις παραδοσιακές μεθόδους και τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται ήδη στην εκπαίδευση, και πιστεύοντας στη δημιουργική ανανέωση αυτών των εργαλείων, προτείνουν την εισαγωγή και την αξιοποίηση της γελοιογραφίας στη διδασκαλία ως έναν καινούργιο αλλά δοκιμασμένο τρόπο, οικείο, εύληπτο, δημιουργικό και ευχάριστο στα παιδιά, που βασίζεται στις αρχές της διαθεματικότητας, της βιωματικότητας και της συνεργατικότητας.

Επειδή η γελοιογραφία είναι από μόνη της ελκυστική, γίνεται αμέσως και απολύτως κατανοητή από τα παιδιά, που την αντιμετωπίζουν στην αρχή ως παιχνίδι, και στη συνέχεια ως πεδίο προβληματισμού και αφορμή γνώσης. Όπως έδειξε η έως τώρα αξιοποίησή της στη διδακτική πράξη, η γελοιογραφία εξάπτει και διεγείρει τη δημιουργική φαντασία των μαθητών. Το υλικό που διατίθεται από την ιστοσελίδα της educartoon είναι δωρεάν και αποτελείται από γελοιογραφίες και από ενδεικτικά σχέδια μαθήματος. Το μόνο που χρειάζεται είναι εγγραφή στην ιστοσελίδα.

Τα τελευταία χρόνια είναι σχεδόν αδύνατο να συναντηθείτε με κάποιον αν δε διαθέτει λογαριασμό σε κάποιο από τα δημοφιλή social media. Με την αύξηση της τεχνολογίας και της παγκοσμιοποίησης, οι μελέτες δείχνουν πως τα social media έχουν κοινωνικές συνέπειες που ξεκινούν από το άγχος, τον εθισμό και φτάνουν μέχρι και την κατάθλιψη.

Ο Bryce Hagedorn, σύμβουλος ψυχικής υγείας για τον εθισμό, έχει παρατηρήσει πώς όσο περισσότερο οι μαθητές απέχουν από το Internet ή τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εκδηλώνουν στερητικά συμπτώματα, όπως άγχος ή κατάθλιψη.

Για τους ανθρώπους όμως που μπορεί να είναι ντροπαλοί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προσφέρουν ένα νέο, φαινομενικά πιο εύκολο τρόπο να αλληλεπιδρούν με τους άλλους κι αυτό γιατί ενεργούν με διαφορετικό τρόπο στο Διαδίκτυο από ό, τι στην πραγματική ζωή. Αυτό πολλές φορές σημαίνει ότι μοιράζονται πάρα πολλές πληροφορίες για τον εαυτό τους ή το ακριβώς αντίθετο δημοσιεύουν ελάχιστα πράγματα και δεν γνωρίζει κανείς ποιοι πραγματικά είναι.

………………ΜΥΘΙΣΤΌΡΗΜΑ.

Τη λάτρευα τη μάνα μου στη Σύμη.Τότε νόμιζα ότι εκείνη άλλαζε επειδή ήταν στο νησί της και στους δικούς της και γινόταν τρυφερή και εξωστρεφής. Τώρα ξέρω ότι η Σύμη είχε ευεργατική επίδραση και σ΄εμένα. Μου έδιωχνε την εφηβική σκληρότητα κι αναδείκνυε ευγενέστερα αισθήματα, που νόμιζα ότι έπρεπε να κρατάω κλειδωμένα μέσα μου για να μη γίνομαι ευάλωτη. Η Σύμη μ΄έκανε καλύτερο άνθρωπο και με βοήθησε να προσεγγίσω -αργότερα, πολύ αργότερα – πάλι και εκ νέου, αλλά με διαφορετικό τρόπο, τη μητέρα μου.

Απόσπασμα από το βιβλίο της Ευγενίας Φακίνου, ΕΡΩΣ, ΘΕΡΟΣ, ΠΟΛΕΜΟΣ. από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!!!!

Σύμη 1919 _Αθήνα 1945

Η Μαρία δε διαμόρφωσε την Ιστορία. Δεν όρισε καμία της στιγμή. Υπήρξε μόνο μία κουκκίδα στα ιστορικά γεγονότα, όπως τόσοι άλλοι της γενιάς της. Ατομική και συλλογική μνήμη και ποτέ νοσταλγία. Η μνήμη μας βοηθά να διαμορφώσουμε την ταυτότητά μας κι όχι να την απαρνηθούμε. Να συμφιλιωθούμε με τις ¨σκοτεινές¨ στιγμές που έρχονται στην επιφάνεια. Να συγχωρέσουμε και να υπερβούμε τον πόνο που προκαλεί η ανάμνηση.

Μετά από την περυσινή επιτυχία του προγράμματος για τη δημιουργία βοτανόκηπων και λαχανόκηπων σε σχολικούς προαύλιους χώρους ο Δήμος Αμαρουσίου εφοδιάζει και εφέτος με τσαπιά τους μικρούς μαθητές για τη συνέχιση της προσπάθειας.

Με ένα κλικ μπορείτε να διαβάσετε  ολόκληρα τα τεύχη από 1000+ comics

«Στις 21 Δεκεμβρίου του 2012 δεν θα έρθει το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε, ωστόσο θα έχουμε ένα ακόμη χειμερινό ηλιοστάσιο» γράφει… η ΝΑΣΑ στην ιστοσελίδα της, όπου με την βοήθεια επιστημόνων απαντά στις αγωνίες των απλών ανθρώπων οι οποίοι ενδεχομένως να μην έχουν πειστεί ότι η Γη θα υπάρχει και μετά τις 21/12/2012.
Οι παρακάτω είναι μερικές από τις ερωταπαντήσεις που έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα www.nasa.gov:
Υπάρχουν απειλές για την Γη το 2012; Πολλά σάιτ στο ίντερνετ λένε ότι ο κόσμος θα τελειώσει στις 12 Δεκεμβρίου του 2012.

Παρίσι: Για τα Χριστούγενα στο Παρίσι μίλησε κι ο Γούντυ Άλλεν μέσα από την ταινία του. Η Πόλη του Φωτός γίνεται ακόμα πιο φωτεινή αυτή την εποχή. Η εκκίνηση για τον εορτασμό των Χριστουγέννων γίνεται από τα Ηλύσια Πεδία, το γνωστότερο δρόμο του Παρισιού, που φοράει τα καλά του, καθώς φωτίζεται από χιλιάδες λαμπιόνια. Ο Πύργος του Άιφελ, εξίσου εκθαμβωτικός, γίνεται το πόλος έλξης για μία ακόμα φορά, για περισσότερους, όμως, τουρίστες. Το βράδυ δε, ο πιο διάσημος πύργος μεταρέπεται σε υπερθέαμα. Τη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα ο επισκέπτης μπορεί κάλλιστα να γευθεί στα πιο γνωστά αξιοθέατα της πόλης, όπως στην Παναγία των Παρισίων, στην Αψίδα του Θριάμβου και στη Σάκρε Κερ.

Με χαρά πληροφορηθήκαμε ότι το ολοήμερο τμήμα του 3ο Δημοτικού Σχολείου της πόλης της Καστοριάς κατέλαβε την πρώτη θέση στον 4ο Πανελλήνιο Διαδικτυακό Εκπαιδευτικό  Διαγωνισμό με τίτλο “Δημιουργήστε ψηφιακά, κατασκευάστε ένα website, γίνετε πρεσβευτές του τόπου σας”.

Το ολοήμερο σχολείο συμμετείχε στην κατηγορία «Αξιοθέατα» και κατασκεύασε μια ιστοσελίδα για την παρουσίαση των αξιοθέατων της πόλης μας.

Η βραβευμένη ιστοσελίδα βρίσκεται στη διεύθυνση www.kastoria.co.nf

Συγχαίρουμε τα παιδιά για την προσπάθεια τους και για το σημαντικό αποτέλεσμα στο διαγωνισμό και τους  ευχόμαστε και άλλες τέτοιες πρωτιές.

Κι όχι, βέβαια, επειδή φημίζομαι για την τόλμη μου, ούτε επειδή λατρεύω τα ύψη (το αντίθετο, μάλιστα!) θα αποφάσιζα ποτέ να σταθώ σε αυτόν το στενό τσιμεντόλιθο, θαυμάζοντας από κάτω μου το…κενό! Ο λόγος είναι εντελώς διαφορετικός! Με μια πρώτη ματιά οι εικόνες που βλέπετε μοιάζουν το λιγότερο τρομακτικές. Τουλάχιστον αυτή είναι η επιτυχία του Γερμανού φωτογράφου Christopher Hassler, ο οποίος παίζει με την… προοπτική και μπερδεύει κατά πολύ το θεατή.

Μετά από μερικά λεπτά, όμως, κοιτάζοντας πιο προσεκτικά (γυρίστε το κεφάλι σας προς τα δεξιά, επίσης) θα καταλάβετε αμέσως τι συμβαίνει σε κάθε σκηνή. Ο νεαρός δεν κάθεται επάνω σε μια πέτρα ατάραχος, χαζεύοντας το κενό κάτω από τα πόδια του! Είναι απλώς ξαπλωμένος άνετα στο πεζοδρόμιο, ακουμπά τα πόδια του πάνω στην πέτρα και το «κενό» δεν είναι τίποτα άλλο από μια καμάρα στο τέλος του πλακόστρωτου, με σπίτια δεξιά και αριστερά!

Οι γωνίες της κάθε λήψης, η σωστή τοποθέτηση του νεαρού τολμηρού «πρωταγωνιστή» αλλά και η θέση του φωτογράφου πριν πατήσει το «κλικ» δημιουργούν ένα εντυπωσιακό οπτικό εφέ στο θεατή, ένα παιχνίδι για τα μάτια, δηλαδή, και μια… ταραχή για την καρδιά! Το αποτέλεσμα πάντως είναι εντυπωσιακό, ενώ η θέα όντως… κόβει την ανάσα! Πάντως, εν τέλει, όλοι θα το τολμούσαμε! Σωστά;

Όταν ήμασταν παιδιά, ακουμπώντας το αυτί μας σε ένα γιγάντιο κοχύλι, πιστεύαμε ότι ακούγαμε τη θάλασσα! Και αυτό μας διεύρυνε την καλοκαιρινή… μαγεία και ιδιαίτερα της θάλασσας!
Πλέον πολλοί από εμάς ξέρουμε ότι δεν είναι ο ήχος της θάλασσας, αλλά μάλλον κάτι άλλο…
Τι είναι όμως αυτο;
Είναι πολύ απλά… ο ήχος από την κυκλοφορία του αίματος στο αυτί μας!!
Το αυτί μας έχει φλέβες. Οι φλέβες αυτές πάλλονται. Οι απόηχοι αυτών των παλμών φυσικά είναι τόσο μικροί, που δεν τους ακούμε. Αν ενισχυθούν όμως, τότε τους ακούμε…
Τώρα, το κοχύλι αποτελείται από ένα υλικό που είναι πλήρως ηχομονωτικό. Το σχήμα του είναι τέτοιο που μπορεί να «μεγαλώσει» έναν θόρυβο(κάτι σαν ηχείο) και ενισχύεται περισσότερο επειδή δημιουργείται και ηχώ μέσα του.
Όπως ξέρουμε, ήχοι πολύ χαμηλής έντασης, μπορούν να ακουστούν μόνο με απόλυτη ησυχία (σε αυτό εξυπηρετεί η ηχομόνωση). Aλλιώς υπερκαλύπτονται από άλλους ήχους πιο δυνατούς κι έτσι δεν ακούγονται.
Όσο περισσότερο πιέσουμε το κοχύλι στο αυτί μας, τόσο καλύτερη μόνωση θα πετύχουμε.
Έτσι, πολύ απλά, όταν βάλουμε το κοχύλι στο αυτί μας, απομονώνονται οι εξωτερικοί ήχοι, ενισχύεται κατά πολύ ο θόρυβος που υπάρχει από μέσα του (που ο μόνος θόρυβος είναι οι φλέβες στο αυτί…) κι έτσι ακούμε αυτόν τον ήχο που μοιάζει με αυτόν της θάλασσας, αναφέρει το coolweb.gr.

Ο γραμμωτός κώδικας (barcode) πρωτοεμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και βασίζεται σε αυστηρές προδιαγραφές. Ένα από τα πλέον διαδεδομένα συστήματα είναι το ΕΑΝ-13. Αποτελείται από 13 ψηφία με τη μορφή ενός συνδυασμού γραμμών και διαστημάτων.Στον κώδικα υπάρχουν ορισμένες γραμμές που είναι μακρύτερες από τις υπόλοιπες. Στην αρχή και το τέλος υπάρχουν οι γραμμές ορίων που επιτρέπουν σε ένα σαρωτή να προσδιορίσει πού αρχίζει και πού τελειώνει ο κώδικας. Οι δύο μεσαίες γραμμές χωρίζουν τον κώδικα σε δύο τμήματα ώστε να είναι εύκολη, αν χρειαστεί, η πληκτρολόγηση των 13 ψηφίων. Παράλληλα, είναι ευχερέστερη η αποκωδικοποίηση των δύο τμημάτων από το σαρωτή χωριστά, ανεξάρτητα από το αν το προϊόν είναι ανεστραμμένο ή όχι.Τα δύο πρώτα ψηφία από τα 13 του γραμμωτού κώδικα είναι ο κωδικός της χώρας όπου είναι καταχωρημένος ο κατασκευαστής, όχι όμως απαραίτητα και της χώρας που κατασκευάστηκε το προϊόν. Η Σουηδία, για παράδειγμα, έχει κωδικό χώρας 73 και η Ελλάδα 52. Τα επόμενα πέντε ψηφία κωδικοποιούν τον παραγωγό ή τον εισαγωγέα ενώ τα επόμενα πέντε είναι ο αριθμός του προϊόντος που προσδιορίζεται από τον παραγωγό για τη διευκόλυνση παρακολούθησης της αποθήκης του και των πωλήσεών του.Το τελευταίο ψηφίο του κώδικα είναι ψηφίο ελέγχου. Ο σαρωτής διαθέτει έναν τύπο που τον εφαρμόζει πάνω στα δώδεκα πρώτα ψηφία επιβεβαιώνοντας έτσι πως το αποτέλεσμα είναι ίδιο με το ψηφίο ελέγχου.

1. Ο πατέρας μου συνήθιζε να παίζει με τον αδελφό μου και εμένα στον κήπο. Η μαμά έβγαινε έξω και φώναζε: «θα χαλάσετε το γκαζόν!». Κι εκείνος της απαντούσε: «Δεν μεγαλώνουμε γκαζόν, αγόρια μεγαλώνουμε!» – Harmon Killebrew

2. Υπάρχουν τρία στάδια στη ζωή ενός άνδρα: Πρώτο στάδιο: Να πιστεύει στον Αη-Βασίλη. Δεύτερο στάδιο: Να μην πιστεύει στον Αη-Βασίλη. Τρίτο στάδιο: Να είναι ο ίδιος Αη-Βασίλης. – Ανώνυμος

3. Το πιο σημαντικό έργο που ένας πατέρας μπορεί να κάνει για τα παιδιά του είναι να αγαπάει τη μαμά τους. –Theodore M. Hesburgh

4. Oταν έρθει η εποχή που ένας άντρας αντιλαμβάνεται πως μάλλον ο πατέρας του είχε δίκιο για χιλιάδες πράγματα, συνήθως έχει ο ίδιος έναν γιο που τον θεωρεί λάθος! – Charles Wadsworth

5. Υποτίθεται πως κάθε άντρας μπορεί να γίνει πατέρας. Χρειάζεται όμως κάτι παραπάνω για να γίνει «μπαμπάς» –Ανώνυμος

6. Οταν ήμουν έφηβος 14 ετών, ο πατέρας μου ήταν τόσο αλαζόνας που δεν τον άντεχα λεπτό. Περιέργως, όταν έφτασα στα 21 ένιωσα μεγάλη έκπληξη από το πόσο πολλά κατάφερε να μάθει μέσα σε επτά μόλις χρόνια! – Μαρκ Τουαίν

7. Πραγματικά πλούσιος είναι ο άντρας που έχει παιδιά που τρέχουν να χωθούν στην αγκαλιά του, ακόμη κι όταν τα χέρια του είναι άδεια. – Ανώνυμος

8. Δεν έχει τόση σημασία ποιος ήταν αληθινά ο πατέρας μου, αλλά ποιος θυμάμαι εγώ πως ήταν. – Anne Sexton

9. Eίναι όντως αξιέπαινο να πάει ένας πατέρας το γιο του για ψάρεμα. Υπάρχει, όμως, ένα ιδιαίτερο μέρος στον παράδεισο για τον πατέρα που θα πάει την κόρη του για ψώνια. – John Sinor

10. Οι καλοί μπαμπάδες δίνουν στα παιδιά τους ρίζες και φτερά. Ρίζες για να νιώθουν πού είναι το σπίτι τους και φτερά για να πετάξουν μακριά και ελεύθερα. – Jonas Salk

11. Mπαμπάδες, αγαπήστε και αποδεχτείτε τα μέλη της οικογένειάς σας γι΄ αυτό που πραγματικά είναι, ακόμη κι αν η προσωπικότητά τους είναι πολύ διαφορετική από τη δική σας. Τα κουνέλια δεν πετούν, οι αετοί δεν κολυμπούν, οι γάτες δεν έχουν φτερά. Σταματήστε τώρα τις συγκρίσεις. Υπάρχει άφθονος χώρος για όλους στο δάσος! – Chuck Swindoll

12. Πώς σκέφτεται ένα παιδί για τον πατέρα του σε κάθε ηλικία:

4 ετών: Ο μπαμπάς μου μπορεί να κάνει τα πάντα!
7 ετών: Ο μπαμπάς ξέρει τόοοσα πολλά!
8 ετών: Ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τελικά και τόσα πολλά.
12 ετών: Ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τι του γίνεται.
14 ετών: Ο πατέρας μου; Άσε καλύτερα!
21 ετών: Ωχ πάλι αυτός μπροστά μου!
25 ετών: Κάτι ξέρει για το θέμα ο πατέρας μου αλλά όχι και πολλά πράγματα.
30 ετών: Θα πρέπει να μάθω τι ξέρει ο πατέρας μου για το θέμα.
35 ετών: Πριν αποφασίσουμε ας ζητήσουμε και τη γνώμη του μπαμπά.
50 ετών: Τι άραγε να πίστευε ο πατέρας γι΄ αυτό;
60 ετών: Τελικά ο πατέρας μου είχε τεράστια εμπειρία!
65+ετών: Α, ρε πατέρα! Μακάρι να ζούσες και να μιλούσαμε σήμερα οι δυο μας! – Ανώνυμος