Γράφει ο μαθητής της Γ΄τάξης, Θοδωρής Τσακάλης.
Στο έργο αυτό η Ζώρζ Σαρή κάνει μια αναφορά στο γενεαλογικό της δένδρο. Ξεκινάει πριν από τον α΄παγκόσμιο πόλεμο, αρχές του 20ου αι. Μας μιλάει πως η γιαγιά της γνώρισε τον παππού της και γεννήθηκε η μητέρα της. Από εκεί και ύστερα πως βρέθηκε η μητέρα της στην Κων/λη, εκεί παντρεύτηκε τον πατέρα της.Ακολούθησε η Μικρασιατική καταστροφή και από την Κων/λη ήρθαν στην Αθήνα. Εκεi γεννήθηκαν οι αδελφές της και η ίδια. Η ζωή στην Αθήνα ήταν δύσκολη και έγινε ακόμα δυσκολότερη όταν ήρθε η κατοχή. Η μητέρα της ήταν η ηρωίδα του σπιτιού επειδή ο πατέρας της ήταν μια ζωή αφοσιωμένος να γράψει το βιβλίο του. Και αυτό ήταν το μεγάλο παράπονο της μητέρας της. Όλα αυτά τα χρόνια στην Αθήνα η μόνη φίλη της μητέρας της ήταν η Χρύσα.
Από όλο το βιβλίο, δύο σημεία ήταν συγκλονιστικά:
Η αγάπη που είχαν μεταξύ τους τα κορίτσια με την μητέρα τους και το μεγάλο παράπονο της μητέρας από τον άντρα της που πήγε η ζωή της χαμένη επειδή αυτός ήθελε να γράψει το βιβλίο του.
Πιστεύω ότι στη σημερινή εποχή το αντρόγυνο αυτό θα χώριζε αν ο πατέρας της Ζωρζ Σαρή συνέχιζε με αυτόν τον τρόπο.
Αφήστε μια απάντηση