Μια ύπαρξη γλυκιά και ανιδιοτελής. Η «μητέρα», βιολογική και μη, αποτελεί ίσως την πιο σημαντική παρουσία στη ζωή του ανθρώπου και φυσικά των ζώων. Η μητέρα ήταν, είναι και θα είναι ξεχωριστή για το παιδί, τον έφηβο, τον ενήλικα.
Στην Αρχαία Ελλάδα συναντάμε την πρωταρχική αναφορά στην “γιορτή της μητέρας”, με μια ανοιξιάτικη γιορτή αφιερωμένη στη Θεά Γαία (Μητέρα Γη). Τη γιορτή αυτή διαδέχθηκε η γιορτή αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας τη Ρέα. Η Ρέα ήταν Μητέρα του Δία και συνεπώς όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας. Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη. Γιορτή που γινόταν κάθε Μάρτιο. Συνεχίζοντας το ταξίδι μας στο χρόνο, θα φτάσουμε στην Αγγλία του 15ου – 16ου αιώνα μ.Χ. όπου η τέταρτη Κυριακή της Σαρακοστής είναι αφιερωμένη στις μητέρες και ονομάζεται Κυριακή της Μητέρας. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από τα αφεντικά τους μία μέρα άδεια, για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν τη μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους.
Πλησιάζοντας τη σημερινή εποχή θα συναντήσουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής των αρχών του 20ου αιώνα, τη δασκάλα Anna Javris να αγωνίζεται για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαίου. Γιορτή αφιερωμένη, όπως ήθελε η ίδια, στη μητέρα της που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου. Οι αγώνες της Anna Javris δικαιώθηκαν το 1915 όταν το Κογκρέσο καθιέρωσε τη γιορτή αυτή.
Στη χώρα μας γιορτάστηκε για 1η φορά στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, θέλοντας να συνδυάσει τη Γιορτή της Μητέρας με τη χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. Έβαλε και εδω η εκκλησία το χεράκι της! Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 60, η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στη 2η Κυριακή του Μαίου. Έτσι, κάθε δεύτερη Κυριακή του Μαΐου έχει καθιερωθεί να γιορτάζουν οι μητέρες όλου του κόσμου και είναι μια γιορτή με συμβολικό χαρακτήρα.
Αφήστε μια απάντηση