Κατηγορία: Καθημερινά

Οι μαθητές της Δ΄ τάξης στις προετοιμασίες για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου          

Σας καλωσορίζουμε στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Ναυπλίου και στην πρώτη μέρα της νέας μας σχολικής χρονιάς. Μια νέα σχολική χρονιά ξεκινά σήμερα και “κάθε Σεπτέμβρη θα γεμίζουν όλα φως…” https://www.argolikeseidhseis.gr/2024/09/1.html 

Είναι γνωστό σε όλους ότι όλοι οι υπερήρωες χρειάζονται ένα καταφύγιο. Λίγο να οργανώσεις τα σχέδιά σου, λίγο να επουλώσεις τις πληγές σου, ε πρέπει να έχεις ένα ασφαλές μέρος πριν ξαναβγείς για να σώσεις την Ανθρωπότητα. Δε θα μπορούσαμε λοιπόν να μην μετατρέψουμε το σχολείο μας σε ένα τέτοιο καταφύγιο! Εκεί που η φαντασία […]

Ετοιμάσαμε τα φτερά μας Ετοιμάσαμε τις φωνούλες μας Ετοιμάσαμε τα καλύτερά μας χαμόγελα Φτιάξαμε τα στεφάνια μας Αλλά δεν είχαμε σύμμαχο τον καιρό… Άλλες φορές βοηθά, άλλες δυσκολεύει αλλά εμείς ως άλλα σαΐνια το γνωρίζουμε πολύ καλά αυτό. Αναβολή λοιπόν για μερικές ημέρες. Δεν καθίσαμε όμως με σταυρωμένα τα χέρια. Φιλοξενήσαμε τα πρώτα χελιδόνια που […]

Η Ε’ τάξη υπολογίζει το εμβαδόν του προαυλίου και μαθαίνει να σχεδιάζει τον κύκλο.

Φανταστείτε που λέτε ένα κυλικείο που όμοιό του δεν υπάρχει άλλο! Ένα κυλικείο που με τα καλύτερα υλικά, να προσφέρει στους μικρούς και μεγάλους μας μαθητές όλα αυτά που διδάσκονται μέσα στις τάξεις! Φανταστείτε ένα σχολείο που ακόμα και στο διάλειμμα να προσφέρει την απαραίτητη αυτή τροφή (η κοιλίτσα μου πεινά…) που και ενέργεια θα […]

Φανταστείτε να μπαίνετε στην αυλή ενός σχολείου και μουσική να συνοδεύει κάθε σας βήμα Να εισέρχεστε και μαγικές φρουτοσαλάτες να σας περιμένουν στη γωνία Να έχετε αγωνία κάθε μέρα μετά την προσευχή ποιο ποίημα ή δρώμενο θα παρακολουθήσετε Να περνάτε από τάξεις και η μελωδία από το Ταγκό της Νεφέλης να σας κάνει συντροφιά Να […]

Λιτά χτίστε τα, απλόχωρα, μεγάλα, γερά θεμελιωμένα, από της χώρας ακάθαρτης, πολύβοης, αρρωστιάρας μακριά μακριά τ’ ανήλιαγα σοκάκια, τα σκολειά χτίστε! Και τα πορτοπαράθυρα των τοίχων περίσσια ανοίχτε, να ’ρχεται ο κυρ Ήλιος, διαφεντευτής, να χύνεται, να φεύγει, ονειρεμένο πίσω του αργοσέρνοντας το φεγγάρι. Γιομίζοντάς τα να τα ζωντανεύουν μαϊστράλια και βοριάδες και μελτέμια με […]